Атоқли шоир Рауф Парфининг таржима мероси жуда бой. Бу мерос адабиёт майдонига кириб келаётган ҳар бир ёш шоирга ўзига хос маҳорат мактаби бўлиб хизмат қилади. Бугун ушбу сизга устоз шоирнинг араб шеъриятидан қилган таржималарини: мисрлик шоир Мужоҳид Абдулмунейм Мужоҳид ва ироқлик таниқли Абдулваҳҳоб ал-Баётий шеърларини тақдим этамиз.

ХХ АСР АРАБ ШЕЪРИЯТИДАН
Рауф Парфи таржималари

Мужаҳид Абдулмунейм Мужаҳид
МАЪЮС ТАБАССУМИНГ СОЯСИДА

Оҳиста куйлайман, сени ўйлайман,
Ой, юлдузлар тушиб сени йўқласин.
Оҳиста-оҳиста сингиб куйлайман,
Менинг ўғлим кўксинг узра ухласин.

Кўзларингда ўқийман шул сўзларни:
Нечун куйлар гўё ғамлардан озод,
Гўё ўчган ташвиш — мотам излари,
Гўёки кишвари Сулаймонобод?

Сахий Ар-Рашид*дек йўқдир ташвиши,
Бир мири йўқ ҳувиллайди кўйлаги,
Нечун куйлар, кулмасми кўрган киши?
Кўрса кўрсин содда ёрим, куйлагин.

Ҳа, суюклим, менда давлат на қилсин?
Ойни этак билан яшириб бўлмас.
Фақат кўзларингдан қайғу чекилсин,
Менинг хазинам бор — сенинг қалбинг, бас.

Менинг бор давлатим кипригинг узра
Ҳали тўкилмаган икки томчи ёш.
Майли, дастурхонда ноним бир бурда,
Барибир, куйлайман кулиб, умрдош.

Кўк юзида ухлаган юлдуз каби
Боримиз бешикда — жавҳари нужум.
Куйлайман мен сенинг муқаддас қалбинг,
Маъюс табассуминг соясида жим.

Абдулваҳҳоб ал-Баётий 

Абдулваҳҳоб ал-Баётий- (19.12. 1926 – 3.08. 1999) — Ироқлик шоир.Ўттиздан ортиқ шеърий ва насрий китоблар муаллифи.

НОЗИМ ҲИКМАТ ХОТИРАСИГА

1. Тун зулмати ичра тўлқин-қиз
Қуюқ, қора сочларин ўрар.
Тўрга тушган балиқдек шу кез
Соч ўрами тўлғаниб турар.
Осмон тобут қопқоғи каби
Шоирнинг жасади устида беҳис.
Ер ва қора лола ҳақида
Сеҳрлаб куйлайди тўлқин-қиз.

Боши узра минг йиллик ғавғо,
Қум ва гиёҳ, тун ва сукунат.
Долғаларни аямас қирғоқ,
Гўё замин қайта тирилган шу вақт,
Кесарлар Саҳройи Кабирнинг кўксин.
Муҳитларда бўлурлар адо
Мангуликни сипқормоқ учун.

Баҳор туйган ғунчалар янглиғ
Қадимий имлолар қилурлар ханда.
Дилни эзар торнинг оҳанги,
Қора булут кўкни тўсганда.
Бургут қанотлари сингари
Уйғонур Тобр*нинг ёнбағирлари
Ва кўклам навосин барглари беҳис
Тўкилур пойингга, тўлқин-қиз.

2. Тунги қатор* елиб боради,
Ул ёмғир ва зулматни ёрар.
Тунги қатор
Елиб боради,
Дунё узра кўприкдан борар.
Ташқарида олмалар,
Гуллар,
Хатлар ўтар
Қатор ёнидан.
Оҳ, суюкли Ватаним куйлар:
Бу тор овози,
Диёр овози.
Бир кафт тупроқ,
Қолди йироқ.

Сен бағримда ёнган бир гулхан.
Тунги қатор
Елиб борарди.
Мен уйғониб кетдим дафъатан —
Бўғзимга тиқилди дардим.
Деразам ёнида камалак ёнар.
Йўлим тушди Истанбул сари.
Деразам ортида қор ёғар
Ёзилмаган қоғоз сингари.
Тунги қатор елиб боради.
Ул ёмғир ва зулматни ёрар.

Мен уйқудан уйғондим,
Гўё
Қор остида қолган
Бу Дунё,
Тузлиқ, тоғу тош,
Йиллар.
Фикрларим менинг бир содда:
Ёмғир ва зулматни кесиб
Тунги қатор
Елар.

