Муҳаммаджон (Мамат) Каримов (1919.20.6 – Тошкент – 1998.26.7) – хонанда, Ўзбекистон халқ ҳофизи (1992). Дутор, танбур чалишни, мумтоз ашула йўлларини дастлаб отаси Каримбобо, Нўмонқори ҳофизлардан, мақом йўлларини Тўйчи ҳофиз, Домла Ҳалим каби устозлардан ўрганган. Ўзбекистон саноат кенгаши қошидаги ашула ва рақс ансамблида яккахон хонанда (1935 – 1939), Хоразм вилояти театри, Чоржўй ўзбек театри, Мирзачўл театрларида ашулачи ва актёр (1939 – 1942). Ўзбекистон радиоқўмитасининг миллий мусиқа ансамбли (1944 -1945), «Моқом» ансамблида хонанда (1960 йиллари), Тошкент шаҳар турли мусиқа мактаблари ва санат муассасаларида ёшларга ананавий ашулачилик сирларини ўргатган. Репертуаридан мақом йўллари («Дугоҳ», «Сегоҳ», «Баёт И – В», «Чоргоҳ»), ўзбек ашула ва катта ашулалар («Самарқанд Ушшоғи», «Тошкент Ироғи», «Гиря», «Найларман», «Қаландар И, ИИ», «Лайли ва Мажнун», «Улким жонон», «Айрилмасун») ўзбек бастакорлари асарлари («Сайёра», Ҳамза; «Раноланмасун», Ю. Ражабий; «Муножот», И. Икромов; «Фиғонким», А. Убайдуллаев ва бошқалар), шунингдек, ўзи мусиқа басталаган қўшиқлар; «Кел, эй дилбар» (Машраб), «Кабам онам» (Иброҳим Адҳам), «Дерлар” (Ҳувайдо) ва бошқалар ўрин олган. Каримов тиниқ, кучли ва ниҳоятда жозибали овоз соҳиби. Унинг ижро услуби ўзига хос дардмандлик, юракдан жўшиб айтиш, чуқур фалсафий мазмун, ҳар бир сўзини аниқ, дона-дона қилиб айтиш билан ажралиб туради. Каримов ижро этган ашулалари Тошкент грам-ёзув студияси томонидан бир неча пластинкада чиқарилган («М. Каримов куйлайди», 1969, 1980,1983), Ўзбекистон телерадиокомпанияси томонидан унинг ижодига бағишланган 2 видеофилм суратга олинган («Муҳаммаджон Каримов куйлайди», 1991; «Муножот», 1997).
Yutubdagi “Xurshid Davron kutubxonasi”da mumtoz musiqa va adabiyot namunalari, ulugʻ ajdodlarimiz hayoti va faoliyati haqidagi hujjatli filmlar, seriallar, badiiy filmlar, videospektaklar, audiokitoblar, xullas madaniyatimiz tarixi bilan bogʻliq video materiallar bilan tanishib borishingiz mumkin. Bugungi sahifamizda Oʻzbekiston xalq hofizi Muhammadjon Karimovning 1980 yilda tayyorlangan musiqiy albomini taqdim etmoqdamiz.
Muhammadjon (Mamat) Karimov (1919.20.6 – Toshkent – 1998.26.7) – xonanda, Oʻzbekiston xalq hofizi (1992). Dutor, tanbur chalishni, mumtoz ashula yoʻllarini dastlab otasi Karimbobo, Noʻmonqori hofizlardan, maqom yoʻllarini Toʻychi hofiz, Domla Halim kabi ustozlardan oʻrgangan. Oʻzbekiston sanoat kengashi qoshidagi ashula va raqs ansamblida yakkaxon xonanda (1935 – 1939), Xorazm viloyati teatri, Chorjoʻy oʻzbek teatri, Mirzachoʻl teatrlarida ashulachi va aktyor (1939 – 1942). Oʻzbekiston radioqoʻmitasining milliy musiqa ansambli (1944 -1945), “Moqom” ansamblida xonanda (1960 yillari), Toshkent shahar turli musiqa maktablari va sanat muassasalarida yoshlarga ananaviy ashulachilik sirlarini oʻrgatgan. Repertuaridan maqom yoʻllari (“Dugoh”, “Segoh”, “Bayot I – V”, “Chorgoh”), oʻzbek ashula va katta ashulalar (“Samarqand Ushshogʻi”, “Toshkent Irogʻi”, “Girya”, “Naylarman”, “Qalandar I, II”, “Layli va Majnun”, “Ulkim jonon”, “Ayrilmasun”) oʻzbek bastakorlari asarlari (“Sayyora”, Hamza; “Ranolanmasun”, Yu. Rajabiy; “Munojot”, I. Ikromov; “Figʻonkim”, A. Ubaydullayev va boshqalar), shuningdek, oʻzi musiqa bastalagan qoʻshiqlar; “Kel, ey dilbar” (Mashrab), “Kabam onam” (Ibrohim Adham), «Derlar” (Huvaydo) va boshqalar oʻrin olgan. Karimov tiniq, kuchli va nihoyatda jozibali ovoz sohibi. Uning ijro uslubi oʻziga xos dardmandlik, yurakdan joʻshib aytish, chuqur falsafiy mazmun, har bir soʻzini aniq, dona-dona qilib aytish bilan ajralib turadi. Karimov ijro etgan ashulalari Toshkent gram-yozuv studiyasi tomonidan bir necha plastinkada chiqarilgan (“M. Karimov kuylaydi”, 1969, 1980,1983), Oʻzbekiston teleradiokompaniyasi tomonidan uning ijodiga bagʻishlangan 2 videofilm suratga olingan (“Muhammadjon Karimov kuylaydi”, 1991; “Munojot”, 1997).
