Умид Али Алишер Навоий номидаги Самарқанд Давлат университетининг ўзбек филологияси факултетини тугатган. «Дилмоҳим», «Кўкка йўл», «Салом, ширин туйғулар» шеърий ва насрий китоблар муаллифи. 2009 йилда элликдан зиёд ўзбек ижодкорлари билан уюштирган суҳбатлари «Кўнгилга сайр» номи билан чоп этилди.
Умид Али
ШЕЪРЛАР
Умид Али 1978 йили Самарқанд вилояти Самарқанд туманида туғилган. 2001 йили Алишер Навоий номидаги Самарқанд Давлат университетининг ўзбек филологияси факултетини тугатган.
2001-2003 йилларда тумандаги 23-ўрта мактабда она тили ва адабиёт ўқитувчиси, 2003-2012 йиллар мобайнида «Бекажон» газетасида мусаҳҳиҳ, мухбир, бўлим мудири, «Аъло кайфият» журнали бош муҳаррири лавозимларида ишлаган. Ҳозирда «Афросиёб» газетасида фаолият юритмоқда.
«Дилмоҳим», «Кўкка йўл», «Салом, ширин туйғулар» шеърий ва насрий китоблар муаллифи. 2009 йилда элликдан зиёд ўзбек ижодкорлари билан уюштирган суҳбатлари «Кўнгилга сайр» номи билан чоп этилди.
* * *
Туннинг куни битди, тонг ўсди ўктам,
Бесоҳил осмоннинг ёриди кўзи.
Одам қутлагани каби одамни
Шарафга кўмдирди олам ўз-ўзин.
Нур ичиб борадир осмонма-осмон —
Нигоҳлар… тарз айлаб сокиндан-сокин.
Шу кичкина кафтга дунёни жойлаб,
Қўшиқлар айтади юрагим — оқин.
Саҳар пайт хаёллар… зарра ғубор йўқ,
Кўнглинг ҳам шафақдай, тонг каби тоза.
Кўзларинг юммагин, муҳрлансин кўк…
Тонг — фаришталар очган дарвоза.
***
Сингиб кетсанг тонгда сабога
Асир этса сени ифорлар.
Сен ўзингдан қолдирсанг бир из —
Исминг айтиб турса баҳорлар…
Ҳар бир ғунча уйғонса биллур —
Ўйларинг нур сочса жаҳонга.
Ҳисларингни илғаса дунё
Ва айланса афсунгар тонгга.
Ҳаёт сени олса қистовга,
Қийма-қийма бўлсанг-да — тонсанг.
Ютиб юборса-да сени тун,
Ҳар тонг шафақ бўлиб уйғонсанг…
***
Кўзларимга тирғалади ранг
на яшил, на қизил, на оқ, кўк.
Мен ҳали таниб улгурмаган
ёт ранг — ҳаёт бу, мўъжиза йўқ.
Ҳис ҳам уйғонади шу тобда:
на қувонч, на қайғу. Ёт сезги.
Томирларимда қонмас, бода…
Жомман мен на янги, на эски.
Қулоқларим асир бир куйга —
оҳанглари на шўх, на ҳазин.
Дунёларим тошади ўйга-
Чорлаётир ҳаққа муаззин.
Тасаввурим ёритган чақмоқ
Ҳозирлайди бешинчи фасл.
Туйғуларим бўялади… оқ,
Мен танлаган дунё бу асл.
***
Кескир нигоҳингни айлайди ишғол,
Гавҳарингни ёриб, шўнғир ичкари.
Рангсиз ўйларингга сингар ва хаёл
Сутдай оқарар. Онг осмондай қарийб.
Туйғулар бўшалар, қалб ҳам ҳур, озод,
Ҳислар тўкар гардин, йўлинг оқдан-оқ.
Сен энди кўтариб руҳингни азод
Самога шошасан, юрагинг — учоқ.
***
Сен Ватандан сўз очсанг гулгун,
Ҳаёт пешонамдан ўпар бот.
