Жаъфар Муҳаммад зуллисонайн шоир — тожик ва ўзбек тилларида ижод қилади. Унинг форс-тожикча шеърлари Тожикистон, Эрон, Афғонистон ҳамда Ўзбекистондаги турли матбуот нашрларида, ўзбек тилидаги шеърлари эса Ўзбекистондаги газета ва журналларда эълон қилинган.
ЖАЪФАР МУҲАММАД
ШЕЪРЛАР
Жаъфар Муҳаммад (Холмўминов) 1968 йилнинг 20 сентябрида Сурхондарё вилоятининг Шеробод туманида туғилган. 1993 йили Тожикистон Давлат университети (Тожикистон Миллий университети) филология факултети форс-тожик классик адабиёти йилда ўз таҳсилини тугатди. У фалсафа фанлари номзоди.
Ҳозиргача Жаъфар Муҳаммаднинг тожик тилидаги «Чашми борон» [Ёмғирнинг нигоҳи] (Термиз, «Жайҳун», 1997), «Мижгони офтоб» [Қуёш киприклари] (Душанбе, «Оли Сомон», 1999), «Тулуъи сабзи ранг», [Рангнинг яшил чиқиши] (Тошкент, Абдулла Қодирий номидаги «Халқ мероси» нашриёти, 2003), «Тажаллий» (Тошкент, ЎзМЭ Дав. илмий нашриёти, 2008), ўзбек тилидаги «Кўзгу ҳайрати» (Тошкент,»Тамаддун», 2010) шеърий тўпламлари дунё юзини кўрди. Жаъфар Муҳаммаднинг форс-тожикча шеърлари Тожикистон, Эрон, Афғонистон ҳамда Ўзбекистондаги турли матбуот нашрларида, ўзбек тилидаги шеърлари эса Ўзбекистондаги газета ва журналларда эълон қилинган.
БИР ХИРОМ ЭТСА…
Ҳар кишиким ул париваш зулфини ёд айлагай,
Ақлу иймон тоғини бир пасда барбод айлагай.
Бир хиром этса агар ул сарвқомат боғ аро,
Юз қиёматни санавбарларга бунёд айлагай.
Бир табассум бирла кўнглимни олар, ҳалвофуруш
Йиғлаётган болани ҳалво билан шод айлагай.
Топмаса гар жаннатулмаъвода Ширин ёрини,
Дўзахийлар сингари Фарҳод фарёд айлагай.
Хастадил Жаъфар харобободида ҳайрондурур,
Ким хароботийни нечук қайта обод айлагай?
РУМИЁНА
Ман масту ту девона, моро ки барад хона?
Сад бор туро гуфтам: кам хўр ду-се паймона
Жалолиддин Румий
Мен кимману қайданман? На масту на девона!
На асли ҳақиқатман, на афсуну афсона!
Бир гўшада гирёнман, бир даврада хандонман,
Бир онда гулистонман, бир лаҳзада ғамхона.
Гоҳ дардима чипқонман, гоҳ ўзима дармонман,
Бир зумда зимистонман, бир лаҳзада гулхона.
Гоҳида бутун борлиқ қилгуси менга торлик,
Ҳеч бўлмаса, сен ёрлик қилгим менга, жонона!
Билмоқчими, қайданман? Мен хумдаги майданман,
“Ярмим мени Туркистон, ярмим эса Фарғона”.
Эй ошиғи соҳибдил, Жаъфар каби бедил бўл,
Шояд ёза олурсан бир байт румиёна!
МАШРАБО
Дарс олдим, дарс олдим мактабингдан, Машрабо!
Маст бўлдим, маст бўлдим машрабингдан, Машрабо!
Етмиш икки миллату мазҳабни ўргандим, вале,
Кўнглим осойишта бўлди, мазҳабингдан, Машрабо!
Ҳожибу маҳжуб ўзингсан, толибу матлуб ўзингсан,
Ҳақни топдим, Ҳақни топдим матлабингдан, Машрабо!
Саждага бошимни қўйдим ўзлигимни топгали,
Англадим ўзликни мен тобу табингдан, Машрабо!
