Мамлакатнинг пойтахтдан узоқдаги шаҳару қишлоқларида яшаб ижод қилаётган ёш шоирлару носирлар ижодини кузатишни яхши кўраман. Фейсбукда урчиган графоман «шаир»лар уммони уларни кузатишни анча мураккаб жараёнга айлантирган бўлса-да, улар фалакдаги сонсиз юлдузлар орасидан биттаси «ярқ» этиб кўзга ташланганда, кўзим илғаб қолади. Мана шу кузатишларим натижасида Рафиқ Сайдуллони, Муслимбек Мусалламни, Маъруф Менглини, Сирожиддин Иброҳимни топиб олганман.    Бугун ҳам яқинда топган бир ёш ижодкор — Гўзал Рўзиева шеърларини сизга тақдим этмоқдаман. Гўзални  туғилган куни билан чин дилдан табриклаб, унинг ижодига янги орзулар ёр бўлишини тилайман.

Хуршид ДАВРОН
Ўзбекистон халқ шоири

Гўзал Рўзиева
ШЕЪРЛАР

   Гўзал Рўзиева 1986 йил 31 октябрда Бухоро вилояти Жондор туманининг Тобагар қишлоғида туғилган.1993-2004 йилларда Жондор туманидаги 22-ўрта умумтаълим мактабини, 2004-2008 йилларда Файзулла Хўжаев номидаги Бухоро давлат университети тарих факультетини тугатган.
«Ижодда илк устозим деб отамни айтсам бўлади, — деб ёзади шоира, — чунки,айнан отамнинг йўналтиришлари билан биринчи бор, ўшанда биринчи ёки иккинчи синфда ўқирдим,”Момақалдироқ” номли бир нарса ёзгандим.Бугун ўйлаб қарасам, ҳикояга ҳам ўхшаб кетадиган бу “нарса”да табиат ҳақидаги илк болалик тасаввурларим ўз инъикосини топган экан».

***

Мен кўкдан тушаман бир куни,
Пойингга пояндоз бўлишга.
Кўзларинг қаърига чўкиб жим,
Лабларинг тафтида ўлишга.
Мен кўкдан тушаман бир куни…

Ишонгин,ҳаммаси ўткинчи,
Бу дардлар,
Бу ҳижрон,
Бу ҳасрат,
Бариси тан берар тақдирга,
Абадий ишқ яшар,ишқ фақат!
Қолгани бариси ўткинчи.

Дийдамда тош қотди бу соғинч,
Йиғладим,лек сенга бормадим.
Ойналарга чертиб ўксиди ёмғир,
Унгада кўнглимни ёрмадим.
Дийдамда тош қотди бу соғинч…

Уфққа қуёш ботар ҳар кун бетиним,
Қанчалик азоб-жим кузатмоқ.
Сен-ерда,мен-кўкда ҳар куни,
Соғинчни тунларга узатмоқ.
Соғинч бўлиб ботар қуёш бетиним!

Сезяпман,бормоғим тайиндир,
Фақат…Етармикан сендаги сабр.
Ахир,сен ғурури кўкдаги қизга,
Қалбингнинг тубида қазгансан қабр.
Сезяпман…Бормоғим тайиндир!..

Сен фақат кут мени!..
Кутгин…
Кутақол!..

КАЛЕНДАРНИ ЁМОН КЎРАМАН…

Календарни ёмон кўраман,
Бахтли он йўқ унда мен учун.
Қувонч тақсим қилиб барчага,
Мени ёддан чиқарган очун.

У шунчаки оддий ҳисобот,
Зерикарли,фараҳсиз кунлар.
Шодон юлар саҳифаларни,
Фақат тўрт-беш бахти бутунлар!

Сонга тўла шилдироқ қоғоз,
Босиб борар юрагимга гард.
Тушимда ҳам сиз йўқламас кун,
Сизсиз ўтган саккизинчи март…

Бадбахт ишқни эсламай бир бор,
Такрор келар саналар тинмай.
Юрагингни ўлдирган кунни,
Хотирлайди тўққизинчи май!..

Ҳиссиз дунё,қора сукунат
Ўпқонига тортади беун.
У-тақвимда энг машъум сана,
У-иккимиз хайрлашган кун…

Бас!
Парчалаб ташлайман уни,
Сўнди мана қалбда сўнгги чўғ.
Календарни ёмон кўраман,
Чунки,унда сиз келар кун йўқ!..

 

БАҲОР БЎЛСАМ…

Баҳор бўлсам,боғингиздан кетмас эдим,
Бошингиздан сочиб қийғос куртакларни.
Тунги еллар аро сизга шивирлардим,
Бахтли якун топган барча эртакларни…

Баҳор бўлсам,қизғалдоқлар тўшар эдим,
Пойингизга,олиб келиб чўққилардан.
Шошқин сойга,шаршарага ўхшар эдим,
Уйғотардим сизни минг йил уйқулардан.

Ялпиз бўлиб унар эдим бағрингизда,
Бўйингизга гултуморлар тақармидим…
Азизимсиз-юрагимнинг кафтидаги,
Айтинг,баҳор бўлсам сизга ёқармидим?..

***

Яхшиям йўллар жим,
Гапирмас йўллар,
Яхшиям тошларнинг тошлиги бор гап.
Агар,тилга кирса баногоҳ улар
Чақириб келарди сизни атайлаб…

Яхшиям осмоннинг осмонлиги ҳақ,
Йўқса,соғинчимни сизга айтарди.
Ёмғирга айланиб кўз ёшларимдан,
Кўксингизга тўкилиб қайтарди!..

Яхшиям симларнинг тили йўқ ҳали,
Эшитади холос,сўзлаганимни.
Фақат у-телефон билар тунлари,
Гўшакка осилиб йиғлаганимни…

Яхшиям дарахтлар шовуллар фақат,
Қўрқаман бир куни қолсалар сўзлаб.
Исмингиз ўйилган сершох пўстлоққа,
Миллион марталаб босган эдим лаб…

Яхшиям Сиз борсиз соқов дунёда,
Турналар,қушларнинг борлиги каби.
Гоҳ рўё,гоҳида жаннатий туҳфа-
Оромбахш тушларнинг борлиги каби.

Яхшиям Сиз борсиз тилсиз дунёда!..

***

Бир нурки…
Эгасиз ҳарорат,
Бир нурки,қуёшнинг тафти бор.
Бир куни келасан сен албат,
Бу нурга бир сени ҳаққинг бор…

Бир қалбки…
Оташи,гулхани,
Ёндирса…Ўт қўяр оламга.
Бир дардки,адоқсиз маҳзани,
Билмайсан,оғир бир одамга.

Бир малак…
Бир хилқат…
Бир суврат…
Энди ҳар ёнингда кезади.
Бир юрак…
Бир тақдир…
Бир қисмат…
Айт,қачон бахтини сезади?!

Бир назар,
Ҳечқурса бир назар..!
Дил ўзга орзуни тиламас.
Сенсизлик…
Ва бир мен вафодан
Ўзгасин ёнига йўламас.

Бир куни,
Йиғлаган,ёзиқ соч.
Кўргандинг,телбаҳол тургандим.
У-кунмас,эслагин…Соғингач,
Ноилож…
Тушингга киргандим!..

СЕН КЕТГАЧ…

Дарахтлар йиғлади…
Ёмон йиғлади!..
Булутлар ўксиди,хўрсинди осмон.
Сен кетгач,дунёга дунё сиғмади,
Биз кетгач,мунғайиб қолди хиёбон.

Тоғлар сени сўраб,келди қошимга
Шамол тўфон солди,ҳайқирди тенгсиз.
Ёмғирлар муз бўлиб ёғди бошимга,
Айт,
Ёлғиз кўтара олсамми сенсиз?..

Ажабо!..
Мен жимман,карахтманми ё,
Қизиқ,қароғимда айланмади ёш.
Фақат,бир нуқтадек кичрайди дунё,
Фақат,шу нуқтага сиғмади қуёш…

Сен кетгач,осмонга чиқмади қуёш,
Атроф рутубатга айланиб қолди.
Қара,мағрурмисан,чархнинг тақдири,
Сенинг ташрифингга бойланиб қолди…

Майли,номим юлгин қалб дафтарингдан,
Энди гўё фарқсиз,йўқдек зиёни.
Мен ўлиб бўлганман,раҳм қил ахир
Лоақал,қутқариб қолгин дунёни!..

***

Бир нарса истовдим юрагингизга,
Тонгги насимдек хуш,
тундек осуда.
Капалакдек ҳарир либос буркаган,
Бир туйғу илинган эдим мен жуда.
Бир нарса истовдим юрагингизга,
Чашмиоб у, тиниқ,
шаффоф,
бокира.
Чўққидан улуғвор,
уммондан теран
Ҳеч кимга сезмадим бу ҳисни сира.
Бир нарса истовдим юрагингизга,
Ялпиз тароватли,атиргул бўйли.
Парвардигор,ўзинг берсанг бўлмасми,
Унгаям…
Мендаги хоҳишни,ўйни!
Бир нарсани жондек хоҳловдим унга,
Ўша ҳис қонимда гупураяпти.
Наъматак қалбимда гуллаётгандек,
Димоғимга ҳиди уфураяпти.
Саҳрода томчига муштоқ ташнадек,
Руёга интилиб чопгандек интиқ.
Нега бу истакка айланган умрим?
Қайдан бу саробга бўлдим мустаҳиқ?..
Недир у-қонимни оловлаган чўғ,
Токай ёлғиз ўзим сазоман,бандман.
Худойим,одамдек яшаганим йўқ,
Шу истак туфайли мавжуд эмасман!
Бир нарса истовдим жон қадар азиз,
Муҳаббатми,оташ эди у чоғи.
Ёки мендан олгин,ё унгаям бер…
Ахир,бир ўзимга жудаям оғир!

Бир нарса истовдим…

* * *

Эсламаймиз бир-биримизни,
На бирор хат,на бир қўнғироқ.
Биз тескари магнитлар гўё,
На яқинмиз,лекин на йироқ.

Сўнг келасиз.
Ўйчан қиёфа,
қаддингиз тик,нигоҳингиз ўқ.
Шу лаҳзада англайман бирдан,
Оламда сиз!
Бошқа ҳеч ким йўқ.

