Нодим Учар адабиётга 1974 йилда нашр этилган “Ёлғиз” номли илк шеър китоби китоби билан кириб келди. Шундан сўнг “Ёмғир билан келмоқдаман”, “Юлдузлар тушар ҳовучларимга”, “Кўз учирган юлдузлар, “Замон кун ёғдусида”, “Титроқ сувлар”, “Яшил водийларда оқшом”, “Кўнглимнинг ирмоқлари”каби шеърий тўпламлари эълон қилинди.  Туркияда унинг асарлари кўп нусхада чоп этилади ва севиб ўқилади.

Нодим Учар
ТЎРТЛИКЛАР
Аслиятдан Алишер Турсунов таржималари

Нодим Учар 1945 йилда Туркиянинг Навшаҳарига қарашли Кўшектош қишлоғида туғилди. У бошланғич таълимни қишлоғида, ўрта маълумотни Ҳожибектош шаҳарчасида эгаллади. 1960-1963 йилларда Полиция коллежида, 1964-1967 йиллар мобайнида Анқара Полиция академиясида таҳсил олди.
Нодим Учар адабиётга 1974 йилда нашр этилган “Ёлғиз” номли илк шеър китоби китоби билан кириб келди. Шундан сўнг “Ёмғир билан келмоқдаман” (1991), “Юлдузлар тушар ҳовучларимга” (1992), “Кўз учирган юлдузлар” (1992), “Замон кун ёғдусида” (турк ва инглиз тилларида, 1993), “Титроқ сувлар” (турк ва инглиз тилларида, 1993), “Яшил водийларда оқшом” (2000), “Кўнглимнинг ирмоқлари” (2010) каби шеърий тўпламлари, “Улар нега музламадилар” (1992) номли романи, “Кечанинг бургутлари” (1992), “Бир кун 24 соат” (1995) каби драматик асарлари эълон қилинди. Туркияда унинг асарлари кўп нусхада чоп этилади ва севиб ўқилади.

* * *

Ҳануз йўлнинг ярмидир, элликдан ўтди ёшим,
Сиғмади денгизларга, булут бўлди кўз ёшим.
Ёлғизлигим ўраркан ҳасратнинг деворини,
Боши кўкларга теккан тоғлардир қабртошим.

* * *

Кўкдаги сариқ юлдуз қуршаркан мовий ойни,
Кечанинг мотамида ортмоқда ёлғизлигим.
Сенга етишмоқ учун бу ёлғончи дунёни
Кўнгил тарозусида тортмоқда ёлғизлигим.

* * *

Мендан шундай хабарсиз кечиб кетмоқ бўлмас, ахир,
Юракдаги ишқ гули сувсиз қолса сўлмас, ахир.
Ғамнинг чуқур қудуғи уч-беш кунда тўлмас, ахир,
Қисмат шудир дерсан Сен, кўз ёш тўккан кулмас, ахир.

* * *

Очиқ мовий дунёда сув ичра менман сувсиз,
Тўкадирман дардимни тунларга ора-чора.
Сени Сенингсиз севиб яшаяпман қўрқувсиз,
Гуноҳимни излама, туғилдим бахтиқора.

* * *

Баҳор фасли келганда яшил тупроқлардаман,
Ёз иссиғи келганда эсган шамоллардаман.
Хазон фасли келганда сариқ япроқлардаман,
Қиш мавсуми келганда ёққан оппоқ қордаман.

* * *

Севгингни узоқ этма, кўнгил боғим сўлмасин,
Энг бахтли онимизда кўзимга ёш тўлмасин.
Руҳимнинг кўрфазида топинган бандаргоҳ бўл,
Тақдир бўрони бизни ҳар қаерда қўлласин.

* * *

Бу оқшом уйимизга чуқур бир ҳузун тўлди,
Ўтган сониялик вақт гўёки аср бўлди.
Оллоҳ раҳмат айласин, хўб собир банда эди,
Бир тошнинг соясида – ишончли жойда энди.