АССАЛОМ, МУҲАББАТ!
Бесўроқ дилимга қадам қўйибсан,
Қаршимда қаламқош санам қўйибсан,
Ёнимга дафтару қалам қўйибсан,
Тўпори, соддадил, ғўр, хом муҳаббат,
Ассалом, муҳаббат, салом муҳаббат!
Келибсан, диллардан дилларга ўтиб,
Эртакдек тиллардан тилларга ўтиб,
Элчидек эллардан элларга ўтиб,
Ғойибдан йўлланган пайғом муҳаббат,
Ассалом муҳаббат, салом, муҳаббат!
Исминг не, билмайман, билмам қайдансан,
Самарқанд, Бухоро ёки Райдансан?
Бунчалар мунглисан, балким найдансан?
Нотаниш, бенишон, беном муҳаббат,
Ассалом, муҳаббат, салом, муҳаббат!
Меҳмондек келибсан, мезбоним бўлгин,
Бор-будим сеники – султоним бўлгин.
Жонимдан жой олган жононим бўлгин,
Эй қудсий, илоҳий инъом, муҳаббат,
Ассалом, муҳаббат, салом, муҳаббат!
Йўл олис, манзилга етиш – таваккал,
Қил кўприк устидан ўтиш – таваккал,
Ютқазиш мумкину ютиш – таваккал,
Омадсиз қиморбоз, ноком муҳаббат,
Ассалом, муҳаббат, салом, муҳаббат!
СЕВМАСАМ
Кўз юмай, гар бир нафас қошу кўзингни севмасам,
Кўр бўлай, илло, агар нону тузингни севмасам.
Қорлар ёғсин баҳоримда, ёзимда дўллар,
Гар сенинг, эй навбаҳорим, Наврўзингни севмасам.
Майли, бошимга бало ёмғирларин ёғсин фалак,
Гар қуёшингни, ойингни, юлдузингни севмасам.
Мен ўзимни топа олмасман, тополмасдан сени,
Сева олмасман ўзимни, то ўзингни севмасам.
Билки, мен олим эмасман, гапларингни уқмасам,
Билки, мен шоир эмасман, гар сўзингни севмасам.
МЕНИ СЕВГИН
Бу оқшомким, гўзал, ойдин, мени севгин, мени севгин,
Юракдан кетмасидан дин, мени севгин, мени севгин.
Бу дунёда хатолар кўп, жудоликлар, жафолар кўп,
Дилинг истайди гар таскин, мени севгин, мени севгин.
Агар бир хастадилсан сен, аламга бастадилсан сен,
Вужудингдан олиб бор тин, мени севгин, мени севгин.
Аё, эй кўзлари хуммор, Фарҳодинг эрур бедор,
Аё, эй лаблари Ширин, мени севгин, мени севгин.
Агар севолмасанг мени, Худони ҳеч севолмассан,
Унинг севгисидан олдин, мени севгин, мени севгин.
Гўзаллар кўп бу дунёда, валекин мен бу савдода,
Сени севдим, сени, омин! Мени севгин, мени севгин.
СЕНИ СЕВДИМ
Замину осмонлардан Сени топдим, Сени севдим,
Аёну ноаёнлардан Сени топдим, Сени севдим.
Жаҳонни сарбасар кездим, сабодек дарбадар кездим,
Муқаддас ошёнлардан Сени топдим, Сени севдим.
Умидинг бирла кун ўтди, хаёлинг бирла тун ўтди,
Саҳарлардан, азонлардан Сени топдим, Сени севдим.
Неча юз боғни айландим, Сенинг атрингга боғландим,
Муаттар бўстонлардан Сени топдим, Сени севдим.
Муҳаббат ошкородир, Самарқанду Бухородир,
Валекин мен ниҳонлардан Сени топдим, Сени севдим.
На Райдансан, на Ясрибдан, на Машриқдан, на Мағрибдан,
Магарки, Каҳкашонлардан Сени топдим, Сени севдим.
На май қолди-ю на соғар, на девон қолди, на Жаъфар,
Қай онларда қаёнлардан Сени топдим, Сени севдим?
