Ўзбек-озарбайжон адабий алоқаларини мустаҳкамлаш учун хизмат қилаётган адабиётшунос олимлардан бири, филология фанлари доктори Саодат Муҳамедовадир. Унинг озарбайжон шеърияти ҳақидаги жуда кўп мақолалари Тошкент ва Баку матбуотида чоп этилган. Саодатхоним озарбайжон шоирларини ижодини тадқиқ этиш билан бирга уларнинг шеърларини таржима қилиб ўзбек ўқувчисига етказишга ҳаракат қилаётган таржимон ҳамдир. Бугун унинг таржимасида иқтидорли шоир Кулу Оқсас шеърларини тақдим этамиз.

Кулу ОҚСАС
ШЕЪРЛАР

Истеъдодли озарбайжон шоири Кулу Оқсас (Qulu Ağsəs (Zeynalov Qulu Ağsəs oğlu) 1969 йилнинг 20 апрелида Ағдамда туғилган. Бир неча шеърлар («Sənsən hər yer», «Nöqtələr») ва ҳикоялар тўпламлари муаллифи, Бир қатор адабий мукофотлар билан тақдирланган. «Юлдуз» (» Ulduz») журнали бош муҳаррири. У ижодда ўзига хос йўл танлаган шоирларнинг биридир.

Нуқталар

Тилимдан тушмас бир от
нуқталар
Тангридан гўзал жаллод
нуқталар
Дармонимнинг дардида
нуқталар
Қонимнинг ҳар гардида
нуқталар
Тўкилади ногаҳон
нуқталар
На пинҳондир на аён
нуқталар
Қалам қоғоз битик…ва
нуқталар
Кўкда Оллоҳ, заминда
нуқталар

Мен ва у

Мен
Унинг қучоғин севинтира олмадим,
У
Менга оталик бахтин бермади.
Тангри кўрди
Бизни аяди…
Азоблар ҳалқасин
Бизга тақмади.

Мен
Уни севдим бутун юрагим билан.
У
Мени севди истаги қадар.
Иккимизнинг ўртамизда гоҳ
Портлар эди фишанг-мушаклар.

Мен
Уни ташлаб кетишим мумкин,
У
менинг феълимни яхши билади.
— Сенчи? — десам кўзига боқиб,
Кўзойнагим ювар,
Кўзёшлари оқиб.

Ҳар заррада сенсан, Оллоҳ!

Умримдан қанча қолди,
Неча соат, Оллоҳим?
Кўпдан сендан на хабар бор,
Не омонат, Оллоҳим!

Ким кесди сен томон йўлим,
Адаштирди сўқмоғим?
Кетгум қайси жаҳаннамга,
Қачон бўлур сўроғим?

Қачон  ажал отин миниб,
Еларман  йўл-тошингдан?
От остимдан учган маҳал,
Учгум мен ҳам қошингдан…

Учган чоғим гуноҳларим
Тўкилади  юзимга.
Гуноҳларим ўзим айтсам,
Ишонарсан сўзимга?

Ёдингдами сенга таниш
қизни севиб қолгандим?
На ўзгага бердим уни,
На ўзимга олгандим…

Йўлимга зор этдим кўзин,
Энди сен ҳам кўзим ўй.
Ўша қизнинг юзларига
Сен меҳрибон қўлинг қўй.

Неча бора сўз юбординг,
Эриндиму ёзмадим.
Юрагимга учқун бердинг,
Мен ношукур — ёнмадим.

Билиб билмай гуноҳ қилдим,
шароб суздим – биларсан,
Сен яратган дунёдан ҳам
Кўзим уздим — биларсан.

Руҳимни ҳам тебратмади
Минг хил нозу неъматинг
Ёмонладим толеъимни —
Ҳақдан келган қисматни.

Марҳаматинг билан доим
Гуноҳларим беркитдинг…
Кўпдан буён энди қалбим
Бир ёлбориш ўртайди:

Келиб тавба қилмоқ учун
Менга ер бер, Оллоҳим!
Ўша ернинг ҳар гардида
Сени кўрай, Оллоҳим!..

