Ёдларингга олурмисан сирли дамларни,
Ёдларингга олурмисан ширин ғамларни,
Ёқиб қўйиб тун қўйнида ёки шамларни
Мени ёдга олурмисан,эй гўзал аёл?!

Хуршид Даврон
МУҲАББАТ ҲАҚИДА ШЕЪРЛАР

ДАРЁ ЙЎҚДИР СОЧИНГДАН БОШҚА…

Дарё йўқдир сочингдан бошқа,
Тўлқинида оқай десам.
Кўзингдан бошқа юлдуз йўқ,
Қарай десам,боқай десам.
Исмингдан бошқа бир сўз йўқ,
Айтай десам, тўяй десам.
Кўзингдан бошқа юлдуз йўқ,
Оловида куяй десам.

Меҳрингдан бошқа кундуз йўқ,
Суякларим тоблай десам.
Кўзингдан бошқа юлдуз йўқ,
Ўзга йўлдан кетай десам.

* * *

Чечаклар ниш урган баҳорий чоғлар,
Шамол ила кетар,баҳор тўхтамас,
Кўзларни яшнатиб гуллаган боғлар,
Сарғайиб тўкилар,зинҳор тўхтамас.
Фақат юракларда муҳаббат сўлмас,
Муҳаббат ўлмагай,муҳаббат ўлмас.

Сочларнинг қорасин қорлар кўмади,
Ойдек чеҳраларга ажин қўнади,
Ҳатто юлдузлар ҳам бир кун сўнади,
«Ёр-ёр» тўхтамайди,алёр тўхтамас.
Фақат юракларда муҳаббат сўлмас,
Муҳаббат ўлмагай,муҳаббат ўлмас.

Кун келиб қулайди адил чинорлар,
Нурайди осмонга тиргак минорлар,
Қон бўлиб цингади йерга анорлар,
Ватан деган азиз диёр тўхтамас.
Фақат юракларда муҳаббат сўлмас,
Муҳаббат ўлмагай,муҳаббат ўлмас.

Боболар кетдилар,биз ҳам кетамиз,
Биз ҳам олисларга бир кун йетамиз,
«Умр бевафо» деб имдод этамиз,
Умр тўхтаса-да,баҳор тўхтамас.
Фақат юракларда муҳаббат сўлмас,
Муҳаббат ўлмагай,муҳаббат ўлмас.
УНУТАЙИН ДЕГАНДИМ СЕНИ

Унутайин дегандим сени,
Унутолмай қийналдим сени.

Шеърларимга очдим сирларим,
Кетолмади дилдан шеърларим.

Мен қушларга айтдим уларни,
Қушлар севиб қолди гулларни.

Мен гулларга айтдим сирларим,
Сени ёдга солди ислари.

Учаётган булутга айтдим,
Ёмғир бўлиб ёнимга қайтди.

Остонамга келиб чечаклар
Исминг айтиб узун кечалар.

Унутайин дегандим сени,
Унутолмай қийналдим сени…

НИКОЛАС ГИЛЕН МАВЗУИДА

Биласизми,баъзан тунлари
соғинаман сизни жудаям…
Истайман мен шунда: Тун каби
Сизни маҳкам бағримга боссам.

Шамол сочган сочларингизни
Оловида кетсайдим куйиб,
Кечалари боссам бағримга
Умр қисқа эканин туйиб.

Дали,телба бўлгим келади
Ишқингиздан,ҳасратингиздан
Ва соғинчдан ўлгим келади
Кўзим узмай суратингиздан.

Эс-ҳушини йўқотган мастдай
Йиғлай дейман сизни қучоқлаб,
Ўлгим,
Ўлгим,
Ўлгим келади
Ўз-ўзимни тиғлаб-пичоқлаб

Ва қонимдан бир гул ундириб
(Баҳорнингмас,бўлсин кузники),
Шивирлагим келади аста:
«Олинг…
Олинг…
Бу гул сизники!..»

ТАБАССУМИНГ ЁДИМДА ҲАМОН…

Табассуминг ёдимда ҳамон,
Ёдимдадир хандон кўзларинг.
Кулгуларинг эслайман, бу он
Унутилган ёлғон сўзларинг.

Атиргулнинг баргидай қизил,
Алвон эди табассуминг ҳам —
Эй кўзлари хандон урган қиз,
Наҳот сендан қолди фақат ғам?!

Мен биламан,энг сўнгги палла
Жонсиз қолиб,сирғалса қўлим,
Сенинг…сенинг табассуминг-ла
Кўзларимга боқади ўлим.

