Шоира умр бўйи битта шеърни — “Ишқ” сарлавҳали шеърни ёзаётгандай.Ҳар бир шеър олдинги шеърнинг давомидек туюлади,уни тўлдиради,уни янада кучлироқ порлашига қувват беради… Минг йиллик муҳаббат Зебо юрагида янгиланади,унинг кўнгил мулкига айланади.Комил ишонч билан Ҳоди Тоқтошнинг “Муҳаббат эски нарсадир,ҳар бир юрак уни янгиртар” деган ҳикматини эслаган ҳолда шоиранинг ишқ дафтари ўзбек шеъриятининг кўҳна дафтарига янги саҳифалар қўшди деб айта оламан (Хуршид Давроннинг «Ишқ ёғдуси ёритган сатрлар» мақоласидан. Мақолани мана бу саҳифада ўқинг).

Зебо МИРЗО
БУ — МИНГ ЙИЛЛИК ИШҚДИР МУКАММАЛ

* * *

Майли,
менга сўз бермасанг ҳам,
Юрагингда сақлагин омон.
Юрагингни сақла мен учун,
Сеникиман бир умр пинҳон…

Дунё — ғаним,
Дунё — айролиқ,
Юрагимга узатмасин қўл.
Тушларимда
Не тонглар қолиб,
Мен шафаққа тортадурман йўл.

Кўзларингга айт,
Боқсин кулиб,
Бизнинг умр — уфқ ортида.
Учрашамиз
Сўнгсиз бахт бўлиб,
Ишқ юртида,
Севги юртида!..

Самолардан бирга тушганмиз,
Никоҳимиз қийган малаклар.
Ва жонларни жонга қўшганмиз,
Гувоҳимиз еру фалаклар…

Сезиб турай
шу Бахт исини,
Кўзларингда, Руҳингда дойим.
«Сени менга учраштирган Ишқ,
Мени сенга берган Худойим!»

* * *

Мен сизни бир умр севиб яшадим,
Шодликда,
қайғуда, келганида ғам.
Мен сизни бир умр севиб яшадим,
Айрилиқ етаклаб кетганида ҳам!

Мен сизни бир умр кутиб яшадим,
Тунларга сотмадим гуноҳингизни.
Мен сизни бир умр кутиб яшадим,
Кўнглимники билиб  нигоҳингизни…

Хазин кечаларнинг айролиғида,
Оташ вужудимни дорларга осдим.
Бегуноҳ севгининг яролиғида,
Ҳижронни болам деб бағримга босдим.

Ойдин кечаларга Ойларни белаб,
Ухлатдим соғиниб гўдак ҳидини!
Мунаввар тонгларга ижобат тилаб,
Ҳеч кимга бермадим бахт умидини!

Соғиндим…
Соғинчли нигоҳингизни,
Келинг!..
Бу ғурурни ўтга ташладим!
Азизим,
Азизим,
эй ёлғиз Одам,
Мен Сизни бир умр кутиб яшадим!..

* * *

Фурсат битди.
Тугади муҳлат.
Нуқта қўяр ҳаммасига Вақт.
Умид билан умр ҳам ўтди.
Энди мағрур кетмоқлигим шарт!

Ҳали узоқ кезар овозим,
Тор йўлаклар, хаёллар аро…
Юракларда жаранглар созим,
Соғинчгами ўхшаган видо!..

Гулдонга гул солиб қўяман,
Шаббодалар қилажак ўйин.
Фақат…
Кўкка тирмашиб ўсган,
Ожизгина ниҳолга қийин…

Кўрқитмасин
Сизни ҳеч ғусса,
Ойдинликка ўхшаган Сўзим.
Енгмаганди мени ҳеч нарса,
Наҳот енгдим ўзимни ўзим?

Қолдираман сизга муҳаббат,
Жуда узоқ курашдим, нетай.
Яшай десам — қолмабди муҳлат.
Фурсат битди.
Мен энди кетай…

КЎР МУСАВВИР

Ранглар…
ранглар… кирар тушимга,
Бинафшанинг савсан куйлари.
Кўк сояси қўнғир дарахтнинг,
Оқ ёмғирнинг алвон бўйлари…

Қўлларимнинг нигоҳларида
Бу дунёнинг барча исми ёд.
Армонию титроқларида,
Уйғонади буюк хотирот.

Мана бу ранг — Муҳаббат ранги,
Мана бу ранг — армоннинг тугал.
Бу — кўз ёши, бу — дард оҳанги,
Бу — минг йиллик Ишқдир мукаммал…

Мўйқаламни узатинг менга,
Бахт расмини чизиб бераман.
Гўдак ҳиди,
бола кулгусин
Нур йўлига тизиб бераман…

О, бу Аёл кўзлари қора,
Қилқалам ҳам ожиздир, узр…
Унинг узун кечаларига
Ишқ лаби-ла қўймоқ шарт муҳр!

Обидалар,
азим минорлар —
Кўкка отиб бахт жарангини,
Бу шакллар,
бу шаклларга
Мен танлардим юрак рангини!

