Барча юртдошларимни, «Хуршид Даврон кутубхонаси» сайти муаллифлари ва мухлисларини, ижодкор ака-укалариму опа-сингилларимни, қавму қариндошларимни, қўни-қўшниларимни, фарзанду набираларимни Наврўз айёми билан чин юракдан қутлайман. Барчангизга Яратгандан саломатлик, хотиржамлик ва ҳаётий қувончлар тилайман!
Хуршид ДАВРОН
БАҲОР ШЕЪРЛАРИ
* * *
Мен эртага жуда эрта
Тинч уйқумни бузаман.
Оқ кўйлагим кияман-да,
Далаларни кезаман.
Яшилгина майсаларнинг
Бандларига босиб лаб,
Эркалайман қизалоқдай,
Қулоғига шивирлаб.
Кейин ойнинг елкасига
Қўлимни қўйиб беун,
Юрагимни очаман,
Ойдин бўлар ўша тун…
* * *
Ҳали осмон дилимдай хира,
Ҳали қуёш ҳам ғира-шира.
Кўзларини уқалар толзор,
Ҳали қуёш ўзи тафтга зор.
Қиш ва баҳор ўртаси бир кун.
Кутгил, юрак, эрта тонг пайти
Куртакларни ташлаб кетар тун
Ва осмонда қуёш гуллайди.
* * *
Тунда силкитаркан дарахтни шамол,
Дарахтлар титраркан маҳзун, букчайиб,
Дарахтзор қошига келар бир аёл,
Нозик оёқларин шабнамга чайиб.
У гуллар сочади ҳовуч-ҳовучлаб,
Ҳайратга тўлади армонли боғлар.
У куйлай бошласа, гулларни тишлаб
Уйғона бошлайди қуриган шохлар.
МЕН ДАРАХТГА АЙЛАНДИМ ТУНДА…
Мен дарахтга айландим тунда
ва аксимни кўрдим осмонда.
Юлдузларни шохимга ўраб
боқдим: наво оқди ялтираб.
Капалакдай ухлади дунё,
ухламади мен каби дарё.
Мен дарахтга айландим тунда –
тонгга қараб ўсди шохларим.
* * *
Ҳали куртак бўртгани йўқ,
Ҳали узоқдир баҳор,
Эпкинлар елмайди шўх,
Пастқамларда ётар қор.
Ҳали юксак тоғларнинг
Оппоқ қордан салласи.
Уйғотмаган боғларни
Ҳали қуёш ялласи.
Қорлар эрир барибир,
Тарқалади туманлар,
Очилади мисли сир
Гулга тўла чаманлар.
Шарқдан келган шабода
Баҳорни олиб келар,
Юракларни ўша он
Қувнатади шўх еллар.
Жамолини кўрсатар
Тиниқлашиб ҳур осмон,
Ғунча ёзиб чечаклар
Яшнайди алвон-алвон.
Ўсиб чиққан майсалар
Чўзар ердан тилини,
Толларни япроқ босиб
Букар адил белини.
Аммо ҳеч ким буларни
Сезмагайдир ҳеч қачон,
Агар дилда севгининг
Очилмаса гуллари.
БАҲОР КАПАЛАКЛАРИ
1
Ол чечаклар уйғонган чоқда
Капалакка айланган қалбим,
Учиб юрар яшил ўтлоқда
Болаларнинг қўшиғи каби.
2
Эрта тонгда бизларни қуёш
Чорлар баҳор қучоғи томон.
Унут бўлар алам ва кўзёш,
Жо бўлади дилимга осмон.
3
Гуллар чала бошлар қўнғироқ,
Бу сас дилни қитиқлаб учар.
Олисларда қуш сайраган боғ –
Болалигим ёдимга тушар.
4
Юлдузларни оралаб учар
Капалагим – порлоқ тўлин ой.
Уйқусираб қичқирар қушлар,
Фақат бедор шарқирайди сой.
* * *
Олтин ёмғир ёғиб
Ўтди. Баҳор-да!
Бўтана шиддатлар
Оқди анҳорда.
Шафтоли гулларин
Искадим боғда –
Сесканди юрагим,
Қолди титроқда.
Сиғмадим. Далага
Чиқиб кетдим мен.
Олис адирларга
Шошиб етдим мен.
Ўтлоқда ястаниб
Узоқ ўй сурдим –
Мангу бир қўшиқдай
Туюлди умрим.
* * *
Туни билан девор ёқалаб
Юриб чиқди шашқалоқ баҳор –
Туни билан эриб, юпқалаб
Тарновлардан ерга томди қор.
Туни билан боғдаги толнинг
Восил бўлди қишки тушлари.
Кўкрагини тилиб шамолнинг
Новдаларнинг чиқди тишлари.
Туни билан дарадаги қор
Кўчди қора жарликлар томон –
Туни билан юлдузлар чангин
Қорлар узра сепди ёш осмон.
Туни билан боқиб интизор
Кутиб олдим баҳор офтобин.
Аммо олиб келмади баҳор
Мен унутган сўзлар китобин.
