Муслимбек Мусалламнинг янги шеърлари билан таништирганимизга ҳам анча бўлиб қолди. Бугун ёш шоирнинг «Ёшлик» журналида эълон қилинган туркумини мамнуният билан тақдим этамиз.
Муслимбек МУСАЛЛАМ
САНОБАР ДАРАХТЛАР, САЛИМ ДАРАХТЛАР
* * *
Мен излаган рангларни топдим,
Мен излаган сўзлар ўлмади.
Бор дардингни борлиққа сочиб
Дарахтлардай йиғлаб бўлмади.
Мен тушундим: шоирлик – қисмат,
Нури кўчмиш сочим оқига.
Гоҳо чақин урди умримнинг
Гуллаётган ҳамма ёғига.
Сизиб, сизиб ичимга оқдим,
Яратгандан тилаб тўзимни.
Бу қоронғу дунё бағрига
Қолдираман ёруғ сўзимни.
* * *
Ортда қолди энди кўҳна Шош,
Тавонингдан чечак отибсан.
Наманган, сен довондан ўтсам,
Юрагимда гуллаб ётибсан.
Дийдоримни тиладинг тонглар,
Қошингга мен бормадим нечун?!
Майсанг ўпиб йиғладим олис,
Соғинч эзган кунларим учун.
Сен онамнинг кўзидай мунис,
Отам айтган мулойим сассан.
Айвондаги қалдирғочларнинг
Тумшуғидан тўкилган хассан.
Гузардаги улкан чинорлар,
Машраб оҳин айтаётгандай.
Севиняпсан шунчалар қаттиқ
Бобурийлар қайтаётгандай.
Беҳиларда осилган сузма,
Челакларда чайқалган сутсан.
Соғинч бўлиб, минг соғинч бўлиб,
Бағрим ёриб очилган юртсан!
* * *
Ёшим томди чумолининг сўқмоғига,
Силаб қўйдим мусичанинг патларидан.
Ватан деган бир табаррук гиёҳ унди,
Юрагимнинг қақраб ётган қатларидан.
Бу Яссавий, бу Кубронинг додимасми?..
Кетавердим Хожа Аҳрор хоки қадар.
Қаранг, Тангрим ватан сўзин тикиб қўймиш,
Юрагимнинг энг омонат чоки қадар.
Не замонлар, не урушлар, не ғавғолар,
Не нафаслар ютилмасдан ташда қолди.
Бешигида гўдаклари инграб, инграб,
Айвонида тикилмаган кашта қолди.
Ундан айро тутолмасман ҳеч ўзимни,
Азиз менга илонларнинг қолган пўсти.
Кўкрагимни ерга бериб ётган эдим,
Мана бугун кўкрагимда Ватан ўсди.
* * *
Учиш керак – бу эски мавзу
Ва азалдан қолган тушунча.
Юрагингни ўртайди қайғу,
Қанотларинг тўла чиққунча.
Ҳаволаниб кетмаслик керак,
Ҳаволарга сочиб ғамингни.
Унутмасанг бўлди, азизим,
Сенга қанот берган заминни.
* * *
Эй мўъмин дарахтлар, муслим дарахтлар,
Санобар дарахтлар, салим дарахтлар.
Ҳар битта япроғи Ҳақни эслатган
Ҳалима дарахтлар, Ҳалим дарахтлар.
Мен дайди йўловчи, мен бир мусофир,
Бу қаро умримга бир оқлик керак.
Одамлар пойини ўпмоқлик куфр,
Дарахтлар пойига чўкмоқлик керак.
* * *
Бугун тўйиб йиғлагансан рост,
Ёмғир ёғди кўклам фаслида.
Овутишни билмадим, аммо
Бахтсизлик ҳам бахт-ку аслида.
Инкор этиб кетишинг мумкин,
Юрагингни ситамлар сиқди.
Тонг отгунча китоб ичида
Суратимиз сирлашиб чиқди.
