Бундан салкам уч йилча аввал мен ўша пайтда Беназир Муҳаммад тахаллуси билан ижод қилган Зариф Султонийнинг шеърларини биринчи марта сайтимиз саҳифасида тақдим этаётганда унинг шеърий усули хусусида бир оғиз сўз битиб, жумладан, мана бу гапниям ёзган эканман: Беназирни Сариосиёдан дедим. Сариосиё дегани айримлар тушунганидек «Осиёнинг боши» эмас, «Тегирмоннинг боши» ёки «Тегирмоннинг олди» маъносини англатади. Мен Беназирни сўз тегирмонида ишлаётган ҳолатда тасаввур қилдим. Ҳозир ҳам шу тасаввур кўз ўнгимда турибди..(Тўлиқ ҳолда мана бу саҳифада ўқинг) Davomini o'qish