Кўйлагимнинг нақшларига,
Кўзларимга термуласиз жим.
Дейсиз:-Йўлим тушди шу томон,
Сизни ҳам бир кўрай деб кирдим.

Ичидан чирт синади ногоҳ,
Ташрифингиз хуш ёққан кўнгил.
Лаҳзалик бахт сезар зирқироқ,
Кўзларига тортилгандек мил…

Сўнг чекасиз,ўрлайди тутун.
Сизни ўрар халқали туман.
Бахтимизни асрий туманлик,
Қоплагандек ғашлик сезаман…

Кетасиз!
Қалб гулдурослари
Сизга етмас,қайтаролмайди.
Аммо…
Соғинч нуқси ўтириб қолган
Кўзларингиз алдаёлмайди!

Хайр демам,кузатолмайман,
Юрагимда номаълум ҳадик.
Изингиздан сурилар парда.
Тик қаддингиз тортгандек эгик.

Хаёлларга бераман изн,
Кўксим тобор тортаверар ғаш.
Кўйлагимнинг нақшларидек,
Нега бизнинг тақдирлар чалкаш..?

”Хайр” оғир,
”Алвидо” азоб,
Дарпардани ғижимлайман жим.
Ишқимизнинг гулгун юзига
Қай кун парда тортдик,азизим?

Келгандингиз,демадим “Қолинг…”,
Сизни эмас,ўзни алдадим.
Шу лаҳзада…
Тепада кимдир
иккимизни ёмон қарғади!..

 

ҲОЛАТ

Сиз менга бир олам мавҳумот,
Ва ундан ортикрок алам бердингиз.
Билмадим,қалбимнинг бекик уйига,
Қайси ғафлат қолган
Кунда кирдингиз…

Сўнг бўлдик борини,
Қувончлар сизга.
Андуҳни мен олдим,билмайсиз.
Бахтга энг яқин йўл Сизга тегишди,
Мен тиканзордаман…
Келмайсиз!..

Уфқ қадар туташган кўнглимнинг,
Саҳнида елдингиз,чопдингиз.
Шамолга совуриб туйғуларимни,
Айтинг,нима?
Нима топдингиз?..

Аламми?
Нафратми?
Шу тилакмиди?
Кўринг,мухаббатни мавжуд,демайман.
Сиз пора қилган сунг,
У-юракмиди…
Мен энди,
Мен энди севмайман!..

Келманг,
Саркаш хислар хаққи,илтимос.
Дард бўлди сиз берган,
Ишқнинг озори.
Ишонинг,куксимда турган-юракмас,
Аллакачон ўлган ҳислар мозори…

Бағримни қон қилган нима у ўзи,
Синовми,кўксимга отилган ўқми?
Наҳотки,мозорга қадаб ўтгани,
Лоақал бир дона гулингиз йўқми?..

ВИДО

Кечирдим…Борингиз,қайтмангиз ортга,
Видодан сўнг ахир,қайрилмоқ нечун?..
Қўрқманг,тўлдирмайман чархни фарёдга,
…Ва..Сиз ҳам кечиринг,севганим учун!.

Авф этинг,умрингиз саҳфаларини,
Сиз туймаган ҳисга бўяб яшадим.
Кутдим,кутилмаган лаҳзаларимни…
Илинжга жонимни суяб яшадим.

Ўйлардимки,меҳрим енгар барини.
Бешак,ишқ илоҳий атамайдилар.
Аммо,музлар босмиш кўзлар қаърини,
Билдимки,нигоҳлар алдамайдилар!..

Энди,мен осмонга чиқиб кетган Нур,
Энди,Сиз-ўйлаш ҳам гуноҳли хаёл.
Сезяпман,бу қадар севмаганимда,
Бахтли бўлармидик,эҳтимол…

Суъратимни беринг,қувончимни ҳам,
Унутаман,илк бор изҳорингизни.
Ҳеч нарса қолмасин,қайтариб олинг,
Олинг,қалбга берган озорингизни…

Билсайдинг…

Билсайдинг…
Минг йилки,жонимда аччиқ бир сезим,
Минг йилки,бўғзимда оловли нидо.
Дунёнинг бошидан сўнг қадар кездим,
Унинг юрагига етмадим,Худо…
Танимда-соғинчдир,қон эмас мани,
Бир сенга,бир унга сезилмас додим.
Умрим-ишқ дайрида сарсон кемами,
Эй,жонимга қасдим,кўзи жаллодим!..
Малак эдим,кўшкдан тушдим қачонлар,
Минг йилки,пойингда сарсон лоламан.
Қара,чақирмоқда хуру-ғилмонлар,
Кутмаган кунингда кетиб қоламан..!
Билсайдинг…
Ҳар куним минг китоб ҳасрат,
Сен уни на кўрган,на ўқий олган.
“Кетаман”,дейману…Дейману,фақат,
Иложсизман,ахир қалб сенда қолган!..
Лабимни ёдингга босдим пичирлаб,
Номинг қўшдим ҳатто ибодатгача.
Майлига,сен сарсон дилни кечирма,
Билмайсанда…
Бу ишқ қиёматгача!…

Билсайдинг…

ЁЛҒИЗИМ

Ёлғизим!..
Ёлғизлик ҳеч сизни ҳам қийнайдими?
Қалбингизни мубҳам,шум хаёллар тирнайдими?
Нега бизни худойим азобларга ташлаган,
Ўзи яратиб қўйиб,ҳолимиз билмайдими?!

Орамиз кўз-қош йўли,икки қутб одамимиз,
Мағрурмиз!Дийдор томон оғирдир қадамимиз.
Балки,тақдир йўлида тўқнашган хатоми биз?
Ёлизим!..
Ёлғизлик ҳеч сизни ҳам қийнайдими?..

Минг бора тердим ўша қадрдон рақмларни,
Яна минг бор ўчирдим,эсладим қасамларни.
Бунча ғам чулғаяпти ахир биз одамларни,
Ёлизим!..
Ёлғизлик ҳеч сизни ҳам қийнайдими?..

Шамол бўлсам,сочингиз тараб ўтган бўлардим,
Ҳилол бўлсам,ойнадан қараб ўтган бўлардим,
Шу гапни ўзингиздан сўраб ўтган бўлардим,
Ёлизим!..
Ёлғизлик ҳеч сизни ҳам қийнайдими?..

Ўша дамда мени бир кўргингиз келмайдими?..

ДЕДИЛАР: СЕВМОҚ — ГУНОҲ…

Дедилар: Севмоқ — гуноҳ,
Оллоҳдан бошқасини.
Дедим:Мен ишқ туфайли,
Кўрдим Унинг аксини.

Дедилар:Севги-ёлғон,
Ишонма чўпчакларга.
Дедим:Дунё қурилган,
Аслида эртакларга.

Дедилар:Кўзингни оч,
Осия бўлгайдирсан!
Дедим:Фақат мен билан,
Бахтингни кўргайдирсан.

Дедилар:Охири йўқ,
Бу йўлингдан қайт ахир.
Дедим:Менга ҳисларинг,
Айт уларга,айт ахир!..

Дедилар:Афсус…Шайтон
Эгаллабдир жисмингни.
Дедим:Тирикманки,то
Такрорлайман исмингни!..

Дедилар:Эҳ,девона!
Қаранглар тилагига.
Дедим…
Дедим:Ўлсам бир куни,
Кўминглар юрагига…

Юрагига кўминглар,
Руҳим шод бўлса шояд.
Мени десангиз,кейин
Қалбин айланг зиёрат!..

***

Биз томондан эсган шамоллар,
Сизга мени эслатяптими?
Хотиралар,сокин хаёллар
Қалбингизни йиғлатяптими?!

Сезяпсизми,майин бир ифор
Юзингизни силаганини?
Ўйламассиз,кимдир шу лаҳза
Сизга бахтлар тилаганини…

Кутяпсизми кимнидир илҳақ,
Эшик хомуш,қўнғироқлар жим…
Интиламан!
Хоҳлайман!
Наҳот?
Боролмайман,энди азизим?!

Йўллар бефарқ,дунёлар бефарқ
Айирмоқда бизларни тақдир.
Кечиб кетдик бир-биримиздан,
Кечолмадик севгидан ахир!..

Орзу оппоқ,тақдирлар қора,
Зулматли тун,юлдузлар кулмас.
Ишқдан ёдгор юраклар яра
Лекин,ҳамон унутиб бўлмас…

АРМОН

Кўрдим мана,
Қайданам кўрдим!
Кўзларингиз…Эримас муздек.
Бу дунёда бахтсиздан бахтсиз,
Яралмаган жавобсиз ҳисдек.

Бу не қараш,
Бу не совуқлик!
Нур истадим,
Сиз…Сиз тунддайсиз.
Қуёш бўлиб отдим сиз томон,
Сиз-туманлар босган кундайсиз.

Азал нотенг яралган дунё,
Мувозанат бузилган асли.
Кўклам бўлиб гуллар элтган дам,
Сизда…
Сизда қаҳратон фасли.

Туйғуларсиз яшамоқ қандай,
Қалб бўлурми шунчалар фақир.
Бу дунёда ёмондан ёмон,
Кўзга боқиб ҳиссизлик ахир!

Наҳот кўндим,озурдаликдан
Юрагимнинг тилинишига?!
Лекин,қандай қўл силташ мумкин
йўлларимиз бўлинишига…

Ҳажр тунин кафтида ханжар,
Жонни сўяр ойнинг ўроғи.
Бу дунёда азобдан азоб-
Эгаси йўқ ишқнинг сўроғи!..

Бепарвосиз, энди фарқи йўқ,
Ёмон кўринг.
Илло,ушбу дам
Билмайсизки…Ёлғиздан ёлғиз
Туйғулари жавобсиз одам!

МАЙЛИГАМИ?

