Дилмурод Дўстнинг шеърлари билан адабий матбуот, шу жумладан, сайтимиз орқали яхши танишсиз. Бугун ёш шоирнинг «Шарқ юлдузи» журналида эълон қилинган шеърий туркумини сизга тақдим этмоқдамиз.

Дилмурод ДЎСТ
ИЗҲОРЛАР ПОЙИНГДА ЁТАР СОЧИЛИБ…

    Дилмурод Дўст 1989 йил 5 декабрда Жиззах вилояти Зомин тумани Бешбулоқ қишлоғида туғилган. Дастлабки таълимни Сирдарё вилояти Сардоба туманидаги 11-ўрта мактабда олган. Шундан сўнг Гулистон cанъат коллежининг халқ чолғу созлари бўлимига ўқишга кириб, уни 2008 йили тамомлаган. 2012 йилдан Ўзбекистон давлат жаҳон тиллари университети халқаро журналистика факултетида таълим олмоқда. «Ташриф» номли илк шеърий тўплами нашр этилган.

Кўчага боқаман ойна ортидан.
Ташқарида қор.
Ташқари совуқ.
Хаёлим қорларга ботганча, ана
Кетиб бораяпти уйингга яна…

…Одобсиз хаёлим берухсат кириб,
Даҳлизда турганча сўрайди сендан:
– Хаёл уйдами?
Сенинг жавобинг:
– Уйда йўқ.
Кетганди, сўрамай мендан.

Ҳафсаласиз, мадорсиз қайтар хаёлим,
Йўлда неча тўхтаб, куч йиғиб олар…
…Қайтиб,
Остонада киролмай турган
Сенинг хаёлингга дуч келиб қолар…

* * *

Кутганим роз эди, бироқ
Дуч келганим зор бўлди.
Ҳажрингда озорда эдим,
Сўнг… яна озор бўлди.

Жар солдим етти оламга,
Ошиғинг ман… ман… ман.
Лек, садо йўқ, оқибатким,
Кўзларим нам… нам… нам.

Куттирганинг озми сенинг,
Ёки кутганим озми?
Тақдир пешонамга чекди,
Тоабад ўчмас имзо.

Руҳ шошар, ҳур хаёли
Етаклар уни ҳар кеч.
Тун.
Чиқмас, ҳур хаёли,
Юрак оҳ чек!..
Оҳ!.. Оҳ чек!..

* * *

1. Нечун: “Осмон олис, ер қаттиқ”, бўлди,
Аламнинг сояси дилларга тушди?
Рашкда куйиб, адо бўлган юракнинг
Гуноҳи, наҳотки, гулларга тушди?

Ишқни улуғлаган диллар бўлди хор,
Заминга дардрангли гул ислар инди.
Алданган туйғули исёнкор дилдан
Наргизранг гуллаган ҳур ҳислар унди.

Атрофни чулғаган ранглар тиғлидир,
Руҳимга эргашиб Самарқанд бордим.
Гул исли ҳисларга тўлган юракни
Иккиланмай, бийи қошида ёрдим.

2. Замонлар юзимдан югуриб ўтди,
Асрга туташиб бўйлади ишқим.
Намиққан киприкдан юракка томган
Аччиқ кўзёшлардан сўйлади ишқим.
Росту ёлғонларни қўшиб сипқордик,
Гулкосалар тўлди ишқ уволига.
Изҳорлар пойингда ётар сочилиб,
Замин гувоҳ бўлди ишқ заволига.

3. Айбга буюрдинг сен, мен гуноҳ қилдим,
Намозшомгулдек дил тунда уйғонди.
Айтсам, сенга росту, ўзгага ёлғон,
Руҳу танам ишқда оловсиз ёнди.

