Ёш шоир дўстим Муслимбек Мусаллам янги таржималарини йўллабди. Мамнуният билан уларни сизларга тақдим этамиз.
УЧ ШОИРДАН ТЎРТ ШЕЪР
Муслимбек Мусаллам таржималари
ФОЗИЛ ҲУСНИ ДОҒЛАРЖА
26. 08. 1914 – 15. 10. 2008; Туркия
* * *
Сени кўрдим, кетдим тўлиб,
Хаёлинга чечак тутдим .
Хам қуёш хамда ой бўлиб,
Сени кутдим , сени кутдим/.
Кўнгил севги деган чоғда ,
Ажиб тилсим бор бу боғда .
Ёзда қирда, қишда тоғда б
Сени кутдим ,сени кутдим .
Ўлим кўзларимда сўлса ,
Ичим мисраларга тўлса .
На кун бўлса, на йил бўлса ,
Сени кутдим, сени кутдим.
ФУРЎҒ ФАРРУХЗОД
5. 01. 1935 — 14. 02. 1967; Эрон
* * *
Сокин жума,
Тарк этиб кетилган ,
Эски кўчалар каби қайғули ,
Хасталик ичра тамбал ,
Судралиб юрувчи ҳийла-найранг жумаси .
Кутишсиз ,
Таслим бўлмоқ жумаси .
Бўм бўш уй,
қийиналиблар кетган уй.
Ёшликнинг оламча орзулари ,
хиссиётларига ёпилган .
Қоронғу уй ,
қуёшнинг орзу қилган уйи .
Ёлғизлик ,фол, шубха ,
Парда, китоб, шкаф ва суратлар уйи.
Ох, у қандай хотиржам мағрур эди .
Ғариб сув оқими каби
Бу тарк этиб кетилган сассиз жумаларда .
Бу бахтсиз уйларда ,
Менинг хаётим ,
Кечарди хотиржам, ғурурли, мағрур.
* * *
Мен сени деб ўлиб қолардим ,
Сен билан кечарди бутун хаётим .
Кенг кўчалар ичра иккимиз ,
Сен ўқирдинг ичкин фарёдим .
Бир сенгина мени англардинг .
Яна қайтиб келганида тун ,
Яна қайтиб кетганида тун .
Чинордаги телба қушларла,
Деразамга боққанча дилхун,
Бир нур бўлиб чақирар эдинг.
Ёришарди бутун кўчамиз,
Кетиб бўлган жужуқлар олис,
Аксаянинг гуллари ухлаб ,
Мен ойнада қолганда ёлғиз.
Сен нур бўлиб кириб келардинг .
Қўлларингни бағишлар эдинг ,
Кўзларингни бағишлар эдинг .
Сен севгингни бағишлар эдинг ,
Бу қақраган умримга шундоқ,
Хаётингни бағишлар эдинг .
Гул чамбарлар ёпиб бош яланг ,
Титраётган бу сочларимга .
Сен лолалар келтирар эдинг ,
Сен юзингни қўяр эдинг жим,
Кўкракдаги оғриқларимга .
Тинглардинг
Туғён уриб оққан қонимни,
Қайғу билан оққан қонимни.
Йиғлаб йиғлаб кўз юмган севгим,
Кўз ёш бўлиб оққан қонимни .
Сен тинглардинг,
оҳ ,сен тинглардинг
Мени эса асло кўрмасдинг …
НЕВЗИЛ ЧЕЛИМ
Туркия
* * *
Хуш келдинг ўлим,
Қани ўтир,
Хеч сиримиз қолмади ,
Тўк этакларингдан тошларни .
Мен бир шамолман ,
Озодлик шамоли.
Бир юракдан, бир юракка ,
Таширман умидларни .
Мен бир тоғдан оқиб келган сел ,
Бузгайман деворларни .
Кўтарилар шахардан,
Таомларнинг хидлари .
Мен бир денгизман ,
Хар лахзада долғали.
Ўлим надир билмадим ,
Қирғоқларга ўзимни урдим .
Барча дўстлар уйғониб ,
Қуёшни қарши олди .
Хуужра эшиклари тарақлар,
Қоч кетарман, не келарин кутмасман .
Yosh shoir do’stim Muslimbek Musallam yangi tarjimalarini yo’llabdi. Mamnuniyat bilan ularni sizlarga taqdim etamiz.
UCH SHOIRDAN TO’RT SHE’R
Muslimbek Musallam tarjimalari
FOZIL HUSNI DOG’LARJA
26. 08. 1914 – 15. 10. 2008; Turkiya
* * *
Seni ko’rdim, ketdim to’lib,
Xayolinga chechak tutdim .
Xam quyosh xamda oy bo’lib,
Seni kutdim , seni kutdim/.
Ko’ngil sevgi degan chog’da ,
Ajib tilsim bor bu bog’da .
Yozda qirda, qishda tog’da b
Seni kutdim ,seni kutdim .
O’lim ko’zlarimda so’lsa ,
Ichim misralarga to’lsa .
Na kun bo’lsa, na yil bo’lsa ,
Seni kutdim, seni kutdim.
