Адабий нашрларда таъкидланидек, Гулчеҳра Муродалиева шеърларининг фақатгина уларга мос топилган оҳанги ва ранги бор. Бугун шоиранинг янги шеърий туркумини тақдим этмоқдамиз.
Гулчеҳра МУРОДАЛИЕВА
ШАМОЛДАЙ КЕТМАГИН ОЛИБ…
КУЗ
Хазонлар…
Нега уларни кўриб юрак ларзага келади? –
Оғрийди.
Балким, ўтган ва ўтаётган бебадал йиллар
ва йўллар ҳаққи –
Кўзингда ёш қалқир?
Умр бешафқат:
Қиш – аёз.
Баҳор – хиёнаткор.
Ёз – ўткинчи…
Нега куз, танҳо кузгина бунчалар ғамангиз, сокин?
Шамолнинг телба қийноқларига бардош бериб
қалқиб-қалқиб турган сархуш дарахтлар
бунчалар сабрли бўлмаса!..
Хазонлар…
Қуёшнинг сарғиш нурларида ялт-ялт ёнаётган
нимжонгина майсалар
нега оловга ўхшайди –
Замин кўксидан сачраётган оловга?!
Нечун маъюс япроқлар тўкилолмайди –
У кимга илинган?..
…Бу фасл сени ҳушсиз айлайди:
титроқли тунларга, масъуд кунларга,
Ишқдан, – фақат Ишқдан покланган
Саҳарларга судрайди.
Қайтоласанми?..
Куз… Юракка ўхшайди.
Ҳаётини кимгадир бахшида этиб,
жимгина сўнаётган юракка…
* * *
Яхдай бармоқларим лабига босиб
аста шивирлади: “Севаман…”
Қорнинг юзларига ғамимни осиб,
ялиндим: ”Кетаман…”
Қорми – тақдиримга муҳрини босди.
Шамолми – супурди ортимдан…
…Тангрим,
Ёлғиз тангри ёдимда қолди –
бармоқлари – музлаган!..
* * *
Менда вақт йўқ.
Энди вақт бўлмас
“Дарахт, сени суйгум”, дейишга.
Сўнг ўртаниб,
Не дард, билмайин
Ундан олис-олис кетишга…
Совуқ панжалари йўқ вақтнинг
Кўзларимда узоқ йиллаган.
Бугун Ишқ бор.
Ҳар лаҳза Ишқдир, –
Нафаслари оппоқ
Гуллаган!..
* * *
Барчадан қолган Бахт
Мендан-да қолар:
Шаббода силкитар ялпизлар қаддин.
Дарча, булут,
Ёмғирдан ивиган сўқмоқ,
Турналар қайтади сўнмас Дард бўлиб…
Ёшлигим беролмам сенга, дўстгинам, –
Куйгун умр ўтар борини олиб!
Бироқ
Дарча, булут,
Ёмғирдан ивиган сўқмоқ
Ишқ бўлиб ёндирар ортимда қолиб!..
Барчадан қолган Бахт
Мендан-да қолар…
* * *
Сокинликни синдирар сой,
Шамол тўзғир ғарамларни.
Қора тунда кимдир излар
Моҳга кўнгли қарамларни…
…Мен ойдайин тўкилмадим, –
Юпатолмас бу шаббий ғам:
Сендай – ўтар, сендай – қайтмас
Муҳаббати ёлғонлар ҳам!..
…Ва тўзғитар жимликни сой,
Ва шамол ҳам… ғарамини…
Ва моҳ минг йил излаб, топмас
мендай – ёлғиз қарамини!..
* * *
Поклар ва нопоклар, –
Ал-Видо!
Эҳ! – бир бор адашдинг, Муҳаннис:
Зорликлар
Хорликлар бандида
Руҳимга сочилган Куй – анис,
Ғанимга меҳробим сотган из,
Кўнгилни қул қилган Ишқ –
Иблис, –
Ал-Хато!!!
Йўллари ханжарий – дор умр,
Ёлғиз Дил сиғмаган ғор – умр,
Бир томчи меҳрга зор умр, –
Хор умр,
Ет-гун-ча… –
Хо-ор Умр –
Ал-Жафо!!!
…Алвидо!..
