Зарифа опа бир кам қирқ йил давомида улуғ ёзувчининг рафиқаси сифатида унинг хонадонида севги ва бахт чироғини ёқиб келди, не-не асарларининг ёзилишига илҳом берди, Ойбек душманлар хуружи туфайли тилдан маҳрум бўлиб, қўли ёзолмай қолганида, унинг бийрон тили ва чаққон қўли бўлди.
Ойбек ҳам умрининг охиригача ўзининг энг тиниқ муҳаббат туйғулари акс этган шеърларини фақат маҳбубасига бағишлади. Davomini o'qish
Teglar: Oybek
Зарифа Саиднасырова. Это было давно.
Ко дню рождения первой узбекской художницы и ученого химика
В 1925 году во время каникул я с бабушкой поехала в Туркестан. И там маслом сделала несколько эскизов с видом на мавзолей Ахмада Яссавий. Один из них сохранился до сих пор и висит в Доме-музее Айбека. Эта картина в 30-х годах была отобрана худсоветом во главе с художником Волковым для демонстрации на большой художественной выставке. Там её хотел купить один немецкий турист, но отец не разрешил мне её продать.
Naim Karimov. Mavlono Oybekka gulchambar.
Биз, бир кам дунёнинг фарзандлари, баъзан иккита қўшиқ айтган ёки тўртта шеъри босилиб чиққан кишиларни кўкларга кўтариб, улар соясига таъзим қилиб юрамиз ва бундан ўзимиз ҳам мунаввар бўлгандек роҳатланиб кетамиз. Ҳолбуки, бу дунёдаги жуда кўп нарсалар ўткинчи: кишилар ҳам, воқеалар ҳам, амаллар ҳам, орзу-армонлар ҳам, дарду аламлару изтироблар ҳам… Аммо шу ўткинчи дунёнинг гўзаллиги шундаки, у ўз бағрида Сония билан бирга Абадиятни ҳам олиб юради.
Davomini o'qish
Abdug’afur Rasulov. Tunda chaqnagan yulduz.
Ойбекнинг «Қутулуғ қон» романи ҳақиқий миллий асардир. Асар матни семантик нуқталарга, семиологик маъно қатламларига эга. Муҳими шундаки, «Қутлуғ қон» Ойбек ижодининг марказини ташкил қилади. Ойбекнинг ёзувчи-олим сифатидаги маҳорати, борлиғи, қарашлари «Қутулуғ қон» ва «Навоий» романида ўзининг бус-бутун ифодасини топган. Davomini o'qish
Ойбек. Наъматак
НАЪМАТАК
Нафис чайқалади бир туп наъматак
Юксакда, шамолнинг беланчагида,
Қуёшга кўтариб бир сават оқ гул,
Виқор-ла ўшшайган қоя лабида,
Нафис чайқалади бир туп наъматак…
Майин рақсига ҳеч қониқмас кўнгил,
Ваҳший тошларга ҳам у берар фусун.
Сўнмайди юзида ёрқин табассум,
Яноқларни тутиб олтин бўса-чун
Қуёшга тутади бир сават оқ гул!
