5-октябрь — Устоз Нажмиддин Комилов туғилган кун!
Бир воқеани доим эслаб тураман. Бу воқеа раҳматли Озод Шарафиддинов у кишини қандай юксак эҳтиром билан эътироф қилганига далил бўлади. Олимнинг “Тасаввуф” деган китоби эълон қилиниб, халқ ичида кенг тарқалган вақт эди. Озод Шарафиддинов домланинг ҳам бир китоби нашрдан чиқиб, бир куни шу китобнинг тақдимоти бўлди. Шу сабаб билан бир қанча олим ва ижодкорлар у кишининг уйига борган эдик. Озод ака ногирон эдилар, баъзан оромкурсида амаллаб ўтирардилар. Нажмиддин Комилов кириб келганида, устоз Озод акада у кишига нисбатан ҳурмат аломатлари ва муносиб қаршилаб олиш иштиёқи пайдо бўлди. Кўришган вақтларида дарҳол Нажмиддин Комиловнинг қўлларини тутиб, кўзларига сурдилар ва: “Шу “Тасаввуф” китобини ёзган қўлларингизни бир кўзларимга сурай”, дедилар. Davomini o'qish
4-октябрь. 1938-йил. Ўзбек халқи тарихига энг қайғули ва қонли кун сифатида муҳрланган сана. 86 йил муқаддам миллат гуллари, халқ фидоийлари, маърифат тарафдорлари жисман йўқ қилинган кун… 
Кунларнинг бирида кенжа Соммерс хонимнинг бошига сира кутилмаганда каттагина омад қуши қўниб қолди: иттифоқо у нақ ўн беш доллар топиб олди. Хонимга шугина пул ҳам жуда кўпдек бўлиб туюлди, неча замонлардан бери эгнидан қўймай кийиб келаётган эски кўйлакчасининг тор-танқис чўнтагига Худонинг берганини авайлаб тиқаркан, назарида, гўё чўнтаги ҳамманинг кўзига кўринадиган тарзда қаппайиб кетгандек бўлди… 