Гулчеҳранинг «Ой шарпаси» китобини ўқиб чиққач, устози шоир Шукруллохон Авлиёзода «Бундай ёзадиганлар Тошкентда ҳам кам топилади», деб завқланган экан.
Гулчеҳра МУРОДАЛИЕВА
ҲАР НАФАС ҲАҚ СОРИ УЧАЁТИРМАН!
* * *
Қуёшнинг нафаси уфурган
Кунлар бор олдинда – энг ёруғ!
Бўтакўз кўзларин очгунча,
Дўстгинам, борлигинг – омонлик.
Бўтакўз кўзларин очгунча…
Заминнинг бўйлари ўртайди,
Чучмома милтирар – нафиса.
Севмоқ-ку, бор гапдир…
Эҳ, Ҳаёт! –
Умримиз райҳоннинг умрича!..
Чучмома милтирар – нафиса.
30.01.1988.
* * *
Юрак севги билан лимо-лим…
Ёмғир сизар аста – бўйнимда.
Сен – йўлимда кул бўлган тақдир,
Ёнишларинг ҳали ўйимда!
Ёмғир сизар аста – бўйнимда.
Нохуш кўнглим ҳеч ким ёдламас.
Баҳор яна чечакларга ғарқ.
Ғам-да бундан ортиқ келолмас:
Ёмғир сизар аста…
бўйнимда…
(Юрак севги билан лимо-лим.)
22.02.1988.
* * *
Шоҳлар ўтди бу ғурбатдан, –
Менинг шоним ўткунчидир.
Ким англади ўз руҳини
топмас қадр – олмас қадр!..
Нишон қолмас на ёмғирдан,
на майсадан, на шамолдан…
Мен шафақ бағрида куйдим, –
қолган надир, қолган надир?..
Ишқдир куйим бод айлади,
Гоҳ ғариб, гоҳ шод айлади.
…Мен исмимни ёд айладим, –
исмим надир, айтинг, надир?..
12.05.1989.
* * *
Ишқ – онамдир,
Ишқ – боламдир,
Ишқ – Худойим!..
Бир даҳрийга бундан ортиқ нидо қайда?
Кунлар ўтар, оҳ, –
куйдириб бири-бирин,
Куйган кўнглим ёғдусига адо қайда?
Пойларимда ялпиз гурлар –
хушман, – банди! –
Ёнимга йўл тополарми ёлғиз Ойим?..
Бахтдир,
ки кузатса сўнгги йўлга:
“Ишқ – онамдир,
Ишқ – боламдир…”
Ишқ… – дуойим!
27.08.1988.
* * *
Ойнинг нури кўксимни тиғлар –
Ўйларимдай кўзи паришон.
Она, нечун юзларинг йиғлар? –
Бугун асло ўлмайман, ишон…
Ўйларимдай кўзи паришон.
Деразамдан райҳонлар кирар.
Куйлар тонгни келтирган шамол:
Узоқларда кимдир соғинар… –
Она, энди ўлмасман, ишон!
Деразамдан райҳонлар кирар…
…Ахир, нечун юзларинг йиғлар?..
ЎТИШ ҲАҚИДА ҚЎШИҚ
Туманларнинг сокин-сокин бўйларида
Юзларимни майсаларга тиғлаюрман…
(Оҳ яқиним, оҳ фариштам, оҳ Онам-а…)
Туфроқ узра қолмагай не –
Илғаюрман!.. –
Гуллаётган олмалардек – йиғлаюрман…
Ўйларимни қумлар каби тўзғитурман.
Куйларимни гадолардай изғитурман…
Бу оламда неки холис,
неки софдир –
Обкетурман, обкетурман…
Обкетурман!..
…Гуллаётган олмалардек… йиғлаюрман.
…Аллоҳ!
Ишқнинг Ёлғон, Ёлғиз кўзларида
бир бор қолай…
Бир кун қолай…
Бир м е н қолай?!
…Гуллаётган олмалардек йиғлаюрман…
02.03.1991.
УЧЛИКЛАР
Оппоқ қорга юзимни босдим.
Мен юракни ўйимга осдим.
…Ёнаётган бу ким, Севгим?
* * *
Менсиз олам бир парча енгми,
Ўтар лаҳза асрга тенгми?!
Нечун ҳорғин термулдинг,
шеъргинам – Болам…
* * *
Димоқни тирнайди намхуш ер ҳиди…
Осмон тоғдан баланд, майса – дарахтдир!
Болалик қайтдими
ва ё мен?..
* * *
Қайғурмагин
ва ҳеч соғинма. –
Ёрқин кунда сени унутдим.
