Бугун тунда тўйиб ухламаганим сабаб жуда чарчаганим сезсам-да, атайин Россиянинг Новосибирск шаҳридан хонадонимга, тасаввуф ҳақида суҳбатлашишга келган журналист аёл билан 3 соатча суҳбатлашишга мажбур эдим. Ярим тунда Саодат қизимнинг шеърини ўқиб қолдим. Ич-ичимда, руҳимда пайдо бўлган мамнунликдан неча-неча миллиард сиғган оламга сиғмай қолгандек сездим ўзимни. Раҳмат, Саодат!
Саодат Файзиева
ХУРШИД ДАВРОНДАН
УСМОН АЗИМГА МАКТУБ
Осмонга борар йўлни
Тополмадиг-а, жўра,
Дунё бизга тошлардан
Қанча болишлар қўйди.
Анув хомуш майсадан
Қуёшнинг уйин сўра,
Бу қаҳратон кунларим
Юрак-бағримни ўйди.
Мезон кириб умримга
Соврилмоқда ҳушларим,
Самарқанддан берида
Учмас бўлди лайлаклар.
Тонгда зилол анҳорга
Етаклайди тушларим,
Жўра, қачон қанотин
Ўстираркин юраклар?
Қара, Сурхон тарафдан
Бир алп елиб келадир,
Қалампирмунчоқ тақиб
Кузатгандир даштлари.
Биз сиғмаган қишлоқнинг
Суратини силадим —
Бармоғимни ҳўл қилди
Онамнинг кўзёшлари.
Деразангни чертади
Кузнинг маҳзун товуши,
Бир ёруғ сўз кезади
Сиғмай томирларингга.
Йиллар ўтиб бормоқда
Шамолларга қовушиб,
Мағлуб бўласан ичда
Яшар Темурларингга.
Жўра, бошингни кўтар,
Ҳали яшаймиз узоқ.
Дарахт билан бизларни
Сафга терди худойим.
Бир ўзингмас, башар деб
Сезарсан энди титроқ —
Иккимизга Сўз деган
Умр берди худойим!
Bugun tunda to’yib uxlamaganim sabab juda charchaganim sezsam-da, atayin Rossiyaning Novosibirsk shahridan xonadonimga, tasavvuf haqida suhbatlashishga kelgan jurnalist ayol bilan 3 soatcha suhbatlashishga majbur edim. Yarim tunda Saodat qizimning she’rini o’qib qoldim. Ich-ichimda, ruhimda paydo bo’lgan mamnunlikdan necha-necha milliard sig’gan olamga sig’may qolgandek sezdim o’zimni. Rahmat, Saodat!
Saodat Fayzieva
XURSHID DAVRONDAN
USMON AZIMGA MAKTUB
Osmonga borar yo’lni
Topolmadig-a, jo’ra,
Dunyo bizga toshlardan
Qancha bolishlar qo’ydi.
Anuv xomush maysadan
Quyoshning uyin so’ra,
Bu qahraton kunlarim
Yurak-bag’rimni o’ydi.
Mezon kirib umrimga
Sovrilmoqda hushlarim,
Samarqanddan berida
Uchmas bo’ldi laylaklar.
Tongda zilol anhorga
Yetaklaydi tushlarim,
Jo’ra, qachon qanotin
O’stirarkin yuraklar?
Qara, Surxon tarafdan
Bir alp yelib keladir,
Qalampirmunchoq taqib
Kuzatgandir dashtlari.
Biz sig’magan qishloqning
Suratini siladim —
Barmog’imni ho’l qildi
Onamning ko’zyoshlari.
Derazangni chertadi
Kuzning mahzun tovushi,
Bir yorug’ so’z kezadi
Sig’may tomirlaringga.
Yillar o’tib bormoqda
Shamollarga qovushib,
Mag’lub bo’lasan ichda
Yashar Temurlaringga.
Jo’ra, boshingni ko’tar,
Hali yashaymiz uzoq.
Daraxt bilan bizlarni
Safga terdi xudoyim.
Bir o’zingmas, bashar deb
Sezarsan endi titroq —
Ikkimizga So’z degan
Umr berdi xudoyim!
