Hamidjon Homidiy. Mavlono Rumiy haqida.

rumiy

MAVLONO RUMIY HAQIDA 

«Kunlardan bir kun qurbaqa anhor bo‘yiga suvdan sakrab chiqsa, uyasidan chiqib turgan sichqon salom beribdi, qurbaqa alik olibdi. Ikki orada do‘stlik paydo bo‘libdi. Sichqon do‘sti bilan suhbatlashib turgisi kelarkan. Ammo qurbaqa suvga sho‘ng‘ib ketaverarkan.
— Men sen bilan chaqchaqlashib yurgim keladi. Sen bo‘lsang bir soniya suhbatlashmasdanoq suvga tushib ketaverasan, — debdi sichqon o‘pkalab.
— Unday bo‘lsa, uzun ip topaylik-da, bir uchini sening belingga, ikkinchi uchini esa, mening belimga bog‘lab qo‘yaylik, qachon kerak bo‘lsam, ipni tortsang, chiqib kelaveraman, — maslahat beribdi qurbaqa.
Shunday qilishibdi ham. Ittifoqo bir kuni sichqon uyasidan chiqib, oftobda toblanib yotgan ekan, uchib borayotgan Lochin tappa changallab, osmonu falakka ko‘tarilibdi. Ipning ikkinchi uchida qurbaqa ham jon hovuchlab borarkan. Nodon va nojins do‘stning aqlsiz maslahati ikkovini ham ovchi domiga giriftor etibdi».
Davomini o'qish

«Бишнав аз най…» 1-3 қисм

nay

«БИШНАВ АЗ НАЙ…»
(Мавлоно Румий ҳазратларининг «Маснавийи маънавий» асари юзасидан)

Бишнав аз най чун ҳикоят мекунад,
Аз жудойиҳо шикоят мекунад.

I

“Бишнав” – “тингла” демакдир. Мавлоно, “тингла!” дейиш билан, бизга ҳам ўгит бермоқда, ҳам инсон қалбини гапиртирмоқда. Тингламоқ – илм олишнинг дастлабки босқичидир. Вақтики, талаба тингламадими, у мударрис сабоқларидан бебаҳра қолади. Нафақат тинглаш, балки башариятга неъмат қилиб берилган “кўриш”, “ҳис қилиш” каби сезгилар ҳаётдан ибрат олиш, хулоса чиқариш ва умр давомида ҳақ ила ботилни фарқлаши учундир. Дастлабки маънога кўра, “бишнав” сўзи – орифнинг маъруфга хитоби.
Davomini o'qish

G’ulom Karimiy. Buyuk muarrix. Tarixiy hikoya

muarrix

Ғулом Каримий

БУЮК МУАРРИХ

Ҳижрий 333 (мелодий 944) йил кеч кузак. Муҳаммад ибн Жаъфар Наршахий Арк дарвозасига яқинлашган сари ортиб бораётган ҳаяжонини босмоқ бўлади. Аслида Бухорои шариф кўксига улкан қоядек юксалган, пойдеворига илк ғишт қўйилиши билан рубъи маскундаги улуғ шаҳарлардан бирининг тарихи бошланган, асрлар тўфонида неча бор вайрон бўлса-да, кул орасидан чиққан қақнусдек қайта тикланиб, Бухоро боқийлигининг рамзига айланган бу муҳташам иншоотнинг тарихини ундан ҳам чуқурроқ ўрганган бошқа бирон банда бу фоний оламда йўқдир.
Davomini o'qish

Ulu Ozanlar — Seyyid Nesimi

İmadüddin Nesimi

Ömer İmâdüddîn Nesimî (d. 1370 ? — ö. 1425, Halep), daha çok Seyyid Nesimî[2] mahlası ile tanınan, 14.-yy Hurufi Türk şairi. Azeri Türkçesindeve Farsça[8] divanlar yazmış, ayrıca Arapça da şiirler[9] bestelemiştir.
Doğum tarihinin 1369-1370 yılları arasında olduğu[kaynak belirtilmeli] tahmin edilmektedir, Azerbeycan’ın Şamahı şehrinde doğmuştur. İdamı da 1425 yılındadır. Türkçe ve Farsça divanları yazmıştır. Şiirleri dönemin bir çok şairini etkilemiştir. Şiirlerinde Hallac-ı Mansur’u andıran ifadeler kullanmasıyla idarecilerin tepkilerini üzerine çok çekmiştir.
Nesimî’nin yaşadığı dönemde Fazlullah Naimi’nin (1339-1401) kurucusu olduğu Hurufilik hareketi geniş ölçüde yaygınlaşmıştı. Nesimî Naimi’den öğrendiği Hurufiliği kabul etmiş ve bu tarikat uğrunda mücadele etmiştir.
Davomini o'qish