Майлигами,
Сиздан кетсам ортга қарамай,
Юрагимни тилмаса ҳам дардли бир нола?
Худо бизга атаб бахтни олиб қўйганда,
Биз айрилиб кетаверсак яна тобора…
Қўрқмайсизми,
Эсламасам,ўйламасам ҳеч?
Сизсизликдай мотам энди дард бўлмай қолса!
Нималардир ўтиб кетса,кейин бўлса кеч,
Ва ундан сўнг келишингиз шарт бўлмай қолса…
Тошдан қаттиқ,
Тиғдан кесгир соғинч фарёди
Бўғзингизда қотиб қолса,йиғлолмасангиз.
Бахт манзилин остонасин зўрға топган чоғ,
Нима учун колганингиз эслолмасангиз!..
Воҳ,бу неки кўзингиздан ёш бўлиб томсам,
Кўксингиздан кетсам мангу
…унга қайтмасам.
Муҳаббатни таҳқир қилган дунё эшигин
Ёпаётиб ҳатто,”севдим” дея айтмасам.
Чидайсизми,
Ҳаёт деган бу тор сўқмоқда,
Йўллар тикка тушганда ҳам боқмасам сизга?
Кўнасизми?
Кўнасизми?!
Кўниксам агар,
Ортиқмени ҳаётимда йўқлигингизга!..

 

***

Айтинг унга бориб,
Эсламайди денг,
Бедор ҳислар топган уйқуларини.
Кўзингизни қўмсаб йиғламайди, денг,
Айтинг,
Дунёга сочяпман кулгуларимни…

Айтинг,”Осмонида юлдузлар энди,
Кўксида жимирлаб,нурларни сочган.
Бағрига бир озод қалдирғоч инди,
Умри харобамас…
Бойқушлар қочган!

У-Қаҳкашон ҳозир,
Бахтданда бахтли !
Ўлиб,тирилгани сезилмайди”,денг.
Cўлган қалбни кўмди,аъзадор эмас,
Нимагадир бундан эзилмайди,денг…

Илтимос,барини,барини айтинг,
Фақат,оқ рангларни қўшиблар сўзланг.
У-тошқин дарёдир,бир ирмоғи ҳам,
Сизга қуюлмас,денг!..
Жўшиблар сўзланг.

Умрин кузакларин хазонлар ёпди,
Энди тўкилмоққа нима ҳам бор,денг.
У қайта туғилган,бирам чиройли…
Унинг энди тўртта фасли баҳор,денг!

Суянчим,дўстимсиз,ишонганим-сиз,
Барча гапим айтинг,илтимос,териб.
Ҳа,шундай бахтлиман.
Ақлдан озиб,
Исмимни унутиб қўйгандан бери…

Ўзимни унутиб қўйгандан бери…

НОЛА

Сиз билмайсиз,қалбнинг изтиробидан
Дўзах оловида ёқилмоқ надир.
Пажмурда руҳ билан жонсиз танада
Энг равон йўлда ҳам қоқилмоқ надир…

Исмингизни унсиз пичирламоқни,
Қовжироқ ва ҳаёт сўнган лаб билан билан.
Ёдингизла ўтмоқ шавқатсиз вақтнинг
Асрий cимтиканли чегарасидан…

Билмайсизки,уфқнинг алвонтоб ранги,
Дил қонин симириб ботаётганин.
Ҳар бир тонг борлик ва йўқлик оралаб,
Сарсонликлардан сўнг отаётганин…

Сиз билган у-тийрак,мағрур нигоҳ қиз,
Бамисоли хонгул-ҳуркак бир оҳу.
Фақат сиз билмайсиз…
Нечун билмайсиз?
Ахир қайта-қайта яраланган у…

Англаганмисиз ҳеч жароҳат надир,
Лаҳзада миллион тиғ ботганми сизга?
Сукунатнинг мудҳиш муҳри каби-Ой,
Қуёш оловли ўқ отганми сизга?..

Шундай азоб билан яшаганмисиз…
Қийноқлардан жони қутулсин,кетсин.
Келинг,номингизни олинг лабидан,
Кейин…
Соғингани-Худога етсин!..

ВЕНЕЦИЯГА БОРМОҚЛИКНИ ОРЗУЛАРДИ ҚИЗ…

Ёмғир сирли шивирларкан ҳар гал ойнадан,
Қалбда жунбуш ураверар кўп йиллик бир ҳис.
Томчиларнинг шўхчан рақсин кузатиб маҳзун,
Венецияга бормоқликни орзулайди қиз.
Кўз олдида гавдаланар қадимий шаҳар,
Ва йилларки бузилмаган сокин бир маром.
Икки қирғоқ-тош кўчалар,ёйсимон кўприк,
Тўлқинларга раҳм қилмас чинқироқ паром.
Ана ўзи,ўтирганча борар қайиқда,
Кўзларида бахтнинг акси-жилвали ёғду.
Бармоқлари сувни ўйнар,энгашиб ҳар он,
Ва…
Қайиқда эшкак эшиб борар масрур у.
Ажаб,қизни мафтун этмас жонли Прерия,
Саккарада туя миниб чопгиси келмас.
Париж-севги шаҳри бўйлаб яёв кезгиси,
Ёлғиз юриб,Эйфелни ҳам топгиси келмас.
Биттагина ният қилар,
Венеция…
Қайиқ…
Чунки,малъун тақдир унга урган қаттиқ дўқ.
Эшкак эшиб ўтирганча,сувда кезса бас,
Чунки…
Чунки қизгинанинг оёқлари йўқ!
Шунда ҳам жим чиқаверар самога қуёш,
Яна ҳеч гап бўлмагандай кўкда ой тўлса.
Кўксинг тилган ўқни қучиб йиғла,Ер,наҳот,
Орзунинг ҳам оёқлари кесилган бўлса?!

МАТЕМАТИКА ёхуд қавсдаги одам ўйлари

Қандай аянч,риёзиётни ёмон кўрсанггу,
Қасд қилгандек амалларга қолсалар кунинг.
Ҳисобичи?..
Охири не?..
Буни тўлаб қўй…
-Тўловларни жин чалсин!-деб чиқмаса унинг.

Билиб турсанг,каср бўлса умринг тобора,
Сен эса жим-қуруқ сурат,турсанг шўппайиб,
Манфаатлар-манфур махраж…
Бўлинаверсанг!
Математика дарсларидан кулса шум ҳаёт,
Тенглик бўлмай,сен енгилсанг,юлинаверсанг.

Қандай ёмон,формулалар кириб келсалар,
Уйингга.
Кўнглингга.
Маҳкам ўрнашолса кўзингга.
-Яхшилик қилдингми,қайтарсин…
-Қимматбаҳо совға қилгин-ишинг тушади…
…Ва бир куни ойнага боқиб,чидаёлмайсан,
Фаришта ниқобидаги жирканч ўзингга.

Рақамлар кўпайса,сонлар кўпайса,
Унга ажратилган онлар кўпайса,
Сен эса-нўноқ ўқувчи унга тортилаверсанг.
Икки карра қувонч-мусибат,
Уч карра бахт бахтсизликдан кичик туюлса,
Камига елкангга гуноҳлар ҳам ортилаверса….

Яшаш деган илдиз ости ютворса қалбинг,
Қўшсанг,айирсанг,лекин ҳисобларинг бузилаверса.
Ҳаёт деган қора тахта тобор беаёв,
Ўчирғич йўқ,фақат,фақат ёзилаверса!

Ва бир куни…
Чарчаб баридан,
Дунёнинг четига чиқиб бақирсанг:
-Ахир,бундай тирикликдан кўнгил тўлмайди!
Энг ёмони,сезиб қолсанг сиқиқлигингни-
Қавсда эканингни!
Заҳарга айланган кўзёшларингни ичингга ютиб,пичирлайсан жим –
…-Қавс ҳаётида ечим бўлмайди…

ҚАЧОНДИР…

Қачондир дарахтлар унутадилар,
Замину,борлиққа хосликларини.
Қачондир япроқлар ергамас,
кўкка сочилгай.
Қачондир миллиардлаб пилдироқлардек.
Юлдузлар тупроқда яшнаб очилгай.
Қачондир бутун ер тўлгайдир,
Шафтоли гулининг куртакларига.
Ўшанда тоғлар шод кулгайдир,
Елларнинг ҳузурбахш эрмакларига…
Қачондир оламда кўкламдан
Бошқа ҳеч бир фасл бўлмайди.
О,унда одамлар туғилар аксар,
О,унда одамлар ўлмайди…
Ўша келажакда Одам Атодан
Тарқаган маймунлар кезмайдилар,йўқ.
Ўттизга кирмайин уч юз йил умр
Кўргандек ҳаётдан безмайдилар,йўқ!
Унда тиғ-тиғ бўлур номича,
Атиргул тиконла гулламас.
Ўшанда расталар виждонни,
Ҳамият,ғурурни пулламас.
Ўшанда кечалар бағрини ёрмас
Эзгин руҳнинг маъюс титроқликлари.
Нилуфарлар унган гулбоғлар бўлгай,
Қурийди дунёнинг ботқоқликлари.
Ай,бу ер,бу само тўймади
Қалбимни ўлдириб,ўлдириб…
Ўшанда яралгум қайтадан,
Оламни чаҳ-чаҳга тўлдириб.
Биламан ўшанда дўст аниқ,ёв аниқ,
Меҳрим синиқларин термайман.
Кечиргин заминдош,унда боламга
Бу дунёмиз ҳақда айтиб бермайман..

ЗАРАФШОНГА

Кабутардек потирлаб кўнглим,
Кенгликларни соғинади гоҳ.
Зарафшоннинг бўйидаги чим,
Дўнгликларни соғинади гоҳ.

Мен қишлоқдан чиқиб кетгандим,
Покиза ҳис,тиниқ қалб билан.
Доғлар тўлган,ямоқ юракни
Олиб ортга қандай қайтаман?!

Ўлчовлари сарҳадсиз шаҳар,
Тўртбурчак уй,тўртбурчак томлар.
Тўрт бурчидан тугунлаб қалбни,
Яшар экан бунда одамлар…

Онам кирлар осган дорарқон,
Тушларимга киряпти бот-бот.
Орзуларим илган ипларни,
Силкиб бунда ўйнайди ҳаёт.

Отам дерди,тўқмоқли ҳақ сўз,
Аммо,борин сўзлаб юргандим.
Бугун ҳар не кўргач,балиқдек
Гунг яшашни ўргандим!..

Тош йўл,
Тош уй,
Тошдан юраклар…
Соғиндим чанг йўлда изимни.
Эслайсанми,онажон қишлоқ
Шаҳарлик тошкўнгил қизингни!

