Домлам саволининг ортидан, “Яхши, қайси соҳада иш қилмокчисан? Туркманистонми, Ўзбекистонми, Қирғизистонми, Қозоғистонми ва ҳоказо?” дея сўради. Дарҳол мен яна ҳеч иккиланмай “Ўзбекистон” дедим. Бунинг бир неча сабаби бор эди. Авваломбор Ўзбекистон мустақилликка эришган туркий жумҳуриятлар ичида энг гавжуми эди. Ундан ташқари Темурийлар салтанатининг бир давомчиси мартабасида эди. Ўрта Осиёдаги тарихий шаҳарларнинг деярли аксарияти Ўзбекистон худудида жойлашган. Ўзбек- чиғатой лаҳжаси, ўзбек адабиёти ҳам муҳташам чиғатой адабиётининг бир давомчиси эди. Аҳвол бундай экан, тараддудга ўрин қоладими? Davomini o'qish
Teglar: Husayn Baydemir
Husayn Baydemir. So’z qimmatini bilganga
Ушбу мақолани ёзиш истаги устоз Эркин Воҳидовнинг “Китоб дунёси” газетасида нашр этилган “Сўз – забаржад, сўз – гавҳар, олтин” сарлавҳали мақоласини ўқигандан сўнг туғилди…Мақолани ўқиётганимда, шууримдаги номаълум бир “соғинч”имнинг босилганини ҳис қилдим… Davomini o'qish