Корейс шеъриятининг илдизлари қадимийдир. Бугунги корейс шоирлари ижоди кўҳна томирлардан қувват олиб ривожланмоқда. Бугун сизга ўтган ХХ ва янги XXI аср шеъриятининг уч вакили: Ан Хён Ми,Хван Мун Квон, Ким Хён Чжо ижодидан намуналар тақдим этамиз.

ҲОЗИРГИ ЗАМОН КОРЕЯ ШЕЪРИЯТИДАН
Корейс ва рус тилларидан таржима

Хван Мун Квон

ШУНЧАКИ, АВВАЛГИДЕК

Шамол олисларга олиб кетган
кузак ёмғири
кўксингга чак-чак томиб
поклай бошлар қалбингни.

Ўзинг ҳам билмайсан
қайдан келдинг, қайга кетарсан
тўхтама, йўлингда давом эт
шунчаки, аввалгидек.

Ғир-ғир эсаётган шабадаликда
кўринса, кўринмаса
устингдан кулгани бегоналарнинг
юксакдан ёғавер ёмғирга ўхшаб
шунчаки, аввалгидек.

ЭРИНЧОҚ ҚУШ ҲАҚИДА

Илгари, анча илгари
Қор қоплаган тоғларда яшар эди бир эринчоқ қуш.
Хан-го, хан-го дея сайрарди кун бўйи тинмай,
Узун тунлар совуғида қолган онларда
Ўйлар эдики: “эртага тонг отсин. Ўзимга
бежиримгина ин қураман” деб.
Кун қизигач унутарди қарорини.
Яна аввалгидай жарангларди
даралар аро “хан-го”си.
Кунлар елдек ўтиб кетишди
қаттиқ тақиллади тақдир соати
дафатан теваракни қучди изғирин.
Қуш эса афсусланиб деярди нуқул:
Эртага тонг отсин. “Ин қураман” деб.
Бунга эришаолмади бироқ.
Тонг отди. Қуш уйғонолмади.

ИМКОН БЕРИНГ ШУНДАЙ ЯШАШГА

Фақат
Эсаётган шамол тилида томчидай томаётган
нақлни эслаб яшашга имкон беринг

Фақат
Дарахт шохчаларида жилмайганда кўклам
анвойи гулларнинг қўшиғин тинглаб
ифори димоқни ёргудай оқ гулларни қучиб
баҳор ила рақс тушиб яшашга имкон беринг

Фақат
Ёз ёмғири қамчисига чидаб сабот-ла
худди ўрмон оғушига кириб бораётган каби
хилма-хил сасларни тинглаб, бетон йўл бўйлаб
денгизга боришга имкон беринг

Фақат
Кузнинг тубсиз осмони остида
каштан новдалари расмини
қалбга чизиб яшашга имкон беринг

Фақат
Қишда, дўстлар ила қорбобо ясаб
гурунглашиб олтин тилли гулхан атрофида
афсоналарни эслаб яшашга имкон беринг

Майли ҳаёт узоқ давом этган туш
Аччиқ кўз ёшлари бордир.
Лекин қўшчидай қора тер тўкиб
яшашга имкон беринг.

Берди Раҳмат таржималари

Ан Хён Ми

Ан Хён Ми Жанубий Корея адабиётининг кенжа авлод шоираларидан. У 1972 йили Жанубий Кореянинг Кангвон-до вилояти Тебек шаҳрида туғилган. У Сеул Саноат Университетини тамомлаган бўлиб, 2001 йили Жанубий Кореядаги нуфузли “Мунхак Донгне” нашриётида ўз шеърлари билан кўриниш бера бошлаган. 2012 йили у ушбу нашриётнинг “Энг яхши дебют” совринига эга бўлди. 2006 ва 2009 йиллари шеърий тўпламлари чоп этилиши ортидан Шин Донг Ёб номидаги адабий мукофотни қўлга киритган.

ВАҚТ

Жимжитлик ҳақида берган саволга
Энг яхши жавобинг бўлар – сукунат.
Вақт ҳақида ҳам фикр шудир бемалол,
Бизнинг измимиз-ла юрмайди соат.

Қайси бир ёз фасли Тебек тоғида
Қуриган дарахтга тушганди кўзим.
Ўша чоғ олдимда, қалб ардоғида
Шивирлаб айтгандим сенга дил сўзим.

