Хуршиджон! Кутубхонангизнинг кашфиёти бўлган талантли шоира Бахтинисонинг вафот этганини эшитиб юрагим эзилди. Ёдингизда бўлса, унга илгари мен ҳам бир гаплар ёзиб эдим. Бугун ҳам юрагимдан тўкилганганини сизга юборяпман. Абдунаби Бойқўзиев.

Абдунаби Бойқўзиев
БАҲТИНИСОГА ИККИНЧИ МАКТУБ
Гиря

Бахтинисо, айланиб кетай сендан синглим! Нималар қилиб қўйдинг, а?…

Ваъдаларинг қаёқда қолди?! Худо хоҳласа, Тошкент тупроғига самалётдан ўз оёқларим билан юриб тушаман, деб кетувдингку, у ёқларга!…
Одам дегани шунақаям ёлғончи бўладими, а?!

Кузаган йил ёзида дабдурустдан, устоз, мен сизни йўқлаб боряпман, деб қўнғироқ қилиб қолдинг. Ҳай-ҳай, шошмай тур, мен баландда – бешинчи қаватда яшайман, чиқолмайсан, ўзим бораман, дедим, қулоқ ҳам солмадинг. Ҳечқиси йўқ, барибир бораман, деб гўшакни қўйдинг. Сал ўтмай, уйим олдида тўхтаган бир чиройли машинадан, бир келишган йигит сени даст кўтариб, оларкан, “Домла, сиз уйга бошлайверинг”, деб турибди-ю!

Сен учун ҳар нарсага тайёр шундай жўмард йигитлар борлигини қаёқдан ҳам билай, синглим!… Бу ажойиб йигит ким бўлса экан, дейман ичимда. Ким бўлса ҳам, йигитларнинг йигити экан, деб қўяман, ўзимга ўзим.

Уйга чиқиб оламиз. Келиним дастурхон ёзади. Набирачам Мунаввара сўзлашларинг, шеър ўқишларингга маҳлиё бўлиб кўзларингга тикилади. Суҳбатимиз қизигандан қизийди. Ҳалиги йигити тушмагур жудаям камгап, камтар экан. Жимгина, беғубор кулибгина иккимизнинг суҳбатимизни тинглайди. Сенинг яйраб ўтирганинг, мириқиб суҳбатлашаётганингдан ич-ичидан хурсанд бўлаётганини сезади, сезгиларим!

Интернетда, сенинг вафотинг ҳақида тарқалган бугунги шум ҳабарни… эҳ, эсим қурсин, уйқу қочган, соат миллари янги кун (7 январь)нинг тонги тўртига тақалиб келяпти. Демак, хабар кечаги бўлар экан. Ҳар қалай, ўқидими экан. Ўқиган бўлса, не ҳолга тушди экан, ўша йигит шўрлик?!…

Сен, шундай қайсар, шундай иродали, кўнглинг мақбул топган ишни қилмай қўймайдиган, аломат жўмард қиз эдинг-да, ўзиям! Ҳаётга, яшашга бўлган ташналигингнику, асти айтма! Фақат шеърларингда, битикларингда ёниб яшадингми, десам, ҳаётда ҳам ёниб яшаб ўтибсан!…

Вафотинг ҳақидаги шум хабар қулоғимга кирганда… Ке, шу ҳолатимни айтмай қўяқолай. Сал ўзимга келгач, тенгдош муҳлисинг, менинг чинозлик ғойибона шоир укам Музаффарга қўнғироқ қилдим: қайғудан овози чиқмасди. Кейин, исмингга “қизим” сўзини аллатавур ифтихор ила қўшиб, қувониб эслайдиган, сени бир оналик меҳри билан ардоқлаб яшаётган шоира синглим Ҳалима Аҳмадга сим қоқаман. Бечорагининг ҳоли шу даражада абгор эдики, овозимни эшитиши билан йиғлаб юборди. Шоир Аъзам Обидни айтмайсанми, жигаридан айрилгандай, тўкилиб ўтирганини сездим…

Хуллас, хабарни ҳамма эшитиб бўлган эди. Демак, ижод аҳли, нафақат ижод аҳли, милёнлаб мухлисларинг сенга аза тутяпти… Туркиядан қачон “учиб келар экансан”, деб, бутун Ўзбекистон кутяпти!…

Ажаб, ҳаётда, адабиётда из қолдириш учун, узоқ яшаш шарт эмас экан! Шугина умринг билан қалбларимизни ром этиб ҳам, куйдириб ҳам кетишга улгурдинг! Начора, “Нима ёзганини билмай” талантли бир нарсаларни ёзиб қўядиган” бир талантли шоирадан айрилдик!…
Охиратинг ҳам обод бўлсин, Бахтижон синглим!

Биринчи мактубни мана бу саҳифада ўқишингиз мумкин:
Abdunabi Boyqo’ziyev. Baxtinisoga maktub

Кутубхонамиздаги Бахтинисога бағишланган саҳифаларни ўқинг:
Baxtiniso Mahmudova. Xudo va yig’i
Baxtiniso Mahmudova. She’rlar va Suhbat
Halima Ahmedova. Menga o’sha quyoshni yubor. Baxtinisoga maktub
Baxtiniso Mahmudova. Yangi she’rlar
Baxtiniso Mahmudova. Yangi she’rlar & Eshqobil Shukur. Baxtiniso she’rlarini o’qidim…
Baxtiniso Mahmudova. Yangi she’rlar
Baxtiniso Mahmudova. She’rlar

Xurshidjon! Kutubxonangizning kashfiyoti boʻlgan talantli shoira Baxtinisoning vafot etganini eshitib yuragim ezildi. Yodingizda boʻlsa, unga ilgari men ham bir gaplar yozib edim. Bugun ham yuragimdan toʻkilganganini sizga yuboryapman. Abdunabi Boyqoʻziyev.