FURO’G’ FARRUXZOD
5. 01. 1935 — 14. 02. 1967; Eron
* * *
Sokin juma,
Tark etib ketilgan ,
Eski ko’chalar kabi qayg’uli ,
Xastalik ichra tambal ,
Sudralib yuruvchi hiyla-nayrang jumasi .
Kutishsiz ,
Taslim bo’lmoq jumasi .
Bo’m bo’sh uy,
qiyinaliblar ketgan uy.
Yoshlikning olamcha orzulari ,
xissiyotlariga yopilgan .
Qorong’u uy ,
quyoshning orzu qilgan uyi .
Yolg’izlik ,fol, shubxa ,
Parda, kitob, shkaf va suratlar uyi.
Ox, u qanday xotirjam mag’rur edi .
G’arib suv oqimi kabi
Bu tark etib ketilgan sassiz jumalarda .
Bu baxtsiz uylarda ,
Mening xayotim ,
Kechardi xotirjam, g’ururli, mag’rur.
* * *
Men seni deb o’lib qolardim ,
Sen bilan kechardi butun xayotim .
Keng ko’chalar ichra ikkimiz ,
Sen o’qirding ichkin faryodim .
Bir sengina meni anglarding .
Yana qaytib kelganida tun ,
Yana qaytib ketganida tun .
Chinordagi telba qushlarla,
Derazamga boqqancha dilxun,
Bir nur bo’lib chaqirar eding.
Yorishardi butun ko’chamiz,
Ketib bo’lgan jujuqlar olis,
Aksayaning gullari uxlab ,
Men oynada qolganda yolg’iz.
Sen nur bo’lib kirib kelarding .
Qo’llaringni bag’ishlar eding ,
Ko’zlaringni bag’ishlar eding .
Sen sevgingni bag’ishlar eding ,
Bu qaqragan umrimga shundoq,
Xayotingni bag’ishlar eding .
Gul chambarlar yopib bosh yalang ,
Titrayotgan bu sochlarimga .
Sen lolalar keltirar eding ,
Sen yuzingni qo’yar eding jim,
Ko’krakdagi og’riqlarimga .
Tinglarding
Tug’yon urib oqqan qonimni,
Qayg’u bilan oqqan qonimni.
Yig’lab yig’lab ko’z yumgan sevgim,
Ko’z yosh bo’lib oqqan qonimni .
Sen tinglarding,
oh ,sen tinglarding
Meni esa aslo ko’rmasding …
NEVZIL ChELIM
Turkiya
* * *
Xush kelding o’lim,
Qani o’tir,
Xech sirimiz qolmadi ,
To’k etaklaringdan toshlarni .
Men bir shamolman ,
Ozodlik shamoli.
Bir yurakdan, bir yurakka ,
Tashirman umidlarni .
Men bir tog’dan oqib kelgan sel ,
Buzgayman devorlarni .
Ko’tarilar shaxardan,
Taomlarning xidlari .
Men bir dengizman ,
Xar laxzada dolg’ali.
O’lim nadir bilmadim ,
Qirg’oqlarga o’zimni urdim .
Barcha do’stlar uyg’onib ,
Quyoshni qarshi oldi .
Xuujra eshiklari taraqlar,
Qoch ketarman, ne kelarin kutmasman .
Ассалому алайкум устоз сизга янги таржималаримни юборяпман.
Франс Кафка
Қутулмоқ учун сон саноқсиз бош паналар бор.
Бироқ нажот йўли ягона бўлади .
———-
Авалларига саволларимга нега жавоб ололмаслигимни тушунмасдим .
Энди саволлар беришимга қандай ишонишимни билолмаяпан .
Бироқ хақиқатда ишомасдим шунинг учун сўрардим .
———-
Инсон ичида бузилмас нарсанинг борлигига доимий ишонч хосил қилмасдан яшолмайди .
Бу бузилмас нарса унинг ичинда яширин бўлиши мумкин. Шу яширин нарсани намоён қилиш усуллари бу Худога ишонишдир. .
———-
Биз жаннатда яшаш учун яратилганмиз. Жаннат бизга хизмат қилиш учун ажратилган .
Кейин бизнинг тақдиримиз ўзгартирилди ..Жаннатнинг тақдири ўзгартирилганми бу хақда хеч қаерда айтилмаган .
————
Инсониятга қараб ўзингизни синаб кўринг .Бу шубха қиладиганларни шубхага ,ишонч билдирганлар ишонишга олиб боради .
———
Бу хаётнинг завқлари хаётнинг ўзи эмас .Юқори бир хаётга кўтарилишиммизнинг қўрқуви хамда завқидир. Бу хаётнинг азоблари хаётнинг ўзи эмас .Балки биз ўзимизга шу қўрқув орқали бераётган азобимиздир .
———
Инсоннинг асосий иккита гунохи бор .Қолганлари шулардан келиб чиқади .Сабрсизлик хамда дангасалик .Улар сабрсизликлари учун жаннатдан қувилдилар .Дангасаликлари учун қайтолмайдилар .
Таржимон Муслимбек Мусаллам