Шоҳрух туғилганидан бери ҳеч шоирман деб эркаланмаган. Эркалатмаган биров уни шоир деб. Доим орқа фонда юргани, ўзини кўз-кўз қилмаганидан дўсталри ҳам унга ўз сояларидай қарашган. Гўё у истеъдодлар югурдаги. Яъни тўртта нарсани эплаб ёзолмагану ўзини баланд ўйлагич жўжахўрозчалар эди кўпи. Аммо Шоҳрух хизмат қилган ҳар шоирдан баланд эди. Буни ўзи сезардими йўқми, билмадим, шеърлари айтиб қўярди. Маиший муаммолар емаса, бугун унинг уч китоби қўлимизда бўларди. Наср, Шеър, таржима. Davomini o'qish