4. Гулшаҳри – Самарқанд, бир гулинг узиб,
Ирмоқлар орқали Сир томон оқиз.
Зарра томчиларда акс этсин висол,
Айтақол розингни наргиз бўйли қиз…

* * *

Сокин тун…
Жимжитлик қўшиғи авжда,
Хаёлни денгизга занжирбанд этдим.
Бечора тебранар, тўлқинда, мавжда,
Уни кўп кузатмай, ғафлатга кетдим.

Ўша тун…
Ғафлатнинг эшигин чертиб,
Уйқуни чақирдим, афсус, фойда йўқ.
Ишқинг оташида занжир эритиб,
Хаёлим қочибди, хаёл жойда йўқ.

Сокин тун…
Ниҳоят, ушладим уни
Ва яна занжирбанд этдим шу онда,
Эй, хаёл билиб қўй, энди ҳар куни
Мен сени сақлайман мангу зиндонда.

Ўша тун…
Уйқу ҳам эшигин очиб,
Мени чорламоқчи бўлганди, шу он.
Банди хаёл яна сен томон қочиб,
Деди: Уни севиб қолгансан, ишон!

* * *

Айланиб қолсайдим шамолга,
Ҳавони кесгувчи шамолга.
Инсоннинг сокин дил дарёсин
Сийпалаб эсгувчи шамолга.

Шунда, ул дарёлар жўш уриб,
Кўринмас қирғоқдан тошарди.
Шамолдан туғилган тўлқинлар
Дил уйғотмоқликка шошарди.

Айланиб қолсайдим шамолга,
Тўлқинлар уйғотсам дарёда.
Тўлқинлар мавжининг шавқидан,
Мудроқ дил қолмаса дунёда.

* * *

Тор йўлак.
Ортингдан кузатиб бораман.
Ўн қадам орамиз…
Қоронғи йўлакда ҳеч ким йўқ,
Сен, мендан бўлак.

Ортингга қарайсан гоҳи гоҳида,
Қарашинг – умиддир менга.
Ўн қадам орамиз…
Ортингдан келишим,
Бу сўзсиз изҳорим сенга.

Тор йўлак.
Ўн қадам орамиз…
У ён, бу ён чопиб ҳалак,
Шу оралиқда изҳорсиз севги.
Биз эса шу зайил кетиб борамиз.

Тор йўлак.
Ўн қадам орамиз…

Dilmurod DO’ST
IZHORLAR POYINGDA YOTAR SOCHILIB…

   Dilmurod Do’st 1989 yil 5 dekabrda Jizzax viloyati Zomin tumani Beshbuloq qishlog’ida tug’ilgan. Dastlabki ta’limni Sirdaryo viloyati Sardoba tumanidagi 11-o’rta maktabda olgan. Shundan so’ng Guliston can’at kollejining xalq cholg’u sozlari bo’limiga o’qishga kirib, uni 2008 yili tamomlagan. 2012 yildan O’zbekiston davlat jahon tillari universiteti xalqaro jurnalistika fakultetida ta’lim olmoqda. «Tashrif» nomli ilk she’riy to’plami nashr etilgan.

Ko’chaga boqaman oyna ortidan.
Tashqarida qor.
Tashqari sovuq.
Xayolim qorlarga botgancha, ana
Ketib borayapti uyingga yana…

…Odobsiz xayolim beruxsat kirib,
Dahlizda turgancha so’raydi sendan:
– Xayol uydami?
Sening javobing:
– Uyda yo’q.
Ketgandi, so’ramay mendan.

Hafsalasiz, madorsiz qaytar xayolim,
Yo’lda necha to’xtab, kuch yig’ib olar…
…Qaytib,
Ostonada kirolmay turgan
Sening xayolingga duch kelib qolar…

* * *

Kutganim roz edi, biroq
Duch kelganim zor bo’ldi.
Hajringda ozorda edim,
So’ng… yana ozor bo’ldi.

Jar soldim yetti olamga,
Oshig’ing man… man… man.
Lek, sado yo’q, oqibatkim,
Ko’zlarim nam… nam… nam.