ҚАРАМАДИНГ
Юрагимни чизиб бердим, қарамадинг,
Харитасин тузиб бердим, қарамадинг.
Форсий тилда айтолмаган дардларимни,
Туркийда ҳам ёзиб бердим, қарамадинг.
Қарамадинг, индамадинг, инонмадинг,
Юраккинам қонлар ютди, ҳеч қонмадинг.
Муҳаббатдан дунё хасдек ёниб кетди,
Сен тошмидинг, темирмидингки ёнмадинг?
Гар куй бўлсанг, қайси тордан таралгансан?
Кўзгу бўлсанг, қай томонга қаралгансан?
Бойсундаги ҳар бир тошнинг юраги бор,
Сен қайси тоғ тошларидан яралгансан?
Юрагимни узиб бердим, қарамадинг,
Орзуйимни сузиб бердим, қарамадинг.
Ўтмишимни, кечмишимни бошдан оёқ,
Вайронадек бузиб бердим, қарамадинг.
ҚАНОАТ
Майли, сен Боязид Бистомий бўлгин,
Термизий, Табризий ё Шомий бўлгин.
Сен майли, Навоий ё Жомий бўлгин,
Мен мурид мисоли бўлсам кифоя.
Сен Қорун бўлолсанг, бўлавер, дўстим,
Ганжина мисоли тўлавер, дўстим.
Майли, сен устимдан кулавер, дўстим,
Мен дарвиш тимсоли бўлсам, кифоя.
Майли, сен қудратли ғазанфар бўлгин,
Етти иқлим аро музаффар бўлгин.
Майли, сен Сулаймон пайғамбар бўлгин,
Кафтингда чумоли бўлсам, кифоя.
ГАДОЛИК
Шоҳмизми ё гадо, барчаси бекор –
Бандаи ожизмиз, Худо эмасмиз.
Фақир ҳам бўлсак-да, Ватан бағрида,
Ҳеч қачон бенаво, гадо эмасмиз.
Бу кўҳна бозорда гадолар бисёр:
Кимдир гул гадоси, пулгадо кимдир.
Кимдир нонга, кимдир тирноққадир зор,
Мансабу маснаддан мосуво кимдир.
Билсангиз, аслида менга ҳам мерос,
Энг яхши гадолик – сухангадолик.
Ҳеч кимга қолмасин мерос, илоё,
Энг ёмон гадолик – ватангадолик.
ЎТГАНМАН
Насиҳат қилма, эй воиз, бу мактаблардан ўтганман,
Тариқатни ниқоб этма, бу машраблардан ўтганман.
Нечун бу янги одатлар, муҳаббатсиз ибодатлар?!
Бу бидъатни йиғиштир, мен бу мазҳаблардан ўтганман.
Керакмас янги юлдузларки Сомон йўлини кўзлар,
Мен ул Шоҳи муҳаббат бирла кавкаблардан ўтганман.
Тариқатни ниқоб этдинг, шариатни хароб этдинг,
Риё бирла дема “ёраб”ки, “ёраб”лардан ўтганман.
Баҳоуддинни билмассан, Имом Аъзамдан эрмассан,
Менга лоф урма мансабданки, мансаблардан ўтганман.
Агар дин оламородир, унинг кўрки Бухородир,
Менга дарс ўтма диндан, мен бу матлаблардан ўтганман.
ЗИКРИ ХАФИЙДАНДИР
Агар тоатда лаззат бордир, зикри хафийдандир,
Ибодатда не иззат бордир, зикри хафийдандир.
Лисоний ишқдир жонсиз, ниҳоний ишқ поёнсиз,
Неки пинҳон саодат бордир, зикри хафийдандир.
Агар атри вужудидан, ва ёхуд абри жудидан,
Бирон-бир қатра раҳмат бордир, зикри хафийдандир.
Муҳаббат корзорида, ва ё кўнгил шикорида,
Агар бир лаҳза нусрат бордир, зикри хафийдандир.
Деди: шуҳратда офатдир, тариқат расми хилватдир,
Агар хилватда роҳат бордир, зикри хафийдандир.