* * *

Шунча йўлни қатладим, умидларим битмади,
Ўша маъсум боқишинг хаёлимдан кетмади.
Изларканман бахтни мен кўнгилдек зарра-зарра,
Қайтадан етишмоққа умрим вафо этмади.

* * *

Ўз дардимдан ортиқроқ бошқасига ёнарман,
Мен ҳар зарра қалбимда Оллоҳни ёд этарман.
Баъзан совуқ сув каби муҳаббатга қонарман,
Бир хато қилганимда уятдан тош қотарман.

* * *

Бир шамнинг оловидек қоронғулик ичидан
Моҳтобнинг қанотида юраман денгизларга.
Эланаркан хотира замоннинг сузгичидан,
Кўк гумбаз маскан бўлар кўрпасиз, уйсизларга.

* * *

Кеч кузнинг сукунати тоғларни қоплар экан,
Бормикан бу дунёда мақсади-ла бирлашган?
Чечакнинг мафтунидир учи ўткир бир тикан,
Сенинг ҳам дардинг борми оёғингга илашган?

* * *

Титраган дудоқларинг ранг оларкан гилосдан,
Шамолнинг саси тинди, қор ёғади оз-оздан.
Бу ёлғончи дунёда ҳам ёлғизман, ҳам етим,
Сира вафо кўрмадим на баҳордан, на ёздан.

* * *

Ҳар икки жаҳонда ҳам меҳнат қилган қозонар,
Табиат кўклам чоғи ол, яшилга безанар.
Ичаркан тонг юлдузи кечанинг қорасини,
Оқ сочли улуғ тоғлар самоларга узанар.

* * *

Биллур қадаҳлар каби парчаланса-да қалбим,
Шамол бўлиб, ел бўлиб яна Сенга борарман.
Ҳузун булутларида кечса-да бутун умрим,
Ёмғир бўлиб, сел бўлиб яна Сенга борарман.

* * *

Ҳаётимнинг сояси узанмоқда тупроққа,
Куз қучган умидларим дўнди қуруқ япроққа.
Шох синди, қушлар учди, парвоз қилди бу кўнгил,
Ёзди қанотларини қўнмоқ учун йирокқа.

* * *

Минг бир қийинчиликда кўнглим ғурурин енгди,
Тик турган мағрур бошим эгилди, ерга инди.
Бутун юким устига оламнинг юки минди,
Дардларим кўпайганда ичимга соям сингди.

* * *

Очиб кирсанг қалбимга, гўшасида Сен борсан,
Кўзимдан ёққан ёмғир, сочимга тушган қорсан.
Неча йил ўтгандан сўнг мен қадрингни англадим,
Менинг учун энг гўзал, энг вафоли дилдорсан.

* * *

Тутилмаган қўллардан, сўзлашмаган тиллардан,
Баҳор чоғи сарғайган ифори йўқ гуллардан –
(Сен билан умр бўйи бахтни тотган эканман) –
Тангрим, бизни асрасин севгисиз кўнгиллардан.

* * *

Кетсам гар узоқларга олиб ғариб бошимни,
Ўша дамда тўкарман юракка кўз ёшимни.
Баҳорнинг ёмғирлари тушаркан яйловларга,
Тоғларнинг чўққисига қўйинг қабртошимни.

* * *

Шамолнинг қанотида булутлар қор чечаги,
Қуёшнинг қўлларида уфқ анор чечаги.
Уфқ қизиллигига қадаларкан кўзларим,
Титраб турган қўлимда бир даста ёр чечаги.

* * *

Кечалар бўлишаркан фурсатни кундуз билан,
Фақат тин олмоқ эмас, уйқудир Сенинг ишинг.
Кезган ҳар маконимда бирор из пайдо Сендан,
Кетишинг айрилиқдир, қувончимдир келишинг.

* * *

Шамолнинг макони тоғнинг бошидир,
Булутлар тоғларнинг ҳилол қошидир.
Висолга етишда худбинлик нега?
Айрилиқ дўстликнинг синов тошидир.