Ҳар дақиқам севинч ва кулгу
Юрагимда ишқ лим, ўлим — ёт.
Сен Ватандан сўз очсанг гулгун,
Офтоб бошим узра меҳр — она.
Мен ҳар лаҳза меҳрга тўлгум,
Куним ўтар сармаст, мастона.
Сен Ватандан сўз очсанг гулгун,
Кафтга олгим келар дунёни.
Тун қувилиб, узаяди кун
(Умри ниҳоясиз зиёнинг).
Сен Ватандан сўз очсанг гулгун,
Оҳангларда жаннат навоси.
Мен ҳам расо, бемуддат ўсгум:
«Ватан», дея чертиб қалб созин.
Ватан! Бу куй шиддатли, нафис —
То ўлгунча куйлашим керак.
Мен уйғоқман, покман ва пок из,
Сен Ватандан сўз очсанг…
Юрак!
***
Сукунатнинг тўлқинларини
Эшитмоққа қодир фақат тун.
Туннинг сокин тўлқинларини
Тинглай олар бир бағри бутун.
Бағри бутун уйқуларини
Англар зада, бир нотинчс юрак.
Бу юракнинг туйғуларини
Илғаш учун муҳаббат керак.
****
Сендан анқир баҳорий ислар,
Кўзларингда уйғонар умид.
Эркалайди юракни ҳислар —
Чолғулари зафарли ишқ -ийд.
Сочларингда шовуллар баҳор,
Таратиб шўх муаттар бўйлар.
Юрагимни қитиқлаб, дарҳол
Ялпиз ислар таратар ўйлар.
Юзларингда баҳор жилваси,
Нозларингда тиллалар қат-қат.
Ортиб борар ишқим ҳаваси-
Зарларингда ўлдир муҳаббат.
Сендан анқир баҳорий ислар,
Севги ифорига лим дунё.
Сен мен сени севган шу кезлар
Қизғалдоққа айланасан-о…
Қирларда сен, адирларда сен,
Қучоғимга сиғмайсан, моҳтоб.
Баҳорқизга айланган гулсен,
Мен ишқимнгда куйган дил-офтоб.
Сендан анқир баҳорий ислар…
Манба: «Шарқ юлдузи» журнали, 2014,5-сон
Umid Ali
SHE’RLAR
Umid Ali 1978 yili Samarqand viloyati Samarqand tumanida tug’ilgan. 2001 yili Alisher Navoiy nomidagi Samarqand Davlat universitetining o’zbek filologiyasi fakultetini tugatgan. 2001-2003 yillarda tumandagi 23-o’rta maktabda ona tili va adabiyot o’qituvchisi, 2003-2012 yillar mobaynida «Bekajon» gazetasida musahhih, muxbir, bo’lim mudiri, «A’lo kayfiyat» jurnali bosh muharriri lavozimlarida ishlagan. Hozirda «Afrosiyob» gazetasida faoliyat yuritmoqda.
«Dilmohim», «Ko’kka yo’l», «Salom, shirin tuyg’ular» she’riy va nasriy kitoblar muallifi. 2009 yilda ellikdan ziyod o’zbek ijodkorlari bilan uyushtirgan suhbatlari «Ko’ngilga sayr» nomi bilan chop etildi.
* * *
Tunning kuni bitdi, tong o’sdi o’ktam,
Besohil osmonning yoridi ko’zi.
Odam qutlagani kabi odamni
Sharafga ko’mdirdi olam o’z-o’zin.
Nur ichib boradir osmonma-osmon —
Nigohlar… tarz aylab sokindan-sokin.
Shu kichkina kaftga dunyoni joylab,
Qo’shiqlar aytadi yuragim — oqin.
Sahar payt xayollar… zarra g’ubor yo’q,
Ko’ngling ham shafaqday, tong kabi toza.
Ko’zlaring yummagin, muhrlansin ko’k…
Tong — farishtalar ochgan darvoza.
***
Singib ketsang tongda saboga
Asir etsa seni iforlar.