Бориб айт ул қаландарга, ўшал дарвиш Жаъфарга,
Агар чин бир каромат бордир, зикри хафийдандир.
ҚАЙГА ЮЗ ТУТСАМ
Қайга юз тутсам, юзимни тирнагай тирноқлар,
Кўз тикар юз бир тикан, боссам қаён оёқлар.
Кимгаки, кўнглимни очсам, мамлакатга сочгуси,
Ҳар томондан бир ҳасадгў тиғини қайроқлар.
Эй шаҳарлик қиз, дилимни бунча вайрон айлама,
Айланар бир кун шаҳарларга гўзал қишлоқлар.
Сенга мен мағлуб бўлмоғим шарафдир, эй нигор,
Келу байрам қил, қўлимда бўлса оқ байроқлар.
Сен менинг шеъримдан, эй қаллоб, урсанг мисрани,
Эҳтиёт бўлгин: арузда кесилур бармоқлар.
ТОНГ ОТМАДИ
Бир кеча ойдек тўлиб сен келмадинг, тонг отмади,
Бир нафас меҳмон бўлиб сен келмадинг, тонг отмади.
Кўзларингга жон тасаддуқ, кўзларим кўзгусида,
Ғунча янглиғ очилиб, сен келмадинг, тонг отмади.
Юз жароҳатни дилимга бедариғ этдинг нисор,
Билмайин ёки билиб… Сен келмадинг, тонг отмади.
Орзулар шаҳрида ҳасратда куймоқда юрак:
Айланиб ё ўргилиб, сен келмадинг… Тонг отмади.
Жон лабимга келди-ю, эй ғунчалаб, сўнди умид:
Шўху шодон бир кулиб, сен келмадинг. Тонг отмади.
Ҳам қалам қўлимдадир, ҳам юз алам кўнглимдадир,
Ишқилиб, бир иш қилиб сен келмадинг: Тонг отмади!
Ўчди юлдузлар самода, ўчмади аммо чироқ,
Кетди Жаъфар эзилиб: Сен келмадинг, тонг отмади.
Ja’far Muhammad zullisonayn shoir — tojik va o‘zbek tillarida ijod qiladi. Uning fors-tojikcha she’rlari Tojikiston, Eron, Afg‘oniston hamda O‘zbekistondagi turli matbuot nashrlarida, o‘zbek tilidagi she’rlari esa O‘zbekistondagi gazeta va jurnallarda e’lon qilingan.
JA’FAR MUHAMMAD
SHE’RLAR
Ja’far Muhammad (Xolmo‘minov) 1968 yilning 20 sentyabrida Surxondaryo viloyatining Sherobod tumanida tug‘ilgan. 1993 yili Tojikiston Davlat universiteti (Tojikiston Milliy universiteti) filologiya fakulteti fors-tojik klassik adabiyoti yilda o‘z tahsilini tugatdi. U falsafa fanlari nomzodi.
Hozirgacha Ja’far Muhammadning tojik tilidagi «Chashmi boron» [Yomg‘irning nigohi] (Termiz, «Jayhun», 1997), «Mijgoni oftob» [Quyosh kipriklari] (Dushanbe, «Oli Somon», 1999), «Tulu’i sabzi rang», [Rangning yashil chiqishi] (Toshkent, Abdulla Qodiriy nomidagi «Xalq merosi» nashriyoti, 2003), «Tajalliy» (Toshkent, O‘zME Dav. ilmiy nashriyoti, 2008), o‘zbek tilidagi «Ko‘zgu hayrati» (Toshkent,»Tamaddun», 2010) she’riy to‘plamlari dunyo yuzini ko‘rdi. Ja’far Muhammadning fors-tojikcha she’rlari Tojikiston, Eron, Afg‘oniston hamda O‘zbekistondagi turli matbuot nashrlarida, o‘zbek tilidagi she’rlari esa O‘zbekistondagi gazeta va jurnallarda e’lon qilingan.
BIR XIROM ETSA…
Har kishikim ul parivash zulfini yod aylagay,
Aqlu iymon tog‘ini bir pasda barbod aylagay.
