Бугун ардоқли шоира Қутлибека Раҳимбоева таваллуд топган кун

Қутлибека Раҳимбоева менинг авлодим вакили.Авлоддаги шоираларнинг ШОИРИ. Қутлуғ ёши билан қутлаймиз! Узоқ йиллар фарзанду набиралар, шогирдлари даврасида бўлсин, умри узоқ бўлсин!

ҚУТЛИБЕКА
ТЎРТ ШЕЪР

1. Ҳайрат

Ғалати йиғларкан озод инсонлар,
Хўрлик товуши йўқ йиғиларинда.
Ғалати куларкан озод инсонлар,
Ялинчоқлик йўқдир кулгуларинда.
…Ғалати ўларкан озод инсонлар,
Гўзал бўлар экан ўлимлари ҳам.

2. Айттирмаган сўзинг

Айттирмаган сўзинг айтилмай қолмас –
Сен омон экансан, омон бўлар у.
Қўрқоқлар тилида ёлғон бўлар у.
Хоинлар тилида чаён бўлар у.
Айттирмаган сўзинг айтилмай қолмас –
Сен омон экансан, омон бўлар у.
Ожизлар кўзида гирён бўлар у.
Гирялар жамланар, вайрон бўлар у.
Айттирмаган сўзинг айтилмай қолмас –
Сен омон экансан, омон бўлар у.
Марднинг томирида ол қон бўлар у.
Қонлар ўт олади, исён бўлар у.
Айттирмаган сўзинг йитмас, йўқолмас,
Азизим, ўзингга зиён бўлар у…

3. Қўлланглар

Ростданми, ёлғондан мени қўлланглар,
Энг чуқур илдиздан кўкардинг, денглар.
Шохингда оғочхўр қуртларни эмас,
Учқур қушчаларни кўтардинг, денглар.
Саҳросан – улкансан, чексизсан, денглар,
Оҳулар синглингдир, йўлбарслар оғанг.
Бўронқушга бешик денгизсан, денглар,
Тангри тоғларидан бошланган соғанг.
Қўрқоқ сўзларининг тилини кесган
Дунёда энг ботир сўзликсан, денглар.
Достонсан – бағрида Алпомиш ўсган,
Ойбарчин сингари қизликсан, денглар.
Ёви ҳам муҳаббат билан қараган
Хиёнат кўрмаган хонликсан, денглар.
Набилар сўраган, қуёш қўраган
Довруғли, шавкатли, шонликсан, денглар.
Совиган суякда ўт ёндиринглар,
Кўзим чўғларини кўрайин ўзим.
Ўзимга ўзимни ишонтирдинглар,
Ўзимга суяниб турайин ўзим.
Ростданми, ёлғондан мени қўлланглар,
Ахир ким гуноҳсиз, ким ҳам беиллат?
Лекин ўзин севиб, қадрламаса,
Озод яшамайди биронта миллат!

4

«Нечун пичирлайсиз?
баҳодир сўзларни,
ботир сўзларни,
курашиб енгмоққа
қодир сўзларни
нимага пичирлаб айтасиз?»
Куюнсам, куюнчим тилдингиз,
шовқинни баҳона қилдингиз.
Мана, қиш тиндирди шовқинни:
Чирилдоқ қушларни оҳиста алдаб,
иссиқ ўлкаларга жўнатди.
Эзма япроқларни уздириб ташлаб,
шамолни қайдадир музлатди.
Бақирок, сойларнинг бетини эса
йилтироқ ойнаклар қўйиб бекитди.
Ҳатто, ёмғирни ҳам булутга қамаб,
маҳкам боғлаб қўйди узоқ осмонга.
Ана, аччиғидан ранги кўкариб,
хўмрайиб турибди ҳаммаси.
Пичирлаб юрибсиз барибир
баҳодир сўзларни,
ботир сўзларни;
курашиб, енгмоққа
қодир сўзларни
сиз майиб этяпсиз.
Куни сиздайларга қолмасин Сўзнинг.

