Сирожиддин дўстим, менга ёзган хатингиздаги «Мени шеър ёзиш завқи тарк этиб кетганига ҳам кўп вақт бўлаяпти» деган сўзингиз мени ўйлантириб қўйди. Дастлаб бу гапни ёшликка хос максимализмга йўймоқчи бўлдим. Аммо, кейин бундай таъкиднинг сабаби бошқа деган ўйга бордим. Сизга бир фикр (насиҳат) айтишдан тийилдим. Аввало, нима бўлгандаям, бирон қарорга келиш мутлақ сизнинг ҳаққингиз. Пешонангизга нималар битилгани эса ёлғиз Яратганга аён. Қарор сиздан, аммо ҳукм Оллоҳдандир. Унинг ҳукмини вақт айтади. Бугун сиз ўз йўлини излаётган одамсиз, мақсадингизга шеър ёзишни тарк этиш билан етмоқчи экансиз, ихтиёрингиз. Зеро, комилликка элтгувчи йўллар кўп. Ана шу машаққатли йўлдан олис нур томон кетаётган сиздек ёш дўстимга Парвардигордан қувват ва мурувват сўрайман. Davomini o'qish