3. Чийиллайди, ўлимдан хабар
Каби титрар мунгли япроқлар.
Тимдалайди, юракни эзар
Сўнгги япроқлар.
Хотиралар уйғонур: Сўроқ…
Яна сўроқ берадир сенга…
Сочларинг гулхани —
Халоскор аланга.

Не қилайин энди мен, айтгил,
Қисқа, қисқа дақиқа, ахир.
Ё тақдирга тан бериб буткул
Қоғоз ёқай
Сўқирдай бир-бир.
Шеърият зарурдир,
Сўнгги севгим
Ва сўнгги имкон.

4. Қалб ила қабул эт
Бу най навосин.
Англагил Румийнинг
Сўзин маъносин.

Бу наво ғам ила,
Ишқ ила ҳамроз.
Тинглагил, чувалган
Кўнгилларни ёз.

Кечган йўлимизни
Куйлаб бергин, най.
Келажак аталур —
Қон тўкилган жой.

Шириним, севгилим,
Гўзал Ширинжон.
Чарх урар бош узра
Шафқатсиз замон.

Манглайда ажиннинг
Чуқур сиёҳи.
Биз бахтнинг ортидан
Қувган сайёҳи.

Шириним, севгилим,
Шириним, сўзсиз,
Хўрланганлар йўли —
Бизнинг йўлимиз.

Уларнинг армонин,
Дардин куйла, най,
Куйла,
Жалолиддин Румий
Айтгандай.

5. Мен ўлдим.
Юнонистонда
Тунги боғлар ичра
Гулларим сўлди.
Уйғонган ой пешонасидан
Оқадир қоним менинг.

Икки аёл кетди
Сукунат ва азоб йўлидан
Тинглаб менинг қалбимни.
Қалбим яшамоқда, яшайди
Келажакнинг фарзандларида,
Тутунли майдонларда
Замонларни қилур сарҳисоб.

Мен денгизга ва
Ерга қайтдим.
Мени Ватанларнинг
Ватани қучди,
Абадий.

Ҳа, қўшиқлар қолур,
Қолур қўнғироқлар жаранги.
Тўлқиннинг ҳайқириғи
Ва тонг-саҳар ошиқларнинг
Нағмаси қолур.

Мен адо қилдим йўлимни.
Инсон учундир Дунё.
Тинчлик бўлсин биродаримга.
Салом ва соғлиқ бўлсин
Менинг Еримдаги
Тирик мавжудотнинг
Барига.

  Atoqli shoir Rauf Parfining tarjima merosi juda boy. Bu meros adabiyot maydoniga kirib kelayotgan har bir yosh shoirga o’ziga xos mahorat maktabi bo’lib xizmat qiladi. Bugun ushbu sizga ustoz shoirning arab she’riyatidan qilgan tarjimalarini: misrlik shoir Mujohid Abdulmuneym Mujohid va iroqlik taniqli Abdulvahhob al-Bayotiy she’rlarini taqdim etamiz.

XX ASR ARAB SHE’RIYATIDAN
Rauf Parfi tarjimalari

Mujahid Abdulmuneym Mujahid
MA’YUS TABASSUMING SOYASIDA

Ohista kuylayman, seni o’ylayman,
Oy, yulduzlar tushib seni yo’qlasin.
Ohista-ohista singib kuylayman,
Mening o’g’lim ko’ksing uzra uxlasin.

Ko’zlaringda o’qiyman shul so’zlarni:
Nechun kuylar go’yo g’amlardan ozod,
Go’yo o’chgan tashvish — motam izlari,
Go’yoki kishvari Sulaymonobod?

Saxiy Ar-Rashid*dek yo’qdir tashvishi,
Bir miri yo’q huvillaydi ko’ylagi,
Nechun kuylar, kulmasmi ko’rgan kishi?
Ko’rsa ko’rsin sodda yorim, kuylagin.

Ha, suyuklim, menda davlat na qilsin?
Oyni etak bilan yashirib bo’lmas.
Faqat ko’zlaringdan qayg’u chekilsin,
Mening xazinam bor — sening qalbing, bas.

Mening bor davlatim kipriging uzra
Hali to’kilmagan ikki tomchi yosh.
Mayli, dasturxonda nonim bir burda,
Baribir, kuylayman kulib, umrdosh.

Ko’k yuzida uxlagan yulduz kabi
Borimiz beshikda — javhari nujum.
Kuylayman men sening muqaddas qalbing,
Ma’yus tabassuming soyasida jim.

Abdulvahhob al-Bayotiy

Abdulvahhob al-Bayotiy — (19.12. 1926 – 3.08. 1999) — Iroqlik shoir.O’ttizdan ortiq she’riy va nasriy kitoblar muallifi.