Abdunabi Boyqoʻziyev
BAHTINISOGA IKKINCHI MAKTUB
Girya

Baxtiniso, aylanib ketay sendan singlim! Nimalar qilib qoʻyding, a?…
Vaʼdalaring qayoqda qoldi?! Xudo xohlasa, Toshkent tuprogʻiga samalyotdan oʻz oyoqlarim bilan yurib tushaman, deb ketuvdingku, u yoqlarga!…
Odam degani shunaqayam yolgʻonchi boʻladimi, a?!

Kuzagan yil yozida dabdurustdan, ustoz, men sizni yoʻqlab boryapman, deb qoʻngʻiroq qilib qolding. Hay-hay, shoshmay tur, men balandda – beshinchi qavatda yashayman, chiqolmaysan, oʻzim boraman, dedim, quloq ham solmading. Hechqisi yoʻq, baribir boraman, deb goʻshakni qoʻyding. Sal oʻtmay, uyim oldida toʻxtagan bir chiroyli mashinadan, bir kelishgan yigit seni dast koʻtarib, olarkan, “Domla, siz uyga boshlayvering”, deb turibdi-yu!

Sen uchun har narsaga tayyor shunday joʻmard yigitlar borligini qayoqdan ham bilay, singlim!… Bu ajoyib yigit kim boʻlsa ekan, deyman ichimda. Kim boʻlsa ham, yigitlarning yigiti ekan, deb qoʻyaman, oʻzimga oʻzim.

Uyga chiqib olamiz. Kelinim dasturxon yozadi. Nabiracham Munavvara soʻzlashlaring, sheʼr oʻqishlaringga mahliyo boʻlib koʻzlaringga tikiladi. Suhbatimiz qizigandan qiziydi. Haligi yigiti tushmagur judayam kamgap, kamtar ekan. Jimgina, begʻubor kulibgina ikkimizning suhbatimizni tinglaydi. Sening yayrab oʻtirganing, miriqib suhbatlashayotganingdan ich-ichidan xursand boʻlayotganini sezadi, sezgilarim!

Internetda, sening vafoting haqida tarqalgan bugungi shum habarni… eh, esim qursin, uyqu qochgan, soat millari yangi kun (7 yanvar)ning tongi toʻrtiga taqalib kelyapti. Demak, xabar kechagi boʻlar ekan. Har qalay, oʻqidimi ekan. Oʻqigan boʻlsa, ne holga tushdi ekan, oʻsha yigit shoʻrlik?!…

Sen, shunday qaysar, shunday irodali, koʻngling maqbul topgan ishni qilmay qoʻymaydigan, alomat joʻmard qiz eding-da, oʻziyam! Hayotga, yashashga boʻlgan tashnaligingniku, asti aytma! Faqat sheʼrlaringda, bitiklaringda yonib yashadingmi, desam, hayotda ham yonib yashab oʻtibsan!…

Vafoting haqidagi shum xabar qulogʻimga kirganda… Ke, shu holatimni aytmay qoʻyaqolay. Sal oʻzimga kelgach, tengdosh muhlising, mening chinozlik gʻoyibona shoir ukam Muzaffarga qoʻngʻiroq qildim: qaygʻudan ovozi chiqmasdi. Keyin, ismingga “qizim” soʻzini allatavur iftixor ila qoʻshib, quvonib eslaydigan, seni bir onalik mehri bilan ardoqlab yashayotgan shoira singlim Halima Ahmadga sim qoqaman. Bechoragining holi shu darajada abgor ediki, ovozimni eshitishi bilan yigʻlab yubordi. Shoir Aʼzam Obidni aytmaysanmi, jigaridan ayrilganday, toʻkilib oʻtirganini sezdim…

Xullas, xabarni hamma eshitib boʻlgan edi. Demak, ijod ahli, nafaqat ijod ahli, milyonlab muxlislaring senga aza tutyapti… Turkiyadan qachon “uchib kelar ekansan”, deb, butun Oʻzbekiston kutyapti!…

Ajab, hayotda, adabiyotda iz qoldirish uchun, uzoq yashash shart emas ekan! Shugina umring bilan qalblarimizni rom etib ham, kuydirib ham ketishga ulgurding! Nachora, “Nima yozganini bilmay” talantli bir narsalarni yozib qoʻyadigan” bir talantli shoiradan ayrildik!…
Oxirating ham obod boʻlsin, Baxtijon singlim!

Birinchi maktubni mana bu sahifada oʻqishingiz mumkin:
Abdunabi Boyqoʻziyev. Baxtinisoga maktub

Кутубхонамиздаги Бахтинисога бағишланган саҳифаларни ўқинг:
Baxtiniso Mahmudova. Xudo va yig’i
Baxtiniso Mahmudova. She’rlar va Suhbat
Halima Ahmedova. Menga o’sha quyoshni yubor. Baxtinisoga maktub
Baxtiniso Mahmudova. Yangi she’rlar
Baxtiniso Mahmudova. Yangi she’rlar & Eshqobil Shukur. Baxtiniso she’rlarini o’qidim…
Baxtiniso Mahmudova. Yangi she’rlar
Baxtiniso Mahmudova. She’rlar