Икки ойлик танаффусдан кейин кўпчилик мухлислар илтимосига биноан устоз Абдулла Орипов шеърларини тақдим этаётганимиздан беҳад мамнунмиз. Устозга эса саломатлик тилаб, янги шеърларини илҳақлик билан кутишимизни билдириб қоламиз .

Абдулла ОРИПОВ,
Ўзбекистон Қаҳрамони, Халқ шоири
ЯНГИ ШЕЪРЛАР

ТАРОЗИ

Тонгда айвонингга чиқасан яйраб,
Тарбият қиласан жисму жонингни.
Тинчлик деган бир қуш тепангда сайраб,
Қўриқлаб туради хонадонингни.

Ҳолбуки, эллар бор қирқ йилдан буён,
Мотам либосини ечган эмасдир.
Ҳар зум фалокатга маҳкумдир инсон,
Тинчлик деган сўз ҳам, демак, абасдир.

Ювиниб, тараниб жўнайсан ишга,
Кундалик юмушни ўйлайсан фақат.
Ўрганиб қолгансан сокин турмушга,
Ёнингдан оқади осойишта вақт.

Ҳолбуки, дунёда шундай жойлар бор,
Текшириб кўради пайпоғинггача.
Кимлигинг сўрайди такрор ва такрор.
Сўрайди етти пушт – аймоғинггача.

Бу ҳолнинг тагига етганлар борми,
Дарё ҳам ёндошдир саҳролар билан.
Нафратда яшайди дунёнинг ярми,
Ярми эса яшар дуолар билан.

26.07.2016

ҲАЁТГА МУҲАББАТ

Сендан узоқлашиб бораман тун-кун,
Балки бир қадамдир, балки бир, ярим.
Фанонинг бағрига сингаман беун,
Пайқамас ғанимлар, билмас дўстларим.

Шамоллар қайдан ҳам бўлсин хабардор,
Мен ахир сафарга отланган банда.
Қушлар давра қурар тепамда такрор,
Томоша қилишар, ҳеч бўлмаганда.

Қўл чўзса етгудек юлдузларим ҳам,
Сезишмас ўрнимдан кўчганлигимни.
Бир умр уларга бўлсам-да ҳамдам,
Энди-чи, ногаҳон ўчганлигимни.

Умрнинг поёнин англайсан, бироқ
Уни кўриб туриш оғирдир фақат.
Тириклик дунёда бахт эрур порлоқ,
Айри тушмоқ эса энг қора қисмат.

Боқиб атрофингга бошинг қашлайсан,
Қарзинг қолмаганми бирор кимсадан?
Ҳисоб-китобингни ўйлай бошлайсан,
Сендан розимикан элу юрт, Ватан.

Елпиниб ҳайдайсан туманни гўё,
Яна кўз олдингда шеърият, баёт.
Барибир, шириндир шу тахир дунё,
Барибир, гўзалдир шу қари ҳаёт.

20.07.2016

БОЗОР

Ўйиндан бўшамайди одатда бола зоти,
Ҳовлимизда у кун ҳам қувонч шамолдай елди.
Дарвозадан югуриб чиқдик ўша заҳоти,
– Отам бозордан келди, отам бозордан келди!

Хуржунни тортқилаймиз, жим турар қирчанғи от,
Таралар болаларнинг қий-чувлари ҳовлига.
Бу – хўрозқанд, бу – пашмак, буниси эса новвот,
Парво қилмайди ҳеч ким саратоннинг ҳоврига.

Отам секин елпинар, пешона терин артиб,
Бизларнинг ташвишимиз чарчатганди бегумон.
Ҳар бозорда ҳар қайда бор эрур шундай тартиб,
Албатта, уйимизда қайнайди бугун қозон.

Салқин оқшом тушади, супададир бизнинг жой,
“Етакан”ни* санаймиз, боққанча юлдузларга.
Оғзимизда хўрозқанд эриб битган,ҳойнаҳой,
Қани энди, уйқу ҳам кела қолса кўзларга.

У йиллар ўтиб кетди бамисоли рўё, туш,
Қанчалар оҳ чекмайин, кўрмасман уни қайта.
Ўтказдим ўз умримни баъзан хуш, баъзан нохуш,
Ошдим неча довонни шукрона айта-айта.

Мени кутиб тургандир балки у Олий Даргоҳ,
Энди мен мўйсафидман, рутбам ҳам балки Ҳотам.
Лекин дарвоза томон қараб қўяман гоҳ-гоҳ,
Бозорга кетган эди, қачон қайтаркан отам…

08.07.2016

* Етакан — Етти оға-ини юлдуз

БАРДОШ

Мудом чаппор уриб учган қалдирғоч,
Қишу ёз уйимдан кетма, ором ол.
Мен сенга тегмасман, яйраб бола оч,
Фақат қанотларинг менга берақол.

Мусича ин қурган хонадонимда,
Ҳеч кимдан чўчимас, шунчалар ёввош.
Ҳай қушим, фазилат бўлса қонимда,
Мўминлигинг билан айлай айирбош.