Sen o’zingdan qoldirsang bir iz —
Isming aytib tursa bahorlar…
Har bir g’uncha uyg’onsa billur —
O’ylaring nur sochsa jahonga.
Hislaringni ilg’asa dunyo
Va aylansa afsungar tongga.
Hayot seni olsa qistovga,
Qiyma-qiyma bo’lsang-da — tonsang.
Yutib yuborsa-da seni tun,
Har tong shafaq bo’lib uyg’onsang…
***
Ko’zlarimga tirg’aladi rang
na yashil, na qizil, na oq, ko’k.
Men hali tanib ulgurmagan
yot rang — hayot bu, mo»jiza yo’q.
His ham uyg’onadi shu tobda:
na quvonch, na qayg’u. Yot sezgi.
Tomirlarimda qonmas, boda…
Jomman men na yangi, na eski.
Quloqlarim asir bir kuyga —
ohanglari na sho’x, na hazin.
Dunyolarim toshadi o’yga-
Chorlayotir haqqa muazzin.
Tasavvurim yoritgan chaqmoq
Hozirlaydi beshinchi fasl.
Tuyg’ularim bo’yaladi… oq,
Men tanlagan dunyo bu asl.
***
Keskir nigohingni aylaydi ishg’ol,
Gavharingni yorib, sho’ng’ir ichkari.
Rangsiz o’ylaringga singar va xayol
Sutday oqarar. Ong osmonday qariyb.
Tuyg’ular bo’shalar, qalb ham hur, ozod,
Hislar to’kar gardin, yo’ling oqdan-oq.
Sen endi ko’tarib ruhingni azod
Samoga shoshasan, yuraging — uchoq.
***
Sen Vatandan so’z ochsang gulgun,
Hayot peshonamdan o’par bot.
Har daqiqam sevinch va kulgu
Yuragimda ishq lim, o’lim — yot.
Sen Vatandan so’z ochsang gulgun,
Oftob boshim uzra mehr — ona.
Men har lahza mehrga to’lgum,
Kunim o’tar sarmast, mastona.
Sen Vatandan so’z ochsang gulgun,
Kaftga olgim kelar dunyoni.
Tun quvilib, uzayadi kun
(Umri nihoyasiz ziyoning).
Sen Vatandan so’z ochsang gulgun,
Ohanglarda jannat navosi.
Men ham raso, bemuddat o’sgum:
«Vatan», deya chertib qalb sozin.
Vatan! Bu kuy shiddatli, nafis —
To o’lguncha kuylashim kerak.
Men uyg’oqman, pokman va pok iz,
Sen Vatandan so’z ochsang…
Yurak!
***
Sukunatning to’lqinlarini
Eshitmoqqa qodir faqat tun.
Tunning sokin to’lqinlarini
Tinglay olar bir bag’ri butun.
Bag’ri butun uyqularini
Anglar zada, bir notinchs yurak.
Bu yurakning tuyg’ularini
Ilg’ash uchun muhabbat kerak.
****
Sendan anqir bahoriy islar,
Ko’zlaringda uyg’onar umid.
Erkalaydi yurakni hislar —
Cholg’ulari zafarli ishq -iyd.
Sochlaringda shovullar bahor,
Taratib sho’x muattar bo’ylar.
Yuragimni qitiqlab, darhol
Yalpiz islar taratar o’ylar.
Yuzlaringda bahor jilvasi,
Nozlaringda tillalar qat-qat.
Ortib borar ishqim havasi-
Zarlaringda o’ldir muhabbat.
Sendan anqir bahoriy islar,
Sevgi iforiga lim dunyo.
Sen men seni sevgan shu kezlar
Qizg’aldoqqa aylanasan-o…
Qirlarda sen, adirlarda sen,
Quchog’imga sig’maysan, mohtob.
Bahorqizga aylangan gulsen,
Men ishqimngda kuygan dil-oftob.
Sendan anqir bahoriy islar…
Manba: «Sharq yulduzi» jurnali, 2014,5-son