…Сўлғин юзинг нега намланди,
Онам-а,
Онам…
* * *
Мен нени кўрибман?
Мен нима кўрдим?!
…Кўнглимни оздириб қувнайди шамол…
* * *
Япроқлар тўкилар – баргрезон:
Сўнгги сўз айтилар, сўнг… хазон!
Сен эса
узоқсан.
Узоқсан…
* * *
Севиш керак,
Фидо бўлиш керак.
…Пойимда йиғлайди бойчечак…
* * *
“Олмаларнинг бўйлари анқиб
турган гўшаларга кетаман!..” –
Таскин –
Менинг
Ёлғиз
Оқ кемам.
* * *
Кечки туман мени қўрқитди,
Жунжиктирди вужудим. Балким
Севмоқ
Асли
Жасоратмасдир?..
* * *
Кузги шамол олиб кетолмас,
Севги – тошдир. Гўзал
ва зил-зил…
Фақат меникисан
Кўнгил…
* * *
Мен Сени умримдан ортиқроқ кўрдим.
Ҳаммани тингладим!
Ҳаммани билдим!
…Онамнинг юзлари
ажинга
тўлди…
* * *
Кўнгил гуллаганда
бошлаб кетди,
Сенсиз куймаганда
ташлаб кетдим! –
ИШҚ деганим,
бормисан омон?..
16-23.11.1987.
* * *
Худоё, назаринг олки, –
Риёларда ишим йўқдир!
НИГОҲИ, СЎЗИ бору
Юзи қиёларда ишим йўқдир!
…Гулбоғлар хасга айланди,
Умрлар баргрезон янглиғ,
Бу ўткувчи хонақоҳнинг
Рез-резонида ишим йўқдир!
Кетаётган кемадирмиз,
Қаён элтарсан, билмасмиз,
Оҳ-ки, кажрафтор даҳрнинг
Тез-тезонида ишим йўқдир!
Сев, дединг, – селга айландим
Сочилдим сой – шамолларда,
Юзимга юзини босган
Меҳрибон тобуткашим йўқдир!..
…Ишқим ёнди тўфонларда,
Кул бўлди устихонимки,
Яна Баҳри сўзонларда
СЕНдан суяр кишим йўқдир!
21.06.2004.
* * *
… га
Балки ғарибдирман, балки… бекасман.
Балки оташдирман, балки бир хасман…
Ҳамон Ишқдан беҳуш, соғинчдан мастман –
Ҳар лаҳза Ҳақ сори учаётирман,
Дунёнинг Ғамини кечаётирман…
Билмайсиз,
порадир дили шикастам, –
Минг тўфон ортида қолган митти шам…
Энди менинг маҳзун, танҳо кўнглимга
Ханжардай санчилар қор ҳам, ёмғир ҳам!..
Бу не синоатдир, не бу – каҳкашон? –
Тушимда юлдузлар бошимда резон,
Ўнгимда: лолалар пойимда хазон.
Дасти ростингизни узатинг, Оғам, –
Ахир, дунё Ғамин кечаётирман…
Ҳасратим ортмоқлаб кетаётирман.
(Ҳар нафас Ҳақ сори учаётирман!)
03.02.2013.
* * *
Мен – кетаман…
Дунё – қолади:
Елкасида ташвиши, дарди.
Бир кун елкалари толади
Ва менингдек… сўрайди қадрин!..
Мен кетаман.
Дунё? Қолади.
Қолар куйлар – кўзларим менинг,
Куйлар бехуд кўнглимдан ғамим…
Менинг содиқ дўстларим бордир,
Улар асло бўлмагай ғаним!
Сиз уларни ҳақорат қилманг,
Қўлга олиб сийпанг бошини.
Менинг учун кўзларин тингланг –
Менинг учун артинг ёшини.
Мушуккинам эртаклар айтсин
Ёлғиз кўриб мунғайган ойни…
Майли, итим увлаб ёлборсин –
Юлдузларга сўйласин мени.
Агар жоннинг негадир ўтиб
Яшамоғи рост бўлса, зотан, –
Дунё кезиб қадрин излаган
Ит ё мушук бўладирман ман…
Унда осон кечар гумроҳлик.
Унда… мумкин ўлдирмоқ!
Бироқ…
Сенга қиё боқмасман, риё.
Сенга сўз ҳам қотмасман, ғаним!..
Gulchehraning “Oy sharpasi” kitobini o‘qib chiqqach, ustozi shoir Shukrulloxon Avliyozoda “Bunday yozadiganlar Toshkentda ham kam topiladi”, deb zavqlangan ekan.
Gulchehra MURODALIYEVA
HAR NAFAS HAQ SORI UCHAYOTIRMAN!
