Najmiddin Ermatov. Ko‘k bo‘ri kezgan sarhad itlarga talosh endi… She’r / Кўк бўри кезган сарҳад итларга талош энди. Нажмиддин Эрматов шеъри

Najmiddin Ermatov
IKKI SHE’R

BIZGA BЕRILGAN ZAMON…

Islom Qo‘chqorovga

Bizga berilgan zamon,
Suzmakka sayoz keldi.
Erk deb urug‘ qadadik,
Tinmasdan ayoz keldi.
Til qantariq keldi va
Tori uzuk soz keldi.
Umrimiz shunday o‘tsa,
Yashash bekordir, jo‘ra.

Shoir yig‘lab she’r aytsa,
Kulib borayotirmiz.
Biror mard na’ra tortsa,
Quvib solayotirmiz.
Ne zotlar o‘tdi tur deb,
Tizza bukib yotirmiz.
Bunday qavm qullikka,
Mudom duchordir, jo‘ra.

Bosolmasdan o‘mganin,
Ko‘kka chiqdi har sulton.
Pastga tushgin de unga,
Ketsa ketsin bitta jon.
Mashrab osilgan dorning,
Og‘ochi butun hamon.
Egilmagan har boshga,
Dorlar xumordir, jo‘ra.

Bir vatan ko‘rdim bunda,
Ko‘zi to‘la jiqqa yosh.
Bir tuyg‘u tuydim unda,
Yo‘qligimni qildi fosh.
Ildizi uzuk kelsa,
Dorga ham arzimas bosh.
Bugunimiz yor emas,
Qurgan ag‘yordir, jo‘ra.

Bo‘zto‘rg‘ay bo‘zlab uchgan,
Dashtimda daydib keldim,
Etak siltab ketgandim,
Elni deb qaytib keldim,
Kuyuk keldi ko‘kayim,
Ko‘zyoshday qalqib keldim.
Shoir bo‘lsang qismating,
Nahot ravondir, jo‘ra.

Chilvir cho‘lning yo‘lida,
G‘irotdan iz qolgandir,
Baxshi o‘shal yo‘l tomon,
Ko‘zin tikib tolgandir.
Yo pirim, degin, qo‘zg‘al,
Kurash bizga qolgandir…
Yo el uchun alp tuqqan,
Faqat mozormi, jo‘ra.

fevral, 2021

* * *

Ko‘k bo‘ri kezgan sarhad itlarga talosh endi,
Ko‘tarilgan bosh emas, birgina quyosh endi,
Uchqun sochgan ko‘zlarning topingani yosh endi,
Turkiy elning shiddati so‘nganga o‘xshayotir.

Sarbadorlar qonini sellar yuvib ketganday,
Millat uchun jon berar alpni devlar yutganday,
Ultontozlar kun sanab, e voh, shuni kutganday,
Elning kuni nomardga qolganga o‘xshayotir.

Yuz ellik yil otangni otganni og‘a sanab,
Dili buzuq kelganning qadamiga gul qadab,
Yo, HAQ, deya yonganning mozoriga tosh qalab,
Saroyingga qarg‘alar qo‘nganga o‘xshayotir.

Eldan chiqib elidan irganganlar ko‘ringay,
O‘z tarixin o‘zgadan o‘rganganlar ko‘ringay,
G‘ujuri-yu zaboni o‘zgarganlar ko‘ringay,
O‘z farzanding o‘zingni sotganga o‘xshayotir.

Kechang zavolga do‘ndi, haykalday qotib bo‘ldi,
Sening bor nasibangni beklaring totib bo‘ldi,
Bugundan-ku ayrilding, ertangni sotib bo‘ldi,
Yo‘l ko‘rsatar mayog‘ing o‘chganga o‘xshayotir.

Burgut uchgan zovlarda quzg‘un bazm etmoqda,
Ildizingni kavshabon to‘ng‘iz hazm etmoqda,
Ertangni belgilashga yotlar jazm etmoqda,
Qoshiq butun, qiliching singanga o‘xshayotir.

Kechagi yovqir nigoh bugun yerga qadalgan,
Vatan kutgan jasorat non topishga atalgan,
Bo‘yin egik, qo‘l qadoq, tizzalaring qavargan,
Umid ko‘zyosh sho‘ridan so‘lganga o‘xshayotir.

Uyg‘otay deb kelgan ul bahorlar bekor ketar,
Har tongda quyosh turtib, har shomda bezor ketar,
Bo‘g‘zin yirtib shoirlar ming hayqirib, xor ketar,
Alloh, bu xalq shu holga ko‘nganga o‘xshayotir.
Turkiy elning shiddati so‘nganga o‘xshayotir.

Najmiddin Ermatov. Ko‘k bo‘ri kezgan sarhad itlarga talosh endi… She’r / Кўк бўри кезган сарҳад итларга талош энди. Нажмиддин Эрматов шеъри

Нажмиддин Эрматов
ИККИ ШЕЪР