* * *

Поезд саси келади сўл кўксимнинг бошидан,
Кўл бўлди кулгичларим кўзларимнинг ёшидан.
Бир куни ғолиб чиқсам одамийлик жангида,
Ўқирсиз ҳикоятим мозоримнинг тошидан.

* * *

Сенинг бу ҳасратингдан оловланар, ёнар кўнглим,
Беркилар висол йўли, узоқ вақт қонар кўнглим,
Сўнгсизлик маконида қуш бўлар, қанот қоқар,
Бир бўсалик лаҳзада манзилга қўнар кўнглим.

* * *

Қиш қўлларин тортаркан кўкламойнинг бошидан,
Кўчанинг саси келар йўлкаларнинг тошидан.
Кўкдаги сариқ юлдуз уйғонганда тушидан,
Тупроқнинг юзи кулар булутларнинг ёшидан.

* * *

Туйғуларим Сен билан, хаёлимда Сен борсан,
Соҳилда сентябрни секин-аста ичарман.
Мавсумлар орасида Сен ҳамиша баҳорсан,
Баҳорнинг шамолига алданарман, учарман.

* * *

Ой сузилиб бораркан булутлар орасидан,
Юлдузлар хабар берар турналарнинг кўчидан.
Ясминнинг хуш ифори чирмовиқни қуршаркан,
Томар шабнам томчиси оппоқ гулнинг сочидан.

* * *

Сарғайган япроқларда хазоннинг сояси бор,
Ишқ томон кетган йўлда кечадан қолган тузоқ.
Чечак очган ғунчада булбуллар азаси бор,
Сен боққан кўзгу орти ғиж-ғиж сир. Билгум қандоқ?

* * *

Мен бахтга атарканман умримнинг сўнг дамини,
Совурдим юлдузларга кўзларимнинг намини.
Висолга етмоқ учун ой ёғдуси остида
Хуззам*дан қўшиқ қилдим кечанинг мотамини.

* * *

Ёз қуёши остида мени ҳасрат қовурди,
Эсган заиф қора ел кулларимни совурди.
Аслида, бу дунёда муҳаббат бир салтанат,
Яраланган йилларим юрагимга ин қурди.

* * *

Сен оташнинг чўғисан юрагимда сўнмаган,
Жайронлар кезган ўша булоқларнинг кўзисан.
Баҳорнинг сабоҳида мен рангига тўймаган,
Уфқлардан юксалган куннинг ойдин юзисан.

* * *

Кечанинг қандиллари тўкилар бошимиздан,
Нажотнинг машъаласи дилда ёнган ҳавасдир.
Бир синиқ ўриндиқда юзма-юзман Сен билан,
Мени Сенга боғлаган меҳр тўла бир сасдир.

* * *
Севгимнинг бадалини Сен қачон билажаксан?
Чуқур денгиз кабидир туйғумнинг турғунлиги.
Қиш, баҳор, ёз ҳам битди, қишдами келажаксан?
Юзимдаги ажинлар йилларнинг ҳорғинлиги.

* * *

Ҳар кун ошиқ бўларман боққанимда кўзингга,
Маъно қўшар кулишинг ширин, латиф сўзингга.
Умидларим Сен билан, туйғуларим Сенгадир,
Дунёни берсалар-да, алишмам ҳеч изингга.

* * *

Менинг ҳорғин юрагим тоғдаги бир ҳовуч қор,
Инар баъзан водийга, бўлар шохдан тушган нор.
Ёлғизликдан ташқари қўрқмадим ҳеч нарсадан,
Бошимда ғам шамоли, ичимда телба дард бор.

* * *

Урушнинг ҳолатида дағаллашган туйғулар –
Шамоллар йиртган ўша япроқларнинг ўлиши.
Ўчмас из қолдиради ҳар инсоннинг қалбида
Ўққа учган гўдакнинг маъсумона кулиши.