Bir xirom etsa agar ul sarvqomat bog‘ aro,
Yuz qiyomatni sanavbarlarga bunyod aylagay.
Bir tabassum birla ko‘nglimni olar, halvofurush
Yig‘layotgan bolani halvo bilan shod aylagay.
Topmasa gar jannatulma’voda Shirin yorini,
Do‘zaxiylar singari Farhod faryod aylagay.
Xastadil Ja’far xarobobodida hayrondurur,
Kim xarobotiyni nechuk qayta obod aylagay?
RUMIYONA
Man mastu tu devona, moro ki barad xona?
Sad bor turo guftam: kam xo‘r du-se paymona
Jaloliddin Rumiy
Men kimmanu qaydanman? Na mastu na devona!
Na asli haqiqatman, na afsunu afsona!
Bir go‘shada giryonman, bir davrada xandonman,
Bir onda gulistonman, bir lahzada g‘amxona.
Goh dardima chipqonman, goh o‘zima darmonman,
Bir zumda zimistonman, bir lahzada gulxona.
Gohida butun borliq qilgusi menga torlik,
Hech bo‘lmasa, sen yorlik qilgim menga, jonona!
Bilmoqchimi, qaydanman? Men xumdagi maydanman,
“Yarmim meni Turkiston, yarmim esa Farg‘ona”.
Ey oshig‘i sohibdil, Ja’far kabi bedil bo‘l,
Shoyad yoza olursan bir bayt rumiyona!
MASHRABO
Dars oldim, dars oldim maktabingdan, Mashrabo!
Mast bo‘ldim, mast bo‘ldim mashrabingdan, Mashrabo!
Yetmish ikki millatu mazhabni o‘rgandim, vale,
Ko‘nglim osoyishta bo‘ldi, mazhabingdan, Mashrabo!
Hojibu mahjub o‘zingsan, tolibu matlub o‘zingsan,
Haqni topdim, Haqni topdim matlabingdan, Mashrabo!
Sajdaga boshimni qo‘ydim o‘zligimni topgali,
Angladim o‘zlikni men tobu tabingdan, Mashrabo!
ASSALOM, MUHABBAT!
Beso‘roq dilimga qadam qo‘yibsan,
Qarshimda qalamqosh sanam qo‘yibsan,
Yonimga daftaru qalam qo‘yibsan,
To‘pori, soddadil, g‘o‘r, xom muhabbat,
Assalom, muhabbat, salom muhabbat!
Kelibsan, dillardan dillarga o‘tib,
Ertakdek tillardan tillarga o‘tib,
Elchidek ellardan ellarga o‘tib,
G‘oyibdan yo‘llangan payg‘om muhabbat,
Assalom muhabbat, salom, muhabbat!
Isming ne, bilmayman, bilmam qaydansan,
Samarqand, Buxoro yoki Raydansan?
Bunchalar munglisan, balkim naydansan?
Notanish, benishon, benom muhabbat,
Assalom, muhabbat, salom, muhabbat!
Mehmondek kelibsan, mezbonim bo‘lgin,
Bor-budim seniki – sultonim bo‘lgin.
Jonimdan joy olgan jononim bo‘lgin,
Ey qudsiy, ilohiy in’om, muhabbat,
Assalom, muhabbat, salom, muhabbat!
Yo‘l olis, manzilga yetish – tavakkal,
Qil ko‘prik ustidan o‘tish – tavakkal,
Yutqazish mumkinu yutish – tavakkal,
Omadsiz qimorboz, nokom muhabbat,
Assalom, muhabbat, salom, muhabbat!
SЕVMASAM
Ko‘z yumay, gar bir nafas qoshu ko‘zingni sevmasam,
Ko‘r bo‘lay, illo, agar nonu tuzingni sevmasam.
Qorlar yog‘sin bahorimda, yozimda do‘llar,
Gar sening, ey navbahorim, Navro‘zingni sevmasam.
Mayli, boshimga balo yomg‘irlarin yog‘sin falak,
Gar quyoshingni, oyingni, yulduzingni sevmasam.
Men o‘zimni topa olmasman, topolmasdan seni,
Seva olmasman o‘zimni, to o‘zingni sevmasam.
