Шоира Феруза Хайруллаева «Қақнус Самарқандда» дастурида яхши гаплар айтиб, шеъримни ўқиди. Раҳмат, Феруза қизим!

* * *

Самарқанд – бу бир ҳовуч қайғу,
Бир қултум бахт, бир ҳовуч армон.
Самарқанд – бу қадим қайиғу
Сузиб борар келажак томон.

Самарқанд – бу Ўзбекистоннинг
Остонаси, биринчи сўқмоқ.
Бироқ уни англамоқ учун
Шартдир бутун Ватанни ўтмоқ.

Самарқанд – бу боболар сози,
«Муножот»га  аксу садодир.
Қўшиғини қолдириб, ўзи
Кетиб қолган Ҳожи бободир.

Самарқанд – бу рангин бир исён.
Ватанимнинг қоқ ўртасида
Юрагимдай кўтариб сурон
Боболарга ўқир қасида.

Самарқанд – бу бир ҳовуч қайғу,
Бир қултум бахт, бир ҳовуч армон…

1980

Shoira Feruza Xayrullayeva «Qaqnus Samarqandda» dasturida yaxshi gaplar aytib, she’rimni o‘qidi. Rahmat, Feruza qizim!

* * *

Samarqand – bu bir hovuch qayg’u,
Bir qultum baxt, bir hovuch armon.
Samarqand – bu qadim qayig’u
Suzib borar kelajak tomon.

Samarqand – bu O’zbekistonning
Ostonasi, birinchi so’qmoq.
Biroq uni anglamoq uchun
Shartdir butun Vatanni o’tmoq.

Samarqand – bu bobolar sozi,
«Munojot»ga aksu sadodir.
Qo’shig’ini qoldirib, o’zi
Ketib qolgan Hoji bobodir.

Samarqand – bu rangin bir isyon.
Vatanimning qoq o’rtasida
Yuragimday ko’tarib suron
Bobolarga o’qir qasida.

Samarqand – bu bir hovuch qayg’u,
Bir qultum baxt, bir hovuch armon…

1980