* * *

Булутлардан англарсан ёмғирнинг келганини,
Кўрадирсан юлдузлар осмонни тилганини.
Сувсиз тупроқ ҳирс ила ютаркан ёмғирларни,
Томоша қил дарахтнинг кўкка юксалганини.

* * *

Хотирангни қалбимнинг энг тубига кўмганман,
Муҳаббатинг ўтида ёниб-ёниб сўнганман.
Борим Сенда яширин, йўқлигим Сендан нари,
Баҳорда хазонларнинг япроғига дўнганман.

* * *

Неча йилки, кул бўлган қалбимдаги оташни
Ой ёғдуси остида ёқмоққа ким келади?
Руҳимда сақлаган илк севгимнинг қуёшига,
Айтгин, Сенинг номингдан боқмоққа ким келади?

* * *

Ҳануз қулоқларимда Сен сўйлаган ёлғонлар,
Мен Сени юрагимдан севгандим бир замонлар.
Бир уммон ичра мени томчига муҳтож этдинг,
Бўронларда йиқилди мен топинган маконлар.

* * *

Мени йўлнинг сўнгида телба этдинг, тоқ этдинг,
Ўзинг салқин сувдасан, мени-чи, ўтда ёқдинг.
Янги тўлган ой каби қаршимдан чиқдинг мудом,
Тонг юлдузи мисоли келдинг, қалбимда оқдинг.

* * *

Шаррос қуйган ёмғирда кўзларинг сархуш боқар,
Тупроқдан сизган сувлар сой томон ҳорғин оқар.
Сойнинг чечакларини сочига тақар денгиз,
Денгизнинг нигоҳлари қалбимни тинмай ёқар.

* * *

Сенсиз кечган йилларга қайрилиб боқмасман ҳеч,
Гул тўккан юрагимни Сенингсиз ёқмасман ҳеч.
Севгимиз эртак эмас, айни бир ҳақиқатдир,
Баҳор сели мисоли бекорга оқмасман ҳеч.

* * *

Ошмоқ учун тоғларни умрим жуда оз қолди,
Бир ёнимни кун урди, бир ёнимни ел олди.
Етти иқлим, тўрт мавсум айланаркан самода,
Дайди кўнглим умидга чулғаниб нурга тўлди.

Nodim Uchar
TO’RTLIKLAR
Asliyatdan Alisher Tursunov tarjimalari

Nodim Uchar 1945 yilda Turkiyaning Navshahariga qarashli  Ko’shektosh qishlog’ida tug’ildi. U boshlang’ich ta’limni qishlog’ida, o’rta ma’lumotni Hojibektosh shaharchasida egalladi. 1960-1963 yillarda Politsiya kollejida, 1964-1967 yillar mobaynida Anqara Politsiya akademiyasida tahsil oldi.
Nodim Uchar adabiyotga 1974 yilda nashr etilgan “Yolg’iz” nomli ilk she’r kitobi kitobi bilan kirib keldi. Shundan so’ng “Yomg’ir bilan kelmoqdaman” (1991), “Yulduzlar tushar hovuchlarimga” (1992), “Ko’z uchirgan yulduzlar” (1992), “Zamon kun yog’dusida” (turk va ingliz tillarida, 1993), “Titroq suvlar” (turk va ingliz tillarida, 1993), “Yashil vodiylarda oqshom” (2000), “Ko’nglimning irmoqlari” (2010) kabi she’riy to’plamlari, “Ular nega muzlamadilar” (1992) nomli romani, “Kechaning burgutlari” (1992), “Bir kun 24 soat” (1995) kabi dramatik asarlari e’lon qilindi. Turkiyada uning asarlari ko’p nusxada chop etiladi va sevib o’qiladi.

* * *

Hanuz yo’lning yarmidir, ellikdan o’tdi yoshim,
Sig’madi dengizlarga, bulut bo’ldi ko’z yoshim.
Yolg’izligim o’rarkan hasratning devorini,
Boshi ko’klarga tekkan tog’lardir qabrtoshim.

