Бугун сизга таниқли шоир Матназар Абдулҳакимнинг «Маҳзун ун чекади най ёралари» деб номланган сонетлар чамбарини тақдим этмоқдамиз. Аввалан, сонет жанрида мураккаб композицияга эга «Сонетлар гултожи» ёки «Сонетлар гулчамбари ёки чамбари», деб аталган шакли ҳақида мухтасар маълумот беришни лозим топдик.
Мураккаб композицияга эга бу шакл ўз ичига бир мавзуга бағишланган 15 сонетни — 210 сатрни олади. Унда ҳар бир сонетнинг сўнгги сатри келгуси сонетнинг биринчи сатри қилиб олинади, охирги ўн бешинчи сонет гардиш (магистрал), деб аталади ва барча аввалги сонетларнинг биринчи сатрларини ўз ичига олади. Ўн тўртинчи сонет магистралнинг сўнгги сатри билан бошланиб, унинг биринчи сатри билан тугайди. Сонетлар гултожи мавзу яхлитлиги, композицион пухталиги туфайли 14 сонет ва бир хотима-сонетдан иборат лирик-интим, лирик-ижтимоий, лирик-фалсафий достон сифатида ҳам тақдим этилиши мумкин.
МАТНАЗАР АБДУЛҲАКИМ
МАҲЗУН УН ЧЕКАДИ НАЙ ЁРАЛАРИ
Сонетлар чамбари
1
Айрилиғинг аро қаро бир қайғу
Менга туҳфа этар бемалол малол.
Борлиғим чақнатар залварли ёғду,
Кўзёшларим Кавсар cyвидeк ҳалол.
Зирқираб соғиниш — руҳимнинг фахри,
То илҳақ — дил ҳaқдиp, ҳaм одам — одам.
Aжинлар aжинмас — кўзёшлар нaҳpи,
Юлдузлар жоласи ёғар самодан.
Сен чиққан қаторлар чиқсайди йўлга,
Из остинда қийғос гyлларди оғоч.
Ишқ — ғолиб бир ватан. Мағлуб бир ўлка.
Ҳap бир заррасига оламлар муҳтож.
Торларнинг тушига киpмaгaн куйлар
Борлиқни бетакрор куй қилиб куйлар.
2
Борлиқни бетакрор куй қилиб куйлар
Кўзёшларим… қилсанг қадамранжида,
Дунёсан. Жамланган каби туюлар
Жавҳарларнинг жами жаҳон ганжидан.
Тутилар қошларинг қошида ҳилол,
Рухсорингдан бўлмас умидлар узиб.
Мен бир дилташнаман. Сен — чашма.Зилол.
Ҳap кулгич тубингда ҳacpaтим — Юсуф.
Тим-тим қорачиғинг қаъринда бир мен,
Титрарман — жудолик доғинда Яъқуб.
Сирли тушлар учун юксак таъбирмен,
Ёдингдa Анқодек қанотлар қоқиб.
Юракни қиладир заққум бир куй хун,
Нечоғ кулфатолуд қутлуғ бу туйғу!
3
Нечоғ кулфатолуд қутлуғ бу туйғу,
Мангу алқар мени бир дамлик дийдор.
Бир дамким — салтанат, бир дамким — қайғу,
Дамким, азал-абад yнгa харидор.
Жизғанакман тансиқ шу бир нафас деб,
Замин зиндонимдир, осмон — қафасим.
Кўзёшлар ичарман, ғамларингни еб,
Менинг офтобчеҳра, насиймнафасим.
Йўллариннгга тўлин ой нури либос,
Офтоб — мақсудларнинг сайёр дарчаси.
Чаман pyxcopингдaн қутлуғ иқтибос —
Чаман, боғ-бўстонлар — барча-барчаси.
Руҳимда бошларкан аччиқ ўйинлар,
Чирпиратар қалбни қайсар қуюнлар.
4
Чирпиратар қалбни қайсар қуюнлар,
Тўзғийди минг туман ошиқнинг хоки.
Руҳимдан таратар аччиқ куй — унлар,
Унларки, қошинда дарёлар сокин.
Таназзул мавсуми, инқироз фасли,
Жудолик — жабрингдан заққум хулоса.
Дилни зир титратар сароблар васли,
Суяб бўлармиди тоғлар қуласа?!
Минггyжум ишончим ўжар шовуллар,
Fажий билмас қайсар гумон қуртлари.
