Озарбайжонлик катта шоир Рамиз Равшанни ўзбек китобхонлар ҳам яхши билишади, яхши кўришади. Унинг бир неча шеърини ўзбек тилига Карим Баҳриев юксак маҳорат билан ўгирган. Айниқса, «Сут тишининг оғриғи» достонининг ўзбекчасини ҳузур қилиб ўқиганман. Мен Рамиз Равшаннинг қуйидаги шеърини ўзбек тилига бир мухлис сифатида таржима қилиб кўрдим. Шоир шеъриятига хос инжаликлар таржимада маромига етмаган бўлса, бу қусурни менга оид деб билинг (Таржимондан).

РАМИЗ РАВШАН
ИККИ ШЕЪР
Аслиятдан Маъруфжон Йўлдошев таржимаси

МЕН БИР ЧАНГМАН

Самоларда
Учиб юрган чангман мен.
Кўкдан ерга
Қараб турган кўзман мен.
Мен бир кўзман
киприги йўқ, қоши йўқ.
Мен бир чангман
оёғи йўқ, боши йўқ.
Ҳасад билан
одамларга, ҳайвонларга, қушларга.
ёғиламан бу дунёнинг шўрига.
Улкан чанг заррасидек
бу дунё ҳам чанг бўлар
минг-минг юлдуз ичида.
Бу дунёнинг ичи чангдир.
Бу дунё чанг ичида.
Ости ҳам усти ҳам
чангдир, чанг.
Бу дунёнинг
аввали ҳам охири ҳам
чангдир, чанг.
Мен бир чангман
билмам, қай бир чангдан қўпганман.
Ё аввалдан,
ё охирдан қўпганман.
Чарчаганман, чанг бўлмоқдан, Оллоҳим
Бадансиз, жонсиз бўлмоқдан, Оллоҳим.
Мен бир аёл жисмига
жам бўлмоқни истайман.
Бу дунёда
инсон каби туғилмоқни истайман.
Жисмимга жон истайман,
этдан-суякдан,
кўз ёшидан,
тердан,
қондан,
иликдан.
Мен бир чангман, озоддурман самода
Не ажабки
озод эмас ҳеч бир одам дунёда.
Сен бу жонсиз озодликни
кел, мендан ол, Оллоҳим!
Тез ол, мени қафасга сол, Оллоҳим!
Ҳавосизман,
етиш, менга ҳаво бер.
Нафасимга
бадан отли қафас бер.
Менга сас бер
сасга қафас — оғиз бер.
Менга сўз бер,
сўзга қафас  — қоғоз бер!..

* * *

Бу дунёнинг азоби кўп,
Ҳақлидан ҳақ-ҳисоби кўп,
Қўйларидан қассоби кўп,
Қўйларга кўп қийин экан.

Бўйнида арқон солланур,
Бир тутам ўтга алданур,
Еб, семирмоқликдир иши
Қўйларга кўп қийин экан.

Тўнкалар шай турар ёнда
Жон олур пичоқлар қонда,
Чўпонлар бўри томонда,
Қўйларга кўп қийин экан.

Ит бўлиб ҳурмадик Ойга,
Бошимиз қолди балога,
Қўй бўлмаган билолмагай,
Қўйларга кўп қийин экан.

  Ozarbayjonlik katta shoir Ramiz Ravshanni o’zbek  kitobxonlar ham yaxshi bilishadi, yaxshi ko’rishadi. Uning bir necha she’rini o’zbek tiliga Karim Bahriev yuksak mahorat bilan o’girgan. Ayniqsa, «Sut tishining og’rig’i» dostonining o’zbekchasini huzur qilib o’qiganman. Men Ramiz Ravshanning quyidagi she’rini o’zbek tiliga bir muxlis sifatida tarjima qilib ko’rdim. Shoir she’riyatiga xos injaliklar tarjimada maromiga yetmagan bo’lsa, bu qusurni menga oid deb biling (Tarjimondan).

RAMIZ RAVSHAN
IKKI SHE’R
Asliyatdan Ma’rufjon Yo’ldoshev tarjimasi

MEN BIR CHANGMAN

Samolarda
Uchib yurgan changman men.
Ko’kdan yerga
Qarab turgan ko’zman men.
Men bir ko’zman
kiprigi yo’q, qoshi yo’q.
Men bir changman
oyog’i yo’q, boshi yo’q.
Hasad bilan
odamlarga, hayvonlarga, qushlarga.
yog’ilaman bu dunyoning sho’riga.
Ulkan chang zarrasidek
bu dunyo ham chang bo’lar
ming-ming yulduz ichida.
Bu dunyoning ichi changdir.
Bu dunyo chang ichida.
Osti ham usti ham
changdir, chang.
Bu dunyoning
avvali ham oxiri ham
changdir, chang.
Men bir changman
bilmam, qay bir changdan qo’pganman.
YO avvaldan,
yo oxirdan qo’pganman.
Charchaganman, chang bo’lmoqdan, Ollohim
Badansiz, jonsiz bo’lmoqdan, Ollohim.
Men bir ayol jismiga
jam bo’lmoqni istayman.
Bu dunyoda
inson kabi tug’ilmoqni istayman.
Jismimga jon istayman,
etdan-suyakdan,
ko’z yoshidan,
terdan,
qondan,
ilikdan.
Men bir changman, ozoddurman samoda
Ne ajabki
ozod emas hech bir odam dunyoda.
Sen bu jonsiz ozodlikni
kel, mendan ol, Ollohim!
Tez ol, meni qafasga sol, Ollohim!
Havosizman,
yetish, menga havo ber.
Nafasimga
badan otli qafas ber.
Menga sas ber
sasga qafas — og’iz ber.
Menga so’z ber,
so’zga qafas — qog’oz ber!..

* * *

Bu dunyoning azobi ko’p,
Haqlidan haq-hisobi ko’p,
Qo’ylaridan qassobi ko’p,
Qo’ylarga ko’p qiyin ekan.

Bo’ynida arqon sollanur,
Bir tutam o’tga aldanur,
Yeb, semirmoqlikdir ishi
Qo’ylarga ko’p qiyin ekan.

To’nkalar shay turar yonda
Jon olur pichoqlar qonda,
Cho’ponlar bo’ri tomonda,
Qo’ylarga ko’p qiyin ekan.

It bo’lib hurmadik Oyga,
Boshimiz qoldi baloga,
Qo’y bo’lmagan bilolmagay,
Qo’ylarga ko’p qiyin ekan.