Бундан бир неча йил аввал сайтимизда тожикистонлик ёш ўзбек шоири Шуҳрат Шокир шеърлари билан (мана бу саҳифада),кейинчалик у таржима қилган япон адиби Акутагава Рюноскенинг «Расёмон дарвозаси» ҳикояси билан (ҳикоя ва Хуршид Дўстмуҳаммаднинг таржима ҳақидаги фикрлари мана бу саҳифада)  таништирган эдик. Унинг янги шеърлари ҳам сизни бефарқ қолдирмаслигига ишонаман.

Шуҳрат ШОКИР
МУНГЛИҒ МУСОФИРМАН…

Шуҳрат Шокир 1987 йилнинг 14- апрелида Суғд вилоятининг  Исфара ноҳиясига қарашли Офтобрўй қишлоғида туғилган. 1993-2004 йиллар шу қишлоқдаги ўрта мактабда ўқиди. 2004-2010 йиллар мобайнида Хўжанд Давлат Университетининг ўзбек филологияси факултетида таҳсил олди. Бугунги кунда Россияда меҳнат муҳожири.

* * *

Баҳор қайга кетди
Хатсиз, хабарсиз,
Бу музтар қалбларга назар солмасдан?
У кетган йўлларга термулиб унсиз,
Юзлари сарғайган
Тупроқлардайин
Йигирма саккиз йил яшадим,
Ҳаргиз
«Мен озодман», дея мақтанолмасдан.

Салкам ўттиз йиллик
Ярми изтироб,
Ярми исён билан босилган йўлман.
Худо ярлақаган пешонасида
Фароғат балқиган мўътабар, қутлуғ,
Муслима қизларнинг
Юзлари мисол
Бир мунаввар тонгни соғинган қулман…

Тўрвасин бошининг остига қўйиб,
Беозор кўз юмган
Дарвиш сингари
Ўлмоқ менга насиб этмайди, тайин.
Ахир бу дунёдан
Зор кўнглим тўлиб,
Озод бўлолмадим Асқар Маҳкамнинг
Қабри узра қўнган қушчалардайин…

Кўнглим ярим менинг,
Фарёдим бутун,
Тўлиб бораётган
Сабр косамдай
Ҳовучим тўладир дуога лим-лим.
Бедорликда кечган,
Зорликда кечган,
Салкам
Ўттиз йиллик тоқатим учун
Бир ҳовуч озодлик ҳадя эт, Тангрим!

* * *

Мунглиғ мусофирман,
Келмайсан йўқлаб,
Бардавом йўлларда тўзиб ётган нур.
Тўкилиб боряпман, йироқ — ёвуқлар
Қасдлашиб келганда жонимга довур.

Бу вайрон
Кўнглимнинг кўчаларида
Мен сендан ўзга бир олам кўрдимми,
Келмайсан,
Чор — ночор ғуссаларингдан
Эгилган бошингга бало бўлдимми?..

Кўксимда фарёдлар
Кўкарган чоғлар,
Тупроққа ийланиб бормоқда жоним.
Қасдлашиб келмоқда йироқ — ёвуқлар,
Фақат сен келмайсан, балогардоним…

* * *

Йўлимдан қайтмадим,
Гоҳи мунаввар,
Гоҳида бесамар йўлларда юрдим…
Фақат Шуҳрат деган
Бир дарбадарнинг
Кўнглини кўтариб ўтмоқда умрим.

Йўлимдан қайтмадим,
Беқарор, сармаст,
Бу вайрон қалб билан,
Бу исён билан
Йўлларга сиғмасам
Дунёга сиғмас
Менинг юрагимда улғайган Ватан…

Сўзимдан қайтмадим,
Гоҳида бедор,
Гоҳи бекор бўлди айтган сўзларим.
Бир табаррук сўзни излар интизор
Гуноҳкор кўзларим,
Осий кўзларим…

Сўзимдан қайтмадим,
Мен бир ғарибнинг
Гарчанд бисотимда
Бирорта сўз йўқ —
Шаҳид кетган улуғ оталаримнинг
Оғзидан отилган қонидай қутлуғ…

Яшайман мунаввар
Дийдоринг тилаб,
Сенга ёвуқлашиб бораяпман жим.
Ўлимдан қайтмасман, ёруғ юз билан
Қайтсам,
Фақат сенга қайтаман, Тангрим!..

