1 izoh

1. НАЪМАТАК

   Нафис чайқалади бир туп наъматак
   Юксакда, шамолнинг беланчагида,
   Қуёшга кўтариб бир сават оқ гул,
   Виқор-ла ўшшайган қоя лабида,
   Нафис чайқалади бир туп наъматак…

   Майин рақсига ҳеч қониқмас кўнгил,
   Ваҳший тошларга ҳам у берар фусун.
   Сўнмайди юзида ёрқин табассум,
   Яноқларни тутиб олтин бўса-чун
   Қуёшга тутади бир сават оқ гул!

   Пойида йиғлайди кумуш қор юм-юм…
   Нафис чайқалади бир туп наъматак…
   Шамол инжуларини сепар чашмадак,
   Бошида бир сават оқ юлдуз-чечак,
   Нозик саломлари нақадар маъсум.

   Тоғлар ҳавосининг ферузасидан
   Майин товланади бутун ниҳоли,
   Ваҳший қояларнинг ажиб ижоди:
   Юксакда рақс этар бир туп наъматак,
   Қуёшга бир сават гул тутиб хурсанд!