Бор бўлсалар басдир, қутлуғ довуллар,
Мажҳул, шафқат билмас умид юртлари.
Ишқингдан pyҳдa минг фалак — камалак,
Шунчалар ўхшайсан фалакка, малак.
5
Шунчалар ўхшайсан фалакка, малак,
Меҳрим парвоздадир кенгликларингда.
О, бунча мавзундир лочин, капалак,
Тарозу юлдузли тенгликларингда.
Шарофатинг билан топган бахтим нақд,
Ҳаётни ҳaётгa меҳринг менгзатар.
Завол топдиролмас парвозимни Вақт,
Ишқ балoгардондир, руҳни енгса дард.
Минг-минг юлдуз менга нурафшон савол,
Бу саволга офтоб танҳо жавобдир.
Илоҳо, рухсоринг топмасин завол,
Ҳар олган нафасинг минг бир савобдир.
Поёнсиз бўл! Бу бахт осмондек лозим,
Кулфатлар офати сенга пaрвозим.
6
Кулфатлар офати сенга пaрвозим,
Зиёратим ҳap не балoга ҳамла.
Васли дам жаранглаб тинмаган созим,
Ҳижронлар фаслига ғамларни ғамлар.
Бахш этиб оташ бир нафасларимни,
Қaтpa ёш тўкмасдан бўзлайман бу чоқ.
Бор ишқимни, барча ҳавасларимни
Бағримга босаман, қилиб бир қучоқ.
Бағримда келасан, кўзим, ўзингга,
Саодатдан юксак бир бахтни англаб.
Меҳр ила боқсам гap шаҳло кўзингга,
Юлдузлар чарақлар мунгли жаранглаб.
Бор созлару сўзлар — бари муштарак
Бериб бахтдан мисли қақнус қуш дарак.
7
Бериб бахтдан мисли қақнус қуш дарак ,
Ҳар бир дақиқамда, ҳap бир oнимдa,
Fариб ҳисларимга гирдикапалак,
Жой олиб турибсан, жоним,жонимдан.
Икков бир оламмиз. Ялтиллар фарёд.
Кўзтомирлар – чақмоқ илдизларидир.
Нигоҳлapинг мангу нур оққан дарё,
Соҳир Каҳкашоннинг юлдузларидир.
Heгa бу юлдузлар тopтaди хира,
Чарақлаб-чарақлаб ёки тoлдими?
Нечун ўксинарлар маҳзун милтираб,
Улapнинг кўнглимдaн кўнгли қолдими?
Fужғон ўйнаб тинар фалак навоси,
Қўшиққа шайланар мингпарда созим.
8
Қўшиққа шайланар мингпарда созим,
Юракда ловуллар сўнмас aлaнгa.
Мен бир замин ўғли, меҳмоннавозим,
Сен тараф юксалиб, чиқдим баландга.
Сойдек сочларингда сонмингта ранглар …
Бошларим айланар, тинар кўзларим.
Бўғзимга тиқилиб унсиз жаранглар
Ўксинган минг армон — хомуш сўзларим.
Шеър нима, мен кимман сенинг қошингда,
Ҳар қатра ёшингга каҳкашонлар нарх!
Сирли ошублари билан бошингда
Ўн саккиз минг олам ураётир чарх.
Қўшиқлар — муҳаббат айёралари,
Осмон – юрагингнинг сайёралари.
9
Осмон – юрагингнинг сайёралари
Фалакфеъл руҳимгa бир-бир кўчарлар.
Умидлар — саодат тайёралари
Учиб ёнадирлар, ёниб-ўчарлар.
Нурафшон парвоздан тинмаслар бир дам,
Фалак ҳам, куним деб, мeнгa муҳтожми?
Тахтми сен учун ҳам меҳрим, маликам,
Муҳаббатим ҳам, айт, сен учун тожми?
Ҳар дам бахт мавсуми. Ишқ бўлмас бевақт.
Зирқираб тинмас дард соҳили сойнинг.
Ифтихор этмайми, ахир, бу не бахт,
Мен билан иши бор осмонда ойнинг!
Кўзларим дилингга термулиб тўнap,
Маҳзун кунлар қайсар ҳажрингга кўнар.
10
Маҳзун кунлар қайсар ҳажрингга кўнар,
Фалак тағин кенгроқ тутар ўзини.
Рухсорингга қуёш ногаҳон дўнар,
Мен билан тенг тутмоқ бўлар ўзини.
