Ҳар янги шеъри ёки туркуми чиқишини кутадиган шоиралардан бири Ойдиннисодир. Бугун унинг куни-кеча «Шарқ юлдузи» журналининг Самарқанд вилояти ижодкорларига бағишланган сонида эълон қилинган шеърларини тақдим этаман.
ОЙДИННИСО
СЕН ҚАЙЛАРДА ЭДИНГ, БАХТ ҚУШИ?
Ойдиннисо 1980 йилда Самарқанд вилоятида туғилган. Ўзбекистон Миллий университетининг журналгитика факулътетини битирган. Шоиранинг “Менсизлик”, “Номсиз ”, “Қайтиш ”, “Ҳовур», “Қоралама ”, “Серенада ” номли шеърий тўпламлари нашр этилган.
* * *
Мен сени соғиндим!
Сен кимсан ўзи —
Кўнгилни муттасил зориқтирганим?
Мен сени севаман!
Сен кимсан ўзи —
Эй, мени ўзимга йўлиқтирганим?
Сен кимсан?
Ҳар лаҳза кутаман сени,
Қамишман — най бўлмоқ менга каноат.
Сен эса кифтимга ортиб дунёни,
Дунёлар устида қоқтирдинг қанот!
Юрсам, сенга юрдим шахдам одимлаб,
Дилимда хиргойи, кўзда ҳайқириқ.
Ҳар лаҳза бир орзу чорлади имлаб,
Ҳар лаҳза ўртади мумтоз айрилиқ.
Чорласам, ёнимга довонлар келди,
Нафасим дунёни тебратди, эссам.
Яна сени эслаб, борлигим билдим,
Яна сени қўмсаб йиғладим — Кимсан?!
* * *
Ибтидонинг интиҳоси бор,
Тугайди-ку бошланган ҳар не.
Нега менинг кўнглимда баҳор
Давом этаверар, тинмайди.
Деразани ёпиб ташлайман,
Бекинаман парда ортига.
“Эй ҳис, бир зум тин!” деб чидайман,
Димиққан уй зарда-додига.
Бир жарангдор куй янглиғ офтоб
Юрагимга ботар ярқираб.
Гуллайверар кайтадан истак,
Оқаверар ҳислар шарқираб.
Ураётган юрак эмас, йўқ,
Кўксим тўла қушлар сайроғи.
Вужудимга кирар бостириб,
Баҳорларнинг беором боғи.
Кўзни юмиб санайман, минглар,
Миллионлар қуволмас ўйни.
Гўё олам узлуксиз тинглар
Шовиллаган баҳорий куйни.
Гулбаргларни узаман бир-бир,
Санайман: “Севади, севмайди”.
Дунёда бир шу буюк иш бор,
Қолган бари туюлар майда.
Яшаш эмас, севиш бор мудом,
Ҳар толаму ҳар заррам сезги.
Ҳечам севиб тугатолмадим,
Тугатарми ё мени севги?
* * *
Куртаклар кўз очди қишки уйқудан,
Баҳор ҳар заррани уйғотди осон.
Олам ҳаприқмоқда соҳир туйғудан,
Сен қачон уйғонасан?
Ахир ҳаддан ошиб эсмокда сабо,
Юрагимни майин сийпалаб ўтди.
Кўзларингни очгин, бер унга сазо –
Сенга ўхшагани журъати етди.
Соҳилларни ювди озод тўлқинлар –
Покиза ҳақиқат қўшиғин айтди.
Қирғоқларда мудраб ётган ўйларим
Яна ўз манзили — сен томон қайтди.
Боряпман ёдингга кирмоққа, уйғон,
Кўксимга дилёмғир ёғмоқда кўкдан.
Уйғоқликдан ором олсин дилу тан,
Таскин топсин безовталикдан.
* * *
Зулматини йўқотган чироқ
Жимиридан айрилган мавждай,
Кўзёшини бой берган фироқ,
Пардалари узилган авждай.
Кўзда ёш — унутган ғамини,
Қувончлари йитган табассум.
Хаёл — чобуклиги, таъмини,
Ҳисларини бой берган кўнглим.
Таниш мумкин ўзингни лекин,
Яшаш мумкин ҳатто бир ажиб –
Ҳайронлик бор эски ғам берган,
Эски қувонч берган таажжуб.
АЛЛА
Қуёшни уйғотдим, болам,
Дилингга нур инсин деб.
Саратонда ёғди жолам,
Дилинг ўсиб-унсин деб.
