Инсон ҳаётида унинг бутун келажагини белгилаб берувчи воқеалар бўлади. Ёзувчиларнинг йигирма йил муқаддам бўлиб ўтган машҳур бир йиғилиши мен учун ана шундай воқеа бўлди. Менинг адабиётдаги ҳақиқий йўлим ана шу воқеадан бошланади, ёзувчи меҳнати ҳақидаги барча мулоҳазаларим ўз ибтидосини шу воқеадан олади. Мен ушбу кузатиш ва мулоҳазаларни тахминан ўша вақтда ёзишга киришган эдим. Уларда изланишларнинг нотекис, машаққатли, мураккаб йўли акс этган. Ўшандан буён қанча сувлар оқиб кетмади. Кўплари аллақачонлар унут бўлиб кетди, ҳозир менинг ўзим учун ҳам ўзгача туюлади. Шундай бўлса ҳам ўзимнинг кўп йиллик қайдларим, мулоҳазаларим, хулосаларимдан айримларини саралаб, улар билан ўқувчини таништиришга журъат қилдим. Davomini o'qish