* * *

Ko’kdagi sariq yulduz qursharkan moviy oyni,
Kechaning motamida ortmoqda yolg’izligim.
Senga yetishmoq uchun bu yolg’onchi dunyoni
Ko’ngil tarozusida tortmoqda yolg’izligim.

* * *

Mendan shunday xabarsiz kechib ketmoq bo’lmas, axir,
Yurakdagi ishq guli suvsiz qolsa so’lmas, axir.
G’amning chuqur qudug’i uch-besh kunda to’lmas, axir,
Qismat shudir dersan Sen, ko’z yosh to’kkan kulmas, axir.

* * *

Ochiq moviy dunyoda suv ichra menman suvsiz,
To’kadirman dardimni tunlarga ora-chora.
Seni Seningsiz sevib yashayapman qo’rquvsiz,
Gunohimni izlama, tug’ildim baxtiqora.

* * *

Bahor fasli kelganda yashil tuproqlardaman,
Yoz issig’i kelganda esgan shamollardaman.
Xazon fasli kelganda sariq yaproqlardaman,
Qish mavsumi kelganda yoqqan oppoq qordaman.

* * *

Sevgingni uzoq etma, ko’ngil bog’im so’lmasin,
Eng baxtli onimizda ko’zimga yosh to’lmasin.
Ruhimning ko’rfazida topingan bandargoh bo’l,
Taqdir bo’roni bizni har qaerda qo’llasin.

* * *

Bu oqshom uyimizga chuqur bir huzun to’ldi,
O’tgan soniyalik vaqt go’yoki asr bo’ldi.
Olloh rahmat aylasin, xo’b sobir banda edi,
Bir toshning soyasida – ishonchli joyda endi.

* * *

Shuncha yo’lni qatladim, umidlarim bitmadi,
O’sha ma’sum boqishing xayolimdan ketmadi.
Izlarkanman baxtni men ko’ngildek zarra-zarra,
Qaytadan yetishmoqqa umrim vafo etmadi.

* * *

O’z dardimdan ortiqroq boshqasiga yonarman,
Men har zarra qalbimda Ollohni yod etarman.
Ba’zan sovuq suv kabi muhabbatga qonarman,
Bir xato qilganimda uyatdan tosh qotarman.

* * *

Bir shamning olovidek qorong’ulik ichidan
Mohtobning qanotida yuraman dengizlarga.
Elanarkan xotira zamonning suzgichidan,
Ko’k gumbaz maskan bo’lar ko’rpasiz, uysizlarga.

* * *

Kech kuzning sukunati tog’larni qoplar ekan,
Bormikan bu dunyoda maqsadi-la birlashgan?
Chechakning maftunidir uchi o’tkir bir tikan,
Sening ham darding bormi oyog’ingga ilashgan?

* * *

Titragan dudoqlaring rang olarkan gilosdan,
Shamolning sasi tindi, qor yog’adi oz-ozdan.
Bu yolg’onchi dunyoda ham yolg’izman, ham yetim,
Sira vafo ko’rmadim na bahordan, na yozdan.

* * *

Har ikki jahonda ham mehnat qilgan qozonar,
Tabiat ko’klam chog’i ol, yashilga bezanar.
Icharkan tong yulduzi kechaning qorasini,
Oq sochli ulug’ tog’lar samolarga uzanar.

* * *

Billur qadahlar kabi parchalansa-da qalbim,
Shamol bo’lib, yel bo’lib yana Senga borarman.
Huzun bulutlarida kechsa-da butun umrim,
Yomg’ir bo’lib, sel bo’lib yana Senga borarman.

* * *

Hayotimning soyasi uzanmoqda tuproqqa,
Kuz quchgan umidlarim do’ndi quruq yaproqqa.
Shox sindi, qushlar uchdi, parvoz qildi bu ko’ngil,
Yozdi qanotlarini qo’nmoq uchun yirokqa.