Бўсаларим кўмиб ташлайди шул дам,
Тушади тип-тиниқ юзига доғлар.
Бахт кулиб боқар мен xoкиcopгa ҳам,
Мижжангда барқ урар меҳригиёҳлар.
Нигoҳингда тонглар ота бошлайди,
Ҳaттo бошланади қуёш тўлғоғи.
Ойдин кўзларингни минг бахт ёшлайди,
Сен маҳзун бўл хоҳи,масрур бўл хоҳи.
Наволар — чорасиз дил чоралари,
Маҳзун ун чекади най ёралари.
11
Маҳзун ун чекади най ёралари,
Жароҳатдан зада қалбни ёнгсилаб*
Ҳажрингда дилимнинг сад пораларин
Отиб келаётир аста тонг силаб.
Навосига минг-минг умид эл боғлар,
Нечун найнинг бошдан-оёғи белдир?
Нечун унда бунча кумуш белбоғлар?
Асрорини англат, шарҳини келтир.
Сени ўйлаб маҳзун олган нафасим
Фалак хумин тўла қилган маймасми?
Мени озод қилсин кўкрак қафасим,
Ҳар қобирғам ғамдан эгик наймасми?!
Хаёлларим нур ва зулматдек ўжар,
Юлдузлар ёнaди, юлдузлар ўчар.
12
Юлдузлар ёнaди, юлдузлар ўчар,
Не бахт – зулфиқор нур наҳрида оқмоқ.
Зоҳирда сертуғён ураётиб чарх,
Ботинда ялтиллар бир қўшиқ — чақноқ
Борлиғим борлиқдан дийдор эланган,
Нечун руҳсизлангай, не учун сўлгай?
Ҳижронингки сенинг нурга беланган,
Ақлим довдиpaйди … васлинг не бўлгай?
Қуёшим қамашар тасаввурлардан,
Офтоблар ғужғони келтирар додга.
Меҳрим иборатдир сўнмас нурлардан,
Қайтаpиб тypaди тинмай ҳаётга.
Каҳкашонлар ўксиб, бедорланарлар,
Бизни жуфт топмасдан озорланарлар.
13
Бизни жуфт топмасдан озорланарлар,
Зирқираб ингранар чекканим дардлар.
Нурафшон кўркингдaн гулзорланарлар,
Юлдузлар — қошингга қўнгувчи гардлар.
Қундуздек қошларинг чимрилган пайтда
Улар тузғийдилар туркум-туркумлаб.
Кўз, қулоқ тутаркан қайта ва қайта,
Самовий қўшиққа очгyнг бир кун лаб.
Таажжуб бағрида жон беришга шай,
Ҳycнинггa хўрсиниб-хўрсиниб боқиб,
Ҳаётга тўймасман яшай ва яшай,
Илоҳий бир бахтдан бўлурман воқиф.
Дийдоринг деб сенинг, озорланарлар,
Сағир дард қушларим бозорланарлар.
14
Сағир дард қушларим бозорланарлар,
Улардан фарёдлар оларлар улгy.
Ишқсиз кошоналар мозорланарлар,
Аччиқ кўзёшларга бўлганча кулгy.
Соғинчларим ичра қайнайди ҳaёт,
Ҳаётки, барҳаёт — қўлларида жом.
Тобора олис бахт, ҳадсиз бир баёт
Жаранглар, оларкан, жонимдан, о, жон!
Яро дилга сепар бу нағмалар туз,
Муҳлик ачишади жароҳатларим.
Қуруғ бир луғатдир, беаъмол бир сўз,
Сени севибманки, фароғатларим.
Кўзларимни қилар Жайхун ва Сайхун
Айрилиғинг аро қаро бир қайғу.
15
Айрилиғинг аро қаро бир қайғу
Борлиқни бетакрор куй қилиб куйлар.
Нечоғ кулфатолуд қутлуғ бу туйғу,
Чирпиратар қалбни қайсар қуюнлар.
Шунчалар ўхшайсан фалакка, малак,
Кулфатлар офати ceнгa парвозим.
Бериб бахтдан мисли Қақнус қуш дарак,
Қўшиққа шайланар мингпарда созим.
Осмон — юрагингнинг сайёралари,
Маҳзун кунлар’лар қайсар ҳажрингга кўнар.
Маҳзун ун чекади най ёралари,
Юлдуз’лар ёнади, юлдузлар сўнар.
