Хуршид Даврон
БИР ОЛМА ГУЛЛАДИ…

Сағир саҳарларда қизарган қуёш
Яғир елкаларни ёритган чоғда,
Бир олма гуллади нофармон,қийғоч,
Бир олма гуллади уйқусиз боғда.

Унинг ғунчалари қиздай беғубор,
Кабутар қонидай,тунги чароғдай —
Бир олма гуллади бевадай беор,
Бир олма гуллади қариган боғда.

Минг йиллик чинорлар етмаган бахтдек,
 Ғуруб жон бергандай, энг сўнгги «оҳ»дай ,
 Бир олма гуллади шоҳона тахтдек,
Бир олма гуллади кимсасиз боғда.

Хазон билан тўлиб мен ўтган сўқмоқ,
 Куз билан дўстлашиб қолган чоғимда ,
 Бир олма гуллади сочимдек оппоқ,
 Муҳаббат булбули қўнган боғимда.

2013 йил 17-март

Xurshid Davron
BIR OLMA GULLADI...

Sag’ir saharlarda qizargan quyosh
Yag’ir yelkalarni yoritgan chog’da,
Bir olma gulladi nofarmon,qiyg’och,
Bir olma gulladi uyqusiz bog’da.

Uning g’unchalari qizday beg’ubor,
Kabutar qoniday,tungi charog’day —
Bir olma gulladi bevaday beor,
Bir olma gulladi qarigan bog’da.

Ming yillik chinorlar yetmagan baxtdek,
 G’urub jon berganday, eng so’nggi «oh»day ,
 Bir olma gulladi shohona taxtdek,
Bir olma gulladi kimsasiz bog’da.

Xazon bilan to’lib men o’tgan so’qmoq,
Kuz bilan do’stlashib qolgan chog’imda ,
Bir olma gulladi sochimdek oppoq,
Muhabbat bulbuli qo’ngan bog’imda.

2013 yil 17-mart