Даққиюнусдан қолган дунёда ҳар бир асл ошиқ кўҳна муҳаббатни яшартирганидек, ҳар бир янги истеъдод ҳам эски мавзуларни янгилайди, кўзимиз ўрганиб қолган дунёга бошқача нигоҳ ташлашга даъват этади. Беҳзоднинг шеърларида мен ана шу тозаришни, ана шу ўзига хос нигоҳни, қолаверса, ўзим мансуб бўлган авлоднинг адабиётга кириб келган чоғларидаги бир нафасни сезгандек бўлдим (Ўзбекистон халқ шоири Хуршид Даврон ёзган тақдимномадан. Мана бу саҳифада тўлиқ ўқинг.).
Беҳзод Фазлиддин
ШЕЪРЛАР
Беҳзод Фазлиддин шоир, журналист, адабиётшунос‑тадқиқотчи. 1983 йил 20 сентябрда Наманган вилояти Чуст туманидаги Дамобод қишлоғида туғилган. 2005 йили Ўзбекистон давлат жаҳон тиллари университетининг халқаро журналистика факультети бакалаврлик босқичини, 2007 йили Жаҳон иқтисодиёти ва дипломатия университети магистратурасининг халқаро журналистика бўлимини тамомлаган. 2004 – 2010 йиллар давомида «Маърифат» газетасида мухбир, бўлим муҳаррири, «Тарбия» журнали бош муҳаррири ўринбосари бўлиб ишлаган. 2010 – 2013 йиллари Ўзбекистон Фанлар академияси тадқиқотчиси.
«Муқаддас замин» (1999), «Боғларингдан кетмасин баҳор» (2000), «Онамнинг кўнглига кетамиз» (2003), «Сен қачон гуллайсан» (2008), «Кутмаган кунларим, кутган кунларим» (2012) номли шеърий тўпламлари, кўплаб бадиий-публицистик, илмий‑адабий мақолалари чоп этилган. Журналистика ва бадиий ижод бўйича ўтказилган бир неча танловлар ғолиби. Айни кунда Ўзбекистон Республикаси Фанлар академияси Алишер Навоий номидаги Тил ва адабиёт институти илмий ходими.
CУЮНЧИ
Оcмонда йиғлаб келдим –
Дардларим майса бўлди.
Ерда битта бўлса ҳам
Бахтсиз камайса бўлди.
Гарчи йиғлаб ҳар кеча
Тунларимни қон қилдим,
Тонгда гулдан тошгача
Табассум эҳсон қилдим.
Азобларинг – муҳтарам,
Мен дардингга харидор.
Товонимни ўпса ҳам,
Тиканларнинг ҳаққи бор.
Юрагимни уйғотган
Ғамларингга минг шукур.
Гардларимни йўқотган
Дардларингга ташаккур!
Энди Сенда парвойим,
Дунёни ютиб кетдим.
Суюнчи бер, Худойим,
Ўзимдан ўтиб кетдим.
2006
ЯШАШГА ЖОЙ БОРМИ?
Лаҳзага тенгма-тенг ўчиб бораман,
Ўзимдан, сўзимдан чўчиб бораман.
Завол билмайдиган манзилни кўрсат,
Томирларим билан кўчиб бораман.
2005
СЎРОҚ
Дилни дилга йўлламай,
Йўлни йўлга уламай.
Ҳеч йўқса, бир гулламай,
Сўлиб кетаверайми?
Танда бор чўғим шу, деб,
Бандалик чоғим шу, деб,
Менинг бор-йўғим шу, деб,
Нолиб кетаверайми?
Кўкламлар нафасида,
Гуллаш арафасида
Тошларнинг орасида
Қолиб кетаверайми?
Қандай кунга кўндим-ай,
Ич-ичимдан синдим-ай.
Ёнингизда индамай
Ўлиб кетаверайми?
Нега жимсиз?!
2004
УМРИМ
Бир лаҳзада осмон меники,
Бир лаҳзада яшаб оламан.
Бир лаҳзада босар ғам юки,
Бир лаҳзада… бўшаб қоламан.
2005
ЙИГИРМА БИРИНЧИ БАҲОР
Дарахтлар қайтадан уйғониб бўлди,
Бу йилдан қушларнинг умиди катта.
Бугун манов ниҳол тўрт ёшга тўлди,
Гуллаш ярашади унга, албатта.
Кўкариш пайида турибди хаслар,
Куртаклар ҳаётга бўй чўзаётир.
Тошлар бағрида ҳам баҳорий ҳислар,
Барчаси мўъжиза, мўъжиза, ахир…
Қара, шундоққина ёнингда баҳор,
Осмон гуллаб бўлди, гуллади Замин.
Ҳозир юрагингда қорга нима бор,
Сен қачон гуллайсан, Беҳзод Фазлиддин?!