ХАЙР ДЕМА,СЕВГИЛИМ

Бу дунёнинг армонлари кўп экан,
Кетар бўлсанг,томонлари кўп экан,
Чечагидан сомонлари кўп экан,
Хайр дема,хайр дема,севгилим.

Ярми қора,ярми оқдир дунёнинг,
Ярми саҳро,ярми боғдир дунёнинг,
Ярми висол,ярми доғдир дунёнинг,
Хайр дема,хайр дема,севгилим.

Сен истасанг гуллар рўйи жаҳоним,
Яна бўйин таратади райҳоним,
Чаманларга айланади сайхоним,
Хайр дема,хайр дема,севгилим.

Хайр десанг,бу дунёда нетаман,
Сен бўлмасанг, бу рўёда нетаман.
Сени излаб бўзлаб-бўзлаб ўтаман,
Хайр дема,хайр дема,севгилим.

ДЕРАЗАНГНИ ЧЕРТГАНИДА ЁМҒИРУ ШАМОЛ

Деразангни чертганида ёмғиру шамол,
Мени ёдга олурмисан,эй ёлғиз аёл.
Узун тунлар қийнаганда чеки йўқ хаёл,
Мени ёдга олурмисан,эй гўзал аёл?!

Тўкилганда дардим каби баргу хазонлар,
Кўз олдингни тўсганида қора тўзонлар,
Соғинчингни яширолмай субҳи азонлар,
Мени ёдга олурмисан,эй гўзал аёл?!

Қизарганда шафтолининг оқ ғунчалари,
Боғчаларда сарғайганда куз чечаклари,
Куз шомлари,ёз тунлари, қиш кечалари,
Мени ёдга олурмисан,эй ёлғиз аёл?!

Деразангни чертганида ёмғиру шамол,
Оғушига олганида чеки йўқ хаёл,
Сочларингдан сирғаларкан қирмизи рўмол,
Мени ёдга олурмисан,эй гўзал аёл?!

Ёдларингга олурмисан сирли дамларни,
Ёдларингга олурмисан ширин ғамларни,
Ёқиб қўйиб тун қўйнида ёки шамларни
Мени ёдга олурмисан,эй гўзал аёл?!

СЕН КЕЛАСАН…

Сен келасан…
Сел келганда
Тошган дарё бўламан.
Беда ортган аравадай
Хушбўйдирман сен билан.

Сен кетасан…
Ортингдан мен
Боқарман чўл йўлида —
Аравадан тушиб қолган
Хушбўй беда гулидай..

РЎМОЛ ЎРАБ КЎЧАГА ЧИҚДИ…

Рўмол ўраб кўчага чиқди,
Рўмолини эчди кўчада
Ва сочлари бирдан шовиллаб
Оқиб кетди елкаларидан.

Жуда гўзал аёл эди у!
Қаландардай эргашди ҳилол…

СИЗ ЎШАМУ?

Юлдузим деб,излаганим,
Армонларда бўзлаганим,
Кеча-кундуз сўзлаганим —
Сиз ўшаму,сиз ўшаму?

Олислардан топмаганим,
Аммо асло тонмаганим,
Ўйлаб-ўйлаб қонмаганим —
Сиз ўшаму,сиз ўшаму?

Тушларимга кириб юрган,
Юлдузлардай ёниб турган,
Мени ўйлаб хаёл сурган
Сиз ўшаму,сиз ўшаму?

Қолманг дейман заволимга,
Жамолингиз хаёлимда,
Дилим дарди саволимда,
Сиз ўшаму,сиз ўшаму?

Пешонамга тақдир битган,
Юрагимни абгор этган,
Отабегим дея кутган
Сиз ўшаму,сиз ўшаму?

Бир бор кўриб,ўлай дейман,
Кулгичига тўяй дейман,
Кўксига бош қўяй дейман,
Сиз ўшаму,сиз ўшаму?

СЕВГИ ГУЛИ

Бу дунё ёлғон дунё,
Кўплардан қолғон дунё,
Бамисли сопқон дунё,
Фақат севги ўлмагай,
Севги гули сўлмагай.

Мен устунман деганлар,
Тоғни ошаб еганлар,
Ўтар,қайтиб келмагай —
Фақат севги ўлмагай.
Севги гули сўлмагай.

Ўтар шоҳу қайсар ҳам,
Мол-дунёдан мастлар ҳам,
Баландлару пастлар ҳам —
Фақат севги ўлмагай,
Севги гули сўлмагай.

Xurshid Davron
MUHABBAT HAQIDA SHE’RLAR

UNUTAYIN DEGANDIM SENI

Unutayin degandim seni,
Unutolmay qiynaldim seni.

