Уч йилдан бери бирор марта ёзмаган бир дўстимдан тасодифан мактуб олдим. «Ҳикояларингизни ўқиб, – деб ёзган эди у, – сиздан кўнглим совиди. Сизни машҳур ёзувчи бўлишга имконингиз бор эди, лекин сўнгги пайтларда сафсатагўй ёзувчига айландингиз. Ҳикояларингизда тарғибот ва бефойда панду насиҳатлардан ўзга ҳеч нарса йўқ.…»
Davomini o'qish
Teglar: Krishan Chandar
Krishan Chandar. Ayol qalbi
Судҳа чиройли ҳам эмасди, хунук ҳам. Рисоладаги қизлардайин бир қиз эди. Юзи буғдойранг, оёқ-қўлларининг териси тип-тиниқ, феъли бироз каж бўлгани билан жуда меҳнаткаш: иш деганни тиндиради. Овқатни-ку асал қилиб юборади, кашта-рўмол тикишга суяги йўқ, саводхонликда ҳам ҳеч кимдан қолишмайди. Аммо Худо уни ҳусндан, бойликдан, сўзамолликдан қисган. Davomini o'qish