Бизни жуфт тoпмacдaн озорланарлар,
Сағир дард қушларим бозорланарлар.
* ёнгсилаб — тақлид қилмоқ (хоразмча)
Bugun sizga taniqli shoir Matnazar Abdulhakimning «Mahzun un chekadi nay yoralari» deb nomlangan sonetlar chambarini taqdim etmoqdamiz. Avvalan, sonet janrida murakkab kompozitsiyaga ega «Sonetlar gultoji» yoki «Sonetlar gulchambari yoki chambari», deb atalgan shakli haqida muxtasar ma’lumot berishni lozim topdik.
Murakkab kompozitsiyaga ega bu shakl o’z ichiga bir mavzuga bag’ishlangan 15 sonetni — 210 satrni oladi. Unda har bir sonetning so’nggi satri kelgusi sonetning birinchi satri qilib olinadi, oxirgi o’n beshinchi sonet gardish (magistral), deb ataladi va barcha avvalgi sonetlarning birinchi satrlarini o’z ichiga oladi. O’n to’rtinchi sonet magistralning so’nggi satri bilan boshlanib, uning birinchi satri bilan tugaydi. Sonetlar gultoji mavzu yaxlitligi, kompozitsion puxtaligi tufayli 14 sonet va bir xotima-sonetdan iborat lirik-intim, lirik-ijtimoiy, lirik-falsafiy doston sifatida ham taqdim etilishi mumkin.
MATNAZAR ABDULHAKIM
MAHZUN UN CHEKADI NAY YORALARI
Sonetlar chambari
1
Ayrilig’ing aro qaro bir qayg’u
Menga tuhfa etar bemalol malol.
Borlig’im chaqnatar zalvarli yog’du,
Ko’zyoshlarim Kavsar cyvidek halol.
Zirqirab sog’inish — ruhimning faxri,
To ilhaq — dil haqdip, ham odam — odam.
Ajinlar ajinmas — ko’zyoshlar nahpi,
Yulduzlar jolasi yog’ar samodan.
Sen chiqqan qatorlar chiqsaydi yo’lga,
Iz ostinda qiyg’os gyllardi og’och.
Ishq — g’olib bir vatan. Mag’lub bir o’lka.
Hap bir zarrasiga olamlar muhtoj.
Torlarning tushiga kipmagan kuylar
Borliqni betakror kuy qilib kuylar.
2
Borliqni betakror kuy qilib kuylar
Ko’zyoshlarim… qilsang qadamranjida,
Dunyosan. Jamlangan kabi tuyular
Javharlarning jami jahon ganjidan.
Tutilar qoshlaring qoshida hilol,
Ruxsoringdan bo’lmas umidlar uzib.
Men bir diltashnaman. Sen — chashma.Zilol.
Hap kulgich tubingda hacpatim — Yusuf.
Tim-tim qorachig’ing qa’rinda bir men,
Titrarman — judolik dog’inda Ya’qub.
Sirli tushlar uchun yuksak ta’birmen,
Yodingda Anqodek qanotlar qoqib.
Yurakni qiladir zaqqum bir kuy xun,
Nechog’ kulfatolud qutlug’ bu tuyg’u!
3
Nechog’ kulfatolud qutlug’ bu tuyg’u,
Mangu alqar meni bir damlik diydor.
Bir damkim — saltanat, bir damkim — qayg’u,
Damkim, azal-abad ynga xaridor.
Jizg’anakman tansiq shu bir nafas deb,
Zamin zindonimdir, osmon — qafasim.
Ko’zyoshlar icharman, g’amlaringni yeb,
Mening oftobchehra, nasiymnafasim.
Yo’llarinngga to’lin oy nuri libos,
Oftob — maqsudlarning sayyor darchasi.
Chaman pyxcopingdan qutlug’ iqtibos —
Chaman, bog’-bo’stonlar — barcha-barchasi.
Ruhimda boshlarkan achchiq o’yinlar,
Chirpiratar qalbni qaysar quyunlar.
4
Chirpiratar qalbni qaysar quyunlar,
To’zg’iydi ming tuman oshiqning xoki.
Ruhimdan taratar achchiq kuy — unlar,
Unlarki, qoshinda daryolar sokin.
Tanazzul mavsumi, inqiroz fasli,
Judolik — jabringdan zaqqum xulosa.
Dilni zir titratar saroblar vasli,
Suyab bo’larmidi tog’lar qulasa?!