* * *

Ming bir qiyinchilikda ko’nglim g’ururin yengdi,
Tik turgan mag’rur boshim egildi, yerga indi.
Butun yukim ustiga olamning yuki mindi,
Dardlarim ko’payganda ichimga soyam singdi.

* * *

Ochib kirsang qalbimga, go’shasida Sen borsan,
Ko’zimdan yoqqan yomg’ir, sochimga tushgan qorsan.
Necha yil o’tgandan so’ng men qadringni angladim,
Mening uchun eng go’zal, eng vafoli dildorsan.

* * *

Tutilmagan qo’llardan, so’zlashmagan tillardan,
Bahor chog’i sarg’aygan ifori yo’q gullardan –
(Sen bilan umr bo’yi baxtni totgan ekanman) –
Tangrim, bizni asrasin sevgisiz ko’ngillardan.

* * *

Ketsam gar uzoqlarga olib g’arib boshimni,
O’sha damda to’karman yurakka ko’z yoshimni.
Bahorning yomg’irlari tusharkan yaylovlarga,
Tog’larning cho’qqisiga qo’ying qabrtoshimni.

* * *

Shamolning qanotida bulutlar qor chechagi,
Quyoshning qo’llarida ufq anor chechagi.
Ufq qizilligiga qadalarkan ko’zlarim,
Titrab turgan qo’limda bir dasta yor chechagi.

* * *

Kechalar bo’lisharkan fursatni kunduz bilan,
Faqat tin olmoq emas, uyqudir Sening ishing.
Kezgan har makonimda biror iz paydo Sendan,
Ketishing ayriliqdir, quvonchimdir kelishing.

* * *

Shamolning makoni tog’ning boshidir,
Bulutlar tog’larning hilol qoshidir.
Visolga yetishda xudbinlik nega?
Ayriliq do’stlikning sinov toshidir.

* * *

Poezd sasi keladi so’l ko’ksimning boshidan,
Ko’l bo’ldi kulgichlarim ko’zlarimning yoshidan.
Bir kuni g’olib chiqsam odamiylik jangida,
O’qirsiz hikoyatim mozorimning toshidan.

* * *

Sening bu hasratingdan olovlanar, yonar ko’nglim,
Berkilar visol yo’li, uzoq vaqt qonar ko’nglim,
So’ngsizlik makonida qush bo’lar, qanot qoqar,
Bir bo’salik lahzada manzilga qo’nar ko’nglim.

* * *

Qish qo’llarin tortarkan ko’klamoyning boshidan,
Ko’chaning sasi kelar yo’lkalarning toshidan.
Ko’kdagi sariq yulduz uyg’onganda tushidan,
Tuproqning yuzi kular bulutlarning yoshidan.

* * *

Tuyg’ularim Sen bilan, xayolimda Sen borsan,
Sohilda sentyabrni sekin-asta icharman.
Mavsumlar orasida Sen hamisha bahorsan,
Bahorning shamoliga aldanarman, ucharman.

* * *

Oy suzilib borarkan bulutlar orasidan,
Yulduzlar xabar berar turnalarning ko’chidan.
Yasminning xush ifori chirmoviqni qursharkan,
Tomar shabnam tomchisi oppoq gulning sochidan.

* * *

Sarg’aygan yaproqlarda xazonning soyasi bor,
Ishq tomon ketgan yo’lda kechadan qolgan tuzoq.
Chechak ochgan g’unchada bulbullar azasi bor,
Sen boqqan ko’zgu orti g’ij-g’ij sir. Bilgum qandoq?

* * *

Men baxtga atarkanman umrimning so’ng damini,
Sovurdim yulduzlarga ko’zlarimning namini.
Visolga yetmoq uchun oy yog’dusi ostida
Xuzzam*dan qo’shiq qildim kechaning motamini.

* * *

Yoz quyoshi ostida meni hasrat qovurdi,
Esgan zaif qora yel kullarimni sovurdi.
Aslida, bu dunyoda muhabbat bir saltanat,
Yaralangan yillarim yuragimga in qurdi.

