Асл ёзувчи одамлар бахтли бўлмагунча саодат нималигини билмайди: на дунёни, на ўзини тўкис ҳисоблайди. Чин изтироб саҳна машқидан эмас, кўнгил оғриқларидан томган қонёмғирдан тўйинади. Бу изтироб тўйиндилари янги бир асарга ҳам ҳомила бўлади, ҳам доялик қилади. Зотан, асар – адибнинг ибодати, ўзи яратган дунёнинг ҳади ва қонун-қоидалари кесимидаги ҳаёт формуласидир. Davomini o'qish