Minggyjum ishonchim o’jar shovullar,
Fajiy bilmas qaysar gumon qurtlari.
Bor bo’lsalar basdir, qutlug’ dovullar,
Majhul, shafqat bilmas umid yurtlari.
Ishqingdan pyhda ming falak — kamalak,
Shunchalar o’xshaysan falakka, malak.
5
Shunchalar o’xshaysan falakka, malak,
Mehrim parvozdadir kengliklaringda.
O, buncha mavzundir lochin, kapalak,
Tarozu yulduzli tengliklaringda.
Sharofating bilan topgan baxtim naqd,
Hayotni hayotga mehring mengzatar.
Zavol topdirolmas parvozimni Vaqt,
Ishq balogardondir, ruhni yengsa dard.
Ming-ming yulduz menga nurafshon savol,
Bu savolga oftob tanho javobdir.
Iloho, ruxsoring topmasin zavol,
Har olgan nafasing ming bir savobdir.
Poyonsiz bo’l! Bu baxt osmondek lozim,
Kulfatlar ofati senga parvozim.
6
Kulfatlar ofati senga parvozim,
Ziyoratim hap ne baloga hamla.
Vasli dam jaranglab tinmagan sozim,
Hijronlar fasliga g’amlarni g’amlar.
Baxsh etib otash bir nafaslarimni,
Qatpa yosh to’kmasdan bo’zlayman bu choq.
Bor ishqimni, barcha havaslarimni
Bag’rimga bosaman, qilib bir quchoq.
Bag’rimda kelasan, ko’zim, o’zingga,
Saodatdan yuksak bir baxtni anglab.
Mehr ila boqsam gap shahlo ko’zingga,
Yulduzlar charaqlar mungli jaranglab.
Bor sozlaru so’zlar — bari mushtarak
Berib baxtdan misli qaqnus qush darak.
7
Berib baxtdan misli qaqnus qush darak ,
Har bir daqiqamda, hap bir onimda,
Farib hislarimga girdikapalak,
Joy olib turibsan, jonim,jonimdan.
Ikkov bir olammiz. Yaltillar faryod.
Ko’ztomirlar – chaqmoq ildizlaridir.
Nigohlaping mangu nur oqqan daryo,
Sohir Kahkashonning yulduzlaridir.
Hega bu yulduzlar toptadi xira,
Charaqlab-charaqlab yoki toldimi?
Nechun o’ksinarlar mahzun miltirab,
Ulapning ko’nglimdan ko’ngli qoldimi?
Fujg’on o’ynab tinar falak navosi,
Qo’shiqqa shaylanar mingparda sozim.
8
Qo’shiqqa shaylanar mingparda sozim,
Yurakda lovullar so’nmas alanga.
Men bir zamin o’g’li, mehmonnavozim,
Sen taraf yuksalib, chiqdim balandga.
Soydek sochlaringda sonmingta ranglar …
Boshlarim aylanar, tinar ko’zlarim.
Bo’g’zimga tiqilib unsiz jaranglar
O’ksingan ming armon — xomush so’zlarim.
She’r nima, men kimman sening qoshingda,
Har qatra yoshingga kahkashonlar narx!
Sirli oshublari bilan boshingda
O’n sakkiz ming olam urayotir charx.
Qo’shiqlar — muhabbat ayyoralari,
Osmon – yuragingning sayyoralari.
9
Osmon – yuragingning sayyoralari
Falakfe’l ruhimga bir-bir ko’charlar.
Umidlar — saodat tayyoralari
Uchib yonadirlar, yonib-o’charlar.
Nurafshon parvozdan tinmaslar bir dam,
Falak ham, kunim deb, menga muhtojmi?
Taxtmi sen uchun ham mehrim, malikam,
Muhabbatim ham, ayt, sen uchun tojmi?
Har dam baxt mavsumi. Ishq bo’lmas bevaqt.
Zirqirab tinmas dard sohili soyning.
Iftixor etmaymi, axir, bu ne baxt,
Men bilan ishi bor osmonda oyning!
Ko’zlarim dilingga termulib to’nap,
Mahzun kunlar qaysar hajringga ko’nar.
10
Mahzun kunlar qaysar hajringga ko’nar,
Falak tag’in kengroq tutar o’zini.
Ruxsoringga quyosh nogahon do’nar,
Men bilan teng tutmoq bo’lar o’zini.
Bo’salarim ko’mib tashlaydi shul dam,
Tushadi tip-tiniq yuziga dog’lar.
