Ойбек таваллудининг 100 йиллиги олдидан
Ойбек ҳар кўрганида «Севаман сени, ҳар дақиқа хаёлимда фақат сен яшайсан! Нега мендан қочасан?» деб таъна қилади. Мен бўлсам «Ҳали ёшман, бундай гапларга тушунмайман», дейман уялиб. У хафа бўлади. «Хиёбонларда айланайлик», «Юр, суратга тушайлик» дейди. Кўнмайман. У яна ва яна хафа бўлади… (Зарифа Саидносирова. «Ойбегим менинг» китобидан) Davomini o'qish