Bugun ardoqli shoira Qutlibeka Rahimboyeva tavallud topgan kun

Qutlibeka Rahimboyeva mening avlodim vakili.Avloddagi shoiralarning ShOIRI. Qutlug’ yoshi bilan qutlaymiz! Uzoq yillar farzandu nabiralar, shogirdlari davrasida bo’lsin, umri uzoq bo’lsin!

QUTLIBEKA
TO’RT SHE’R

1. Hayrat

G’alati yig’larkan ozod insonlar,
Xo’rlik tovushi yo’q yig’ilarinda.
G’alati kularkan ozod insonlar,
Yalinchoqlik yo’qdir kulgularinda.
…G’alati o’larkan ozod insonlar,
Go’zal bo’lar ekan o’limlari ham.

2. Ayttirmagan so’zing

Ayttirmagan so’zing aytilmay qolmas –
Sen omon ekansan, omon bo’lar u.
Qo’rqoqlar tilida yolg’on bo’lar u.
Xoinlar tilida chayon bo’lar u.
Ayttirmagan so’zing aytilmay qolmas –
Sen omon ekansan, omon bo’lar u.
Ojizlar ko’zida giryon bo’lar u.
Giryalar jamlanar, vayron bo’lar u.
Ayttirmagan so’zing aytilmay qolmas –
Sen omon ekansan, omon bo’lar u.
Mardning tomirida ol qon bo’lar u.
Qonlar o’t oladi, isyon bo’lar u.
Ayttirmagan so’zing yitmas, yo’qolmas,
Azizim, o’zingga ziyon bo’lar u…

3. Qo’llanglar

Rostdanmi, yolg’ondan meni qo’llanglar,
Eng chuqur ildizdan ko’karding, denglar.
Shoxingda og’ochxo’r qurtlarni emas,
Uchqur qushchalarni ko’tarding, denglar.
Sahrosan – ulkansan, cheksizsan, denglar,
Ohular singlingdir, yo’lbarslar og’ang.
Bo’ronqushga beshik dengizsan, denglar,
Tangri tog’laridan boshlangan sog’ang.
Qo’rqoq so’zlarining tilini kesgan
Dunyoda eng botir so’zliksan, denglar.
Dostonsan – bag’rida Alpomish o’sgan,
Oybarchin singari qizliksan, denglar.
Yovi ham muhabbat bilan qaragan
Xiyonat ko’rmagan xonliksan, denglar.
Nabilar so’ragan, quyosh qo’ragan
Dovrug’li, shavkatli, shonliksan, denglar.
Sovigan suyakda o’t yondiringlar,
Ko’zim cho’g’larini ko’rayin o’zim.
O’zimga o’zimni ishontirdinglar,
O’zimga suyanib turayin o’zim.
Rostdanmi, yolg’ondan meni qo’llanglar,
Axir kim gunohsiz, kim ham beillat?
Lekin o’zin sevib, qadrlamasa,
Ozod yashamaydi bironta millat!

4

«Nechun pichirlaysiz?
bahodir so’zlarni,
botir so’zlarni,
kurashib yengmoqqa
qodir so’zlarni
nimaga pichirlab aytasiz?»
Kuyunsam, kuyunchim tildingiz,
shovqinni bahona qildingiz.
Mana, qish tindirdi shovqinni:
Chirildoq qushlarni ohista aldab,
issiq o’lkalarga jo’natdi.
Ezma yaproqlarni uzdirib tashlab,
shamolni qaydadir muzlatdi.
Baqirok, soylarning betini esa
yiltiroq oynaklar qo’yib bekitdi.
Hatto, yomg’irni ham bulutga qamab,
mahkam bog’lab qo’ydi uzoq osmonga.
Ana, achchig’idan rangi ko’karib,
xo’mrayib turibdi hammasi.
Pichirlab yuribsiz baribir
bahodir so’zlarni,
botir so’zlarni;
kurashib, yengmoqqa
qodir so’zlarni
siz mayib etyapsiz.
Kuni sizdaylarga qolmasin So’zning.