Гуноҳларим барчасини
тинмай ювай у ерда,
Имкон бергин,кучим етса,
Сенга тўяй у ерда!

Саодат Муҳамедова таржималари
«Хуршид Даврон кутубхонаси»  таҳрири остида

Kulu OQSAS
SHE’RLAR

   Iste’dodli ozarbayjon shoiri Kulu Oqsas (Qulu Ağsəs (Zeynalov Qulu Ağsəs oğlu) 1969 yilning 20 aprelida Ag’damda tug’ilgan. Bir necha she’rlar («Sənsən hər yer», «Nöqtələr») va hikoyalar to’plamlari muallifi, Bir qator adabiy mukofotlar bilan taqdirlangan. «Yulduz» (» Ulduz») jurnali bosh muharriri. U ijodda o’ziga xos yo’l tanlagan shoirlarning biridir.

Nuqtalar

Tilimdan tushmas bir ot
nuqtalar
Tangridan go’zal jallod
nuqtalar
Darmonimning dardida
nuqtalar
Qonimning har gardida
nuqtalar
To’kiladi nogahon
nuqtalar
Na pinhondir na ayon
nuqtalar
Qalam qog’oz bitik…va
nuqtalar
Ko’kda Olloh, zaminda
nuqtalar

Men va u

Men
Uning quchog’in sevintira olmadim,
U
Menga otalik baxtin bermadi.
Tangri ko’rdi
Bizni ayadi…
Azoblar halqasin
Bizga taqmadi.

Men
Uni sevdim butun yuragim bilan.
U
Meni sevdi istagi qadar.
Ikkimizning o’rtamizda goh
Portlar edi fishang-mushaklar.

Men
Uni tashlab ketishim mumkin,
U
mening fe’limni yaxshi biladi.
— Senchi? — desam ko’ziga boqib,
Ko’zoynagim yuvar,
Ko’zyoshlari oqib.

Har zarrada sensan, Olloh!

Umrimdan qancha qoldi,
Necha soat, Ollohim?
Ko’pdan sendan na xabar bor,
Ne omonat, Ollohim!

Kim kesdi sen tomon yo’lim,
Adashtirdi so’qmog’im?
Ketgum qaysi jahannamga,
Qachon bo’lur so’rog’im?

Qachon  ajal otin minib,
Yelarman  yo’l-toshingdan?
Ot ostimdan uchgan mahal,
Uchgum men ham qoshingdan…

Uchgan chog’im gunohlarim
To’kiladi yuzimga.
Gunohlarim o’zim aytsam,
Ishonarsan so’zimga?

Yodingdami senga tanish
qizni sevib qolgandim?
Na o’zgaga berdim uni,
Na o’zimga olgandim…

Yo’limga zor etdim ko’zin,
Endi sen ham ko’zim o’y.
O’sha qizning yuzlariga
Sen mehribon qo’ling qo’y.

Necha bora so’z yubording,
Erindimu yozmadim.
Yuragimga uchqun berding,
Men noshukur — yonmadim.

Bilib bilmay gunoh qildim,
sharob suzdim – bilarsan,
Sen yaratgan dunyodan ham
Ko’zim uzdim — bilarsan.

Ruhimni ham tebratmadi
Ming xil nozu ne’mating
Yomonladim tole’imni —
Haqdan kelgan qismatni.

Marhamating bilan doim
Gunohlarim berkitding…
Ko’pdan buyon endi qalbim
Bir yolborish o’rtaydi:

Kelib tavba qilmoq uchun
Menga yer ber, Ollohim!
O’sha yerning har gardida
Seni ko’ray, Ollohim!..

Gunohlarim barchasini
tinmay yuvay u yerda,
Imkon bergin,kuchim yetsa,
Senga to’yay u yerda!

Saodat Muhamedova tarjimalari
«Xurshid Davron kutubxonasi»  tahriri ostida