Устоз Абдулла Ориповнинг қизлари Шоира Орипова бугун ижтимоий тармоқдаги саҳифасида қуйидаги матнни эълон қилди: Навоий таваллудига бағишланган отамнинг табрикларини, интернетга ишонмай, Туркиядан Ўзбекистонга самолётда етказиб келиб, 2014 йил 6 февралда Ёзувчилар уюшмаси рахбариятига (Муҳаммад Алига. ХДК изоҳи) берган эдим. Бугун ўша мактуб матнини аямнинг хотиралари билан бирга сизга улашяпман.
Ханифа аям хотираларидан:
“2014 йилнинг қиш фаслини Истамбулда ўтказдик. 9-феврал Навоий бобони таваллуд топган кунларида Абдулла ака Туркия давлатида, Истамбулдаги «Само» касалхонасининг жонлантириш бўлимида ётгандилар. “Бу йил Навоийнинг туғилган кунида қатнаша олмаяпман” деб жуда безовта бўлдилар. 1968 йили «Навоий» шеърини ёзган эдилар.
Беш юз йил унга ҳам нима гап ахир,
Мингга қадам қўйди йигирма беш ёш.
мисралари билан тугайдиган шеърларининг ёзилиш жараёни хамон эсимда, ўша йиллар биз Чилонзор туманида истиқомат қилар эдик.
Ўша йиллардаям, кейин ҳам хонадонимизда Навоий бобомизнинг таваллуд айёмларини албатта ош қилиб нишонлардик. “Навоий бобомиз жуда нозиктаб, инжиққина бўлганлар -да, бирор марта ҳам шу кунда ҳаво очиқ бўлмайди, ё қор ёки ёмғир ёғиб изғирин бўлади» дердилар.
Жуда кўп мақолалар ёзганлар. Бирор марта такрор гап айтмасдан, албатта, бирор бир янги ташбеҳ топар эдилар.
Касалхонада ҳам ўзлари осма уколда ётган бўлсаларда, менга шу мақолани айтиб туриб ёздирдилар. Юз марта ўчириб, юз марта кўчирдим. Мақолани қораламаси тайёр бўлди. Ниҳоят палатага чиқдик. Анча яхши бўлиб қолдилар. Кечаси билан мақолани қайта- қайта ишладилар.
Илхомжон касалхонанинг компьютерида бир неча марталаб кўчириб чиқди. Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмасига хат ёздирдилар. “Албатта халқимга ўқиб эшитдиринглар. Абдулла Орипов қаёққа йўқолиб қолди дейишмасин, бирор газетага беринглар” деб илтимос қилдилар.
Интернет орқали Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмасига юбордик.
Аммо мақолани ҳеч қаерда беришмади. Абдулла акага эса Сирожиддин Сайид ўқиб берибди деб ёлғон айтишга мажбур бўлдик, сабаби кўнгиллари оғришидан хавотирда эдик.
Шу тариқа ушбу мақола-мактуб эълон қилинмади…”
Ustoz Abdulla Oripovning qizlari Shoira Oripova bugun ijtimoiy tarmoqdagi sahifasida quyidagi matnni e’lon qildi: Navoiy tavalludiga bag‘ishlangan otamning tabriklarini, internetga ishonmay, Turkiyadan O‘zbekistonga samolyotda yetkazib kelib, 2014 yil 6 fevralda Yozuvchilar uyushmasi raxbariyatiga (Muhammad Aliga. XDK izohi) bergan edim. Bugun o‘sha maktub matnini ayamning xotiralari bilan birga sizga ulashyapman.
Xanifa ayam xotiralaridan:
“2014 yilning qish faslini Istambulda o‘tkazdik. 9-fevral Navoiy boboni tavallud topgan kunlarida Abdulla aka Turkiya davlatida, Istambuldagi «Samo» kasalxonasining jonlantirish bo‘limida yotgandilar. “Bu yil Navoiyning tug‘ilgan kunida qatnasha olmayapman” deb juda bezovta bo‘ldilar. 1968 yili «Navoiy» she’rini yozgan edilar.
Besh yuz yil unga ham nima gap axir,
Mingga qadam qo‘ydi yigirma besh yosh.
misralari bilan tugaydigan she’rlarining yozilish jarayoni xamon esimda, o‘sha yillar biz Chilonzor tumanida istiqomat qilar edik.
O‘sha yillardayam, keyin ham xonadonimizda Navoiy bobomizning tavallud ayyomlarini albatta osh qilib nishonlardik. “Navoiy bobomiz juda noziktab, injiqqina bo‘lganlar -da, biror marta ham shu kunda havo ochiq bo‘lmaydi, yo qor yoki yomg‘ir yog‘ib izg‘irin bo‘ladi» derdilar.
Juda ko‘p maqolalar yozganlar. Biror marta takror gap aytmasdan, albatta, biror bir yangi tashbeh topar edilar.
Kasalxonada ham o‘zlari osma ukolda yotgan bo‘lsalarda, menga shu maqolani aytib turib yozdirdilar. Yuz marta o‘chirib, yuz marta ko‘chirdim. Maqolani qoralamasi tayyor bo‘ldi. Nihoyat palataga chiqdik. Ancha yaxshi bo‘lib qoldilar. Kechasi bilan maqolani qayta- qayta ishladilar.
Ilxomjon kasalxonaning komp’yuterida bir necha martalab ko‘chirib chiqdi. O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasiga xat yozdirdilar. “Albatta xalqimga o‘qib eshitdiringlar. Abdulla Oripov qayoqqa yo‘qolib qoldi deyishmasin, biror gazetaga beringlar” deb iltimos qildilar.
Internet orqali O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasiga yubordik.
Ammo maqolani hech qaerda berishmadi. Abdulla akaga esa Sirojiddin Sayid o‘qib beribdi deb yolg‘on aytishga majbur bo‘ldik, sababi ko‘ngillari og‘rishidan xavotirda edik.
Shu tariqa ushbu maqola-maktub e’lon qilinmadi…”
