Озарбайжонда жуда машҳур бўлган «525-чи газет» номи билан нашр этиладиган газетанинг бош муҳаррири, таниқли публицист ва ёзувчи Рашод Мажид истеъдодли шоир сифатида ҳам танилган. Бугун унинг шеърларини шоир Шавкат Одилжон таржимасида тақдим этамиз.
Рашод МАЖИДДИН
ШЕЪРЛАР
Озарбайжончадан Шавкат ОДИЛЖОН таржимаси
Рашод Мажид (Rəşad Məcid) 1964 йили Озарбайжоннинг Ағжабади туманида туғилган. Боку давлат университетининг журналистика факультетини тугатган. «Илм ва ҳаёт журналида, Озарбайжон Бадиий таржима ва адабий алоқалар марказида,»Адолат» газетасида ишлаган. 1992 йили «525-ci qəzet» номли газета ташкил этиб, ҳозиргача ўша нашр бош муҳаррири сифатида фаолият юритади. Журналистика соҳасидаги Ҳасанбей Зардоби мукофоти билан тақдирланган. 1993 йили «Ҳали вақт бор» номли шеърий, 2004 йили «10 сентябрь» номли ҳикоялар китоблари чоп этилган.
СЕНСАН
Сенсан азобларга тўлган ғурбатим,
Сенсан тиз чўкканим, Ватаним маним.
Сенсан энг яқиним, вафодор дўстим,
Қонимга чанқоғим, душманим маним.
Жаҳаннамим ҳам сен, жаннатим ҳам сен,
Гоҳ таҳсин ўқиган, гоҳ оғриқсан сен,
Оғир азобларга, титроқларга тенг
Руҳи роҳатланган жон-таним маним.
Сен тўю ҳашамим, сен тун-кундузим,
Сенсан дор-оғочим, сенсан халосим,
Эгнимга ярашган пўрим либосим,
Бўйимга бичилган кафаним маним.
ДЕМАК
Неча ой ичидан чиқа билмадим,
Турмадир, маҳбусдир, қафасдир — демак.
Кўзимнинг ёшини тия олмадим —
Куртдир, Ҳакардир, Араздир* — демак.
Кездим, қучоғингда хуш дамни кездим,
Севинчни, қайғуни, дард-ғамни кездим
Ва руҳан бир сирли оламни кездим,
Инъомдир, жодудир, нафасдир – демак!
Султондан айрилиб тахт якун топди,
Толе бахш айлаган бахт якун топди,
Худо буюргани — вақт якун топди,
Севги мўъжизадир, ҳавасдир — демак!
БИЛМАЙМАН
Ҳеч не якун топмаган,
Бу бошқа қафас, билмайман.
Шу туришу, шу ҳолимда
Бармоғимни кес, билмайман.
Азоби ҳам ширин татир,
Ҳар нафаси қонимдадир,
Руҳи ҳар дам ёнимдадир,
Ажратолмас сўз, билмайман.
Менинг севгим достон қилган,
Юз алқаган, осмон қилган,
Ким у ишқим гумон қилган,
Гумонлар беҳис билмайман.
МЕНИ АНГЛА
Кунда севги, кунда нафрат
Хаёл ҳар ён отар мени.
Бир қараши оҳ манзарат,
Кулгулари сотар мени.
Тушунмайман ҳануз уни,
Ҳадик нечун, севар нени?
Бор вужуди билан истаб,
Юраги рад этар мени.
Бу ишларга қолурман мот,
Тангрим, сенсан энди нажот!
Ё бир йўл бер, сир айт, ҳайҳот,
Ё бир йўла битир мени?
САНИ
Тинчлан, бундай боқма, ахир,
ўофил, олиб кетар сени.
Айириб дўсту танишдан
Уйдан олис этар сени.
Қолдириб қишлоқ сорига,
Мин деб соғлик тулпорига,
Ҳаётни тўлдириб зорига
Жаннатларга элтар сени.
Элингда яроғинг қолмас,
Дафтаринг, вароғинг қолмас,
Ҳеч бир ишга чоғинг қолмас,
Юмушинг битирар сени.
Қурияпсан булоқ каби,
Безаяпсан бола каби,
Қўлдаги ўйинчоқ каби
Қайтариб келтирар сени.
ТОПАРДИМ
Кўнглингга кирсайдим, берсайдинг изн,
Барча саволларга жавоб топардим.
Бу каби мураккаб топишмоқларнинг
Ечимига сендан паноҳ топардим.
Бирини сайлардим — айрилмоқ учун,
Яна бошқа бирин — қийналмоқ учун,
Балки мен қайта ғамнок бўлмоқ учун,
Сўроқлардан қочиб, бир чоҳ топардим.
Баҳона қидириб кунда юз карра,
Тўзирдим келганда сўнг қазо палла,
Бутун қилмишларим оҳ, телбаларча…
Минг гуноҳ ичида савоб топардим,
Валлоҳ ахтарардим, Аллоҳ топардим!
ХУШ КЕЛИБ
Тоғларга хуш келиб, сафо келтирар,
Бахтиёр айлади Лирика, гўзал.
Оёғи текканда тупроқ севинар,
Бунда ҳар лаҳза, ҳар дақиқа гўзал.
Нафас олсин тоғнинг пок ҳавосидан,
Тотсин тоғ неъмати, тоғ сафосидан,
Нур сочсин қуёшдай ўз самосидан,
Улғайсин барча қиз шу тариқа, гўзал.