Bilki, men olim emasman, gaplaringni uqmasam,
Bilki, men shoir emasman, gar so‘zingni sevmasam.
MЕNI SЕVGIN
Bu oqshomkim, go‘zal, oydin, meni sevgin, meni sevgin,
Yurakdan ketmasidan din, meni sevgin, meni sevgin.
Bu dunyoda xatolar ko‘p, judoliklar, jafolar ko‘p,
Diling istaydi gar taskin, meni sevgin, meni sevgin.
Agar bir xastadilsan sen, alamga bastadilsan sen,
Vujudingdan olib bor tin, meni sevgin, meni sevgin.
Ayo, ey ko‘zlari xummor, Farhoding erur bedor,
Ayo, ey lablari Shirin, meni sevgin, meni sevgin.
Agar sevolmasang meni, Xudoni hech sevolmassan,
Uning sevgisidan oldin, meni sevgin, meni sevgin.
Go‘zallar ko‘p bu dunyoda, valekin men bu savdoda,
Seni sevdim, seni, omin! Meni sevgin, meni sevgin.
SЕNI SЕVDIM
Zaminu osmonlardan Seni topdim, Seni sevdim,
Ayonu noayonlardan Seni topdim, Seni sevdim.
Jahonni sarbasar kezdim, sabodek darbadar kezdim,
Muqaddas oshyonlardan Seni topdim, Seni sevdim.
Umiding birla kun o‘tdi, xayoling birla tun o‘tdi,
Saharlardan, azonlardan Seni topdim, Seni sevdim.
Necha yuz bog‘ni aylandim, Sening atringga bog‘landim,
Muattar bo‘stonlardan Seni topdim, Seni sevdim.
Muhabbat oshkorodir, Samarqandu Buxorodir,
Valekin men nihonlardan Seni topdim, Seni sevdim.
Na Raydansan, na Yasribdan, na Mashriqdan, na Mag‘ribdan,
Magarki, Kahkashonlardan Seni topdim, Seni sevdim.
Na may qoldi-yu na sog‘ar, na devon qoldi, na Ja’far,
Qay onlarda qayonlardan Seni topdim, Seni sevdim?
QARAMADING
Yuragimni chizib berdim, qaramading,
Xaritasin tuzib berdim, qaramading.
Forsiy tilda aytolmagan dardlarimni,
Turkiyda ham yozib berdim, qaramading.
Qaramading, indamading, inonmading,
Yurakkinam qonlar yutdi, hech qonmading.
Muhabbatdan dunyo xasdek yonib ketdi,
Sen toshmiding, temirmidingki yonmading?
Gar kuy bo‘lsang, qaysi tordan taralgansan?
Ko‘zgu bo‘lsang, qay tomonga qaralgansan?
Boysundagi har bir toshning yuragi bor,
Sen qaysi tog‘ toshlaridan yaralgansan?
Yuragimni uzib berdim, qaramading,
Orzuyimni suzib berdim, qaramading.
O‘tmishimni, kechmishimni boshdan oyoq,
Vayronadek buzib berdim, qaramading.
QANOAT
Mayli, sen Boyazid Bistomiy bo‘lgin,
Termiziy, Tabriziy yo Shomiy bo‘lgin.
Sen mayli, Navoiy yo Jomiy bo‘lgin,
Men murid misoli bo‘lsam kifoya.
Sen Qorun bo‘lolsang, bo‘laver, do‘stim,
Ganjina misoli to‘laver, do‘stim.
Mayli, sen ustimdan kulaver, do‘stim,
Men darvish timsoli bo‘lsam, kifoya.
Mayli, sen qudratli g‘azanfar bo‘lgin,
Yetti iqlim aro muzaffar bo‘lgin.
Mayli, sen Sulaymon payg‘ambar bo‘lgin,
Kaftingda chumoli bo‘lsam, kifoya.
GADOLIK
Shohmizmi yo gado, barchasi bekor –
Bandai ojizmiz, Xudo emasmiz.
Faqir ham bo‘lsak-da, Vatan bag‘rida,
Hech qachon benavo, gado emasmiz.