Кечир мени,зарлар дарёси,
Айтолмайман энди қолганин.
Сезаяпман,қайтаман бир кун,
Кечмишларни ювиб олгани…

КЕЛ, ДУНЁНИ КЎТАРИБ ҚЎЙГИН…

Кел,дунёни кўтариб қўйгин…
Ўтиб кетай унинг остидан.
Гапимга ё йиғла,ё кулгин,
Юриб бўлмай қолди устида.

Кел,дунёни кўтариб қўйгин…
Тоза еллар тегсин кўксига.
Милиард йилки кўзи тўла мунг,
Миллион йилдан бери ўксиган.

Кел,дунёни кўтариб қўйгин…
Қуёш биздан узоқлашяпти.
Ойнинг доғи кўринмай қолди,
Зуҳал бунча йироқлашяпти…

Кел,дунёни кўтариб қўйгин…
Подалардан тўзон қадамлар.
Динозаврлар чопиб юрганди,
Унда оғир чиқди одамлар.

Сенга нима дема,Художон,
Шамдек сўниб турган дунё бу.
Ҳаммадан менга қадрдон,
Бобом,момом кўрган дунё бу.

Кел,дунёни кўтариб қўйгин…
Бўшлиқ уни тортиб бормоқда.
Кўксидаги яралар вулқон,
Ортганидан ортиб бормоқда!..

Кел,дунёни кўтариб қўйгин…

ФАРҚ

Болаликда ғалатийдим — ўйинчоқлар ўйнамасдим,
Хаёлчанроқ,ўйчан эдим,боладайин қувнамасдим.
Аммо,бугун тақдир мени қўғирчоққа ўхшатмоқда,
Юрагимни юлиб олиб,билганича ўйнатмоқда.

Эслаяпман,болаликда само тўла юлдуз эди,
Онам алла айтса-кеча,сўнг қолгани кундуз эди.
Бугун энди осмонимнинг юлдузлари йўқолгандек,
Дунёга тун этак ёйган,кундузлари йўқолгандек…

У дамларда кўчалар ҳам шўху-шандон қадам эди,
Бегона йўқ-унда ҳамма меҳри иссиқ одам эди.
Бугун дилни ачиштирар шўр сўзларнинг тузлари-ей,
Одамга ўхшамай борар,одамларнинг кўзлари-ей!..

Эҳ,у онлар!..Осмон шундоқ қўл узатсам яқин эди,
Замин эса юмшоқ, тафти мисол қайноқ чақин эди.
Бугун мана само олис масофага тенгигандек,
Ер тобора нураб борар,бўшлиқ томон сингигандек…

Ўжар эдим,айтганимга эришмасам қўймас эдим,
Қўл чўзганим беришмаса,йиғлаб-йиғлаб тўймас эдим.
Эвоҳ,бугун эришмаган орзуларга тўлаяпман,
Гарчанд,кўзлар туби ёшли,мағрур туриб кулаяпман!..

Хуллас,энди ёпиб бўлмас,юрагимнинг дарзларини,
Армон билан тўлаяпман,шод кунлардан қарзларимни…
Қачонлардир жамалаклар таққан сочим қисқарибди,
Она,катта бўлгунимча дунё шунча ўзгарибди…

ҲАЁТ

Умр ўтиб бораркан,ҳайҳот
Яшагинг ҳам келмайди баъзан.
Оқу-қора рангли бу ҳаёт,
Бирдек ўтиб кетавераркан.

Бир лаҳзалик умрни гоҳи,
Тутиб қолмоқ бўлдим ўзимча.
Асрга тенг йиллар бегона,
Эрта-бугун,
Эрта-бу кеча!..

Ҳушёрлигу,уйқу…Яна шу.
Бу бир хиллик ҳаётдан тўйдим.
Наҳот,оқу-қорадан бошқа,
Рангларни мен йўқотиб қўйдим?!..

НИДО

Мендан ўзи нени кўзлаётирсиз,
Нечун сизга ёқмас,кулса кўзларим?
Қадамимдан хато излаётирсиз,
Нима қилдим ахир,сизга дўстларим?!

Юрагимни босиб ўтаётирсиз,
Бу бигиз пошналар,тиғли қадамлар.
Ахир,мендан нима кутаётирсиз,
Айтинг,нима қилдим сизга одамлар?!

Мудом тарозингнинг палласи нотенг.
Ҳақ томонга бир бор боқмадинг қиё.
Сен билан бўлмадим сира ёқа-енг,
Нима қилдим ахир,мен сенга дунё?!

Яратмишинг-хато,яралмишим-танг,
Бекор қилгандайсан,ато қилиб жон.
Борлигим-пушаймон,топганим-аттанг,
Шунга лойиқ нима қилдим,художон?!

Эй юрак!Қонбағир,фақат сен жимсан.
Гарчанд кўзларингда азобли ёҳу.
Нега кўксим ёриб кетмадинг бирдам?
Канча жабр бўлса,сенга қилдимку!..

ҚИШ

Боғларда ваҳимот…
Қузғунлар ҳоким.
Олам рутубатга бурканди гўё.
Ҳотирга бир ғашлик ўрмалар сим-сим,
Қишдан иборатдек туюлар дунё.

Мўриларнинг кўкка ўрлар оҳлари,
Қаҳратон чимчилар,ўртар юракни.
Қайга кетди кузнинг тийрамоҳлари,
Она,печга яна ўтин керакми?

Бу фасл-андуҳлик,
Йўқ кўргани кўзим,
Дарвозам олдида қорлар…
Изингиз!
Сизни кутаяпман меҳри иссиғим,
Қиш йўқ дунёларга олиб кетинг Сиз…

Ёки такрор айтинг,
Абадиймас,денг.
Совуқ еллар мудом елмаслигига.
Ишонтиринг ахир,ғариб дунёнинг
Қаҳратондан иборат эмаслигига!..

Қишдан ташкил топган туюлар дунё…

ҚЎНҒИРОҚ

Урилди қаттиқ зарб,
ингради соққа
Сўнгра мис деворга бош урди.
Даранг!
Ўзи англолмади нима бўлганин,
Фақат оғриқ сезди,бўғзида жаранг.
Кўксидан отилди зирқироқ фарёд,
(Ҳиссиз юракларни титратди,бироқ!)
Кунда минг зарб кўрар,
Сўнг ғофилларни
Уйғотиб борарди қўнғироқ.
Раббано,
Майлига кўксимда кадар,
Юрагим йиғласа,кўзимда кулсам.
Дард бергин майлига,
Оғриқ бер,оғриқ-
Розиман,бир умр қўнғироқ бўлсам!
Уйғотсам,кўк қадар соврулса оҳим
Майли,изтиробда қоврулсам,ёнсам.
Кул бўлган жисмимдан озод бўлса руҳ,
Шунда дийдорингга умид уйғонса.
Дунё-кабирлашиб бораётган чўл,
Одамзод-сарбонин йўқотган карвон.
О,ўша саргашта карвонни йўлга
Бошлаган қўнғироқ қилгин,Художон!
Минг йиллар сукути чўмган кўзларда,
Бир ёлқин,
Кўксларда авж нола бўлсам.
Моҳ босган,қоронғу,чиркин қалбларга
Қуёшнинг нуридан бир тола бўлсам.
Зарб бергин майлига,
юксалгум тобор
Кулиб қаршилайман кулфатларингни.
Маҳшар кун қўнғироқ бўлиб чорлагум,
Сен томон расулинг умматларини!..

ГЛАДИАТОР ҚИССАСИ

Қонга ўч оломон қалқийди бирдан,
Ҳаяжонла гувраниб олар арена.
-Демак,бугун ўлимгача боради бу жанг,
Ахир,Цезарь келаяпти қаранглар,ана.

Бу чоғ эса кўзи қонга тўлган йўлбарснинг
оч нигоҳи гладиатор бўйлаб изғийди.
Абжир эди қул,бечора лекин қуролсиз,
(Чунки,у исённинг йўлбошчисийди!..)

Аввал қўрқув,сўнгра ғазаб ўт олди танда,
Жангчи ўзин унутди бас,ҳатто отини.
Фақат…
Фақат кўз олдидан кетмасди сира,
Чавақланган икки ўғли,
бўғизланган қари онаси
ва…бадном қилинган хотини.

Энди унда жондан бўлак йўқотгувчи йўқ,
Шу ўй билан аренага кўз солди саросар.
Барчасига сабабкордир бу жирканч муҳит
Ва бош йўлбарс-ҳирс,нафс,зулмдан қондек ивиган
чирик танин оппоқ тога бекитган Цезарь.

Аммо,осмон лом-мим демас,маъбудлар ҳам жим!
О,минг лаънат! Бу курашга ёлғиз ўзи ташланди.
Бунда эрк ва истибдоднинг рақси бўлар чин,
Хўрлик ва зулмнинг нотенг жангги бошланди…

Томошабинлар орасида бир сенаторнинг
Жажжи ўғли турар эди,даҳшатга тўлиб.
Афсусланар,бечорага ёрдам берарди,
Келганида бунга,митти ханжарин олиб.

Бола онги пичирлайди:Бу не разолат,
Йўлбарс билан қуролсиз жанг?!
Унсиз сўзлари.
Она,менга бу беғубор негадир таниш,
Она,менга ўхшаб кетар унинг кўзлари!

Лекин,шу он ҳаяжонга тушди оломон,
Чайқалди,сўнг мозор жими чўкди бир оғир.
Гладиатор ўлган эди!
Халққа ўлиммас,
бу саҳнанинг тугагани ёқмади чоғи…

Она,хобга қандайдир тиғ ботар тунлари.
Уйғонаман қора терга тушганда гоҳи.
Узун кеча,тушларимда қилади таъқиб,
Ўша мазлум эрксеварнинг ғамгин нигоҳи.

Бироқ,тарих-қайсар чолдир,
айтгани-айтган.
Ўзгартирар йўллар ёпиқ,мурватлар ҳам берк.
Аммо,мени қийнайверар-ўша саҳнада
Жангчи эмас,
қул қилинган
Эрк ўлганди,
Эрк!

Нега?
Нечун?
Не сабабдан?
Жавобсиз ҳислар…
Бугун шундай саволларга ёмон тўлганман.
Тангрим,кўнглим сезаяпти,қай бир умримда
Сенаторнинг ўша ожиз ўғли бўлганман…

Фақат,тарих-қайсар чолнинг ўгитлари кўп,
Барисидан тўғри йўлни кўрмоқлик керак.
Ҳимоясиз Эрк курашга чиқса,ёрдамчун
Лозим пайтда ханжар олиб юрмоқлик керак!