Қўлларимга етмайди фақат,
Севги берган илоҳий қанот,
Тушларимга кирган нур билан
Мангуликка бораман озод.

Ва тортаман
Кўзларимга мил,
Оқа бошлар қароғимдан ранг.
Потраб кетар
дунё хилма-хил,
Потраб кетар ва сочар жаранг…

Мен Қуёшга қадам ташлайман,
Камалакка умримни сочиб!
Сўнг…
Самога чиза бошлайман,
Юрагимнинг қопқасин очиб!..

* * *

Таъқиб этар мени бир хаёл —
Ҳушимда ҳам, тушда ҳам кулиб.
Дунёдаги энг гўзал Аёл,
Севар сизни рақибам бўлиб!

Суратлардан боқади масрур,
Гоҳ қизил, гоҳ оппоқ кўйлакда!
У келади — порлаб кетар нур,
У кетар — тун қолар йўлакда…

Сочларининг довулларида
Бармоқларми титраган чоғи,
Лола каби ногоҳ ловуллаб,
Сирга тўлиб кетар қучоғи!.. …

Гулдондаги гул — қишнинг ҳусни,
У — дераза ортида баҳор.
Кўксингизга ўйилган исми,
Чорлайверар сизни беғубор.

Сиз уни деб яшаб ўтасиз,
Кўзни юмиб озордан, хордан.
…Лабни оппоқ қорга тутасиз.
Ва шивирлаб дейсиз: «Сен борсан!» …

Таъқиб этар ҳар гал шу хаёл,
Кўзингизда ёнса бахт расми.
Айтинг менга, эй буюк савол,
У — менмасми ?
У — мен эмасми?..

* * *

Тунлар тушларимга тўшаяпти нур,
Руҳимга сиғмаган нурлар уммони.
Ўзимдан ташқари яшаяпти ҳур,
Бир Ҳур чулғаяпти рангга дунёни!..

Қандай чидай, ахир, Осмон кўксимга
Турса милярд-милярд юлдузни жойлаб?
Оқиб ўтса тиниқ минг бир кечалар,
Оқиб  ўтса ёниқ қуёшлар, ойлар!..

Қандай яшай, дилда чақса чақинлар,
Димоғимни ёрса баҳорлар иси!
Ва кафтимда гулдай очилса сирлар,
Ёмғирлар йиғиси,
Гуллар кулгуси!..

Қандай хилватларда ўтирайин тинч,
Кўзларимдан тошса камалак қони ?
Яшамоғим учун тўлиб, тўкилиб,
Менга қайтиб беринг рангин Дунёни!..

Манба: «Ёш куч» журнали,09/2015

    Shoira umr bo’yi bitta she’rni — “Ishq” sarlavhali she’rni yozayotganday.Har bir she’r oldingi she’rning davomidek tuyuladi,uni to’ldiradi,uni yanada kuchliroq porlashiga quvvat beradi… Ming yillik muhabbat Zebo yuragida yangilanadi,uning ko’ngil mulkiga aylanadi.Komil ishonch bilan Hodi Toqtoshning “Muhabbat eski narsadir,har bir yurak uni yangirtar” degan hikmatini eslagan holda shoiraning ishq daftari o’zbek she’riyatining ko’hna daftariga yangi sahifalar qo’shdi deb ayta olaman (Xurshid Davronning «Ishq yog’dusi yoritgan satrlar» maqolasidan. Maqolani mana bu sahifada o’qing).

Zebo MIRZO
BU — MING YILLIK ISHQDIR MUKAMMAL

* * *

Mayli,
menga so’z bermasang ham,
Yuragingda saqlagin omon.
Yuragingni saqla men uchun,
Senikiman bir umr pinhon…

Dunyo — g’anim,
Dunyo — ayroliq,
Yuragimga uzatmasin qo’l.
Tushlarimda
Ne tonglar qolib,
Men shafaqqa tortadurman yo’l.

Ko’zlaringga ayt,
Boqsin kulib,
Bizning umr — ufq ortida.
Uchrashamiz
So’ngsiz baxt bo’lib,
Ishq yurtida,
Sevgi yurtida!..

Samolardan birga tushganmiz,
Nikohimiz qiygan malaklar.
Va jonlarni jonga qo’shganmiz,
Guvohimiz yeru falaklar…

Sezib turay
shu Baxt isini,
Ko’zlaringda, Ruhingda doyim.
«Seni menga uchrashtirgan Ishq,
Meni senga bergan Xudoyim!»

* * *

Men sizni bir umr sevib yashadim,
Shodlikda,
qayg’uda, kelganida g’am.
Men sizni bir umr sevib yashadim,
Ayriliq yetaklab ketganida ham!

Men sizni bir umr kutib yashadim,
Tunlarga sotmadim gunohingizni.
Men sizni bir umr kutib yashadim,
Ko’nglimniki bilib nigohingizni…

Xazin kechalarning ayrolig’ida,
Otash vujudimni dorlarga osdim.
Begunoh sevgining yarolig’ida,
Hijronni bolam deb bag’rimga bosdim.