2004
***
Менинг ўлмайдиган оғриқларим кўп,
Кетиб бўлмайдиган дардларим бисёр.
Тилимнинг учида чандиқларим кўп,
Муҳаббат, кўнглимни гуллатиб юбор.
Ҳуда-беҳудага ранжитмай турса,
Тинглаб чарчамайман устоз Ҳаётни.
Кўксимни юлдузлар бўшатмай турса,
Ўкситиб кетмайман Адабиётни.
Илдизи шу қадар мустаҳкаммикин
Жонимда кўкариб ётган иллатнинг?
Қандай сўзлар билан овутмоқ мумкин
Дардлари ўзидан буюк миллатни?!
Худойим, умримни гуллатиб юбор…
2006
***
Мен – ҳаёт боғида омонат япроқ,
Тўкилиб кетаман эрта, индин ё.
Бир куни мен сенга қайтаман, Тупроқ,
Бир куни мен сенга кетаман, Само.
Тангрим азал сени яратмиш суюк,
Қошингда заррача эмасман, зотан,
Шу қадар мангусан, шу қадар буюк,
Минг битта умримга арзийсан, Ватан!
Дунё нима ўзи – савдо бозори,
Яшасам бўларди дўст қилиб танни.
Худо урмасмиди, етиб озори,
Ҳаётдан пастроққа қўйсам Ватанни?!
Ўтиб қўймасмиди Отам баҳримдан,
Тўлиб кетмасмиди дўзах ноламга?
Қонлар оқмасмиди бу тош бағримдан,
Ватан қолдирмасам магар боламга?!
Йўқ, бундай яшашга кўнолмайди жон,
Сени танимаслик – Руҳимга иснод.
Сен деб яшамасам, борлигим ёлғон,
Сен бор, у дунёю бу дунём обод.
Менинг забоним – гул, қўлларим – сабо,
Сенга бўй таратмай сўлмайман, Ватан.
Ҳали кўп яшайман, аввали Худо,
Бахтингни кўрмасдан ўлмайман, Ватан!
2002
МАНЗИЛ
Булоқлардан тоза кўзёшман,
Халқдан чиқиб халққа бораман.
Мен шундай бир ўжар қуёшман,
Шарқдан чиқиб Шарққа бораман.
2007
ТУШУНМОВЧИЛИК
Бўлди, йиғламайман, бўлди – кулмайман,
Юрагингни ортиқ этмайман безор.
Ўзимдан бошқани хафа қилмайман,
Ўзимдан бошқага бермайман озор.
Кимларнинг кўнглига қараб кун кўрдим,
Ялиниб бормайман Бахтнинг ёнига.
Кулиб бахтсизларга халақит бердим,
Йиғлаб бахтлиларнинг тегдим жонига.
2006
ҚЎНҒИРОҚ
Уйимни тўлдирган жимликни бузиб,
Ҳаётни эслатиб янграр қўнғироқ.
Олисдан бир гўзал (кўзини сузиб)
Гапирар, адашиб тушибди бироқ.
Ўзим билан ёлғиз қоларман яна,
Домига тортади хаёллар – денгиз…
Телефон!.. Жунбушга келади хона,
Яна ўша “Бошқа жойга тушдингиз”.
Наҳот, ҳамма мендай адашган, ёнар,
Саволлар тош бўлиб урилар бошга.
Ҳар сафар алмашиб қолар рақамлар,
Сўраган бегона, сўралган бошқа…
Ҳамон довдирайман, Руҳимда тўфон,
Мени шу симларга боғлаб қўйган Вақт.
Юрагим жиринглар – жонли телефон,
Эҳтимол, қўнғироқ қилаётган Бахт…
2006
ЖОНИМ
Ўт ичида яшаш осонми, Жоним,
Нечуксиз? Жонингиз омонми, Жоним?
Айириб қўйишди йўлларимизни,
Одамлар шунчалик ёмонми, Жоним?
Кўнгилнинг юртидан кетиб бўлмайди.
Синовсиз манзилга етиб бўлмайди.
Ахир, муҳаббатнинг кўчаларидан
Юракка тош солиб ўтиб бўлмайди.
Ер, Само биз билан, қисинмайдилар,
Ўткинчи кучларга бўйсунмайдилар.
Тушуниб турибди Худойим бизни,
Нега бандалари тушунмайдилар?!
Одамлар шунчалик ёмонми, Жоним?..
2004
СИЗГА САВОЛ
Кўзингизда турган дардми, армонми,
Севилиш осонми, севиш осонми?
Сизсиз яшолмайман, деб чарчамайсиз,
Жоним, ҳаётингиз шунча арзонми?!
2006
СЕВГИНИ СЕВГАННИ…
Аллақачон тўзиб кетардим, балки,
Ва ё ғамлар мени этарди адо.