Mamlakatning poytaxtdan uzoqdagi shaharu qishloqlarida yashab ijod qilayotgan yosh shoirlaru nosirlar ijodini kuzatishni yaxshi ko’raman. Feysbukda urchigan grafoman «shair»lar ummoni ularni kuzatishni ancha murakkab jarayonga aylantirgan bo’lsa-da, ular falakdagi sonsiz yulduzlar orasidan bittasi «yarq» etib ko’zga tashlanganda, ko’zim ilg’ab qoladi. Mana shu kuzatishlarim natijasida Muslimbek Musallamni, Ma’ruf Menglini, Sirojiddin Ibrohimni topib olganman. Bugun ham yaqinda topgan bir yosh ijodkor — Go’zal Ro’zieva she’rlarini sizga taqdim etmoqdaman. Go’zalni  tug’ilgan kuni bilan chin dildan tabriklab, uning ijodiga yangi orzular yor bo’lishini tilayman.

Go’zal Ro’zieva
SHE’RLAR

Go’zal Ro’zieva 1986 yil 31 oktyabrda Buxoro viloyati Jondor tumanining Tobagar qishlog’ida tug’ilgan.1993-2004 yillarda Jondor tumanidagi 22-o’rta umumta’lim maktabini, 2004-2008 yillarda Fayzulla Xo’jaev nomidagi Buxoro davlat universiteti tarix fakul`tetini tugatgan.
«Ijodda ilk ustozim deb otamni aytsam bo’ladi, — deb yozadi shoira, — chunki,aynan otamning yo’naltirishlari bilan birinchi bor, o’shanda birinchi yoki ikkinchi sinfda o’qirdim,”Momaqaldiroq” nomli bir narsa yozgandim.Bugun o’ylab qarasam, hikoyaga ham o’xshab ketadigan bu “narsa”da tabiat haqidagi ilk bolalik tasavvurlarim o’z in’ikosini topgan ekan».

***

Men ko’kdan tushaman bir kuni,
Poyingga poyandoz bo’lishga.
Ko’zlaring qa’riga cho’kib jim,
Lablaring taftida o’lishga.
Men ko’kdan tushaman bir kuni…

Ishongin,hammasi o’tkinchi,
Bu dardlar,
Bu hijron,
Bu hasrat,
Barisi tan berar taqdirga,
Abadiy ishq yashar,ishq faqat!
Qolgani barisi o’tkinchi.

Diydamda tosh qotdi bu sog’inch,
Yig’ladim,lek senga bormadim.
Oynalarga chertib o’ksidi yomg’ir,
Ungada ko’nglimni yormadim.
Diydamda tosh qotdi bu sog’inch…

Ufqqa quyosh botar har kun betinim,
Qanchalik azob-jim kuzatmoq.
Sen-yerda,men-ko’kda har kuni,
Sog’inchni tunlarga uzatmoq.
Sog’inch bo’lib botar quyosh betinim!

Sezyapman,bormog’im tayindir,
Faqat…Etarmikan sendagi sabr.
Axir,sen g’ururi ko’kdagi qizga,
Qalbingning tubida qazgansan qabr.
Sezyapman…Bormog’im tayindir!..

Sen faqat kut meni!..
Kutgin…
Kutaqol!..

KALENDARNI YOMON KO’RAMAN…

Kalendarni yomon ko’raman,
Baxtli on yo’q unda men uchun.
Quvonch taqsim qilib barchaga,
Meni yoddan chiqargan ochun.

U shunchaki oddiy hisobot,
Zerikarli,farahsiz kunlar.
Shodon yular sahifalarni,
Faqat to’rt-besh baxti butunlar!

Songa to’la shildiroq qog’oz,
Bosib borar yuragimga gard.
Tushimda ham siz yo’qlamas kun,
Sizsiz o’tgan sakkizinchi mart…

Badbaxt ishqni eslamay bir bor,
Takror kelar sanalar tinmay.
Yuragingni o’ldirgan kunni,
Xotirlaydi to’qqizinchi may!..

Hissiz dunyo,qora sukunat
O’pqoniga tortadi beun.
U-taqvimda eng mash’um sana,
U-ikkimiz xayrlashgan kun…

Bas!
Parchalab tashlayman uni,
So’ndi mana qalbda so’nggi cho’g’.
Kalendarni yomon ko’raman,
Chunki,unda siz kelar kun yo’q!..

 

BAHOR BO’LSAM…

Bahor bo’lsam,bog’ingizdan ketmas edim,
Boshingizdan sochib qiyg’os kurtaklarni.
Tungi yellar aro sizga shivirlardim,
Baxtli yakun topgan barcha ertaklarni…

Bahor bo’lsam,qizg’aldoqlar to’shar edim,
Poyingizga,olib kelib cho’qqilardan.
Shoshqin soyga,sharsharaga o’xshar edim,
Uyg’otardim sizni ming yil uyqulardan.

Yalpiz bo’lib unar edim bag’ringizda,
Bo’yingizga gultumorlar taqarmidim…
Azizimsiz-yuragimning kaftidagi,
Ayting,bahor bo’lsam sizga yoqarmidim?..

***

Yaxshiyam yo’llar jim,
Gapirmas yo’llar,
Yaxshiyam toshlarning toshligi bor gap.
Agar,tilga kirsa banogoh ular
Chaqirib kelardi sizni ataylab…

Yaxshiyam osmonning osmonligi haq,
Yo’qsa,sog’inchimni sizga aytardi.
Yomg’irga aylanib ko’z yoshlarimdan,
Ko’ksingizga to’kilib qaytardi!..

Yaxshiyam simlarning tili yo’q hali,
Eshitadi xolos,so’zlaganimni.
Faqat u-telefon bilar tunlari,
Go’shakka osilib yig’laganimni…

Yaxshiyam daraxtlar shovullar faqat,
Qo’rqaman bir kuni qolsalar so’zlab.
Ismingiz o’yilgan sershox po’stloqqa,
Million martalab bosgan edim lab…

Yaxshiyam Siz borsiz soqov dunyoda,
Turnalar,qushlarning borligi kabi.
Goh ro’yo,gohida jannatiy tuhfa-
Orombaxsh tushlarning borligi kabi.

Yaxshiyam Siz borsiz tilsiz dunyoda!..

***

Bir nurki…
Egasiz harorat,
Bir nurki,quyoshning tafti bor.
Bir kuni kelasan sen albat,
Bu nurga bir seni haqqing bor…

Bir qalbki…
Otashi,gulxani,
Yondirsa…O’t qo’yar olamga.
Bir dardki,adoqsiz mahzani,
Bilmaysan,og’ir bir odamga.

Bir malak…
Bir xilqat…
Bir suvrat…
Endi har yoningda kezadi.
Bir yurak…
Bir taqdir…
Bir qismat…
Ayt,qachon baxtini sezadi?!

Bir nazar,
Hechqursa bir nazar..!
Dil o’zga orzuni tilamas.
Sensizlik…
Va bir men vafodan
O’zgasin yoniga yo’lamas.

Bir kuni,
Yig’lagan,yoziq soch.
Ko’rganding,telbahol turgandim.
U-kunmas,eslagin…Sog’ingach,
Noiloj…
Tushingga kirgandim!..

SEN KETGACH…

Daraxtlar yig’ladi…
Yomon yig’ladi!..
Bulutlar o’ksidi,xo’rsindi osmon.
Sen ketgach,dunyoga dunyo sig’madi,
Biz ketgach,mung’ayib qoldi xiyobon.

Tog’lar seni so’rab,keldi qoshimga
Shamol to’fon soldi,hayqirdi tengsiz.
Yomg’irlar muz bo’lib yog’di boshimga,
Ayt,
Yolg’iz ko’tara olsammi sensiz?..

Ajabo!..
Men jimman,karaxtmanmi yo,
Qiziq,qarog’imda aylanmadi yosh.
Faqat,bir nuqtadek kichraydi dunyo,
Faqat,shu nuqtaga sig’madi quyosh…

Sen ketgach,osmonga chiqmadi quyosh,
Atrof rutubatga aylanib qoldi.
Qara,mag’rurmisan,charxning taqdiri,
Sening tashrifingga boylanib qoldi…

Mayli,nomim yulgin qalb daftaringdan,
Endi go’yo farqsiz,yo’qdek ziyoni.
Men o’lib bo’lganman,rahm qil axir
Loaqal,qutqarib qolgin dunyoni!..

***

Bir narsa istovdim yuragingizga,
Tonggi nasimdek xush,
tundek osuda.
Kapalakdek harir libos burkagan,
Bir tuyg’u ilingan edim men juda.
Bir narsa istovdim yuragingizga,
Chashmiob u, tiniq,
shaffof,
bokira.
Cho’qqidan ulug’vor,
ummondan teran
Hech kimga sezmadim bu hisni sira.
Bir narsa istovdim yuragingizga,
Yalpiz tarovatli,atirgul bo’yli.
Parvardigor,o’zing bersang bo’lmasmi,
Ungayam…
Mendagi xohishni,o’yni!
Bir narsani jondek xohlovdim unga,
O’sha his qonimda gupurayapti.
Na’matak qalbimda gullayotgandek,
Dimog’imga hidi ufurayapti.
Sahroda tomchiga mushtoq tashnadek,
Ruyoga intilib chopgandek intiq.
Nega bu istakka aylangan umrim?
Qaydan bu sarobga bo’ldim mustahiq?..
Nedir u-qonimni olovlagan cho’g’,
Tokay yolg’iz o’zim sazoman,bandman.
Xudoyim,odamdek yashaganim yo’q,
Shu istak tufayli mavjud emasman!
Bir narsa istovdim jon qadar aziz,
Muhabbatmi,otash edi u chog’i.
Yoki mendan olgin,yo ungayam ber…
Axir,bir o’zimga judayam og’ir!

Bir narsa istovdim…

* * *

Eslamaymiz bir-birimizni,
Na biror xat,na bir qo’ng’iroq.
Biz teskari magnitlar go’yo,
Na yaqinmiz,lekin na yiroq.

So’ng kelasiz.
O’ychan qiyofa,
qaddingiz tik,nigohingiz o’q.
Shu lahzada anglayman birdan,
Olamda siz!
Boshqa hech kim yo’q.