“Йиллар ўтиб сенинг ёшингга етсам
Сендек инсон бўлмоқ истайман,рости”.
Вақтнинг хукми билан қадам-бақадам
Шу таниш масканга оёғим босдим.

Вақт эса сўроққа тутар тинимсиз:
“Унинг каби бўлолдингми энди,хўш?”
Жавоб беролмасман, туйғулар хиссиз,
Ёнимдаги дарахт каби жонсиз, бўш.

САССИЗ ҚУРИГАН ДАРАХТГА ҚАРАЙМАН…

Шамол қувиб келди туманни аста
Кўринмайсан:ўн етти қадам қўйдим.
Сенинг вақтингга мен бўлиб пайваста,
Менинг вақтим келмабди – қараб қўйдим.

Сен ҳақингда менга саволлар бисёр,
Жавоб ҳам, исбот ҳам хаёлан нақддир.
“Жимжитликка сени қўйиб беозор,
Ўзи индамасдан кетган бу ВАҚТдир.

Ўн еттита қадамни ташлаб ниҳоят
Кўрмоқ учун келдим қуруқ дарахтни.
Инсон истар севги гуллашин ғоят,
Унутма сўнгсўзни айтгувчи вақтни.

Тебекга келиб англадим шуни:
Севги ўлса ҳам қуриган дарахт қолишин…

АЁЛ ЁМҒИР

Амазонкаликлар кунбўйи ёққан ёмғирга
Аёл ёмғир,дея таъриф беришмас бежиз.
Чунки бу дунёда ғам-қайғули тақдирга
Шундай узун йиғлар экан Она…Аёл… Қиз…

ЪЪЙиғламагин,йиғлама, «,дея овутганча,
Қўлидаги гўдакдан ҳам йиғлайди узоқ.
Чанқоқ боласига кўкрагини тутганча,
Дилбандидан кўпроқ йиғлар,овозда титроқ.

«Йиғламагин,йиғлама»,дея овутганча…

Отабек Йўлдошев таржималари

Ким Хён Чжо

ОНАМ УЧУН ДУО

Юзида авлиёники каби чуқур ажинлар
Бармоқ бўғимлари қаттиқ сиқилган
Вақт ва шуълани ўзига чорлаб
тонг этагида юради онам
гулхан алангаси цингари

Тирноқлари ила зулматни ҳайдар
Бир умр ҳорғин
серташвиш онамнинг
юзидан аримас
реза-реза тер.

Эрта тонг
Ҳовлида кезинган изғириндан
кўкарган лаблари пичирлаб
дуо ўқир онам кафтини очиб
изғиринни сал нарига қувмоқлик учун.

Сабот ила, қуруқ кўз ёшлар ила
ўзи учунмас
ўзгаларга бағишлаб бор ҳаётини
уззукун шундоқ яшайди онам

Умри ўтди,
тириклик ғамида елди, югурди.
мана энди топгани
бир уюм тупроқ.

Хуш кўрмасди қашшоқликни у
ачинмади ўтган умрига.
У йўл олди ўзга дунёга.
Эй тўлин ой!
Онамнинг қабри оша мўлроқ ёғду соч,
Мадад бер унга, мадад бер!

ЁЗ БОШЛАРИДА

Баҳор кунлари
соялар орасидан
гулбарглари билан учиб кетмоқда.

Сиз эшита оласизми
сарғайиб учаётган товушни,
бўғилиб учаётган товушни,
деворлар тутқуни ўша товушни

Жарликлар яширар акс-садони,
ашёларни улоқтириб ўйламай-нетмай
ҳувиллаган қалб ичра мум каби эриб
товушсиз, товушлар тугуни ила
худди чирт узилган сим янглиғ
йироқлашиб кетаётир баҳор кунлари.

ДЕҲҚОН

Тонгдан сал аввалроқ уйғониб
шудрингларни безовта қилар.

Янги ғайрат ила
қутларкан тонгни
сийпалаб қўяди карам жўягин.

Деҳқоннинг қалб қуввати
эр кучига куч қўшади.

Кўтарилаётган қуёш нури остида
япроқларни тебратар ям-яшил шамол

Шу алфозда ҳамжихат бўлиб
бир-бирига кўмак беришиб
улкан тонгни қарши олишар ҳамқишлоқлар.

КЎЛ

Бу— ўтган вақтлардир изига қайтган
музга дўнган кумуш томчилардир

Бу— кулгусиз ва йиғисиз
Ўлим ва Вақт ҳақидаги баҳс.

