Шодмон СУЛАЙМОН
МЕН ВАТАН ДЕБ ЙЎЛГА ТУШДИМ
1975 йилда туғилган. Филология фанлари номзоди. Бухоро Давлат университети ўзбек филологияси факультетини тугатган. “Хосиятли кун”, “Куз хаёли”, “Туғилган кун” каби шеърий ва насрий тўпламлари; “Қайноқ қум кенгликларида”, “Шеърий санъатлар сеҳри”, “Адабиёт назариясига оид тушунчалар”, “Адабиётшунослик атамаларининг қисқача изоҳли луғати”, “Мутолаа шукуҳи” сингари илмий рисолалари нашр этилган.
Мен Ватан деб йўлга тушдим, Мен Ватан деб йўлга тушдим, юртим сени жондан ортиқ кўраман деб йўлга тушдим. Сен – отамсан, сен – волидам, ўғлим – яйраб ўсган далам, сен қай томон йўллар бўлсанг, бораман, деб йўлга тушдим.
Мен Ватан деб йўлга тушдим, жон Ватан деб йўлга тушдим, сен йўл бошла, санга қурбон жон ва тан деб йўлга тушдим. Ота уйдан ортиқ кўрдим Тошкент билан Бухорони, қизғанаман сени Хева, Самарқанд, деб йўлга тушдим.
Мен Ватан деб йўлга тушдим, шул чаман деб йўлга тушдим, йўлим тўсса қай бир нокас – янчаман, деб йўлга тушдим. Она бўлиб кўзёшимни артган жондан азиз юртим, тиканингни юрагимга санчаман, деб йўлга тушдим.
Мен Ватан деб йўлга тушдим, жон Ватан деб йўлга тушдим, қон силқиган йиллар бағрин ситаман, деб йўлга тушдим. Момо дедим, бобо дедим Тўмарису мард Широқни, ёв йўлига юрагимни тутаман деб йўлга тушдим.
Мен Ватан деб йўлга тушдим, ҳур Ватан деб йўлга тушдим, баҳор янглиғ юрагимга кир Ватан деб йўлга тушдим, пешонамда Бухорийнинг нур таратган иссиқ кафти, кўксим узра имон қасрий қур, Ватан, деб йўлга тушдим.
Мен Ватан деб йўлга тушдим, Мен Ватан деб йўлга тушдим, Чўлпон менга битган хатни топаман деб йўлга тушдим. Кўзга сурай, дея чопдим Қодирийнинг сўнгакларин, кўкси гирён Усмон хокин ўпаман, деб йўлга тушдим.
Мен Ватан деб йўлга тушдим, ҳур чаман деб йўлга тушдим, сен истасанг осмонларга учаман деб йўлга тушдимасли менинг волидамдир – қўли қадоқ оналаринг, оқ сочларинг силаб маҳкам қучаман, деб йўлга тушдим.
Мен Ватан деб йўлга тушдим, гул чаман деб йўлга тушдим, ёзда – саҳро, қишда – қоринг қучаман деб йўлга тушдим. Йиғлаб турган оҳуларинг – менинг маъюс сингилларим, улар ютган оғуни мен ичаман, деб йўлга тушдим.
Мен Ватан деб йўлга тушдим, жон Ватан деб йўлга тушдим, синовларинг, довонларинг менга тан, деб йўлга тушдим. Дунё асли бир кам дерлар, бўлса агар каму кўстинг, ўшал ерга азиз жоним тикаман, деб йўлга тушдим.
Мен Ватан деб йўлга тушдим, бол Ватан деб йўлга тушдим,саҳроси гул, ғунчалари ол Ватан деб йўлга тушдим. Бир омонат меҳмон дерлар бу дунёда одамзодни, мен сендаман, сен ҳам менда қол Ватан деб йўлга тушдим.
Shodmon SULAYMON
MEN VATAN DEB YO’LGA TUSHDIM
1975 yilda tug’ilgan. Filologiya fanlari nomzodi. Buxoro Davlat universiteti o’zbek filologiyasi fakulьtetini tugatgan. “Xosiyatli kun”, “Kuz xayoli”, “Tug’ilgan kun” kabi she’riy va nasriy to’plamlari; “Qaynoq qum kengliklarida”, “She’riy san’atlar sehri”, “Adabiyot nazariyasiga oid tushunchalar”, “Adabiyotshunoslik atamalarining qisqacha izohli lug’ati”, “Mutolaa shukuhi” singari ilmiy risolalari nashr etilgan.
Men Vatan deb yo’lga tushdim, Men Vatan deb yo’lga tushdim, yurtim seni jondan ortiq ko’raman deb yo’lga tushdim. Sen – otamsan, sen – volidam, o’g’lim – yayrab o’sgan dalam, sen qay tomon yo’llar bo’lsang, boraman, deb yo’lga tushdim.
Men Vatan deb yo’lga tushdim, jon Vatan deb yo’lga tushdim, sen yo’l boshla, sanga qurbon jon va tan deb yo’lga tushdim. Ota uydan ortiq ko’rdim Toshkent bilan Buxoroni, qizg’anaman seni Xeva, Samarqand, deb yo’lga tushdim.
Men Vatan deb yo’lga tushdim, shul chaman deb yo’lga tushdim, yo’lim to’ssa qay bir nokas – yanchaman, deb yo’lga tushdim. Ona bo’lib ko’zyoshimni artgan jondan aziz yurtim, tikaningni yuragimga sanchaman, deb yo’lga tushdim.
Men Vatan deb yo’lga tushdim, jon Vatan deb yo’lga tushdim, qon silqigan yillar bag’rin sitaman, deb yo’lga tushdim. Momo dedim, bobo dedim To’marisu mard Shiroqni, yov yo’liga yuragimni tutaman deb yo’lga tushdim.
Men Vatan deb yo’lga tushdim, hur Vatan deb yo’lga tushdim, bahor yanglig’ yuragimga kir Vatan deb yo’lga tushdim, peshonamda Buxoriyning nur taratgan issiq kafti, ko’ksim uzra imon qasriy qur, Vatan, deb yo’lga tushdim.
Men Vatan deb yo’lga tushdim, Men Vatan deb yo’lga tushdim, Cho’lpon menga bitgan xatni topaman deb yo’lga tushdim. Ko’zga suray, deya chopdim Qodiriyning so’ngaklarin, ko’ksi giryon Usmon xokin o’paman, deb yo’lga tushdim.
Men Vatan deb yo’lga tushdim, hur chaman deb yo’lga tushdim, sen istasang osmonlarga uchaman deb yo’lga tushdimasli mening volidamdir – qo’li qadoq onalaring, oq sochlaring silab mahkam quchaman, deb yo’lga tushdim.
Men Vatan deb yo’lga tushdim, gul chaman deb yo’lga tushdim, yozda – sahro, qishda – qoring quchaman deb yo’lga tushdim. Yig’lab turgan ohularing – mening ma’yus singillarim, ular yutgan og’uni men ichaman, deb yo’lga tushdim.
Men Vatan deb yo’lga tushdim, jon Vatan deb yo’lga tushdim, sinovlaring, dovonlaring menga tan, deb yo’lga tushdim. Dunyo asli bir kam derlar, bo’lsa agar kamu ko’sting, o’shal yerga aziz jonim tikaman, deb yo’lga tushdim.
Men Vatan deb yo’lga tushdim, bol Vatan deb yo’lga tushdim,sahrosi gul, g’unchalari ol Vatan deb yo’lga tushdim. Bir omonat mehmon derlar bu dunyoda odamzodni, men sendaman, sen ham menda qol Vatan deb yo’lga tushdim.