Эслаган тин олсин, ўзин эзмасин,
Кўнглида ҳар турли ўйлар кезмасин,
Бир сўзда юз маъно гаплар сезмасин,
Боқмасин терс ҳеч мен сарига, гўзал.
*Курт, Ҳакар, Араз — дарё номлари.
Rashod MAJIDDIN
SHE’RLAR
Ozarbayjonchadan Shavkat ODILJON tarjimasi
Rashod Majid (R?sad M?cid) 1964 yili Ozarbayjonning Ag’jabadi tumanida tug’ilgan. Boku davlat universitetining jurnalistika fakul`tetini tugatgan. «Ilm va hayot jurnalida, Ozarbayjon Badiiytarjima va adabiy aloqalar markazida,»Adolat» gazetasida ishlagan. 1992 yili «525-ci q?zet» nomli gazeta tashkil etib, hozirgacha o’sha nashr bosh muharriri sifatida faoliyat yuritadi. Jurnalistika sohasidagi Hasanbey Zardobi mukofoti bilan taqdirlangan. 1993 yili «Hali vaqt bor» nomli she’riy, 2004 yili «10 sentyabr`» nomli hikoyalar kitoblari chop etilgan.
SENSAN
Sensan azoblarga to’lgan g’urbatim,
Sensan tiz cho’kkanim, Vatanim manim.
Sensan eng yaqinim, vafodor do’stim,
Qonimga chanqog’im, dushmanim manim.
Jahannamim ham sen, jannatim ham sen,
Goh tahsin o’qigan, goh og’riqsan sen,
Og’ir azoblarga, titroqlarga teng
Ruhi rohatlangan jon-tanim manim.
Sen to’yu hashamim, sen tun-kunduzim,
Sensan dor-og’ochim, sensan xalosim,
Egnimga yarashgan po’rim libosim,
Bo’yimga bichilgan kafanim manim.
DEMAK
Necha oy ichidan chiqa bilmadim,
Turmadir, mahbusdir, qafasdir — demak.
Ko’zimning yoshini tiya olmadim —
Kurtdir, Hakardir, Arazdir* — demak.
Kezdim, quchog’ingda xush damni kezdim,
Sevinchni, qayg’uni, dard-g’amni kezdim
Va ruhan bir sirli olamni kezdim,
In’omdir, jodudir, nafasdir – demak!
Sultondan ayrilib taxt yakun topdi,
Tole baxsh aylagan baxt yakun topdi,
Xudo buyurgani — vaqt yakun topdi,
Sevgi mo»jizadir, havasdir — demak!
BILMAYMAN
Hech ne yakun topmagan,
Bu boshqa qafas, bilmayman.
Shu turishu, shu holimda
Barmog’imni kes, bilmayman.
Azobi ham shirin tatir,
Har nafasi qonimdadir,
Ruhi har dam yonimdadir,
Ajratolmas so’z, bilmayman.
Mening sevgim doston qilgan,
Yuz alqagan, osmon qilgan,
Kim u ishqim gumon qilgan,
Gumonlar behis bilmayman.
MENI ANGLA
Kunda sevgi, kunda nafrat
Xayol har yon otar meni.
Bir qarashi oh manzarat,
Kulgulari sotar meni.
Tushunmayman hanuz uni,
Hadik nechun, sevar neni?
Bor vujudi bilan istab,
Yuragi rad etar meni.
Bu ishlarga qolurman mot,
Tangrim, sensan endi najot!
YO bir yo’l ber, sir ayt, hayhot,
YO bir yo’la bitir meni?
SANI
Tinchlan, bunday boqma, axir,
o’ofil, olib ketar seni.
Ayirib do’stu tanishdan
Uydan olis etar seni.
Qoldirib qishloq soriga,
Min deb sog’lik tulporiga,
Hayotni to’ldirib zoriga
Jannatlarga eltar seni.
Elingda yarog’ing qolmas,
Daftaring, varog’ing qolmas,
Hech bir ishga chog’ing qolmas,
Yumushing bitirar seni.
Quriyapsan buloq kabi,
Bezayapsan bola kabi,
Qo’ldagi o’yinchoq kabi
Qaytarib keltirar seni.
TOPARDIM
Ko’nglingga kirsaydim, bersayding izn,
Barcha savollarga javob topardim.
Bu kabi murakkab topishmoqlarning
Yechimiga sendan panoh topardim.
Birini saylardim — ayrilmoq uchun,
Yana boshqa birin — qiynalmoq uchun,
Balki men qayta g’amnok bo’lmoq uchun,
So’roqlardan qochib, bir choh topardim.
Bahona qidirib kunda yuz karra,
To’zirdim kelganda so’ng qazo palla,
Butun qilmishlarim oh, telbalarcha…
Ming gunoh ichida savob topardim,
Valloh axtarardim, Alloh topardim!
XUSH KELIB
Tog’larga xush kelib, safo keltirar,
Baxtiyor ayladi Lirika, go’zal.
Oyog’i tekkanda tuproq sevinar,
Bunda har lahza, har daqiqa go’zal.
Nafas olsin tog’ning pok havosidan,
Totsin tog’ ne’mati, tog’ safosidan,
Nur sochsin quyoshday o’z samosidan,
Ulg’aysin barcha qiz shu tariqa, go’zal.
Eslagan tin olsin, o’zin ezmasin,
Ko’nglida har turli o’ylar kezmasin,
Bir so’zda yuz ma’no gaplar sezmasin,
Boqmasin ters hech men sariga, go’zal.
*Kurt, Hakar, Araz — daryo nomlari.