NOZIM HIKMAT XOTIRASIGA

1. Tun zulmati ichra to’lqin-qiz
Quyuq, qora sochlarin o’rar.
To’rga tushgan baliqdek shu kez
Soch o’rami to’lg’anib turar.
Osmon tobut qopqog’i kabi
Shoirning jasadi ustida behis.
Yer va qora lola haqida
Sehrlab kuylaydi to’lqin-qiz.

Boshi uzra ming yillik g’avg’o,
Qum va giyoh, tun va sukunat.
Dolg’alarni ayamas qirg’oq,
Go’yo zamin qayta tirilgan shu vaqt,
Kesarlar Sahroyi Kabirning ko’ksin.
Muhitlarda bo’lurlar ado
Mangulikni sipqormoq uchun.

Bahor tuygan g’unchalar yanglig’
Qadimiy imlolar qilurlar xanda.
Dilni ezar torning ohangi,
Qora bulut ko’kni to’sganda.
Burgut qanotlari singari
Uyg’onur Tobr*ning yonbag’irlari
Va ko’klam navosin barglari behis
To’kilur poyingga, to’lqin-qiz.

2. Tungi qator* yelib boradi,
Ul yomg’ir va zulmatni yorar.
Tungi qator
Yelib boradi,
Dunyo uzra ko’prikdan borar.
Tashqarida olmalar,
Gullar,
Xatlar o’tar
Qator yonidan.
Oh, suyukli Vatanim kuylar:
Bu tor ovozi,
Diyor ovozi.
Bir kaft tuproq,
Qoldi yiroq.

Sen bag’rimda yongan bir gulxan.
Tungi qator
Yelib borardi.
Men uyg’onib ketdim daf’atan —
Bo’g’zimga tiqildi dardim.
Derazam yonida kamalak yonar.
Yo’lim tushdi Istanbul sari.
Derazam ortida qor yog’ar
Yozilmagan qog’oz singari.
Tungi qator yelib boradi.
Ul yomg’ir va zulmatni yorar.

Men uyqudan uyg’ondim,
Go’yo
Qor ostida qolgan
Bu Dunyo,
Tuzliq, tog’u tosh,
Yillar.
Fikrlarim mening bir sodda:
Yomg’ir va zulmatni kesib
Tungi qator
Yelar.

3. Chiyillaydi, o’limdan xabar
Kabi titrar mungli yaproqlar.
Timdalaydi, yurakni ezar
So’nggi yaproqlar.
Xotiralar uyg’onur: So’roq…
Yana so’roq beradir senga…
Sochlaring gulxani —
Xaloskor alanga.

Ne qilayin endi men, aytgil,
Qisqa, qisqa daqiqa, axir.
YO taqdirga tan berib butkul
Qog’oz yoqay
So’qirday bir-bir.
She’riyat zarurdir,
So’nggi sevgim
Va so’nggi imkon.

4. Qalb ila qabul et
Bu nay navosin.
Anglagil Rumiyning
So’zin ma’nosin.

Bu navo g’am ila,
Ishq ila hamroz.
Tinglagil, chuvalgan
Ko’ngillarni yoz.

Kechgan yo’limizni
Kuylab bergin, nay.
Kelajak atalur —
Qon to’kilgan joy.

Shirinim, sevgilim,
Go’zal Shirinjon.
Charx urar bosh uzra
Shafqatsiz zamon.

Manglayda ajinning
Chuqur siyohi.
Biz baxtning ortidan
Quvgan sayyohi.

Shirinim, sevgilim,
Shirinim, so’zsiz,
Xo’rlanganlar yo’li —
Bizning yo’limiz.

Ularning armonin,
Dardin kuyla, nay,
Kuyla,
Jaloliddin Rumiy
Aytganday.

5. Men o’ldim.
Yunonistonda
Tungi bog’lar ichra
Gullarim so’ldi.
Uyg’ongan oy peshonasidan
Oqadir qonim mening.

Ikki ayol ketdi
Sukunat va azob yo’lidan
Tinglab mening qalbimni.
Qalbim yashamoqda, yashaydi
Kelajakning farzandlarida,
Tutunli maydonlarda
Zamonlarni qilur sarhisob.

Men dengizga va
Yerga qaytdim.
Meni Vatanlarning
Vatani quchdi,
Abadiy.

Ha, qo’shiqlar qolur,
Qolur qo’ng’iroqlar jarangi.
To’lqinning hayqirig’i
Va tong-sahar oshiqlarning
Nag’masi qolur.

Men ado qildim yo’limni.
Inson uchundir Dunyo.
Tinchlik bo’lsin birodarimga.
Salom va sog’liq bo’lsin
Mening Yerimdagi
Tirik mavjudotning
Bariga.