She’rlarimga ochdim sirlarim,
Ketolmadi dildan she’rlarim.

Men qushlarga aytdim ularni,
Qushlar sevib qoldi gullarni.

Men gullarga aytdim sirlarim,
Seni yodga soldi islari.

Uchayotgan bulutga aytdim,
Yomg’ir bo’lib yonimga qaytdi.

Ostonamga kelib chechaklar
Isming aytib uzun kechalar.

Unutayin degandim seni,
Unutolmay qiynaldim seni…

NIKOLAS GILYEN MAVZUIDA

Bilasizmi,ba’zan tunlari
sog’inaman sizni judayam…
Istayman men shunda: Tun kabi
Sizni mahkam bag’rimga bossam.

Shamol sochgan sochlaringizni
Olovida ketsaydim kuyib,
Kechalari bossam bag’rimga
Umr qisqa ekanin tuyib.

Dali,telba bo’lgim keladi
Ishqingizdan,hasratingizdan
Va sog’inchdan o’lgim keladi
Ko’zim uzmay suratingizdan.

Bola bo’lib qolsamu Sizni
Yig’lay deyman mahkam quchoqlab,
O’lgim,
O’lgim,
O’lgim keladi
O’z-o’zimni tig’lab-pichoqlab

Va qonimdan bir gul undirib
(Bahorningmas,bo’lsin kuzniki),
Shivirlagim keladi asta:
«Oling…
Oling…
Bu gul sizniki!..»

TABASSUMING YODIMDA HAMON…

Tabassuming yodimda hamon,
Yodimdadir xandon ko’zlaring.
Kulgularing eslayman, bu on
Unutilgan yolg’on so’zlaring.

Atirgulning bargiday qizil,
Alvon edi tabassuming ham —
Ey ko’zlari xandon urgan qiz,
Nahot sendan qoldi faqat g’am?!

Men bilaman,eng so’nggi palla
Jonsiz qolib,sirg’alsa qo’lim,
Sening…sening tabassuming-la
Ko’zlarimga boqadi o’lim.

XAYR DЕMA,SЕVGILIM

Bu dunyoning armonlari ko’p ekan,
Kеtar bo’lsang,tomonlari ko’p ekan,
Chеchagidan somonlari ko’p ekan,
Xayr dеma,xayr dеma,sеvgilim.

Yarmi qora,yarmi oqdir dunyoning,
Yarmi sahro,yarmi bog’dir dunyoning,
Yarmi visol,yarmi dog’dir dunyoning,
Xayr dеma,xayr dеma,sеvgilim.

Sеn istasang gullar ro`yi jahonim,
Yana bo`yin taratadi rayhonim,
Chamanlarga aylanadi sayxonim,
Xayr dеma,xayr dеma,sеvgilim.

Xayr dеsang,bu dunyoda nеtaman,
Sеn bo`lmasang, bu ro`yoda nеtaman.
Sеni izlab bo`zlab-bo`zlab o`taman,
Xayr dеma,xayr dеma,sеvgilim.

DERAZANGNI CHERTGANIDA YOMG’IRU SHAMOL

Dеrazangni chеrtganida yomg’iru shamol,
Mеni yodga olurmisan,ey yolg’iz ayol.
Uzun tunlar qiynaganda chеki yo’q xayol,
Mеni yodga olurmisan,ey go’zal ayol?!

To’kilganda dardim kabi bargu xazonlar,
Ko’z oldingni to’sganida qora to’zonlar,
Sog’inchingni yashirolmay subhi azonlar,
Mеni yodga olurmisan,ey go’zal ayol?!

Qizarganda shaftolining oq g’unchalari,
Bog’chalarda sarg’ayganda kuz chеchaklari,
Kuz shomlari,yoz tunlari, qish kеchalari,
Mеni yodga olurmisan,ey yolg’iz ayol?!

Dеrazangni chеrtganida yomg’iru shamol,
Og’ushiga olganida chеki yo’q xayol,
Sochlaringdan sirg’alarkan qirmizi ro’mol,
Mеni yodga olurmisan,ey go’zal ayol?!

Yodlaringga olurmisan sirli damlarni,
Yodlaringga olurmisan shirin g’amlarni,
Yoqib qo’yib tun qo’ynida yoki shamlarni
Mеni yodga olurmisan,ey go’zal ayol?!

SEN KELASAN…

Sen kelasan…
Sel kelganda
Toshgan daryo bo’laman.
Beda ortgan aravaday
Xushbo’ydirman sen bilan.

Sen ketasan…
Ortingdan men
Boqarman cho’l yo’lida —
Aravadan tushib qolgan
Xushbo’y beda guliday..