Бу— ҳаёт нафаси тўхтаб турган маскан.
Бу— Борлиқнинг бори-йўғи.

Берди Раҳмат таржималари

HOZIRGI ZAMON KOREYA SHE’RIYATIDAN
Koreys va rus tillaridan tarjima

Xvan Mun Kvon

SHUNCHAKI, AVVALGIDEK

Shamol olislarga olib ketgan
kuzak yomg’iri
ko’ksingga chak-chak tomib
poklay boshlar qalbingni.

O’zing ham bilmaysan
qaydan kelding, qayga ketarsan
to’xtama, yo’lingda davom et
shunchaki, avvalgidek.

G’ir-g’ir esayotgan shabadalikda
ko’rinsa, ko’rinmasa
ustingdan kulgani begonalarning
yuksakdan yog’aver yomg’irga o’xshab
shunchaki, avvalgidek.

ERINCHOQ QUSH HAQIDA

Ilgari, ancha ilgari
Qor qoplagan tog’larda yashar edi bir erinchoq qush.
Xan-go, xan-go deya sayrardi kun bo’yi tinmay,
Uzun tunlar sovug’ida qolgan onlarda
O’ylar ediki: “ertaga tong otsin. O’zimga
bejirimgina in quraman” deb.
Kun qizigach unutardi qarorini.
Yana avvalgiday jaranglardi
daralar aro “xan-go”si.
Kunlar yeldek o’tib ketishdi
qattiq taqilladi taqdir soati
dafatan tevarakni quchdi izg’irin.
Qush esa afsuslanib deyardi nuqul:
Ertaga tong otsin. “In quraman” deb.
Bunga erishaolmadi biroq.
Tong otdi. Qush uyg’onolmadi.

IMKON BERING SHUNDAY YASHASHGA

Faqat
Esayotgan shamol tilida tomchiday tomayotgan
naqlni eslab yashashga imkon bering

Faqat
Daraxt shoxchalarida jilmayganda ko’klam
anvoyi gullarning qo’shig’in tinglab
ifori dimoqni yorguday oq gullarni quchib
bahor ila raqs tushib yashashga imkon bering

Faqat
Yoz yomg’iri qamchisiga chidab sabot-la
xuddi o’rmon og’ushiga kirib borayotgan kabi
xilma-xil saslarni tinglab, beton yo’l bo’ylab
dengizga borishga imkon bering

Faqat
Kuzning tubsiz osmoni ostida
kashtan novdalari rasmini
qalbga chizib yashashga imkon bering

Faqat
Qishda, do’stlar ila qorbobo yasab
gurunglashib oltin tilli gulxan atrofida
afsonalarni eslab yashashga imkon bering

Mayli hayot uzoq davom etgan tush
Achchiq ko’z yoshlari bordir.
Lekin qo’shchiday qora ter to’kib
yashashga imkon bering.

Berdi Rahmat tarjimalari

An Xyon Mi

An Xyon Mi Janubiy Koreya adabiyotining kenja avlod shoiralaridan. U 1972 yili Janubiy Koreyaning Kangvon-do viloyati Tebek shahrida tug’ilgan. U Seul Sanoat Universitetini tamomlagan bo’lib, 2001 yili Janubiy Koreyadagi nufuzli “Munxak Dongne” nashriyotida o’z she’rlari bilan ko’rinish bera boshlagan. 2012 yili u ushbu nashriyotning “Eng yaxshi debyut” sovriniga ega bo’ldi. 2006 va 2009 yillari she’riy to’plamlari chop etilishi ortidan Shin Dong Yob nomidagi adabiy mukofotni qo’lga kiritgan.

VAQT

Jimjitlik haqida bergan savolga
Eng yaxshi javobing bo’lar – sukunat.
Vaqt haqida ham fikr shudir bemalol,
Bizning izmimiz-la yurmaydi soat.

Qaysi bir yoz fasli Tebek tog’ida
Qurigan daraxtga tushgandi ko’zim.
O’sha chog’ oldimda, qalb ardog’ida
Shivirlab aytgandim senga dil so’zim.

“Yillar o’tib sening yoshingga yetsam
Sendek inson bo’lmoq istayman,rosti”.
Vaqtning xukmi bilan qadam-baqadam
Shu tanish maskanga oyog’im bosdim.