* * *

Журъатим етмайди бир бор дараклаб,
«Ҳолинг не кечди?»-деб сўрамоққа ҳам.
Сочлари супурги, қўллари косов,
Қай бир ёт ҳовлида юрган муслимам.

Ўзим ҳам дардимни қилмасман ошкор,
Яшайман осойиш топгандай буткул.
Билмайсан, кўксимда минг йилдан буён
Гуркираб ўсмоқда битта фарёдгул…

ТУҒИЛГАН КУН

Бошим тошдан экан, ўлмадим,
Ҳануз
Довдир шамоллардай қолмадим йўлдан.
Ўн тўртинчи апрел, кўришяпман юз
Йигирма олтинчи баҳорим билан.

Шодон кунларимда
Кездим маст – аласт,
Билмадим, меҳрига зор эдим кимнинг.
Суймаган касларга ёлвордим, фақат
Қадрига етмадим суйганларимнинг.

Телбавор феълимдан безиб кетди ким,
Ўзим аро йўлда қолдирдим кимни…
Тоқатим тоқ бўлди, қаттиқ соғиндим
Офтобрўйда қолган
Офтобларимни…

Кўзларин оқини
Сарғайтирди ғам,
Онам қариб қолди қирққа кирмасдан.
Одам бўлолмадим,
Мен – бир шумқадам,
Отамнинг сочларин оқартирмасдан.

Мурувват қилмадим на дўст, на ёрга,
Ёруғлик чиқмади босган изимдан.
Чиқса жоним чиқар
Асов тулпордай,
Бир фарёд чиқмайди менинг ичимдан.

Довдир шамоллардай топмадим тўзим,
Юрган дарё дедим,
Қолмадим йўлдан.
Бугун қутлаяпман ўзимни ўзим
Йигирма олтинчи баҳорим билан…

* * *

Мадоринг қуриди,
Кўз ёшинг тинди,
Ит қувган соқовдай ўтиб кетди вақт.
Бизни ўз йўлига бошлайди энди,
Бизнинг йўлимизга юрмаган қисмат.

Энди йўқламасман,
Кутмасман атай,
Ўжар шамоллардай беқарор қизни.
Сен ҳам соғинмайсан,
Ўзинг айтгандай,
Юртма — юрт санғиган бир қўнимсизни…

Садақа тегмаган гадодай бекас,
Сенсиз кўчаларда турмасман карахт.
Майли,
Бизга насиб қилмаса, қилмас,
Ўшал алмисоқдан қолиб кетган бахт.

Қайтмагин довдираб,
Йўлингдан озиб,
Сенга бахт беролмас ўлгунича ҳам
Барча гуноҳини бўйнига олиб,
Сазойи бўлмоққа шай турган одам.

* * *

Хўжанд суви сокин оққан ерларда,
Жонимни аёзлар чаққан ерларда,
Ёғиб адо бўлди ҳорғин хазонлар,
Устма — уст ёғилган саволлар янглиғ.

Нигорон кунларим сарғайиб ўтди,
Беором тунларим қарғаниб ўтди,
Юпун қолиб кетди дарахтлар, эсиз,
Боши очиқ қолган аёллар янглиғ.

Рўшнолик кўрмаган дунёларимни,
Ижобат бўлмаган дуоларимни,
Топтаб ўтиб кетди ялмоғиз кунлар
Оёқости бўлган хазонлар янглиғ.

Энди бир соғиниб эсламас ҳеч ким,
Мени бир соғиниб изламас хеч ким.
Хўжанд суви сокин оққан ерларда
Қўним топмай кетган шамоллар янглиғ.