Ko’ylagimning naqshlariga,
Ko’zlarimga termulasiz jim.
Deysiz:-Yo’lim tushdi shu tomon,
Sizni ham bir ko’ray deb kirdim.

Ichidan chirt sinadi nogoh,
Tashrifingiz xush yoqqan ko’ngil.
Lahzalik baxt sezar zirqiroq,
Ko’zlariga tortilgandek mil…

So’ng chekasiz,o’rlaydi tutun.
Sizni o’rar xalqali tuman.
Baxtimizni asriy tumanlik,
Qoplagandek g’ashlik sezaman…

Ketasiz!
Qalb gulduroslari
Sizga yetmas,qaytarolmaydi.
Ammo…
Sog’inch nuqsi o’tirib qolgan
Ko’zlaringiz aldayolmaydi!

Xayr demam,kuzatolmayman,
Yuragimda noma’lum hadik.
Izingizdan surilar parda.
Tik qaddingiz tortgandek egik.

Xayollarga beraman izn,
Ko’ksim tobor tortaverar g’ash.
Ko’ylagimning naqshlaridek,
Nega bizning taqdirlar chalkash..?

”Xayr” og’ir,
”Alvido” azob,
Darpardani g’ijimlayman jim.
Ishqimizning gulgun yuziga
Qay kun parda tortdik,azizim?

Kelgandingiz,demadim “Qoling…”,
Sizni emas,o’zni aldadim.
Shu lahzada…
Tepada kimdir
ikkimizni yomon qarg’adi!..

 

HOLAT

Siz menga bir olam mavhumot,
Va undan ortikrok alam berdingiz.
Bilmadim,qalbimning bekik uyiga,
Qaysi g’aflat qolgan
Kunda kirdingiz…

So’ng bo’ldik borini,
Quvonchlar sizga.
Anduhni men oldim,bilmaysiz.
Baxtga eng yaqin yo’l Sizga tegishdi,
Men tikanzordaman…
Kelmaysiz!..

Ufq qadar tutashgan ko’nglimning,
Sahnida yeldingiz,chopdingiz.
Shamolga sovurib tuyg’ularimni,
Ayting,nima?
Nima topdingiz?..

Alammi?
Nafratmi?
Shu tilakmidi?
Ko’ring,muxabbatni mavjud,demayman.
Siz pora qilgan sung,
U-yurakmidi…
Men endi,
Men endi sevmayman!..

Kelmang,
Sarkash xislar xaqqi,iltimos.
Dard bo’ldi siz bergan,
Ishqning ozori.
Ishoning,kuksimda turgan-yurakmas,
Allakachon o’lgan hislar mozori…

Bag’rimni qon qilgan nima u o’zi,
Sinovmi,ko’ksimga otilgan o’qmi?
Nahotki,mozorga qadab o’tgani,
Loaqal bir dona gulingiz yo’qmi?..

VIDO

Kechirdim…Boringiz,qaytmangiz ortga,
Vidodan so’ng axir,qayrilmoq nechun?..
Qo’rqmang,to’ldirmayman charxni faryodga,
…Va..Siz ham kechiring,sevganim uchun!.

Avf eting,umringiz sahfalarini,
Siz tuymagan hisga bo’yab yashadim.
Kutdim,kutilmagan lahzalarimni…
Ilinjga jonimni suyab yashadim.

O’ylardimki,mehrim yengar barini.
Beshak,ishq ilohiy atamaydilar.
Ammo,muzlar bosmish ko’zlar qa’rini,
Bildimki,nigohlar aldamaydilar!..

Endi,men osmonga chiqib ketgan Nur,
Endi,Siz-o’ylash ham gunohli xayol.
Sezyapman,bu qadar sevmaganimda,
Baxtli bo’larmidik,ehtimol…

Su’ratimni bering,quvonchimni ham,
Unutaman,ilk bor izhoringizni.
Hech narsa qolmasin,qaytarib oling,
Oling,qalbga bergan ozoringizni…

Bilsayding…

Bilsayding…
Ming yilki,jonimda achchiq bir sezim,
Ming yilki,bo’g’zimda olovli nido.
Dunyoning boshidan so’ng qadar kezdim,
Uning yuragiga yetmadim,Xudo…
Tanimda-sog’inchdir,qon emas mani,
Bir senga,bir unga sezilmas dodim.
Umrim-ishq dayrida sarson kemami,
Ey,jonimga qasdim,ko’zi jallodim!..
Malak edim,ko’shkdan tushdim qachonlar,
Ming yilki,poyingda sarson lolaman.
Qara,chaqirmoqda xuru-g’ilmonlar,
Kutmagan kuningda ketib qolaman..!
Bilsayding…
Har kunim ming kitob hasrat,
Sen uni na ko’rgan,na o’qiy olgan.
“Ketaman”,deymanu…Deymanu,faqat,
Ilojsizman,axir qalb senda qolgan!..
Labimni yodingga bosdim pichirlab,
Noming qo’shdim hatto ibodatgacha.
Mayliga,sen sarson dilni kechirma,
Bilmaysanda…
Bu ishq qiyomatgacha!…

Bilsayding…

YOLG’IZIM

Yolg’izim!..
Yolg’izlik hech sizni ham qiynaydimi?
Qalbingizni mubham,shum xayollar tirnaydimi?
Nega bizni xudoyim azoblarga tashlagan,
O’zi yaratib qo’yib,holimiz bilmaydimi?!

Oramiz ko’z-qosh yo’li,ikki qutb odamimiz,
Mag’rurmiz!Diydor tomon og’irdir qadamimiz.
Balki,taqdir yo’lida to’qnashgan xatomi biz?
Yolizim!..
Yolg’izlik hech sizni ham qiynaydimi?..

Ming bora terdim o’sha qadrdon raqmlarni,
Yana ming bor o’chirdim,esladim qasamlarni.
Buncha g’am chulg’ayapti axir biz odamlarni,
Yolizim!..
Yolg’izlik hech sizni ham qiynaydimi?..

Shamol bo’lsam,sochingiz tarab o’tgan bo’lardim,
Hilol bo’lsam,oynadan qarab o’tgan bo’lardim,
Shu gapni o’zingizdan so’rab o’tgan bo’lardim,
Yolizim!..
Yolg’izlik hech sizni ham qiynaydimi?..

O’sha damda meni bir ko’rgingiz kelmaydimi?..

DEDILAR: SEVMOQ — GUNOH…

Dedilar: Sevmoq — gunoh,
Ollohdan boshqasini.
Dedim:Men ishq tufayli,
Ko’rdim Uning aksini.

Dedilar:Sevgi-yolg’on,
Ishonma cho’pchaklarga.
Dedim:Dunyo qurilgan,
Aslida ertaklarga.

Dedilar:Ko’zingni och,
Osiya bo’lgaydirsan!
Dedim:Faqat men bilan,
Baxtingni ko’rgaydirsan.

Dedilar:Oxiri yo’q,
Bu yo’lingdan qayt axir.
Dedim:Menga hislaring,
Ayt ularga,ayt axir!..

Dedilar:Afsus…Shayton
Egallabdir jismingni.
Dedim:Tirikmanki,to
Takrorlayman ismingni!..

Dedilar:Eh,devona!
Qaranglar tilagiga.
Dedim…
Dedim:O’lsam bir kuni,
Ko’minglar yuragiga…

Yuragiga ko’minglar,
Ruhim shod bo’lsa shoyad.
Meni desangiz,keyin
Qalbin aylang ziyorat!..

***

Biz tomondan esgan shamollar,
Sizga meni eslatyaptimi?
Xotiralar,sokin xayollar
Qalbingizni yig’latyaptimi?!

Sezyapsizmi,mayin bir ifor
Yuzingizni silaganini?
O’ylamassiz,kimdir shu lahza
Sizga baxtlar tilaganini…

Kutyapsizmi kimnidir ilhaq,
Eshik xomush,qo’ng’iroqlar jim…
Intilaman!
Xohlayman!
Nahot?
Borolmayman,endi azizim?!

Yo’llar befarq,dunyolar befarq
Ayirmoqda bizlarni taqdir.
Kechib ketdik bir-birimizdan,
Kecholmadik sevgidan axir!..

Orzu oppoq,taqdirlar qora,
Zulmatli tun,yulduzlar kulmas.
Ishqdan yodgor yuraklar yara
Lekin,hamon unutib bo’lmas…

ARMON

Ko’rdim mana,
Qaydanam ko’rdim!
Ko’zlaringiz…Erimas muzdek.
Bu dunyoda baxtsizdan baxtsiz,
Yaralmagan javobsiz hisdek.

Bu ne qarash,
Bu ne sovuqlik!
Nur istadim,
Siz…Siz tunddaysiz.
Quyosh bo’lib otdim siz tomon,
Siz-tumanlar bosgan kundaysiz.

Azal noteng yaralgan dunyo,
Muvozanat buzilgan asli.
Ko’klam bo’lib gullar eltgan dam,
Sizda…
Sizda qahraton fasli.

Tuyg’ularsiz yashamoq qanday,
Qalb bo’lurmi shunchalar faqir.
Bu dunyoda yomondan yomon,
Ko’zga boqib hissizlik axir!

Nahot ko’ndim,ozurdalikdan
Yuragimning tilinishiga?!
Lekin,qanday qo’l siltash mumkin
yo’llarimiz bo’linishiga…

Hajr tunin kaftida xanjar,
Jonni so’yar oyning o’rog’i.
Bu dunyoda azobdan azob-
Egasi yo’q ishqning so’rog’i!..

Beparvosiz, endi farqi yo’q,
Yomon ko’ring.
Illo,ushbu dam
Bilmaysizki…Yolg’izdan yolg’iz
Tuyg’ulari javobsiz odam!

MAYLIGAMI?