ЖАВОБ
– Юраги нимталар – кулмайди,
Заҳарлимас сендай хаёли!.. –
Сендай, Ишқи учун ўлмайди
К-е-т-а-ё-т-г-а-н э-л-нинг аёли.
– Мендай – бўғзингизга ботмайди!..
Мендай – бошин урмас тошларга, –
Ишқни ўз тилида чорлайди
Элатимнинг сўнгги Аёли!..
* * *
Уни дерман ва ҳеч ёр истамасмен
Шамс Табризий.
Гаҳи худман, гаҳи бехуд –
Кўнгилнинг Баҳрида чўкдим.
Қаранг: ичимда У – пинҳон, –
Юракни чок-чок сўкдим!..
Ситилган хунидан – чак-чак,
заминда лолалар унгай,
Нафасимда бўйи анбар –
қўлимга қумрилар қўнгай!
Пойимга тиғлар экканлар:
ғаним ё дўстим – бир хилдек! –
Энди сиздан сўрорим йўқ, –
илкимда олмос ҳам гилдек!..
Қаранг: ичимда У – пинҳон,
Қаранг: сасимда сасланди. –
Кўксим узра тиғи паррон
Ниҳолланди,
ниҳолланди!..
УМР
Шамолдай кетмагин олиб –
Гулларнинг бўйлари қолсин…
Суймаса ўзидан тониб
Бу жонни ғанимлар олсин!
Шамолдай кетмагин олиб…
Ўтлоқлар шивирлар ҳорғин –
Кундузги ўйлардан холи.
…Қўй, энди бағирни тилма
Тунимнинг ханжари – ойи.
Шамолдай кетмагин олиб…
Бу дунё фонийдир – қолар.
Яшаш бир онийдир – қолар.
Қуёшдан аксини топмай
Куйган ҳам куймаган – қолар.
Сен мени олиб кет!
Олиб…
Adabiy nashrlarda ta’kidlanidek, Gulchehra Murodaliyeva she’rlarining faqatgina ularga mos topilgan ohangi va rangi bor. Bugun shoiraning yangi she’riy turkumini taqdim etmoqdamiz.
Gulchehra MURODALIYEVA
SHAMOLDAY KЕTMAGIN OLIB…
Gulchehra Murodaliyeva Tojikistonning Leninobod (hozirgi Sug‘d) da tug‘ilgan. 1986 yili Toshkent davlat (hozirgi Milliy) universitetining jurnalistika fakultetini tugatgan. She’rlari respublika gazeta va jurnallarida chop etilgan. 1993 yilda “Oy sharpasi”, 2014 yilda “Mushtoqlik fasli” nomli to‘plamlari nashr etilgan.
KUZ
Xazonlar…
Nega ularni ko‘rib yurak larzaga keladi? –
Og‘riydi.
Balkim, o‘tgan va o‘tayotgan bebadal yillar
va yo‘llar haqqi –
Ko‘zingda yosh qalqir?
Umr beshafqat:
Qish – ayoz.
Bahor – xiyonatkor.
Yoz – o‘tkinchi…
Nega kuz, tanho kuzgina bunchalar g‘amangiz, sokin?
Shamolning telba qiynoqlariga bardosh berib
qalqib-qalqib turgan sarxush daraxtlar
bunchalar sabrli bo‘lmasa!..
Xazonlar…
Quyoshning sarg‘ish nurlarida yalt-yalt yonayotgan
nimjongina maysalar
nega olovga o‘xshaydi –
Zamin ko‘ksidan sachrayotgan olovga?!
Nechun ma’yus yaproqlar to‘kilolmaydi –
U kimga ilingan?..
…Bu fasl seni hushsiz aylaydi:
titroqli tunlarga, mas’ud kunlarga,
Ishqdan, – faqat Ishqdan poklangan
Saharlarga sudraydi.
Qaytolasanmi?..
Kuz… Yurakka o‘xshaydi.
Hayotini kimgadir baxshida etib,
jimgina so‘nayotgan yurakka…
* * *
Yaxday barmoqlarim labiga bosib
asta shivirladi: “Sevaman…”
Qorning yuzlariga g‘amimni osib,
yalindim: ”Ketaman…”
Qormi – taqdirimga muhrini bosdi.
