Мен тунда дарахтга суяниб китоб ўқишни яхши кўраман. Дарахт эса менга суянишни истайди. Дарахт босинқираб чўчитиб қўяди баъзан. Куртаклари чумолидек ўрмалайди. Хаёлимни узолмайман шохчалардан. Сийқаси чиққан жимликни тинглайман. Дарахтга суянаман барибир. Ҳар кимнинг ҳам суянчиғи бўлиши керак-да ҳаётда. (Шоиранинг «Сукунат жаранглари» китобидан)

Гўзал Бегим
ИСМИНГИЗ ШУЪЛАСИДАН ҚАМАШАР КЎЗИМ
Шеърлар

Эй дунё
умримнинг ипак кенглиги
ўрикнинг шохига илинган кўнглим
кулгим чечагидан кўтарилган чанг
бир дунё
бир рўё
ортимда карахт
қўлимда кўнглимнинг олтин калити
кўзимни чимчийди олмос изтироб
кетиб кетолмайман қайтиб қайтмайман
бир дунё
бир рўё
ортимда ғужғон
бошимда осмон бор мовий бошпана
оёғимда ернинг баргли ковуши
чопилган соямнинг жароҳатида
бир дунё
бир рўё
рақс тушар хандон
чўкмаган шифти йўқ чоксиз чодрамнинг
ҳидини кўтариб қочар жайронгул
мен кириб бормаган рўмол куйида
бир дунё
бир рўё
силкинар қуроқ.
соат милларини ортга ўгириб
қўлларим шўрига тиззалаб чўкиб
«мен бахтли титроқман» ёрлиғин тутиб
бир дунё
бир рўё
жилмаяр аччиқ
қалампир гулидан гулдаста олиб
исириқ тутатиб ғам илдизига
ортига қарамай кетган баҳордай
бир дунё
бир рўё
яшил кўзёшли…

* * *

Қарғиш қарғаб турар бўғзимда мени
юрагимга қарар кўзи қизариб
ерга тушиб турган қора кўзимни
сўзимни қонаган лаблари
бармоғимни ортга қайтаётган
тирноғимни синиққан сувда
сочларимдан тўзғиб қочган шуълани
ҳовридан қайтмаган қора ёзларни
ёвқур умидларни
ёр пушаймонни
пиёлада ичмай қўйилган куйни
нолани
титроқни
нафратни
сўнгги урфдаги
ортига қайрилган инжа ғуборни
сени кўраётган кўргиликни
сени кўрмаётган қудуқни
етиб келмаётган тахир тўлқинни
лабларимда пишган қатиқни
ва ёнбошлаб кетган шодликни
сени
соянгни
атрофида айланган нурни
сендаги
ўзимни
қарғаб кетаяпман

* * *

Йўловчи ғудранар
иланг-биланг йўл
кўзида қўзғолон кўтарар тўзон
майин ҳисларининг қовурғаси йўқ
айланиб ўргилиб учар кўргилик

* * *

Қайдадир тун сиёҳ кокилин эшар…
Абдували Қутбиддин

Қайдадир овозинг оқар шарқираб
қайдадир гуллайди гулсиз гулзорлар
қайдадир синади чинни сувратинг
қайдадир айрилиб тушар белгилар
қайдадир бармоғим тўла ип узук
қайдадир кипригим учар солланиб
қайдадир ой ҳуркиб ичига туфлар
қайдадир юракка тутгим тирговуч
қайдадир исмингни ҳидлаб тўймайман
қайдадир панд берар умид дарслари
қайдадир кўзинг бор жоннинг рўмоли
қайдадир кўзингсиз кўзикар куртак
қайдадир қуёшнинг ҳовучи бўм-бўш
қайдадир осмон бор сенинг бошингда
қайдадир ер бордир айлана шодлик
қайдадир сочимнинг келар хўрлиги
қайдадир ичиккан ифорни ичгум
қайдадир баҳорнинг эшигин қоқиб
қайдадир кузакка кўнглимни таққум
қайдадир нафасинг соат чиқ-чиқи
қайдадир ойнинг чанг босган юзи
қайдадир кўнглимга қуриб қасрлар
қайдадир юракка тутдинг ҳассалар
қайдадир қайдадир қайдадир

* * *

Исмингиз шуъласидан қамашар кўзим
қарайман ҳар бир ҳарф иродасига
ўзимга чап бериб юрабошлайман
энг гўзал алфавит қорачиғимда

Манба: «Шарқ юлдузи» журнали, 2014.04

Гўзал Бегим 1974-йили Хоразм вилоятининг Қўшкўпир туманида туғилган. Ўзбекистон Миллий университетинининг ўзбек филологияси факултетини тамомлаган. 2001-2003-йилларда Москвадаги М.Горкий номидаги оилй адабиёт курсида таълим олган. Шоиранинг «Сукунат жараиги» (1998), «Учаётган япроқ сояси» (2002), “Шабада қирғоғи” номли шеърий китоблари чоп этилган. “Ўзбек модерн шеърияти” (Тошкент, 2003), “Ёшлар китоби” (Тошкент, 2008), “Анор” (Москва, 2008) тўпламларида асарлари эълон қилинган. Шеърлари рус, инглиз ва қозоқ тилларига таржима қилинган.