Бўйинг ўссин, дилинг ўссин,
Алла болам, алла-ё!
Сенинг билан элинг ўссин,
Дашту далам, алла-ё!
Томчидирсан, тилаб олдим,
Соҳили йўқ денгиз бўл.
Тубсизликда, теранликда
Охири йўқ тенгсиз бўл.
Тошқин болам, тўлқин болам,
Дур-гавҳарим, алла-ё!
Куну тунни мавжлантирган
Нур-жавҳарим, алла-ё!
Менинг энг рост ёлғонимсан,
Тасаллисан дунёга.
Авж пардали фиғонимсан,
Ўрлагайсан самога.
Дунё болам, зиё болам,
Йўғу борим, алла-ё!
Ҳалол ҳисдан ҳалол бунёд,
Номус-орим, алла-ё!
Ўсгин, болам, меҳр эмиб,
Сеҳр эмиб завкқа тўл.
Сен девларни ўлдирмагин,
Меҳринг билан таслим қил.
Меҳр болам, сеҳр болам,
Эр султоним, алла-ё!
Икки дунни эртак айлар
Қаҳрамоним, алла-ё!
Назар сўрдим Яратгандан,
Солиҳ бўлу Комрон бўл.
Юрагимга қўнган икки
Бахт қушларим, омон бўл.
Бўйинг ўссин, дилинг ўссин,
Тоғ-довоним, алла-ё!
Сенинг билан элинг ўссин,
Кенг жаҳоним, алла-ё!
* * *
Сен қайларда эдинг, бахт қуши,
Ахтардингми иссиқ ўлкани?
Иссиқ-совук қоришиқ тушди –
Титрадингми бунга келгани?
Дон тердингми, кўнгил йиғдингми,
Овландингми бирор сайёдга?
Орзуларга кириб-чикдингми,
Қамалдингми бирор-бир ёдга?
Шунча узоқ учдингми, ғариб,
Шунча узоқ кечиккунингча?
Келгунингча мени ахтариб,
Ямоқ юрагимга қўнгунча.
Сен қайларда эдинг, бахт қуши?..
Har yangi she’ri yoki turkumi chiqishini kutadigan shoiralardan biri Oydinnisodir. Bugun uning kuni-kecha “Sharq yulduzi” jurnalining Samarqand viloyati ijodkorlariga bag‘ishlangan sonida e’lon qilingan she’rlarini taqdim etaman.
OYDINNISO
SЕN QAYLARDA EDING, BAXT QUSHI?
Oydinniso 1980 yilda Samarqand viloyatida tug‘ilgan. O‘zbekiston Milliy universitetining jurnalgitika fakul’tetini bitirgan. Shoiraning “Mensizlik”, “Nomsiz ”, “Qaytish ”, “Hovur», “Qoralama ”, “Serenada ” nomli she’riy to‘plamlari nashr etilgan.
* * *
Men seni sog‘indim!
Sen kimsan o‘zi —
Ko‘ngilni muttasil zoriqtirganim?
Men seni sevaman!
Sen kimsan o‘zi —
Ey, meni o‘zimga yo‘liqtirganim?
Sen kimsan?
Har lahza kutaman seni,
Qamishman — nay bo‘lmoq menga kanoat.
Sen esa kiftimga ortib dunyoni,
Dunyolar ustida qoqtirding qanot!
Yursam, senga yurdim shaxdam odimlab,
Dilimda xirgoyi, ko‘zda hayqiriq.
Har lahza bir orzu chorladi imlab,
Har lahza o‘rtadi mumtoz ayriliq.
Chorlasam, yonimga dovonlar keldi,
Nafasim dunyoni tebratdi, essam.
Yana seni eslab, borligim bildim,
Yana seni qo‘msab yig‘ladim — Kimsan?!
* * *
Ibtidoning intihosi bor,
Tugaydi-ku boshlangan har ne.
Nega mening ko‘nglimda bahor
Davom etaverar, tinmaydi.
Derazani yopib tashlayman,
Bekinaman parda ortiga.
“Ey his, bir zum tin!” deb chidayman,
Dimiqqan uy zarda-dodiga.
Bir jarangdor kuy yanglig‘ oftob
Yuragimga botar yarqirab.
Gullayverar kaytadan istak,
Oqaverar hislar sharqirab.
Urayotgan yurak emas, yo‘q,
Ko‘ksim to‘la qushlar sayrog‘i.