Осмон-фалакларнинг эгаси бургут,
Бир умр шаҳдингга қилганман ҳавас.
Ўша армонимни эсла, ёдда тут,
Менга шижоатинг ҳадя қил бир пас.

Қушлар жам бўлишар, пасайиб осмон,
Ерга қарай-қарай чуғурлашиб дер:
– Барча хислатимиз олгину, Инсон,
Бизга тирноқчалик бардошингдан бер.

01.07.2016

САДО

– Узоқлардан келар бир садо,
Айтинг, нима қилайин, бобо?

– У Ватандан таралган овоз,
Йўлларига солгин пойандоз.

– Садо келди яна ногаҳон,
Нима қилай, айтинг, бобожон?

– Елкасида юк бор бир олам,
У халқингдир, мадад бер, болам.

24.06.2016

ЛИФТ

Лифт одам ташийди қаватма-қават,
Юк вазни ортиқча бўлмасин фақат.

Дарҳол сезади у бунақа дамни,
Чиқариб юборар бирор одамни.

Эътироф этаман энди, на чора,
Мен тушиб қолганман ундан кўп бора.

Масал деб ўйлама бу гапни, ўртоқ,
Икки оёғингга ишонгин кўпроқ.

13.06.2016

ЁЛҒИЗ ДАРАХТ

Адирда ўсарди ёлғиз бир дарахт,
Биров билмас эди ким эккан, қай вақт.
Унинг теграсида ҳатто янтоқ йўқ,
Ҳар ён қовжираган хасларга тўлиқ.

Саратон чилласи келса қуриқшаб,
Дарахт кўринарди саробга ўхшаб.
Саҳронинг турфа хил қушлари ғужғон,
Барглар орасида сақлар эди жон.

Қиш фасли изғирин қутурган онлар,
Қуршаб олар эди уни бўронлар.
Кўрди у гуллаган баҳорларни ҳам,
Лекин бўлди доим ёлғизлик ҳамдам.

Бир кун чақмоқ чақди, хулласи калом,
Дарахт ёниб кетди, тамом вассалом.
Тақдир, қайга борма, кўрсатгайдир бўй,
Биз адир устида қурган эдик уй.

Ўтди болалигим яхшидир, ёмон,
Олис у йилларни эслайман ҳамон.
Сира ажабланма бир ҳолга, дўстим,
Мен ўша дарахтнинг ўрнида ўсдим.

11.06.2016

ШОИР ЭРКИН ВОҲИДОВ ХОТИРАСИГА

Роса тортишдилар ер билан осмон,
Шафаққа айланди яноқлар чунон.
Шоирни меники дер эди само,
Меники дер эди она ер аммо.

Шоир-чи, куйлади иккаласин ҳам,
Заминдан куч олди, самога ҳамдам.
Саксон йил чорлашди ўртага олиб,
Охир тортишувда Ер чиқди ғолиб.

02.06.2016

Abdulla ORIPOV,
O’zbekiston Qahramoni, Xalq shoiri
YANGI SHE’RLAR

TAROZI

Tongda ayvoningga chiqasan yayrab,
Tarbiyat qilasan jismu joningni.
Tinchlik degan bir qush tepangda sayrab,
Qo’riqlab turadi xonadoningni.

Holbuki, ellar bor qirq yildan buyon,
Motam libosini yechgan emasdir.
Har zum falokatga mahkumdir inson,
Tinchlik degan so’z ham, demak, abasdir.

Yuvinib, taranib jo’naysan ishga,
Kundalik yumushni o’ylaysan faqat.
O’rganib qolgansan sokin turmushga,
Yoningdan oqadi osoyishta vaqt.

Holbuki, dunyoda shunday joylar bor,
Tekshirib ko’radi paypog’inggacha.
Kimliging so’raydi takror va takror.
So’raydi yetti pusht – aymog’inggacha.

Bu holning tagiga yetganlar bormi,
Daryo ham yondoshdir sahrolar bilan.
Nafratda yashaydi dunyoning yarmi,
Yarmi esa yashar duolar bilan.

26.07.2016

HAYOTGA MUHABBAT

Sendan uzoqlashib boraman tun-kun,
Balki bir qadamdir, balki bir, yarim.
Fanoning bag’riga singaman beun,
Payqamas g’animlar, bilmas do’stlarim.

Shamollar qaydan ham bo’lsin xabardor,
Men axir safarga otlangan banda.
Qushlar davra qurar tepamda takror,
Tomosha qilishar, hech bo’lmaganda.

Qo’l cho’zsa yetgudek yulduzlarim ham,
Sezishmas o’rnimdan ko’chganligimni.
Bir umr ularga bo’lsam-da hamdam,
Endi-chi, nogahon o’chganligimni.

Umrning poyonin anglaysan, biroq
Uni ko’rib turish og’irdir faqat.
Tiriklik dunyoda baxt erur porloq,
Ayri tushmoq esa eng qora qismat.

Boqib atrofingga boshing qashlaysan,
Qarzing qolmaganmi biror kimsadan?
Hisob-kitobingni o’ylay boshlaysan,
Sendan rozimikan elu yurt, Vatan.