* * *

Sen otashning cho’g’isan yuragimda so’nmagan,
Jayronlar kezgan o’sha buloqlarning ko’zisan.
Bahorning sabohida men rangiga to’ymagan,
Ufqlardan yuksalgan kunning oydin yuzisan.

* * *

Kechaning qandillari to’kilar boshimizdan,
Najotning mash’alasi dilda yongan havasdir.
Bir siniq o’rindiqda yuzma-yuzman Sen bilan,
Meni Senga bog’lagan mehr to’la bir sasdir.

* * *
Sevgimning badalini Sen qachon bilajaksan?
Chuqur dengiz kabidir tuyg’umning turg’unligi.
Qish, bahor, yoz ham bitdi, qishdami kelajaksan?
Yuzimdagi ajinlar yillarning horg’inligi.

* * *

Har kun oshiq bo’larman boqqanimda ko’zingga,
Ma’no qo’shar kulishing shirin, latif so’zingga.
Umidlarim Sen bilan, tuyg’ularim Sengadir,
Dunyoni bersalar-da, alishmam hech izingga.

* * *

Mening horg’in yuragim tog’dagi bir hovuch qor,
Inar ba’zan vodiyga, bo’lar shoxdan tushgan nor.
Yolg’izlikdan tashqari qo’rqmadim hech narsadan,
Boshimda g’am shamoli, ichimda telba dard bor.

* * *

Urushning holatida dag’allashgan tuyg’ular –
Shamollar yirtgan o’sha yaproqlarning o’lishi.
O’chmas iz qoldiradi har insonning qalbida
O’qqa uchgan go’dakning ma’sumona kulishi.

* * *

Bulutlardan anglarsan yomg’irning kelganini,
Ko’radirsan yulduzlar osmonni tilganini.
Suvsiz tuproq hirs ila yutarkan yomg’irlarni,
Tomosha qil daraxtning ko’kka yuksalganini.

* * *

Xotirangni qalbimning eng tubiga ko’mganman,
Muhabbating o’tida yonib-yonib so’nganman.
Borim Senda yashirin, yo’qligim Sendan nari,
Bahorda xazonlarning yaprog’iga do’nganman.

* * *

Necha yilki, kul bo’lgan qalbimdagi otashni
Oy yog’dusi ostida yoqmoqqa kim keladi?
Ruhimda saqlagan ilk sevgimning quyoshiga,
Aytgin, Sening nomingdan boqmoqqa kim keladi?

* * *

Hanuz quloqlarimda Sen so’ylagan yolg’onlar,
Men Seni yuragimdan sevgandim bir zamonlar.
Bir ummon ichra meni tomchiga muhtoj etding,
Bo’ronlarda yiqildi men topingan makonlar.

* * *

Meni yo’lning so’ngida telba etding, toq etding,
O’zing salqin suvdasan, meni-chi, o’tda yoqding.
Yangi to’lgan oy kabi qarshimdan chiqding mudom,
Tong yulduzi misoli kelding, qalbimda oqding.

* * *

Sharros quygan yomg’irda ko’zlaring sarxush boqar,
Tuproqdan sizgan suvlar soy tomon horg’in oqar.
Soyning chechaklarini sochiga taqar dengiz,
Dengizning nigohlari qalbimni tinmay yoqar.

* * *

Sensiz kechgan yillarga qayrilib boqmasman hech,
Gul to’kkan yuragimni Seningsiz yoqmasman hech.
Sevgimiz ertak emas, ayni bir haqiqatdir,
Bahor seli misoli bekorga oqmasman hech.

* * *

Oshmoq uchun tog’larni umrim juda oz qoldi,
Bir yonimni kun urdi, bir yonimni yel oldi.
Yetti iqlim, to’rt mavsum aylanarkan samoda,
Daydi ko’nglim umidga chulg’anib nurga to’ldi.