Barcha yurtdoshlarimni, “Xurshid Davron kutubxonasi” sayti mualliflari va muxlislarini, ijodkor aka-ukalarimu opa-singillarimni,qavmu qarindoshlarimni, qo‘ni-qo‘shnilarimni, farzandu nabiralarimni Navro‘z ayyomi bilan chin yurakdan qutlayman. Barchangizga Yaratgandan salomatlik, xotirjamlik va hayotiy quvonchlar tilayman!
Xurshid DAVRON
BAHOR SHE’RLARI
* * *
Men ertaga juda erta
Tinch uyqumni buzaman.
Oq ko‘ylagim kiyaman-da,
Dalalarni kezaman.
Yashilgina maysalarning
Bandlariga bosib lab,
Erkalayman qizaloqday,
Qulog‘iga shivirlab.
Keyin oyning yelkasiga
Qo‘limni qo‘yib beun,
Yuragimni ochaman,
Oydin bo‘lar o‘sha tun…
* * *
Hali osmon dilimday xira,
Hali quyosh ham g‘ira-shira.
Ko‘zlarini uqalar tolzor,
Hali quyosh o‘zi taftga zor.
Qish va bahor o‘rtasi bir kun.
Kutgil, yurak, erta tong payti
Kurtaklarni tashlab ketar tun
Va osmonda quyosh gullaydi.
* * *
Tunda silkitarkan daraxtni shamol,
Daraxtlar titrarkan mahzun, bukchayib,
Daraxtzor qoshiga kelar bir ayol,
Nozik oyoqlarin shabnamga chayib.
U gullar sochadi hovuch-hovuchlab,
Hayratga to‘ladi armonli bog‘lar.
U kuylay boshlasa, gullarni tishlab
Uyg‘ona boshlaydi qurigan shoxlar.
MЕN DARAXTGA AYLANDIM TUNDA…
Men daraxtga aylandim tunda
va aksimni ko‘rdim osmonda.
Yulduzlarni shoximga o‘rab
boqdim: navo oqdi yaltirab.
Kapalakday uxladi dunyo,
uxlamadi men kabi daryo.
Men daraxtga aylandim tunda –
tongga qarab o‘sdi shoxlarim.
* * *
Hali kurtak bo‘rtgani yo‘q,
Hali uzoqdir bahor,
Epkinlar yelmaydi sho‘x,
Pastqamlarda yotar qor.
Hali yuksak tog‘larning
Oppoq qordan sallasi.
Uyg‘otmagan bog‘larni
Hali quyosh yallasi.
Qorlar erir baribir,
Tarqaladi tumanlar,
Ochiladi misli sir
Gulga to‘la chamanlar.
Sharqdan kelgan shaboda
Bahorni olib kelar,
Yuraklarni o‘sha on
Quvnatadi sho‘x yellar.
Jamolini ko‘rsatar
Tiniqlashib hur osmon,
G‘uncha yozib chechaklar
Yashnaydi alvon-alvon.
O‘sib chiqqan maysalar
Cho‘zar yerdan tilini,
Tollarni yaproq bosib
Bukar adil belini.
Ammo hech kim bularni
Sezmagaydir hech qachon,
Agar dilda sevgining
Ochilmasa gullari.
BAHOR KAPALAKLARI
1
Ol chechaklar uyg‘ongan choqda
Kapalakka aylangan qalbim,
Uchib yurar yashil o‘tloqda
Bolalarning qo‘shig‘i kabi.
2
Erta tongda bizlarni quyosh
Chorlar bahor quchog‘i tomon.
Unut bo‘lar alam va ko‘zyosh,
Jo bo‘ladi dilimga osmon.
3
Gullar chala boshlar qo‘ng‘iroq,
Bu sas dilni qitiqlab uchar.
Olislarda qush sayragan bog‘ –
Bolaligim yodimga tushar.
4
Yulduzlarni oralab uchar
Kapalagim – porloq to‘lin oy.
Uyqusirab qichqirar qushlar,
Faqat bedor sharqiraydi soy.
* * *
Oltin yomg‘ir yog‘ib
O‘tdi. Bahor-da!
Bo‘tana shiddatlar
Oqdi anhorda.
Shaftoli gullarin
Iskadim bog‘da –
Seskandi yuragim,
Qoldi titroqda.
Sig‘madim. Dalaga
Chiqib ketdim men.
Olis adirlarga
Shoshib yetdim men.
O‘tloqda yastanib
Uzoq o‘y surdim –
Mangu bir qo‘shiqday
Tuyuldi umrim.
* * *
Tuni bilan devor yoqalab
Yurib chiqdi shashqaloq bahor –
Tuni bilan erib, yupqalab
Tarnovlardan yerga tomdi qor.
Tuni bilan bog‘dagi tolning
Vosil bo‘ldi qishki tushlari.
Ko‘kragini tilib shamolning
Novdalarning chiqdi tishlari.
Tuni bilan daradagi qor
Ko‘chdi qora jarliklar tomon –
Tuni bilan yulduzlar changin
Qorlar uzra sepdi yosh osmon.
Tuni bilan boqib intizor
Kutib oldim bahor oftobin.
Ammo olib kelmadi bahor
Men unutgan so‘zlar kitobin.
