Бу саҳифада устоз шоир Дамол Камолнинг Ҳазрат Навоий ғазалига битган муҳаммасини ўқишингиз ва Ўзбекистон халқ артисти Афзал Рафиқов ўқиган шоир бобомиз ғазалларини тинглашингиз мумкин.

Жамол Камол
Ўзбекистон ҳалқ шоири
АЛИШЕР НАВОИЙ ҒАЗАЛИГА МУҲАММАС

Азалдин толеим рангида оқ камдир, қаро асру,
Қаросидин келур бошимга ҳар дам можаро асру,
Бўлибмен бу жиҳатдин мунчаким зору адо асру,
Вафо аҳлига даврондин етар жавру жафо асру,
Жафосидин анинг озурдадир аҳли вафо асру.

Бу ғамнинг ибтидоси ҳазрати Инсондин эрмишким,
Бу савдо ихтироси лаънати шайтондин эрмишким,
Бу кулфат, бу аламлар гардиши даврондин эрмишким,
Нечун аҳли вафо ноёб эрурлар, ондин эрмишким,
Бу эски тоқ аларга ёғдирур гарди бало асру,

Тилаб роҳат-фароғат бу жаҳондин кимса топмайдур,
Сўраб меҳру мурувват бу замондин, кимса топмайдур,
Кел, эй кўнгил, сабр кил, бошқа ёндин кимса топмайдур,
Фалак дарди иложи чиқмай ондин кимса топмайдур,
Магар ноёб эрур ул ҳуққа ичра бу даво асру.

Фароғат истагин этма, машаққат йўлига юз тут,
Кўнгил дарбозасин очгил жаҳонга, бўлмагил маҳдуд,
Аламдин не самар бўлгай, фиғону ноладин не суд?
Гарон жонлиғни кўй, жон бер, тилар бўлсанг дури мақсуд,
Ки оламда оғирдир ушбу жавҳарга баҳо асру.

Кўнгилни ранжу ҳасрат тиғи бирлан неча бор тилдим,
Кўзимни тўлдириб ёшга, яна киприкка ҳам илдим,
Вафо бу бевафо дунёда чун анқо экан, билдим,
Фидо жонимни айлаб, олам аҳлидин тамаъ қилдим,
Вафо, астағфириллоҳ, қилғон эрмишман хато асру.

Ажаб, шу олам ичра шунча фурсат ғам чекибман оҳ,
На оламдин, на одамдин жаҳонда бўлмайин огоҳ,
Кўнгилга тушди бир ўт, ёқди андок, англадим ногоҳ,
Ризо аҳлин сиёсат тиғидин қўрқитмағил, эй шоҳ,
Ки қатлингдин сенинг қўрқарга ўлмайдир гадо асру.

Аламлар оҳидин руҳингни қутқарким, хуш эрмасдур,
Мазаллат чоҳидин руҳингни қутқарким, хуш эрмасдур,
Замон маддоҳидин руҳингни қутқарким, хуш эрмасдур,
Табиат жоҳидин руҳингни қутқарким, хуш эрмасдур,
Қафас қайди аро булбулга бўлмоқ мубтало асру.

Жаҳон сайёд эмишким, кўймайди бу жон деган сайдин,
Тасалли истадим жонимга гоҳо нолайи найдин,
Гаҳи топдим ҳаловат кўнглим ичра шишайи майдин,
Чу кавсар жоми зикри қилмади рафъ ўзлигим қайдин,
Бу ранжимға ҳамоно нафъ этар жоми фано асру.

Фано мулкида не эрса, фаноийким, хуш эрмасдур,
Яна нафсингга не эрса, давоийким, хуш эрмасдур,
Жамол, бу лаззати даврон ҳавоийким, хуш эрмасдур,
Ҳавойи гулшани қудс эт, Навоийким, хуш эрмасдур,
Зағанлар бирла бу гулшанда бўлмоқ бенаво асру…

02.11.2009, Дўрмон қишлоғи.

Alisher Navoiy. G’azallar & «Farhod va Shirin»dan parcha. O’zbekiston xalq artisti Afzal Rafiqov o’qigan.

Jamol Kamol
O‘zbekiston halq shoiri
ALISHER NAVOIY G‘AZALIGA MUHAMMAS

Azaldin toleim rangida oq kamdir, qaro asru,
Qarosidin kelur boshimga har dam mojaro asru,
Bo‘libmen bu jihatdin munchakim zoru ado asru,
Vafo ahliga davrondin yetar javru jafo asru,
Jafosidin aning ozurdadir ahli vafo asru.

Bu g‘amning ibtidosi hazrati Insondin ermishkim,
Bu savdo ixtirosi la’nati shaytondin ermishkim,
Bu kulfat, bu alamlar gardishi davrondin ermishkim,
Nechun ahli vafo noyob erurlar, ondin ermishkim,
Bu eski toq alarga yog‘dirur gardi balo asru,

Tilab rohat-farog‘at bu jahondin kimsa topmaydur,
So‘rab mehru muruvvat bu zamondin, kimsa topmaydur,
Kel, ey ko‘ngil, sabr kil, boshqa yondin kimsa topmaydur,
Falak dardi iloji chiqmay ondin kimsa topmaydur,
Magar noyob erur ul huqqa ichra bu davo asru.

Farog‘at istagin etma, mashaqqat yo‘liga yuz tut,
Ko‘ngil darbozasin ochgil jahonga, bo‘lmagil mahdud,
Alamdin ne samar bo‘lgay, fig‘onu noladin ne sud?
Garon jonlig‘ni ko‘y, jon ber, tilar bo‘lsang duri maqsud,
Ki olamda og‘irdir ushbu javharga baho asru.

Ko‘ngilni ranju hasrat tig‘i birlan necha bor tildim,
Ko‘zimni to‘ldirib yoshga, yana kiprikka ham ildim,
Vafo bu bevafo dunyoda chun anqo ekan, bildim,
Fido jonimni aylab, olam ahlidin tama’ qildim,
Vafo, astag‘firilloh, qilg‘on ermishman xato asru.

Ajab, shu olam ichra shuncha fursat g‘am chekibman oh,
Na olamdin, na odamdin jahonda bo‘lmayin ogoh,
Ko‘ngilga tushdi bir o‘t, yoqdi andok, angladim nogoh,
Rizo ahlin siyosat tig‘idin qo‘rqitmag‘il, ey shoh,
Ki qatlingdin sening qo‘rqarga o‘lmaydir gado asru.

Alamlar ohidin ruhingni qutqarkim, xush ermasdur,
Mazallat chohidin ruhingni qutqarkim, xush ermasdur,
Zamon maddohidin ruhingni qutqarkim, xush ermasdur,
Tabiat johidin ruhingni qutqarkim, xush ermasdur,
Qafas qaydi aro bulbulga bo‘lmoq mubtalo asru.

Jahon sayyod emishkim, ko‘ymaydi bu jon degan saydin,
Tasalli istadim jonimga goho nolayi naydin,
Gahi topdim halovat ko‘nglim ichra shishayi maydin,
Chu kavsar jomi zikri qilmadi raf’ o‘zligim qaydin,
Bu ranjimg‘a hamono naf’ etar jomi fano asru.

Fano mulkida ne ersa, fanoiykim, xush ermasdur,
Yana nafsingga ne ersa, davoiykim, xush ermasdur,
Jamol, bu lazzati davron havoiykim, xush ermasdur,
Havoyi gulshani quds et, Navoiykim, xush ermasdur,
Zag‘anlar birla bu gulshanda bo‘lmoq benavo asru…

02.11.2009, Do‘rmon qishlog‘i.