Kuttirganing ozmi sening,
Yoki kutganim ozmi?
Taqdir peshonamga chekdi,
Toabad o’chmas imzo.

Ruh shoshar, hur xayoli
Yetaklar uni har kech.
Tun.
Chiqmas, hur xayoli,
Yurak oh chek!..
Oh!.. Oh chek!..

* * *

1. Nechun: “Osmon olis, yer qattiq”, bo’ldi,
Alamning soyasi dillarga tushdi?
Rashkda kuyib, ado bo’lgan yurakning
Gunohi, nahotki, gullarga tushdi?

Ishqni ulug’lagan dillar bo’ldi xor,
Zaminga dardrangli gul islar indi.
Aldangan tuyg’uli isyonkor dildan
Nargizrang gullagan hur hislar undi.

Atrofni chulg’agan ranglar tig’lidir,
Ruhimga ergashib Samarqand bordim.
Gul isli hislarga to’lgan yurakni
Ikkilanmay, biyi qoshida yordim.

2. Zamonlar yuzimdan yugurib o’tdi,
Asrga tutashib bo’yladi ishqim.
Namiqqan kiprikdan yurakka tomgan
Achchiq ko’zyoshlardan so’yladi ishqim.
Rostu yolg’onlarni qo’shib sipqordik,
Gulkosalar to’ldi ishq uvoliga.
Izhorlar poyingda yotar sochilib,
Zamin guvoh bo’ldi ishq zavoliga.

3. Aybga buyurding sen, men gunoh qildim,
Namozshomguldek dil tunda uyg’ondi.
Aytsam, senga rostu, o’zgaga yolg’on,
Ruhu tanam ishqda olovsiz yondi.

4. Gulshahri – Samarqand, bir guling uzib,
Irmoqlar orqali Sir tomon oqiz.
Zarra tomchilarda aks etsin visol,
Aytaqol rozingni nargiz bo’yli qiz…

* * *

Sokin tun…
Jimjitlik qo’shig’i avjda,
Xayolni dengizga zanjirband etdim.
Bechora tebranar, to’lqinda, mavjda,
Uni ko’p kuzatmay, g’aflatga ketdim.

O’sha tun…
G’aflatning eshigin chertib,
Uyquni chaqirdim, afsus, foyda yo’q.
Ishqing otashida zanjir eritib,
Xayolim qochibdi, xayol joyda yo’q.

Sokin tun…
Nihoyat, ushladim uni
Va yana zanjirband etdim shu onda,
Ey, xayol bilib qo’y, endi har kuni
Men seni saqlayman mangu zindonda.

O’sha tun…
Uyqu ham eshigin ochib,
Meni chorlamoqchi bo’lgandi, shu on.
Bandi xayol yana sen tomon qochib,
Dedi: Uni sevib qolgansan, ishon!

* * *

Aylanib qolsaydim shamolga,
Havoni kesguvchi shamolga.
Insonning sokin dil daryosin
Siypalab esguvchi shamolga.

Shunda, ul daryolar jo’sh urib,
Ko’rinmas qirg’oqdan toshardi.
Shamoldan tug’ilgan to’lqinlar
Dil uyg’otmoqlikka shoshardi.

Aylanib qolsaydim shamolga,
To’lqinlar uyg’otsam daryoda.
To’lqinlar mavjining shavqidan,
Mudroq dil qolmasa dunyoda.

* * *

Tor yo’lak.
Ortingdan kuzatib boraman.
O’n qadam oramiz…
Qorong’i yo’lakda hech kim yo’q,
Sen, mendan bo’lak.

Ortingga qaraysan gohi gohida,
Qarashing – umiddir menga.
O’n qadam oramiz…
Ortingdan kelishim,
Bu so’zsiz izhorim senga.

Tor yo’lak.
O’n qadam oramiz…
U yon, bu yon chopib halak,
Shu oraliqda izhorsiz sevgi.
Biz esa shu zayil ketib boramiz.

Tor yo’lak.
O’n qadam oramiz…