Сен қизингнинг сочини силаб
Турган пайтда, бахтдан бўлиб кўр,
Олисларда, беовоз йиғлаб
Кимдир қазир боласига гўр.
Артаркансан ўғлингнинг араз –
Қилиб тўккан кўзин ёшини,
Олисларда йиғлайди она
Ўғли узра эгиб бошини.
Бунча лоқайд бўлмасди кўнглинг,
Кўзларингда порламасди нур,
Ўша гўдак ўрнида боланг
Ётганини қилсанг тасаввур.
Турмас эдинг шодумон кулиб,
Боқмас эдинг бунчалар сен шўх,
Бир кун сенинг болангга келиб
Тегишини, билсанг, ўша ўқ…
1985
Хуршид ДАВРОН
O’zbekistonda «Dok-1 Maks» dorisidan fojiali o’lim topgan go’daklarni o’ylab har kuni yuragim eziladi. Kenja nabiramni ko’zda yosh bag’rimga bosaveraman. Bundan salkam 40 yil avval, Falastin bolalariga bag’ishlab yozilgan she’rimni eslayman:
Sen qizingning sochini silab
Turgan paytda, baxtdan bo’lib ko’r,
Olislarda, beovoz yig’lab
Kimdir qazir bolasiga go’r.
Artarkansan o’g’lingning araz –
Qilib to’kkan ko’zin yoshini,
Olislarda yig’laydi ona
O’g’li uzra egib boshini.
Buncha loqayd bo’lmasdi ko’ngling,
Ko’zlaringda porlamasdi nur,
O’sha go’dak o’rnida bolang
Yotganini qilsang tasavvur.
Turmas eding shodumon kulib,
Boqmas eding bunchalar sen sho’x,
Bir kun sening bolangga kelib
Tegishini, bilsang, o’sha o’q…
1985
Xurshid DAVRON
