25 январ — Ўзбекистон халқ ёзувчиси Ўлмас Умарбеков таваллуд топган кун
Хатларимнинг сўнгида устоз Абдулла Қаҳҳорга ўхшаб, сенга, қизим, берадиган иккита маслаҳатим бор. Биринчиси: — Бу дунёда опангчалик сенга меҳрибон, яқин, азиз, сендан жонини ҳам аямайдиган одам йўқ. Бирга бўл. Ёлғизлатиб қўйма. Асра. Иккинчи маслаҳатим: — Давр ўзгариб кетди, қадриятлар ўзгарди. Лекин ҳамма даврда ҳалол меҳнат, поклик, одамийлик қадрланган. Шу ёдингда бўлсин. Ёлғизим, суюклигим, хайр, омон бўл, бахтли бўл. Davomini o'qish
Бундан етти йил аввал шоир шеърларини илк бор тақдим этганда шундай ёзган эканман: «Қашқадарё воҳасида ижод қилаётган ёш шоирлар даврасида Самариддиннинг ўзига хос ва муносиб ўрни бор…» Бугун унинг эски ва янги дафтарларидан саралаб олинган шеърларини тақдим этамиз. 
Қутлибека — қуллик, қарамликка муросасиз шоира, юраги кечиримли инсон, ўз кўз қарашини ҳимоя қилишга қодир шахс ва энг аввало ўтган асрнинг 80 йилларида адабиёт майдонига кириб келган шоирлар авлодига муносиб ижод қилиб келаётган ижодкор. 
