“Ёшлигимда”, — дея эслаганди адиб бир интервьюсида, “мен шуни англаб етгандимки, ёзувчи одамлар ҳақида ёзишдан аввал улар билан дардлашиши зарур экан. Мен ўз кўзларим билан кўрганларимнигина қаламга олишга аҳд қилдим. Шундай қилиб, фургонга чиқдиму дунё бўйлаб саёҳатга отландим, сафарим давомида ёлғизликда қийналиб, азоб чекаётган одамлар билан юзма-юз келдим.” Davomini o'qish