Gulchehra Murodaliyeva Tojikistonning Leninobod (hozirgi Sug‘d) da tug‘ilgan. 1986 yili Toshkent davlat (hozirgi Milliy) universitetining jurnalistika fakultetini tugatgan. She’rlari respublika gazeta va jurnallarida chop etilgan. 1993 yilda “Oy sharpasi”, 2014 yilda “Mushtoqlik fasli” nomli to‘plamlari nashr etilgan.
* * *
Quyoshning nafasi ufurgan
Kunlar bor oldinda – eng yorug‘!
Bo‘tako‘z ko‘zlarin ochguncha,
Do‘stginam, borliging – omonlik.
Bo‘tako‘z ko‘zlarin ochguncha…
Zaminning bo‘ylari o‘rtaydi,
Chuchmoma miltirar – nafisa.
Sevmoq-ku, bor gapdir…
Eh, Hayot! –
Umrimiz rayhonning umricha!..
Chuchmoma miltirar – nafisa.
30.01.1988.
* * *
Yurak sevgi bilan limo-lim…
Yomg‘ir sizar asta – bo‘ynimda.
Sen – yo‘limda kul bo‘lgan taqdir,
Yonishlaring hali o‘yimda!
Yomg‘ir sizar asta – bo‘ynimda.
Noxush ko‘nglim hech kim yodlamas.
Bahor yana chechaklarga g‘arq.
G‘am-da bundan ortiq kelolmas:
Yomg‘ir sizar asta…
bo‘ynimda…
(Yurak sevgi bilan limo-lim.)
22.02.1988.
* * *
Shohlar o‘tdi bu g‘urbatdan, –
Mening shonim o‘tkunchidir.
Kim angladi o‘z ruhini
topmas qadr – olmas qadr!..
Nishon qolmas na yomg‘irdan,
na maysadan, na shamoldan…
Men shafaq bag‘rida kuydim, –
qolgan nadir, qolgan nadir?..
Ishqdir kuyim bod ayladi,
Goh g‘arib, goh shod ayladi.
…Men ismimni yod ayladim, –
ismim nadir, ayting, nadir?..
12.05.1989.
* * *
Ishq – onamdir,
Ishq – bolamdir,
Ishq – Xudoyim!..
Bir dahriyga bundan ortiq nido qayda?
Kunlar o‘tar, oh, –
kuydirib biri-birin,
Kuygan ko‘nglim yog‘dusiga ado qayda?
Poylarimda yalpiz gurlar –
xushman, – bandi! –
Yonimga yo‘l topolarmi yolg‘iz Oyim?..
Baxtdir,
ki kuzatsa so‘nggi yo‘lga:
“Ishq – onamdir,
Ishq – bolamdir…”
Ishq… – duoyim!
27.08.1988.
* * *
Oyning nuri ko‘ksimni tig‘lar –
O‘ylarimday ko‘zi parishon.
Ona, nechun yuzlaring yig‘lar? –
Bugun aslo o‘lmayman, ishon…
O‘ylarimday ko‘zi parishon.
Derazamdan rayhonlar kirar.
Kuylar tongni keltirgan shamol:
Uzoqlarda kimdir sog‘inar… –
Ona, endi o‘lmasman, ishon!
Derazamdan rayhonlar kirar…
…Axir, nechun yuzlaring yig‘lar?..
O‘TISH HAQIDA QO‘SHIQ
Tumanlarning sokin-sokin bo‘ylarida
Yuzlarimni maysalarga tig‘layurman…
(Oh yaqinim, oh farishtam, oh Onam-a…)
Tufroq uzra qolmagay ne –
Ilg‘ayurman!.. –
Gullayotgan olmalardek – yig‘layurman…
O‘ylarimni qumlar kabi to‘zg‘iturman.
Kuylarimni gadolarday izg‘iturman…
Bu olamda neki xolis,
neki sofdir –
Obketurman, obketurman…
Obketurman!..
…Gullayotgan olmalardek… yig‘layurman.
…Alloh!
Ishqning Yolg‘on, Yolg‘iz ko‘zlarida
bir bor qolay…
Bir kun qolay…
Bir m ye n qolay?!
…Gullayotgan olmalardek yig‘layurman…
02.03.1991.
UCHLIKLAR
Oppoq qorga yuzimni bosdim.
Men yurakni o‘yimga osdim.
…Yonayotgan bu kim, Sevgim?
* * *
Mensiz olam bir parcha yengmi,
O‘tar lahza asrga tengmi?!
Nechun horg‘in termulding,
she’rginam – Bolam…
* * *
Dimoqni tirnaydi namxush yer hidi…
Osmon tog‘dan baland, maysa – daraxtdir!