    Bundan bir necha yil avval saytimizda tojikistonlik yosh o’zbek shoiri Shuhrat Shokir she’rlari bilan (mana bu sahifada),keyinchalik u tarjima qilgan yapon adibi Akutagava Ryunoskening «Rasyomon darvozasi» hikoyasi bilan (hikoya va Xurshid Do’stmuhammadning tarjima haqidagi fikrlari mana bu sahifada) tanishtirgan edik. Uning yangi she’rlari ham sizni befarq qoldirmasligiga ishonaman.

Shuhrat SHOKIR
MUNGLIG’  MUSOFIRMAN…

   Shuhrat Shokir 1987 yilning 14- aprelida Sug’d viloyatining Isfara nohiyasiga qarashli Oftobro’y qishlog’ida tug’ilgan. 1993-2004 yillar shu qishloqdagi o’rta maktabda o’qidi. 2004-2010 yillar mobaynida Xo’jand Davlat Universitetining o’zbek filologiyasi fakultetida tahsil oldi. Bugungi kunda Rossiyada mehnat muhojiri.

* * *

Bahor qayga ketdi
Xatsiz, xabarsiz,
Bu muztar qalblarga nazar solmasdan?
U ketgan yo’llarga termulib unsiz,
Yuzlari sarg’aygan
Tuproqlardayin
Yigirma sakkiz yil yashadim,
Hargiz
«Men ozodman», deya maqtanolmasdan.

Salkam o’ttiz yillik
Yarmi iztirob,
Yarmi isyon bilan bosilgan yo’lman.
Xudo yarlaqagan peshonasida
Farog’at balqigan mo»tabar, qutlug’,
Muslima qizlarning
Yuzlari misol
Bir munavvar tongni sog’ingan qulman…

To’rvasin boshining ostiga qo’yib,
Beozor ko’z yumgan
Darvish singari
O’lmoq menga nasib etmaydi, tayin.
Axir bu dunyodan
Zor ko’nglim to’lib,
Ozod bo’lolmadim Asqar Mahkamning
Qabri uzra qo’ngan qushchalardayin…

Ko’nglim yarim mening,
Faryodim butun,
To’lib borayotgan
Sabr kosamday
Hovuchim to’ladir duoga lim-lim.
Bedorlikda kechgan,
Zorlikda kechgan,
Salkam
O’ttiz yillik toqatim uchun
Bir hovuch ozodlik hadya et, Tangrim!

* * *

Munglig’ musofirman,
Kelmaysan yo’qlab,
Bardavom yo’llarda to’zib yotgan nur.
To’kilib boryapman, yiroq — yovuqlar
Qasdlashib kelganda jonimga dovur.

Bu vayron
Ko’nglimning ko’chalarida
Men sendan o’zga bir olam ko’rdimmi,
Kelmaysan,
Chor — nochor g’ussalaringdan
Egilgan boshingga balo bo’ldimmi?..

Ko’ksimda faryodlar
Ko’kargan chog’lar,
Tuproqqa iylanib bormoqda jonim.
Qasdlashib kelmoqda yiroq — yovuqlar,
Faqat sen kelmaysan, balogardonim…

* * *

Yo’limdan qaytmadim,
Gohi munavvar,
Gohida besamar yo’llarda yurdim…
Faqat Shuhrat degan
Bir darbadarning
Ko’nglini ko’tarib o’tmoqda umrim.

Yo’limdan qaytmadim,
Beqaror, sarmast,
Bu vayron qalb bilan,
Bu isyon bilan
Yo’llarga sig’masam
Dunyoga sig’mas
Mening yuragimda ulg’aygan Vatan…

So’zimdan qaytmadim,
Gohida bedor,
Gohi bekor bo’ldi aytgan so’zlarim.
Bir tabarruk so’zni izlar intizor
Gunohkor ko’zlarim,
Osiy ko’zlarim…

So’zimdan qaytmadim,
Men bir g’aribning
Garchand bisotimda
Birorta so’z yo’q —
Shahid ketgan ulug’ otalarimning
Og’zidan otilgan qoniday qutlug’…

Yashayman munavvar
Diydoring tilab,
Senga yovuqlashib borayapman jim.
O’limdan qaytmasman, yorug’ yuz bilan
Qaytsam,
Faqat senga qaytaman, Tangrim!..