Mayligami,
Sizdan ketsam ortga qaramay,
Yuragimni tilmasa ham dardli bir nola?
Xudo bizga atab baxtni olib qo’yganda,
Biz ayrilib ketaversak yana tobora…
Qo’rqmaysizmi,
Eslamasam,o’ylamasam hech?
Sizsizlikday motam endi dard bo’lmay qolsa!
Nimalardir o’tib ketsa,keyin bo’lsa kech,
Va undan so’ng kelishingiz shart bo’lmay qolsa…
Toshdan qattiq,
Tig’dan kesgir sog’inch faryodi
Bo’g’zingizda qotib qolsa,yig’lolmasangiz.
Baxt manzilin ostonasin zo’rg’a topgan chog’,
Nima uchun kolganingiz eslolmasangiz!..
Voh,bu neki ko’zingizdan yosh bo’lib tomsam,
Ko’ksingizdan ketsam mangu
…unga qaytmasam.
Muhabbatni tahqir qilgan dunyo eshigin
Yopayotib hatto,”sevdim” deya aytmasam.
Chidaysizmi,
Hayot degan bu tor so’qmoqda,
Yo’llar tikka tushganda ham boqmasam sizga?
Ko’nasizmi?
Ko’nasizmi?!
Ko’niksam agar,
Ortiqmeni hayotimda yo’qligingizga!..

 

***

Ayting unga borib,
Eslamaydi deng,
Bedor hislar topgan uyqularini.
Ko’zingizni qo’msab yig’lamaydi, deng,
Ayting,
Dunyoga sochyapman kulgularimni…

Ayting,”Osmonida yulduzlar endi,
Ko’ksida jimirlab,nurlarni sochgan.
Bag’riga bir ozod qaldirg’och indi,
Umri xarobamas…
Boyqushlar qochgan!

U-Qahkashon hozir,
Baxtdanda baxtli !
O’lib,tirilgani sezilmaydi”,deng.
Co’lgan qalbni ko’mdi,a’zador emas,
Nimagadir bundan ezilmaydi,deng…

Iltimos,barini,barini ayting,
Faqat,oq ranglarni qo’shiblar so’zlang.
U-toshqin daryodir,bir irmog’i ham,
Sizga quyulmas,deng!..
Jo’shiblar so’zlang.

Umrin kuzaklarin xazonlar yopdi,
Endi to’kilmoqqa nima ham bor,deng.
U qayta tug’ilgan,biram chiroyli…
Uning endi to’rtta fasli bahor,deng!

Suyanchim,do’stimsiz,ishonganim-siz,
Barcha gapim ayting,iltimos,terib.
Ha,shunday baxtliman.
Aqldan ozib,
Ismimni unutib qo’ygandan beri…

O’zimni unutib qo’ygandan beri…

NOLA

Siz bilmaysiz,qalbning iztirobidan
Do’zax olovida yoqilmoq nadir.
Pajmurda ruh bilan jonsiz tanada
Eng ravon yo’lda ham qoqilmoq nadir…

Ismingizni unsiz pichirlamoqni,
Qovjiroq va hayot so’ngan lab bilan bilan.
Yodingizla o’tmoq shavqatsiz vaqtning
Asriy cimtikanli chegarasidan…

Bilmaysizki,ufqning alvontob rangi,
Dil qonin simirib botayotganin.
Har bir tong borlik va yo’qlik oralab,
Sarsonliklardan so’ng otayotganin…

Siz bilgan u-tiyrak,mag’rur nigoh qiz,
Bamisoli xongul-hurkak bir ohu.
Faqat siz bilmaysiz…
Nechun bilmaysiz?
Axir qayta-qayta yaralangan u…

Anglaganmisiz hech jarohat nadir,
Lahzada million tig’ botganmi sizga?
Sukunatning mudhish muhri kabi-Oy,
Quyosh olovli o’q otganmi sizga?..

Shunday azob bilan yashaganmisiz…
Qiynoqlardan joni qutulsin,ketsin.
Keling,nomingizni oling labidan,
Keyin…
Sog’ingani-Xudoga yetsin!..

VENETSIYAGA BORMOQLIKNI ORZULARDI QIZ…

Yomg’ir sirli shivirlarkan har gal oynadan,
Qalbda junbush uraverar ko’p yillik bir his.
Tomchilarning sho’xchan raqsin kuzatib mahzun,
Venetsiyaga bormoqlikni orzulaydi qiz.
Ko’z oldida gavdalanar qadimiy shahar,
Va yillarki buzilmagan sokin bir marom.
Ikki qirg’oq-tosh ko’chalar,yoysimon ko’prik,
To’lqinlarga rahm qilmas chinqiroq parom.
Ana o’zi,o’tirgancha borar qayiqda,
Ko’zlarida baxtning aksi-jilvali yog’du.
Barmoqlari suvni o’ynar,engashib har on,
Va…
Qayiqda eshkak eshib borar masrur u.
Ajab,qizni maftun etmas jonli Preriya,
Sakkarada tuya minib chopgisi kelmas.
Parij-sevgi shahri bo’ylab yayov kezgisi,
Yolg’iz yurib,Eyfelni ham topgisi kelmas.
Bittagina niyat qilar,
Venetsiya…
Qayiq…
Chunki,mal’un taqdir unga urgan qattiq do’q.
Eshkak eshib o’tirgancha,suvda kezsa bas,
Chunki…
Chunki qizginaning oyoqlari yo’q!
Shunda ham jim chiqaverar samoga quyosh,
Yana hech gap bo’lmaganday ko’kda oy to’lsa.
Ko’ksing tilgan o’qni quchib yig’la,Yer,nahot,
Orzuning ham oyoqlari kesilgan bo’lsa?!

MATEMATIKA yoxud qavsdagi odam o’ylari

Qanday ayanch,riyoziyotni yomon ko’rsanggu,
Qasd qilgandek amallarga qolsalar kuning.
Hisobichi?..
Oxiri ne?..
Buni to’lab qo’y…
-To’lovlarni jin chalsin!-deb chiqmasa uning.

Bilib tursang,kasr bo’lsa umring tobora,
Sen esa jim-quruq surat,tursang sho’ppayib,
Manfaatlar-manfur maxraj…
Bo’linaversang!
Matematika darslaridan kulsa shum hayot,
Tenglik bo’lmay,sen yengilsang,yulinaversang.

Qanday yomon,formulalar kirib kelsalar,
Uyingga.
Ko’nglingga.
Mahkam o’rnasholsa ko’zingga.
-Yaxshilik qildingmi,qaytarsin…
-Qimmatbaho sovg’a qilgin-ishing tushadi…
…Va bir kuni oynaga boqib,chidayolmaysan,
Farishta niqobidagi jirkanch o’zingga.

Raqamlar ko’paysa,sonlar ko’paysa,
Unga ajratilgan onlar ko’paysa,
Sen esa-no’noq o’quvchi unga tortilaversang.
Ikki karra quvonch-musibat,
Uch karra baxt baxtsizlikdan kichik tuyulsa,
Kamiga yelkangga gunohlar ham ortilaversa….

Yashash degan ildiz osti yutvorsa qalbing,
Qo’shsang,ayirsang,lekin hisoblaring buzilaversa.
Hayot degan qora taxta tobor beayov,
O’chirg’ich yo’q,faqat,faqat yozilaversa!

Va bir kuni…
Charchab baridan,
Dunyoning chetiga chiqib baqirsang:
-Axir,bunday tiriklikdan ko’ngil to’lmaydi!
Eng yomoni,sezib qolsang siqiqligingni-
Qavsda ekaningni!
Zaharga aylangan ko’zyoshlaringni ichingga yutib,pichirlaysan jim –
…-Qavs hayotida yechim bo’lmaydi…

QACHONDIR…

Qachondir daraxtlar unutadilar,
Zaminu,borliqqa xosliklarini.
Qachondir yaproqlar yergamas,
ko’kka sochilgay.
Qachondir milliardlab pildiroqlardek.
Yulduzlar tuproqda yashnab ochilgay.
Qachondir butun yer to’lgaydir,
Shaftoli gulining kurtaklariga.
O’shanda tog’lar shod kulgaydir,
Yellarning huzurbaxsh ermaklariga…
Qachondir olamda ko’klamdan
Boshqa hech bir fasl bo’lmaydi.
O,unda odamlar tug’ilar aksar,
O,unda odamlar o’lmaydi…
O’sha kelajakda Odam Atodan
Tarqagan maymunlar kezmaydilar,yo’q.
O’ttizga kirmayin uch yuz yil umr
Ko’rgandek hayotdan bezmaydilar,yo’q!
Unda tig’-tig’ bo’lur nomicha,
Atirgul tikonla gullamas.
O’shanda rastalar vijdonni,
Hamiyat,g’ururni pullamas.
O’shanda kechalar bag’rini yormas
Ezgin ruhning ma’yus titroqliklari.
Nilufarlar ungan gulbog’lar bo’lgay,
Quriydi dunyoning botqoqliklari.
Ay,bu yer,bu samo to’ymadi
Qalbimni o’ldirib,o’ldirib…
O’shanda yaralgum qaytadan,
Olamni chah-chahga to’ldirib.
Bilaman o’shanda do’st aniq,yov aniq,
Mehrim siniqlarin termayman.
Kechirgin zamindosh,unda bolamga
Bu dunyomiz haqda aytib bermayman..

ZARAFSHONGA

Kabutardek potirlab ko’nglim,
Kengliklarni sog’inadi goh.
Zarafshonning bo’yidagi chim,
Do’ngliklarni sog’inadi goh.

Men qishloqdan chiqib ketgandim,
Pokiza his,tiniq qalb bilan.
Dog’lar to’lgan,yamoq yurakni
Olib ortga qanday qaytaman?!

O’lchovlari sarhadsiz shahar,
To’rtburchak uy,to’rtburchak tomlar.
To’rt burchidan tugunlab qalbni,
Yashar ekan bunda odamlar…

Onam kirlar osgan dorarqon,
Tushlarimga kiryapti bot-bot.
Orzularim ilgan iplarni,
Silkib bunda o’ynaydi hayot.

Otam derdi,to’qmoqli haq so’z,
Ammo,borin so’zlab yurgandim.
Bugun har ne ko’rgach,baliqdek
Gung yashashni o’rgandim!..

Tosh yo’l,
Tosh uy,
Toshdan yuraklar…
Sog’indim chang yo’lda izimni.
Eslaysanmi,onajon qishloq
Shaharlik toshko’ngil qizingni!

Kechir meni,zarlar daryosi,
Aytolmayman endi qolganin.
Sezayapman,qaytaman bir kun,
Kechmishlarni yuvib olgani…

KEL, DUNYONI KO’TARIB QO’YGIN…

Kel,dunyoni ko’tarib qo’ygin…
O’tib ketay uning ostidan.
Gapimga yo yig’la,yo kulgin,
Yurib bo’lmay qoldi ustida.