Манба: «Ёшлик» журнали, 2018/6
Muslimbek Musallamning yangi sheʼrlari bilan tanishtirganimizga ham ancha boʻlib qoldi. Bugun yosh shoirning “Yoshlik” jurnalida eʼlon qilingan turkumini mamnuniyat bilan taqdim etamiz.
Muslimbek MUSALLAM
SANOBAR DARAXTLAR, SALIM DARAXTLAR
* * *
Men izlagan ranglarni topdim,
Men izlagan soʻzlar oʻlmadi.
Bor dardingni borliqqa sochib
Daraxtlarday yigʻlab boʻlmadi.
Men tushundim: shoirlik – qismat,
Nuri koʻchmish sochim oqiga.
Goho chaqin urdi umrimning
Gullayotgan hamma yogʻiga.
Sizib, sizib ichimga oqdim,
Yaratgandan tilab toʻzimni.
Bu qorongʻu dunyo bagʻriga
Qoldiraman yorugʻ soʻzimni.
* * *
Ortda qoldi endi koʻhna Shosh,
Tavoningdan chechak otibsan.
Namangan, sen dovondan oʻtsam,
Yuragimda gullab yotibsan.
Diydorimni tilading tonglar,
Qoshingga men bormadim nechun?!
Maysang oʻpib yigʻladim olis,
Sogʻinch ezgan kunlarim uchun.
Sen onamning koʻziday munis,
Otam aytgan muloyim sassan.
Ayvondagi qaldirgʻochlarning
Tumshugʻidan toʻkilgan xassan.
Guzardagi ulkan chinorlar,
Mashrab ohin aytayotganday.
Sevinyapsan shunchalar qattiq
Boburiylar qaytayotganday.
Behilarda osilgan suzma,
Chelaklarda chayqalgan sutsan.
Sogʻinch boʻlib, ming sogʻinch boʻlib,
Bagʻrim yorib ochilgan yurtsan!
* * *
Yoshim tomdi chumolining soʻqmogʻiga,
Silab qoʻydim musichaning patlaridan.
Vatan degan bir tabarruk giyoh undi,
Yuragimning qaqrab yotgan qatlaridan.
Bu Yassaviy, bu Kubroning dodimasmi?..
Ketaverdim Xoja Ahror xoki qadar.
Qarang, Tangrim vatan soʻzin tikib qoʻymish,
Yuragimning eng omonat choki qadar.
Ne zamonlar, ne urushlar, ne gʻavgʻolar,
Ne nafaslar yutilmasdan tashda qoldi.
Beshigida goʻdaklari ingrab, ingrab,
Ayvonida tikilmagan kashta qoldi.
Undan ayro tutolmasman hech oʻzimni,
Aziz menga ilonlarning qolgan poʻsti.
Koʻkragimni yerga berib yotgan edim,
Mana bugun koʻkragimda Vatan oʻsdi.
* * *
Uchish kerak – bu eski mavzu
Va azaldan qolgan tushuncha.
Yuragingni oʻrtaydi qaygʻu,
Qanotlaring toʻla chiqquncha.
Havolanib ketmaslik kerak,
Havolarga sochib gʻamingni.
Unutmasang boʻldi, azizim,
Senga qanot bergan zaminni.
* * *
Ey moʻʼmin daraxtlar, muslim daraxtlar,
Sanobar daraxtlar, salim daraxtlar.
Har bitta yaprogʻi Haqni eslatgan
Halima daraxtlar, Halim daraxtlar.
Men daydi yoʻlovchi, men bir musofir,
Bu qaro umrimga bir oqlik kerak.
Odamlar poyini oʻpmoqlik kufr,
Daraxtlar poyiga choʻkmoqlik kerak.
* * *
Bugun toʻyib yigʻlagansan rost,
Yomgʻir yogʻdi koʻklam faslida.
Ovutishni bilmadim, ammo
Baxtsizlik ham baxt-ku aslida.
Inkor etib ketishing mumkin,
Yuragingni sitamlar siqdi.
Tong otguncha kitob ichida
Suratimiz sirlashib chiqdi.
Manba: “Yoshlik” jurnali, 2018/6
