“…Ватан! У нима ўзи?! Сувмикан, ё нонми, ёки ошми, ажабо?! Нега ота-онам Ватан отлиғ бу рўиётни бот-бот тилга олишади?! Қизиқ, нега отам у ҳақда гап кетганда, чуқур хўрсиниб, ўйга чўмади?! Нега онам уни эслаганда кўзлари жиққа ёшга тўлади?!  Ҳаа!.. Тушунгандай бўлдим… Ота-онам томга чиқиб, “Ҳууув, ана у ёқда Ватанимиз!” –дея ишора қилишаяпти бир-бирларига! Демак, у нарса узоооқда… Davomini o'qish