Shamolmi – supurdi ortimdan…
…Tangrim,
Yolg‘iz tangri yodimda qoldi –
barmoqlari – muzlagan!..
* * *
Menda vaqt yo‘q.
Endi vaqt bo‘lmas
“Daraxt, seni suygum”, deyishga.
So‘ng o‘rtanib,
Ne dard, bilmayin
Undan olis-olis ketishga…
Sovuq panjalari yo‘q vaqtning
Ko‘zlarimda uzoq yillagan.
Bugun Ishq bor.
Har lahza Ishqdir, –
Nafaslari oppoq
Gullagan!..
* * *
Barchadan qolgan Baxt
Mendan-da qolar:
Shabboda silkitar yalpizlar qaddin.
Darcha, bulut,
Yomg‘irdan ivigan so‘qmoq,
Turnalar qaytadi so‘nmas Dard bo‘lib…
Yoshligim berolmam senga, do‘stginam, –
Kuygun umr o‘tar borini olib!
Biroq
Darcha, bulut,
Yomg‘irdan ivigan so‘qmoq
Ishq bo‘lib yondirar ortimda qolib!..
Barchadan qolgan Baxt
Mendan-da qolar…
* * *
Sokinlikni sindirar soy,
Shamol to‘zg‘ir g‘aramlarni.
Qora tunda kimdir izlar
Mohga ko‘ngli qaramlarni…
…Men oydayin to‘kilmadim, –
Yupatolmas bu shabbiy g‘am:
Senday – o‘tar, senday – qaytmas
Muhabbati yolg‘onlar ham!..
…Va to‘zg‘itar jimlikni soy,
Va shamol ham… g‘aramini…
Va moh ming yil izlab, topmas
menday – yolg‘iz qaramini!..
* * *
Poklar va nopoklar, –
Al-Vido!
Eh! – bir bor adashding, Muhannis:
Zorliklar
Xorliklar bandida
Ruhimga sochilgan Kuy – anis,
G‘animga mehrobim sotgan iz,
Ko‘ngilni qul qilgan Ishq –
Iblis, –
Al-Xato!!!
Yo‘llari xanjariy – dor umr,
Yolg‘iz Dil sig‘magan g‘or – umr,
Bir tomchi mehrga zor umr, –
Xor umr,
Yet-gun-cha… –
Xo-or Umr –
Al-Jafo!!!
…Alvido!..
JAVOB
– Yuragi nimtalar – kulmaydi,
Zaharlimas senday xayoli!.. –
Senday, Ishqi uchun o‘lmaydi
K-ye-t-a-yo-t-g-a-n e-l-ning ayoli.
– Menday – bo‘g‘zingizga botmaydi!..
Menday – boshin urmas toshlarga, –
Ishqni o‘z tilida chorlaydi
Elatimning so‘nggi Ayoli!..
* * *
Uni derman va hech yor istamasmen
Shams Tabriziy.
Gahi xudman, gahi bexud –
Ko‘ngilning Bahrida cho‘kdim.
Qarang: ichimda U – pinhon, –
Yurakni chok-chok so‘kdim!..
Sitilgan xunidan – chak-chak,
zaminda lolalar ungay,
Nafasimda bo‘yi anbar –
qo‘limga qumrilar qo‘ngay!
Poyimga tig‘lar ekkanlar:
g‘anim yo do‘stim – bir xildek! –
Endi sizdan so‘rorim yo‘q, –
ilkimda olmos ham gildek!..
Qarang: ichimda U – pinhon,
Qarang: sasimda saslandi. –
Ko‘ksim uzra tig‘i parron
Nihollandi,
nihollandi!..
UMR
Shamolday ketmagin olib –
Gullarning bo‘ylari qolsin…
Suymasa o‘zidan tonib
Bu jonni g‘animlar olsin!
Shamolday ketmagin olib…
O‘tloqlar shivirlar horg‘in –
Kunduzgi o‘ylardan xoli.
…Qo‘y, endi bag‘irni tilma
Tunimning xanjari – oyi.
Shamolday ketmagin olib…
Bu dunyo foniydir – qolar.
Yashash bir oniydir – qolar.
Quyoshdan aksini topmay
Kuygan ham kuymagan – qolar.
Sen meni olib ket!
Olib…