Bu ko‘hna bozorda gadolar bisyor:
Kimdir gul gadosi, pulgado kimdir.
Kimdir nonga, kimdir tirnoqqadir zor,
Mansabu masnaddan mosuvo kimdir.
Bilsangiz, aslida menga ham meros,
Eng yaxshi gadolik – suxangadolik.
Hech kimga qolmasin meros, iloyo,
Eng yomon gadolik – vatangadolik.
O‘TGANMAN
Nasihat qilma, ey voiz, bu maktablardan o‘tganman,
Tariqatni niqob etma, bu mashrablardan o‘tganman.
Nechun bu yangi odatlar, muhabbatsiz ibodatlar?!
Bu bid’atni yig‘ishtir, men bu mazhablardan o‘tganman.
Kerakmas yangi yulduzlarki Somon yo‘lini ko‘zlar,
Men ul Shohi muhabbat birla kavkablardan o‘tganman.
Tariqatni niqob etding, shariatni xarob etding,
Riyo birla dema “yorab”ki, “yorab”lardan o‘tganman.
Bahouddinni bilmassan, Imom A’zamdan ermassan,
Menga lof urma mansabdanki, mansablardan o‘tganman.
Agar din olamorodir, uning ko‘rki Buxorodir,
Menga dars o‘tma dindan, men bu matlablardan o‘tganman.
ZIKRI XAFIYDANDIR
Agar toatda lazzat bordir, zikri xafiydandir,
Ibodatda ne izzat bordir, zikri xafiydandir.
Lisoniy ishqdir jonsiz, nihoniy ishq poyonsiz,
Neki pinhon saodat bordir, zikri xafiydandir.
Agar atri vujudidan, va yoxud abri judidan,
Biron-bir qatra rahmat bordir, zikri xafiydandir.
Muhabbat korzorida, va yo ko‘ngil shikorida,
Agar bir lahza nusrat bordir, zikri xafiydandir.
Dedi: shuhratda ofatdir, tariqat rasmi xilvatdir,
Agar xilvatda rohat bordir, zikri xafiydandir.
Borib ayt ul qalandarga, o‘shal darvish Ja’farga,
Agar chin bir karomat bordir, zikri xafiydandir.
QAYGA YUZ TUTSAM
Qayga yuz tutsam, yuzimni tirnagay tirnoqlar,
Ko‘z tikar yuz bir tikan, bossam qayon oyoqlar.
Kimgaki, ko‘nglimni ochsam, mamlakatga sochgusi,
Har tomondan bir hasadgo‘ tig‘ini qayroqlar.
Ey shaharlik qiz, dilimni buncha vayron aylama,
Aylanar bir kun shaharlarga go‘zal qishloqlar.
Senga men mag‘lub bo‘lmog‘im sharafdir, ey nigor,
Kelu bayram qil, qo‘limda bo‘lsa oq bayroqlar.
Sen mening she’rimdan, ey qallob, ursang misrani,
Ehtiyot bo‘lgin: aruzda kesilur barmoqlar.
TONG OTMADI
Bir kecha oydek to‘lib sen kelmading, tong otmadi,
Bir nafas mehmon bo‘lib sen kelmading, tong otmadi.
Ko‘zlaringga jon tasadduq, ko‘zlarim ko‘zgusida,
G‘uncha yanglig‘ ochilib, sen kelmading, tong otmadi.
Yuz jarohatni dilimga bedarig‘ etding nisor,
Bilmayin yoki bilib… Sen kelmading, tong otmadi.
Orzular shahrida hasratda kuymoqda yurak:
Aylanib yo o‘rgilib, sen kelmading… Tong otmadi.
Jon labimga keldi-yu, ey g‘unchalab, so‘ndi umid:
Sho‘xu shodon bir kulib, sen kelmading. Tong otmadi.
Ham qalam qo‘limdadir, ham yuz alam ko‘nglimdadir,
Ishqilib, bir ish qilib sen kelmading: Tong otmadi!
O‘chdi yulduzlar samoda, o‘chmadi ammo chiroq,
Ketdi Ja’far ezilib: Sen kelmading, tong otmadi.