Go‘zal Begim 1974-yili Xorazm viloyatining Qo‘shko‘pir tumanida tug’ilgan. O‘zbekiston Milliy universitetinining o’zbek filologiyasi fakultetini tamomlagan. 2001-2003-yillarda Moskvadagi M.Gorkiy nomidagi oily adabiyot kursida ta’lim olgan.Shoiraning «Sukunat jaraigi» (1998), «Uchayotgan yaproq soyasi» (2002), “Shabada qirg’og’i” nomli she’riy kitoblari chop etilgan. “O’zbek modern she’riyati” (Toshkent, 2003), “Yoshlar kitobi” (Toshkent, 2008), “Anor” (Moskva, 2008) to’plamlarida asarlari e’lon qilingan. She’rlari rus, ingliz va qozoq tillariga tarjima qilingan.

Go’zal Begim
ISMINGIZ SHU’LASIDAN QAMASHAR KO’ZIM
She’rlar

Ey dunyo
umrimning ipak kengligi
o’rikning shoxiga ilingan ko’nglim
kulgim chechagidan ko’tarilgan chang
bir dunyo
bir ro’yo
ortimda karaxt
qo’limda ko’nglimning oltin kaliti
ko’zimni chimchiydi olmos iztirob
ketib ketolmayman qaytib qaytmayman
bir dunyo
bir ro’yo
ortimda g’ujg’on
boshimda osmon bor moviy boshpana
oyog’imda yerning bargli kovushi
chopilgan soyamning jarohatida
bir dunyo
bir ro’yo
raqs tushar xandon
cho’kmagan shifti yo’q choksiz chodramning
hidini ko’tarib qochar jayrongul
men kirib bormagan ro’mol kuyida
bir dunyo
bir ro’yo
silkinar quroq.
soat millarini ortga o’girib
qo’llarim sho’riga tizzalab cho’kib
«men baxtli titroqman» yorlig’in tutib
bir dunyo
bir ro’yo
jilmayar achchiq
qalampir gulidan guldasta olib
isiriq tutatib g’am ildiziga
ortiga qaramay ketgan bahorday
bir dunyo
bir ro’yo
yashil ko’zyoshli…

* * *

Qarg’ish qarg’ab turar bo’g’zimda meni
yuragimga qarar ko’zi qizarib
yerga tushib turgan qora ko’zimni
so’zimni qonagan lablari
barmog’imni ortga qaytayotgan
tirnog’imni siniqqan suvda
sochlarimdan to’zg’ib qochgan shu’lani
hovridan qaytmagan qora yozlarni
yovqur umidlarni
yor pushaymonni
piyolada ichmay qo’yilgan kuyni
nolani
titroqni
nafratni
so’nggi urfdagi
ortiga qayrilgan inja g’uborni
seni ko’rayotgan ko’rgilikni
seni ko’rmayotgan quduqni
yetib kelmayotgan taxir to’lqinni
lablarimda pishgan qatiqni
va yonboshlab ketgan shodlikni
seni
soyangni
atrofida aylangan nurni
sendagi
o’zimni
qarg’ab ketayapman

* * *

Yo’lovchi g’udranar
ilang-bilang yo’l
ko’zida qo’zg’olon ko’tarar to’zon
mayin hislarining qovurg’asi yo’q
aylanib o’rgilib uchar ko’rgilik

* * *

Qaydadir tun siyoh kokilin eshar…
Abduvali Qutbiddin

Qaydadir ovozing oqar sharqirab
qaydadir gullaydi gulsiz gulzorlar
qaydadir sinadi chinni suvrating
qaydadir ayrilib tushar belgilar
qaydadir barmog’im to’la ip uzuk
qaydadir kiprigim uchar sollanib
qaydadir oy hurkib ichiga tuflar
qaydadir yurakka tutgim tirgovuch
qaydadir ismingni hidlab to’ymayman
qaydadir pand berar umid darslari
qaydadir ko’zing bor jonning ro’moli
qaydadir ko’zingsiz ko’zikar kurtak
qaydadir quyoshning hovuchi bo’m-bo’sh
qaydadir osmon bor sening boshingda
qaydadir yer bordir aylana shodlik
qaydadir sochimning kelar xo’rligi
qaydadir ichikkan iforni ichgum
qaydadir bahorning eshigin qoqib
qaydadir kuzakka ko’nglimni taqqum
qaydadir nafasing soat chiq-chiqi
qaydadir oyning chang bosgan yuzi
qaydadir ko’nglimga qurib qasrlar
qaydadir yurakka tutding hassalar
qaydadir qaydadir qaydadir

* * *

Ismingiz shu’lasidan qamashar ko’zim
qarayman har bir harf irodasiga
o’zimga chap berib yuraboshlayman
eng go’zal alfavit qorachig’imda

Manba: «Sharq yulduzi» jurnali, 2014.04