Oydin kechalarga Oylarni belab,
Uxlatdim sog’inib go’dak hidini!
Munavvar tonglarga ijobat tilab,
Hech kimga bermadim baxt umidini!

Sog’indim…
Sog’inchli nigohingizni,
Keling!..
Bu g’ururni o’tga tashladim!
Azizim,
Azizim,
ey yolg’iz Odam,
Men Sizni bir umr kutib yashadim!..

* * *

Fursat bitdi.
Tugadi muhlat.
Nuqta qo’yar hammasiga Vaqt.
Umid bilan umr ham o’tdi.
Endi mag’rur ketmoqligim shart!

Hali uzoq kezar ovozim,
Tor yo’laklar, xayollar aro…
Yuraklarda jaranglar sozim,
Sog’inchgami o’xshagan vido!..

Guldonga gul solib qo’yaman,
Shabbodalar qilajak o’yin.
Faqat…
Ko’kka tirmashib o’sgan,
Ojizgina niholga qiyin…

Ko’rqitmasin
Sizni hech g’ussa,
Oydinlikka o’xshagan So’zim.
Yengmagandi meni hech narsa,
Nahot yengdim o’zimni o’zim?

Qoldiraman sizga muhabbat,
Juda uzoq kurashdim, netay.
Yashay desam — qolmabdi muhlat.
Fursat bitdi.
Men endi ketay…

KO’R MUSAVVIR

Ranglar…
ranglar… kirar tushimga,
Binafshaning savsan kuylari.
Ko’k soyasi qo’ng’ir daraxtning,
Oq yomg’irning alvon bo’ylari…

Qo’llarimning nigohlarida
Bu dunyoning barcha ismi yod.
Armoniyu titroqlarida,
Uyg’onadi buyuk xotirot.

Mana bu rang — Muhabbat rangi,
Mana bu rang — armonning tugal.
Bu — ko’z yoshi, bu — dard ohangi,
Bu — ming yillik Ishqdir mukammal…

Mo’yqalamni uzating menga,
Baxt rasmini chizib beraman.
Go’dak hidi,
bola kulgusin
Nur yo’liga tizib beraman…

O, bu Ayol ko’zlari qora,
Qilqalam ham ojizdir, uzr…
Uning uzun kechalariga
Ishq labi-la qo’ymoq shart muhr!

Obidalar,
azim minorlar —
Ko’kka otib baxt jarangini,
Bu shakllar,
bu shakllarga
Men tanlardim yurak rangini!

Qo’llarimga yetmaydi faqat,
Sevgi bergan ilohiy qanot,
Tushlarimga kirgan nur bilan
Mangulikka boraman ozod.

Va tortaman
Ko’zlarimga mil,
Oqa boshlar qarog’imdan rang.
Potrab ketar
dunyo xilma-xil,
Potrab ketar va sochar jarang…

Men Quyoshga qadam tashlayman,
Kamalakka umrimni sochib!
So’ng…
Samoga chiza boshlayman,
Yuragimning qopqasin ochib!..

* * *

Ta’qib etar meni bir xayol —
Hushimda ham, tushda ham kulib.
Dunyodagi eng go’zal Ayol,
Sevar sizni raqibam bo’lib!

Suratlardan boqadi masrur,
Goh qizil, goh oppoq ko’ylakda!
U keladi — porlab ketar nur,
U ketar — tun qolar yo’lakda…

Sochlarining dovullarida
Barmoqlarmi titragan chog’i,
Lola kabi nogoh lovullab,
Sirga to’lib ketar quchog’i!.. …

Guldondagi gul — qishning husni,
U — deraza ortida bahor.
Ko’ksingizga o’yilgan ismi,
Chorlayverar sizni beg’ubor.

Siz uni deb yashab o’tasiz,
Ko’zni yumib ozordan, xordan.
…Labni oppoq qorga tutasiz.
Va shivirlab deysiz: «Sen borsan!» …

Ta’qib etar har gal shu xayol,
Ko’zingizda yonsa baxt rasmi.
Ayting menga, ey buyuk savol,
U — menmasmi ?
U — men emasmi?..

* * *

Tunlar tushlarimga to’shayapti nur,
Ruhimga sig’magan nurlar ummoni.
O’zimdan tashqari yashayapti hur,
Bir Hur chulg’ayapti rangga dunyoni!..

Qanday chiday, axir, Osmon ko’ksimga
Tursa milyard-milyard yulduzni joylab?
Oqib o’tsa tiniq ming bir kechalar,
Oqib o’tsa yoniq quyoshlar, oylar!..

Qanday yashay, dilda chaqsa chaqinlar,
Dimog’imni yorsa bahorlar isi!
Va kaftimda gulday ochilsa sirlar,
Yomg’irlar yig’isi,
Gullar kulgusi!..

Qanday xilvatlarda o’tirayin tinch,
Ko’zlarimdan toshsa kamalak qoni ?
Yashamog’im uchun to’lib, to’kilib,
Menga qaytib bering rangin Dunyoni!..

Manba: «Yosh kuch» jurnali,09/2015