* * *

Jur’atim yetmaydi bir bor daraklab,
«Holing ne kechdi?»-deb so’ramoqqa ham.
Sochlari supurgi, qo’llari kosov,
Qay bir yot hovlida yurgan muslimam.

O’zim ham dardimni qilmasman oshkor,
Yashayman osoyish topganday butkul.
Bilmaysan, ko’ksimda ming yildan buyon
Gurkirab o’smoqda bitta faryodgul…

TUG’ILGAN KUN

Boshim toshdan ekan, o’lmadim,
Hanuz
Dovdir shamollarday qolmadim yo’ldan.
O’n to’rtinchi aprel, ko’rishyapman yuz
Yigirma oltinchi bahorim bilan.

Shodon kunlarimda
Kezdim mast – alast,
Bilmadim, mehriga zor edim kimning.
Suymagan kaslarga yolvordim, faqat
Qadriga yetmadim suyganlarimning.

Telbavor fe’limdan bezib ketdi kim,
O’zim aro yo’lda qoldirdim kimni…
Toqatim toq bo’ldi, qattiq sog’indim
Oftobro’yda qolgan
Oftoblarimni…

Ko’zlarin oqini
Sarg’aytirdi g’am,
Onam qarib qoldi qirqqa kirmasdan.
Odam bo’lolmadim,
Men – bir shumqadam,
Otamning sochlarin oqartirmasdan.

Muruvvat qilmadim na do’st, na yorga,
Yorug’lik chiqmadi bosgan izimdan.
Chiqsa jonim chiqar
Asov tulporday,
Bir faryod chiqmaydi mening ichimdan.

Dovdir shamollarday topmadim to’zim,
Yurgan daryo dedim,
Qolmadim yo’ldan.
Bugun qutlayapman o’zimni o’zim
Yigirma oltinchi bahorim bilan…

* * *

Madoring quridi,
Ko’z yoshing tindi,
It quvgan soqovday o’tib ketdi vaqt.
Bizni o’z yo’liga boshlaydi endi,
Bizning yo’limizga yurmagan qismat.

Endi yo’qlamasman,
Kutmasman atay,
O’jar shamollarday beqaror qizni.
Sen ham sog’inmaysan,
O’zing aytganday,
Yurtma — yurt sang’igan bir qo’nimsizni…

Sadaqa tegmagan gadoday bekas,
Sensiz ko’chalarda turmasman karaxt.
Mayli,
Bizga nasib qilmasa, qilmas,
O’shal almisoqdan qolib ketgan baxt.

Qaytmagin dovdirab,
Yo’lingdan ozib,
Senga baxt berolmas o’lgunicha ham
Barcha gunohini bo’yniga olib,
Sazoyi bo’lmoqqa shay turgan odam.

* * *

Xo’jand suvi sokin oqqan yerlarda,
Jonimni ayozlar chaqqan yerlarda,
Yog’ib ado bo’ldi horg’in xazonlar,
Ustma — ust yog’ilgan savollar yanglig’.

Nigoron kunlarim sarg’ayib o’tdi,
Beorom tunlarim qarg’anib o’tdi,
Yupun qolib ketdi daraxtlar, esiz,
Boshi ochiq qolgan ayollar yanglig’.

Ro’shnolik ko’rmagan dunyolarimni,
Ijobat bo’lmagan duolarimni,
Toptab o’tib ketdi yalmog’iz kunlar
Oyoqosti bo’lgan xazonlar yanglig’.

Endi bir sog’inib eslamas hech kim,
Meni bir sog’inib izlamas xech kim.
Xo’jand suvi sokin oqqan yerlarda
Qo’nim topmay ketgan shamollar yanglig’.