Bolalik qaytdimi
va yo men?..
* * *
Qayg‘urmagin
va hech sog‘inma. –
Yorqin kunda seni unutdim.
…So‘lg‘in yuzing nega namlandi,
Onam-a,
Onam…
* * *
Men neni ko‘ribman?
Men nima ko‘rdim?!
…Ko‘nglimni ozdirib quvnaydi shamol…
* * *
Yaproqlar to‘kilar – bargrezon:
So‘nggi so‘z aytilar, so‘ng… xazon!
Sen esa
uzoqsan.
Uzoqsan…
* * *
Sevish kerak,
Fido bo‘lish kerak.
…Poyimda yig‘laydi boychechak…
* * *
“Olmalarning bo‘ylari anqib
turgan go‘shalarga ketaman!..” –
Taskin –
Mening
Yolg‘iz
Oq kemam.
* * *
Kechki tuman meni qo‘rqitdi,
Junjiktirdi vujudim. Balkim
Sevmoq
Asli
Jasoratmasdir?..
* * *
Kuzgi shamol olib ketolmas,
Sevgi – toshdir. Go‘zal
va zil-zil…
Faqat menikisan
Ko‘ngil…
* * *
Men Seni umrimdan ortiqroq ko‘rdim.
Hammani tingladim!
Hammani bildim!
…Onamning yuzlari
ajinga
to‘ldi…
* * *
Ko‘ngil gullaganda
boshlab ketdi,
Sensiz kuymaganda
tashlab ketdim! –
ISHQ deganim,
bormisan omon?..
16-23.11.1987.
* * *
Xudoyo, nazaring olki, –
Riyolarda ishim yo‘qdir!
NIGOHI, SO‘ZI boru
Yuzi qiyolarda ishim yo‘qdir!
…Gulbog‘lar xasga aylandi,
Umrlar bargrezon yanglig‘,
Bu o‘tkuvchi xonaqohning
Rez-rezonida ishim yo‘qdir!
Ketayotgan kemadirmiz,
Qayon eltarsan, bilmasmiz,
Oh-ki, kajraftor dahrning
Tez-tezonida ishim yo‘qdir!
Sev, deding, – selga aylandim
Sochildim soy – shamollarda,
Yuzimga yuzini bosgan
Mehribon tobutkashim yo‘qdir!..
…Ishqim yondi to‘fonlarda,
Kul bo‘ldi ustixonimki,
Yana Bahri so‘zonlarda
SЕNdan suyar kishim yo‘qdir!
21.06.2004.
* * *
… ga
Balki g‘aribdirman, balki… bekasman.
Balki otashdirman, balki bir xasman…
Hamon Ishqdan behush, sog‘inchdan mastman –
Har lahza Haq sori uchayotirman,
Dunyoning G‘amini kechayotirman…
Bilmaysiz,
poradir dili shikastam, –
Ming to‘fon ortida qolgan mitti sham…
Endi mening mahzun, tanho ko‘nglimga
Xanjarday sanchilar qor ham, yomg‘ir ham!..
Bu ne sinoatdir, ne bu – kahkashon? –
Tushimda yulduzlar boshimda rezon,
O‘ngimda: lolalar poyimda xazon.
Dasti rostingizni uzating, Og‘am, –
Axir, dunyo G‘amin kechayotirman…
Hasratim ortmoqlab ketayotirman.
(Har nafas Haq sori uchayotirman!)
03.02.2013.
* * *
Men – ketaman…
Dunyo – qoladi:
Yelkasida tashvishi, dardi.
Bir kun yelkalari toladi
Va meningdek… so‘raydi qadrin!..
Men ketaman.
Dunyo? Qoladi.
Qolar kuylar – ko‘zlarim mening,
Kuylar bexud ko‘nglimdan g‘amim…
Mening sodiq do‘stlarim bordir,
Ular aslo bo‘lmagay g‘anim!
Siz ularni haqorat qilmang,
Qo‘lga olib siypang boshini.
Mening uchun ko‘zlarin tinglang –
Mening uchun arting yoshini.
Mushukkinam ertaklar aytsin
Yolg‘iz ko‘rib mung‘aygan oyni…
Mayli, itim uvlab yolborsin –
Yulduzlarga so‘ylasin meni.
Agar jonning negadir o‘tib
Yashamog‘i rost bo‘lsa, zotan, –
Dunyo kezib qadrin izlagan
It yo mushuk bo‘ladirman man…
Unda oson kechar gumrohlik.
Unda… mumkin o‘ldirmoq!
Biroq…
Senga qiyo boqmasman, riyo.
Senga so‘z ham qotmasman, g‘anim!..