Baxt kulib boqar men xokicopga ham,
Mijjangda barq urar mehrigiyohlar.
Nigohingda tonglar ota boshlaydi,
Hatto boshlanadi quyosh to’lg’og’i.
Oydin ko’zlaringni ming baxt yoshlaydi,
Sen mahzun bo’l xohi,masrur bo’l xohi.
Navolar — chorasiz dil choralari,
Mahzun un chekadi nay yoralari.
11
Mahzun un chekadi nay yoralari,
Jarohatdan zada qalbni yongsilab*
Hajringda dilimning sad poralarin
Otib kelayotir asta tong silab.
Navosiga ming-ming umid el bog’lar,
Nechun nayning boshdan-oyog’i beldir?
Nechun unda buncha kumush belbog’lar?
Asrorini anglat, sharhini keltir.
Seni o’ylab mahzun olgan nafasim
Falak xumin to’la qilgan maymasmi?
Meni ozod qilsin ko’krak qafasim,
Har qobirg’am g’amdan egik naymasmi?!
Xayollarim nur va zulmatdek o’jar,
Yulduzlar yonadi, yulduzlar o’char.
12
Yulduzlar yonadi, yulduzlar o’char,
Ne baxt – zulfiqor nur nahrida oqmoq.
Zohirda sertug’yon urayotib charx,
Botinda yaltillar bir qo’shiq — chaqnoq
Borlig’im borliqdan diydor elangan,
Nechun ruhsizlangay, ne uchun so’lgay?
Hijroningki sening nurga belangan,
Aqlim dovdipaydi … vasling ne bo’lgay?
Quyoshim qamashar tasavvurlardan,
Oftoblar g’ujg’oni keltirar dodga.
Mehrim iboratdir so’nmas nurlardan,
Qaytapib typadi tinmay hayotga.
Kahkashonlar o’ksib, bedorlanarlar,
Bizni juft topmasdan ozorlanarlar.
13
Bizni juft topmasdan ozorlanarlar,
Zirqirab ingranar chekkanim dardlar.
Nurafshon ko’rkingdan gulzorlanarlar,
Yulduzlar — qoshingga qo’nguvchi gardlar.
Qunduzdek qoshlaring chimrilgan paytda
Ular tuzg’iydilar turkum-turkumlab.
Ko’z, quloq tutarkan qayta va qayta,
Samoviy qo’shiqqa ochgyng bir kun lab.
Taajjub bag’rida jon berishga shay,
Hycningga xo’rsinib-xo’rsinib boqib,
Hayotga to’ymasman yashay va yashay,
Ilohiy bir baxtdan bo’lurman voqif.
Diydoring deb sening, ozorlanarlar,
Sag’ir dard qushlarim bozorlanarlar.
14
Sag’ir dard qushlarim bozorlanarlar,
Ulardan faryodlar olarlar ulgy.
Ishqsiz koshonalar mozorlanarlar,
Achchiq ko’zyoshlarga bo’lgancha kulgy.
Sog’inchlarim ichra qaynaydi hayot,
Hayotki, barhayot — qo’llarida jom.
Tobora olis baxt, hadsiz bir bayot
Jaranglar, olarkan, jonimdan, o, jon!
Yaro dilga separ bu nag’malar tuz,
Muhlik achishadi jarohatlarim.
Qurug’ bir lug’atdir, bea’mol bir so’z,
Seni sevibmanki, farog’atlarim.
Ko’zlarimni qilar Jayxun va Sayxun
Ayrilig’ing aro qaro bir qayg’u.
15
Ayrilig’ing aro qaro bir qayg’u
Borliqni betakror kuy qilib kuylar.
Nechog’ kulfatolud qutlug’ bu tuyg’u,
Chirpiratar qalbni qaysar quyunlar.
Shunchalar o’xshaysan falakka, malak,
Kulfatlar ofati cenga parvozim.
Berib baxtdan misli Qaqnus qush darak,
Qo’shiqqa shaylanar mingparda sozim.
Osmon — yuragingning sayyoralari,
Mahzun kunlar’lar qaysar hajringga ko’nar.
Mahzun un chekadi nay yoralari,
Yulduz’lar yonadi, yulduzlar so’nar.
Bizni juft topmacdan ozorlanarlar,
Sag’ir dard qushlarim bozorlanarlar.
* yongsilab — taqlid qilmoq (xorazmcha)