Vujudimga kirar bostirib,
Bahorlarning beorom bog‘i.
Ko‘zni yumib sanayman, minglar,
Millionlar quvolmas o‘yni.
Go‘yo olam uzluksiz tinglar
Shovillagan bahoriy kuyni.
Gulbarglarni uzaman bir-bir,
Sanayman: “Sevadi, sevmaydi”.
Dunyoda bir shu buyuk ish bor,
Qolgan bari tuyular mayda.
Yashash emas, sevish bor mudom,
Har tolamu har zarram sezgi.
Hecham sevib tugatolmadim,
Tugatarmi yo meni sevgi?
* * *
Kurtaklar ko‘z ochdi qishki uyqudan,
Bahor har zarrani uyg‘otdi oson.
Olam hapriqmoqda sohir tuyg‘udan,
Sen qachon uyg‘onasan?
Axir haddan oshib esmokda sabo,
Yuragimni mayin siypalab o‘tdi.
Ko‘zlaringni ochgin, ber unga sazo –
Senga o‘xshagani jur’ati yetdi.
Sohillarni yuvdi ozod to‘lqinlar –
Pokiza haqiqat qo‘shig‘in aytdi.
Qirg‘oqlarda mudrab yotgan o‘ylarim
Yana o‘z manzili — sen tomon qaytdi.
Boryapman yodingga kirmoqqa, uyg‘on,
Ko‘ksimga dilyomg‘ir yog‘moqda ko‘kdan.
Uyg‘oqlikdan orom olsin dilu tan,
Taskin topsin bezovtalikdan.
* * *
Zulmatini yo‘qotgan chiroq
Jimiridan ayrilgan mavjday,
Ko‘zyoshini boy bergan firoq,
Pardalari uzilgan avjday.
Ko‘zda yosh — unutgan g‘amini,
Quvonchlari yitgan tabassum.
Xayol — chobukligi, ta’mini,
Hislarini boy bergan ko‘nglim.
Tanish mumkin o‘zingni lekin,
Yashash mumkin hatto bir ajib –
Hayronlik bor eski g‘am bergan,
Eski quvonch bergan taajjub.
ALLA
Quyoshni uyg‘otdim, bolam,
Dilingga nur insin deb.
Saratonda yog‘di jolam,
Diling o‘sib-unsin deb.
Bo‘ying o‘ssin, diling o‘ssin,
Alla bolam, alla-yo!
Sening bilan eling o‘ssin,
Dashtu dalam, alla-yo!
Tomchidirsan, tilab oldim,
Sohili yo‘q dengiz bo‘l.
Tubsizlikda, teranlikda
Oxiri yo‘q tengsiz bo‘l.
Toshqin bolam, to‘lqin bolam,
Dur-gavharim, alla-yo!
Kunu tunni mavjlantirgan
Nur-javharim, alla-yo!
Mening eng rost yolg‘onimsan,
Tasallisan dunyoga.
Avj pardali fig‘onimsan,
O‘rlagaysan samoga.
Dunyo bolam, ziyo bolam,
Yo‘g‘u borim, alla-yo!
Halol hisdan halol bunyod,
Nomus-orim, alla-yo!
O‘sgin, bolam, mehr emib,
Sehr emib zavkqa to‘l.
Sen devlarni o‘ldirmagin,
Mehring bilan taslim qil.
Mehr bolam, sehr bolam,
Er sultonim, alla-yo!
Ikki dunni ertak aylar
Qahramonim, alla-yo!
Nazar so‘rdim Yaratgandan,
Solih bo‘lu Komron bo‘l.
Yuragimga qo‘ngan ikki
Baxt qushlarim, omon bo‘l.
Bo‘ying o‘ssin, diling o‘ssin,
Tog‘-dovonim, alla-yo!
Sening bilan eling o‘ssin,
Keng jahonim, alla-yo!
* * *
Sen qaylarda eding, baxt qushi,
Axtardingmi issiq o‘lkani?
Issiq-sovuk qorishiq tushdi –
Titradingmi bunga kelgani?
Don terdingmi, ko‘ngil yig‘dingmi,
Ovlandingmi biror sayyodga?
Orzularga kirib-chikdingmi,
Qamaldingmi biror-bir yodga?
Shuncha uzoq uchdingmi, g‘arib,
Shuncha uzoq kechikkuningcha?
Kelguningcha meni axtarib,
Yamoq yuragimga qo‘nguncha.
Sen qaylarda eding, baxt qushi?..
