Асрлар давомида буюк Саъдийнинг бу машҳур ғазалини кимлар қўшиқ қилиб айтмаган. Биргина ХХ асрда уни юзлаб Шарқ ҳофизлари, шу жумладан бетакрор иқтидор соҳиблари Ботир Зокиров, Аҳмад Зоҳир, Шерали Жўраевлар бу қўшиқни маромига етказиб, ҳар бири ўзига хос тарзда куйлаган. Бугун бу қўшиқни улуғ Ботир Зокиров таваллуд топган кунда унинг ижросида эшитиш нақадар мароқли…

ЭЙ САРБОН…
Ғазали Саъдии Шерозй

Эй сорбон, оҳиста рон, к-ороми жонам меравад,
В-он дил, ки бо худ доштам бо дилситонам меравад.

Ман мондаам маҳжур аз у, бечораву ранжур аз ў,
Гуи, ки неше дур аз ў, дар устухонам меравад.

Гуфтам ба найрангу фусун пинҳон кунам рози дарун,
Пинҳон намемонад, ки хун бар остонам меравад.

Маҳмил бидор, эй сорбон, тунди макун бо корвон,
К-аз ишқи он сарви равон, гуи, равонам меравад.

У меравад доманкашон, ман заҳри танҳои жашон,
Дигар мапурс аз ман нишон, к-аз дил нишонам меравад.

Баргашт ёри саркашам, бигзошт айши нохушам
Чун мижмаре пуроташам, к-аз сар духонам меравад.

Бо он ҳама бедоди у в-ин аҳди бебунёди у,
Дар сина дорам ёди у ё бар забонам меравад.

Боз ою дар чашмам нишин, эй дилситони нозанин,
К-ошубу фарёд аз замин бар осмонам меравад.

Шаб то саҳар менагнавам в-андарзи кас мешнавам,
В-ин раҳ на косид меравам, к-аз каф инонам меравад.

Гуфтам: бигирям, то ибил чун ҳар фуру монад ба гил,
В-ин низ натвонам, ки дил бо корвонам меравад.

Сабр аз висоли ёри ман, баргаштан аз дилдори ман,
Гарчи набошад кори ман, ҳам кор аз онам меравад.

Дар рафтани жон аз бадан гўянд ҳар навъе сухан,
Ман худ ба чашми хештан дидам, ки жонам меравад.

Саъди, фиғон аз дасти мо,лойиқ набуд, эй бевафо,
Тоқат намеорам жафо, кор аз фиғонам меравад.

ЭЙ,САРБОН
Шоислом Шомуҳамедов таржимаси

Эй сорбон, оҳиста юр, ороми жоним борадур,
Тандин дилу жоним олиб, ул дилситоним борадур.

Қолурмумен олис бўлиб, бечораю маъюс бўлиб,
Қалбим фироқ тиғи тилиб, то устухоним борадур.

Дердим қилиб найранг-фусун, сиррим этай пинҳоп бу кун,
Пинҳон бўлолмас чунки хун, дилдан ниҳоним борадур.

Саркаш нигоримдан жудо, айшу қарорим бебақо.
Манқалда оташдек қаро дуд бирла қоним борадур.

Чексам-да зулм бедодини, ҳам ваъдалар барбодини,
Кўксимда тутгум ёдини, токи забоним борадур.

Тўхтат бир оз, эй сорбон, карвонни қилма тез чунон,
Сарви равон ишқида жон — руҳи равоним борадур.

Қайт, кўзларимга қўй оёқ, эй дилфириб, кетма йироқ,
Эй нозанин, кўкка бу чоқ оҳу фиғоним борадур!

То субҳки, уйқу билмадим, носиҳни кўзга илмадим,
Аммо атайлаб қилмадим — қўлдан иноним борадур.

Сабр айла, дер, менга жарас, ёр васлини қилма ҳавас,
Бу менга лойиқ иш эмас, чун хонумоним борадур.

Ундай чиқар жону бу тан, сабил қолур деб кўп сухан,
Тинглаган эрдим, энди ман кўрдимки жоним борадур.

Қилма фиғон, эй Саъдиё, ҳеч арзимас ул бевафо,
Тоқатни қўймас бу жафо, ақлу имоним борадур.

EY,SARBON
Shoislom Shomuhamedov tarjimasi

Ey sorbon, ohista yur, oromi jonim boradur,
Tandin dilu jonim olib, ul dilsitonim boradur.

Qolurmumen olis bo’lib, bechorayu ma’yus bo’lib,
Qalbim firoq tig’i tilib, to ustuxonim boradur.

Derdim qilib nayrang-fusun, sirrim etay pinhop bu kun,
Pinhon bo’lolmas chunki xunh dildan nihonim boradur.

Sarkash nigorimdan judo, ayshu qarorim bebaqo.
Manqalda otashdek qaro dud birla qonim boradur.

Cheksam-da zulm bedodini, ham va’dalar barbodini,
Ko’ksimda tutgum yodini, toki zabonim boradur.

To’xtat bir oz, ey sorbon, karvonni qilma tez chunon,
Sarvi ravon ishqida jon — ruhi ravonim boradur.

Qayt, ko’zlarimga qo’y oyoq, ey dilfirib, ketma yiroq,
Ey nozanin, ko’kka bu choq ohu fig’onim boradur!

To subhki, uyqu bilmadim, nosihni ko’zga ilmadim,
Ammo ataylab qilmadim — qo’ldan inonim boradur.

Sabr ayla, der, menga jaras, yor vaslini qilma havas,
Bu menga loyiq ish emas, chun xonumonim boradur.

Unday chiqar jonu bu tan, sabil qolur deb ko’p suxan,
Tinglagan erdim, endi man ko’rdimki jonim boradur.

Qilma fig’on, ey Sa’diyo, hech arzimas ul bevafo,
Toqatni qo’ymas bu jafo, aqlu imonim boradur.