Vaqt esa so’roqqa tutar tinimsiz:
“Uning kabi bo’loldingmi endi,xo’sh?”
Javob berolmasman, tuyg’ular xissiz,
Yonimdagi daraxt kabi jonsiz, bo’sh.

SASSIZ QURIGAN DARAXTGA QARAYMAN…

Shamol quvib keldi tumanni asta
Ko’rinmaysan:o’n yetti qadam qo’ydim.
Sening vaqtingga men bo’lib payvasta,
Mening vaqtim kelmabdi – qarab qo’ydim.

Sen haqingda menga savollar bisyor,
Javob ham, isbot ham xayolan naqddir.
“Jimjitlikka seni qo’yib beozor,
O’zi indamasdan ketgan bu VAQTdir.

O’n yettita qadamni tashlab nihoyat
Ko’rmoq uchun keldim quruq daraxtni.
Inson istar sevgi gullashin g’oyat,
Unutma so’ngso’zni aytguvchi vaqtni.

Tebekga kelib angladim shuni:
Sevgi o’lsa ham qurigan daraxt qolishin…

AYOL YOMG’IR

Amazonkaliklar kunbo’yi yoqqan yomg’irga
Ayol yomg’ir,deya ta’rif berishmas bejiz.
Chunki bu dunyoda g’am-qayg’uli taqdirga
Shunday uzun yig’lar ekan Ona…Ayol… Qiz…

»Yig’lamagin,yig’lama, «,deya ovutgancha,
Qo’lidagi go’dakdan ham yig’laydi uzoq.
Chanqoq bolasiga ko’kragini tutgancha,
Dilbandidan ko’proq yig’lar,ovozda titroq.

«Yig’lamagin,yig’lama»,deya ovutgancha…

Otabek Yo’ldoshev tarjimalari

Kim Xyon Chjo

ONAM UCHUN DUO

Yuzida avliyoniki kabi chuqur ajinlar
Barmoq bo’g’imlari qattiq siqilgan
Vaqt va shu’lani o’ziga chorlab
tong etagida yuradi onam
gulxan alangasi singari

Tirnoqlari ila zulmatni haydar
Bir umr horg’in
sertashvish onamning
yuzidan arimas
reza-reza ter.

Erta tong
Hovlida kezingan izg’irindan
ko’kargan lablari pichirlab
duo o’qir onam kaftini ochib
izg’irinni sal nariga quvmoqlik uchun.

Sabot ila, quruq ko’z yoshlar ila
o’zi uchunmas
o’zgalarga bag’ishlab bor hayotini
uzzukun shundoq yashaydi onam

Umri o’tdi,
tiriklik g’amida yeldi, yugurdi.
mana endi topgani
bir uyum tuproq.

Xush ko’rmasdi qashshoqlikni u
achinmadi o’tgan umriga.
U yo’l oldi o’zga dunyoga.
Ey to’lin oy!
Onamning qabri osha mo’lroq yog’du soch,
Madad ber unga, madad ber!

YOZ BOSHLARIDA

Bahor kunlari
soyalar orasidan
gulbarglari bilan uchib ketmoqda.

Siz eshita olasizmi
sarg’ayib uchayotgan tovushni,
bo’g’ilib uchayotgan tovushni,
devorlar tutquni o’sha tovushni

Jarliklar yashirar aks-sadoni,
ashyolarni uloqtirib o’ylamay-netmay
huvillagan qalb ichra mum kabi erib
tovushsiz, tovushlar tuguni ila
xuddi chirt uzilgan sim yanglig’
yiroqlashib ketayotir bahor kunlari.

DEHQON

Tongdan sal avvalroq uyg’onib
shudringlarni bezovta qilar.

Yangi g’ayrat ila
qutlarkan tongni
siypalab qo’yadi karam jo’yagin.

Dehqonning qalb quvvati
er kuchiga kuch qo’shadi.

Ko’tarilayotgan quyosh nuri ostida
yaproqlarni tebratar yam-yashil shamol

Shu alfozda hamjixat bo’lib
bir-biriga ko’mak berishib
ulkan tongni qarshi olishar hamqishloqlar.

KO’L

Bu— o’tgan vaqtlardir iziga qaytgan
muzga do’ngan kumush tomchilardir

Bu— kulgusiz va yig’isiz
O’lim va Vaqt haqidagi bahs.

Bu— hayot nafasi to’xtab turgan maskan.
Bu— Borliqning bori-yo’g’i.

Berdi Rahmat tarjimalari