Kel,dunyoni ko’tarib qo’ygin…
Toza yellar tegsin ko’ksiga.
Miliard yilki ko’zi to’la mung,
Million yildan beri o’ksigan.

Kel,dunyoni ko’tarib qo’ygin…
Quyosh bizdan uzoqlashyapti.
Oyning dog’i ko’rinmay qoldi,
Zuhal buncha yiroqlashyapti…

Kel,dunyoni ko’tarib qo’ygin…
Podalardan to’zon qadamlar.
Dinozavrlar chopib yurgandi,
Unda og’ir chiqdi odamlar.

Senga nima dema,Xudojon,
Shamdek so’nib turgan dunyo bu.
Hammadan menga qadrdon,
Bobom,momom ko’rgan dunyo bu.

Kel,dunyoni ko’tarib qo’ygin…
Bo’shliq uni tortib bormoqda.
Ko’ksidagi yaralar vulqon,
Ortganidan ortib bormoqda!..

Kel,dunyoni ko’tarib qo’ygin…

FARQ

Bolalikda g’alatiydim — o’yinchoqlar o’ynamasdim,
Xayolchanroq,o’ychan edim,boladayin quvnamasdim.
Ammo,bugun taqdir meni qo’g’irchoqqa o’xshatmoqda,
Yuragimni yulib olib,bilganicha o’ynatmoqda.

Eslayapman,bolalikda samo to’la yulduz edi,
Onam alla aytsa-kecha,so’ng qolgani kunduz edi.
Bugun endi osmonimning yulduzlari yo’qolgandek,
Dunyoga tun etak yoygan,kunduzlari yo’qolgandek…

U damlarda ko’chalar ham sho’xu-shandon qadam edi,
Begona yo’q-unda hamma mehri issiq odam edi.
Bugun dilni achishtirar sho’r so’zlarning tuzlari-yey,
Odamga o’xshamay borar,odamlarning ko’zlari-yey!..

Eh,u onlar!..Osmon shundoq qo’l uzatsam yaqin edi,
Zamin esa yumshoq, tafti misol qaynoq chaqin edi.
Bugun mana samo olis masofaga tengigandek,
Yer tobora nurab borar,bo’shliq tomon singigandek…

O’jar edim,aytganimga erishmasam qo’ymas edim,
Qo’l cho’zganim berishmasa,yig’lab-yig’lab to’ymas edim.
Evoh,bugun erishmagan orzularga to’layapman,
Garchand,ko’zlar tubi yoshli,mag’rur turib kulayapman!..

Xullas,endi yopib bo’lmas,yuragimning darzlarini,
Armon bilan to’layapman,shod kunlardan qarzlarimni…
Qachonlardir jamalaklar taqqan sochim qisqaribdi,
Ona,katta bo’lgunimcha dunyo shuncha o’zgaribdi…

HAYOT

Umr o’tib borarkan,hayhot
Yashaging ham kelmaydi ba’zan.
Oqu-qora rangli bu hayot,
Birdek o’tib ketaverarkan.

Bir lahzalik umrni gohi,
Tutib qolmoq bo’ldim o’zimcha.
Asrga teng yillar begona,
Erta-bugun,
Erta-bu kecha!..

Hushyorligu,uyqu…Yana shu.
Bu bir xillik hayotdan to’ydim.
Nahot,oqu-qoradan boshqa,
Ranglarni men yo’qotib qo’ydim?!..

NIDO

Mendan o’zi neni ko’zlayotirsiz,
Nechun sizga yoqmas,kulsa ko’zlarim?
Qadamimdan xato izlayotirsiz,
Nima qildim axir,sizga do’stlarim?!

Yuragimni bosib o’tayotirsiz,
Bu bigiz poshnalar,tig’li qadamlar.
Axir,mendan nima kutayotirsiz,
Ayting,nima qildim sizga odamlar?!

Mudom tarozingning pallasi noteng.
Haq tomonga bir bor boqmading qiyo.
Sen bilan bo’lmadim sira yoqa-yeng,
Nima qildim axir,men senga dunyo?!

Yaratmishing-xato,yaralmishim-tang,
Bekor qilgandaysan,ato qilib jon.
Borligim-pushaymon,topganim-attang,
Shunga loyiq nima qildim,xudojon?!

Ey yurak!Qonbag’ir,faqat sen jimsan.
Garchand ko’zlaringda azobli yohu.
Nega ko’ksim yorib ketmading birdam?
Kancha jabr bo’lsa,senga qildimku!..

QISH

Bog’larda vahimot…
Quzg’unlar hokim.
Olam rutubatga burkandi go’yo.
Hotirga bir g’ashlik o’rmalar sim-sim,
Qishdan iboratdek tuyular dunyo.

Mo’rilarning ko’kka o’rlar ohlari,
Qahraton chimchilar,o’rtar yurakni.
Qayga ketdi kuzning tiyramohlari,
Ona,pechga yana o’tin kerakmi?

Bu fasl-anduhlik,
Yo’q ko’rgani ko’zim,
Darvozam oldida qorlar…
Izingiz!
Sizni kutayapman mehri issig’im,
Qish yo’q dunyolarga olib keting Siz…

Yoki takror ayting,
Abadiymas,deng.
Sovuq yellar mudom yelmasligiga.
Ishontiring axir,g’arib dunyoning
Qahratondan iborat emasligiga!..

Qishdan tashkil topgan tuyular dunyo…

QO’NG’IROQ

Urildi qattiq zarb,
ingradi soqqa
So’ngra mis devorga bosh urdi.
Darang!
O’zi anglolmadi nima bo’lganin,
Faqat og’riq sezdi,bo’g’zida jarang.
Ko’ksidan otildi zirqiroq faryod,
(Hissiz yuraklarni titratdi,biroq!)
Kunda ming zarb ko’rar,
So’ng g’ofillarni
Uyg’otib borardi qo’ng’iroq.
Rabbano,
Mayliga ko’ksimda kadar,
Yuragim yig’lasa,ko’zimda kulsam.
Dard bergin mayliga,
Og’riq ber,og’riq-
Roziman,bir umr qo’ng’iroq bo’lsam!
Uyg’otsam,ko’k qadar sovrulsa ohim
Mayli,iztirobda qovrulsam,yonsam.
Kul bo’lgan jismimdan ozod bo’lsa ruh,
Shunda diydoringga umid uyg’onsa.
Dunyo-kabirlashib borayotgan cho’l,
Odamzod-sarbonin yo’qotgan karvon.
O,o’sha sargashta karvonni yo’lga
Boshlagan qo’ng’iroq qilgin,Xudojon!
Ming yillar sukuti cho’mgan ko’zlarda,
Bir yolqin,
Ko’kslarda avj nola bo’lsam.
Moh bosgan,qorong’u,chirkin qalblarga
Quyoshning nuridan bir tola bo’lsam.
Zarb bergin mayliga,
yuksalgum tobor
Kulib qarshilayman kulfatlaringni.
Mahshar kun qo’ng’iroq bo’lib chorlagum,
Sen tomon rasuling ummatlarini!..

GLADIATOR QISSASI

Qonga o’ch olomon qalqiydi birdan,
Hayajonla guvranib olar arena.
-Demak,bugun o’limgacha boradi bu jang,
Axir,Sezar` kelayapti qaranglar,ana.

Bu chog’ esa ko’zi qonga to’lgan yo’lbarsning
och nigohi gladiator bo’ylab izg’iydi.
Abjir edi qul,bechora lekin qurolsiz,
(Chunki,u isyonning yo’lboshchisiydi!..)

Avval qo’rquv,so’ngra g’azab o’t oldi tanda,
Jangchi o’zin unutdi bas,hatto otini.
Faqat…
Faqat ko’z oldidan ketmasdi sira,
Chavaqlangan ikki o’g’li,
bo’g’izlangan qari onasi
va…badnom qilingan xotini.

Endi unda jondan bo’lak yo’qotguvchi yo’q,
Shu o’y bilan arenaga ko’z soldi sarosar.
Barchasiga sababkordir bu jirkanch muhit
Va bosh yo’lbars-hirs,nafs,zulmdan qondek ivigan
chirik tanin oppoq toga bekitgan Sezar`.

Ammo,osmon lom-mim demas,ma’budlar ham jim!
O,ming la’nat! Bu kurashga yolg’iz o’zi tashlandi.
Bunda erk va istibdodning raqsi bo’lar chin,
Xo’rlik va zulmning noteng janggi boshlandi…

Tomoshabinlar orasida bir senatorning
Jajji o’g’li turar edi,dahshatga to’lib.
Afsuslanar,bechoraga yordam berardi,
Kelganida bunga,mitti xanjarin olib.

Bola ongi pichirlaydi:Bu ne razolat,
Yo’lbars bilan qurolsiz jang?!
Unsiz so’zlari.
Ona,menga bu beg’ubor negadir tanish,
Ona,menga o’xshab ketar uning ko’zlari!

Lekin,shu on hayajonga tushdi olomon,
Chayqaldi,so’ng mozor jimi cho’kdi bir og’ir.
Gladiator o’lgan edi!
Xalqqa o’limmas,
bu sahnaning tugagani yoqmadi chog’i…

Ona,xobga qandaydir tig’ botar tunlari.
Uyg’onaman qora terga tushganda gohi.
Uzun kecha,tushlarimda qiladi ta’qib,
O’sha mazlum erksevarning g’amgin nigohi.

Biroq,tarix-qaysar choldir,
aytgani-aytgan.
O’zgartirar yo’llar yopiq,murvatlar ham berk.
Ammo,meni qiynayverar-o’sha sahnada
Jangchi emas,
qul qilingan
Erk o’lgandi,
Erk!

Nega?
Nechun?
Ne sababdan?
Javobsiz hislar…
Bugun shunday savollarga yomon to’lganman.
Tangrim,ko’nglim sezayapti,qay bir umrimda
Senatorning o’sha ojiz o’g’li bo’lganman…

Faqat,tarix-qaysar cholning o’gitlari ko’p,
Barisidan to’g’ri yo’lni ko’rmoqlik kerak.
Himoyasiz Erk kurashga chiqsa,yordamchun
Lozim paytda xanjar olib yurmoqlik kerak!