Yelpinib haydaysan tumanni go’yo,
Yana ko’z oldingda she’riyat, bayot.
Baribir, shirindir shu taxir dunyo,
Baribir, go’zaldir shu qari hayot.

20.07.2016

BOZOR

O’yindan bo’shamaydi odatda bola zoti,
Hovlimizda u kun ham quvonch shamolday yeldi.
Darvozadan yugurib chiqdik o’sha zahoti,
– Otam bozordan keldi, otam bozordan keldi!

Xurjunni tortqilaymiz, jim turar qirchang’i ot,
Taralar bolalarning qiy-chuvlari hovliga.
Bu – xo’rozqand, bu – pashmak, bunisi esa novvot,
Parvo qilmaydi hech kim saratonning hovriga.

Otam sekin yelpinar, peshona terin artib,
Bizlarning tashvishimiz charchatgandi begumon.
Har bozorda har qayda bor erur shunday tartib,
Albatta, uyimizda qaynaydi bugun qozon.

Salqin oqshom tushadi, supadadir bizning joy,
“Etakan”ni* sanaymiz, boqqancha yulduzlarga.
Og’zimizda xo’rozqand erib bitgan,hoynahoy,
Qani endi, uyqu ham kela qolsa ko’zlarga.

U yillar o’tib ketdi bamisoli ro’yo, tush,
Qanchalar oh chekmayin, ko’rmasman uni qayta.
O’tkazdim o’z umrimni ba’zan xush, ba’zan noxush,
Oshdim necha dovonni shukrona ayta-ayta.

Meni kutib turgandir balki u Oliy Dargoh,
Endi men mo’ysafidman, rutbam ham balki Hotam.
Lekin darvoza tomon qarab qo’yaman goh-goh,
Bozorga ketgan edi, qachon qaytarkan otam…

08.07.2016

* Yetakan — Yetti og’a-ini yulduz

BARDOSH

Mudom chappor urib uchgan qaldirg’och,
Qishu yoz uyimdan ketma, orom ol.
Men senga tegmasman, yayrab bola och,
Faqat qanotlaring menga beraqol.

Musicha in qurgan xonadonimda,
Hech kimdan cho’chimas, shunchalar yovvosh.
Hay qushim, fazilat bo’lsa qonimda,
Mo’minliging bilan aylay ayirbosh.

Osmon-falaklarning egasi burgut,
Bir umr shahdingga qilganman havas.
O’sha armonimni esla, yodda tut,
Menga shijoating hadya qil bir pas.

Qushlar jam bo’lishar, pasayib osmon,
Yerga qaray-qaray chug’urlashib der:
– Barcha xislatimiz olginu, Inson,
Bizga tirnoqchalik bardoshingdan ber.

01.07.2016

SADO

– Uzoqlardan kelar bir sado,
Ayting, nima qilayin, bobo?

– U Vatandan taralgan ovoz,
Yo’llariga solgin poyandoz.

– Sado keldi yana nogahon,
Nima qilay, ayting, bobojon?

– Yelkasida yuk bor bir olam,
U xalqingdir, madad ber, bolam.

24.06.2016

LIFT

Lift odam tashiydi qavatma-qavat,
Yuk vazni ortiqcha bo’lmasin faqat.

Darhol sezadi u bunaqa damni,
Chiqarib yuborar biror odamni.

E’tirof etaman endi, na chora,
Men tushib qolganman undan ko’p bora.

Masal deb o’ylama bu gapni, o’rtoq,
Ikki oyog’ingga ishongin ko’proq.

13.06.2016

YOLG’IZ DARAXT

Adirda o’sardi yolg’iz bir daraxt,
Birov bilmas edi kim ekkan, qay vaqt.
Uning tegrasida hatto yantoq yo’q,
Har yon qovjiragan xaslarga to’liq.

Saraton chillasi kelsa quriqshab,
Daraxt ko’rinardi sarobga o’xshab.
Sahroning turfa xil qushlari g’ujg’on,
Barglar orasida saqlar edi jon.

Qish fasli izg’irin quturgan onlar,
Qurshab olar edi uni bo’ronlar.
Ko’rdi u gullagan bahorlarni ham,
Lekin bo’ldi doim yolg’izlik hamdam.

Bir kun chaqmoq chaqdi, xullasi kalom,
Daraxt yonib ketdi, tamom vassalom.
Taqdir, qayga borma, ko’rsatgaydir bo’y,
Biz adir ustida qurgan edik uy.

O’tdi bolaligim yaxshidir, yomon,
Olis u yillarni eslayman hamon.
Sira ajablanma bir holga, do’stim,
Men o’sha daraxtning o’rnida o’sdim.

11.06.2016

SHOIR ERKIN VOHIDOV XOTIRASIGA

Rosa tortishdilar yer bilan osmon,
Shafaqqa aylandi yanoqlar chunon.
Shoirni meniki der edi samo,
Meniki der edi ona yer ammo.

Shoir-chi, kuyladi ikkalasin ham,
Zamindan kuch oldi, samoga hamdam.
Sakson yil chorlashdi o’rtaga olib,
Oxir tortishuvda Yer chiqdi g’olib.

02.06.2016