Кимнингдир кўнглини олгандирманки,
Юрагимни асраб келяпти Худо.
Ўзи яқин олди мени Ўзига,
Кунда Қуёш бўлиб йўқлаб турибди.
Мен айтган тоза бир Сўз эвазига
Қилдай ҳаётимни сақлаб турибди.
Нимага кўзимда юлдуз кам – Ишқ кам,
Мен ношуд умримни кимларга бердим?
Кўксим нурга тўлиб битта гул эксам,
Орқасидан ўнта ниҳол синдирдим…
Барибир, кўнглимга келаверди У,
Кечирилиб кетди ҳар қандай хато.
Ахир, мен севишни ўрганяпман-ку.
Севгини севганни севади Худо…
2006
***
Кўзингдаги селларингни қуритаман,
Ғамларингнинг тиши сингай – қаритаман.
Зарраман-у, тафтим мингта қуёшга тенг,
Шам бўлсам ҳам йўлларингни ёритаман.
Ҳаётингни хаёлимга ўраб тургин,
Совиб қолсанг, чўғларимдан сўраб тургин.
Фақат ўзинг ўчишимга қўйма мени –
Фақат ўзинг кўзларимга қараб тургин.
2005
МЕНСИЗЛИК
Юлдузлари ичикиб қолди,
Маҳзун энди Ойсиз осмоним.
Сенсизликка кўникиб бўлдим,
Қандай экан менсизлик, жоним?!
Ана, кўзим кўзингдан ўтди,
Қўй, яширма титроқларингни.
Хато қилдинг, ўзингдан ўтди,
Тишлаяпсан бармоқларингни.
Энди нурга бегона юзинг,
Қуёшингнинг ранглари қани?
Сиғмаяпсан ўзингга ўзинг,
Ҳаётингнинг тонглари қани?
Кечаларинг ўзингдай ғариб,
Армонларинг осмондан катта.
Юрагингга термилиб туриб,
Йиғлаяпсан биринчи марта.
Ухлаб қолган кунларинг ҳаққи,
Менинг ўрним бошқа – бўлакман.
Йиғлаб қолган тунларинг ҳаққи,
Мен, барибир, сенга керакман!
2003
***
Қачон кўзларингга султон бўламан?
Қаерда жонингга туташган йўлак?
Кўчангни қидириб нима қиламан,
Менга юрагингнинг манзили керак!
2003
КЎЗИНГИЗНИ БЕРИБ ТУРИНГ
Ёлғизгинам, фариштага тенгликкинам,
Жон риштасин жонингизга боғлаб олай.
Иккимизнинг дардимиз бир, мунгликкинам,
Кўзингизни бериб туринг, йиғлаб олай.
Мен бошимни урмаган бир тош қолмади,
Ростин айтсам, юрагимда дош қолмади.
Қуриб қолган кўзларимда ёш қолмади,
Кўзингизни бериб туринг, йиғлаб олай.
Узун-узун армонларим чиқиб кетсин,
Зардобларим кўзёш бўлиб оқиб кетсин.
Қалбимга бир қизғалдоқлар боқиб кетсин,
Кўзингизни бериб туринг, йиғлаб олай.
Мен шабнамман, ғуборларга қўнолмайман,
Ё гул бўлиб тош юракда унолмайман.
Кўнолмайман, бу дардларга кўнолмайман,
Кўзингизни бериб туринг, йиғлаб олай.
Қузғунларнинг қилиғидан зорим келди,
Тоғ қалбимга нафрат деган сорим келди.
Ўзим бўлиб йиғлолмайман, орим келди,
Келинг, Сизнинг кўзингизда йиғлаб олай,
Жон риштасин жонингизга боғлаб олай…
2001
ОТАМЛАШУВ
Бу дунё – ғалвали уй, дейсиз,
Ҳар жонда минг ташвиш, ўй, дейсиз,
Ўзимга сиғмайман, сиз ҳар гал
Кўп гапирмай, чойдан қуй, дейсиз.
Мен озиб-ёзиб бир боргандим,
Озурда кўнглимни ёргандим,
Йиғламай йиғлашни ўргандим,
Тишингни тишингга қўй, дейсиз.
Кўзимда дунёча ёш бўлса,
Кўксимда бир уюм тош бўлса,
Наҳотки, белбоғим бўш бўлса?
Ҳар нени ҳикматга йўй, дейсиз.
Кечалар бахтимни туш кўриб,
Биргина бошимни қўш кўриб,
Катта бўлганимни хуш кўриб,
Қачон яна элга тўй дейсиз?
2007
ОНАМ ЁЗОЛМАГАН ШЕЪР
Сочларимда оқ гуллар,
Кел, уларни тер, болам.
Йўлингга муштоқ йўллар,
Болам бўлиб бер, болам.
Кўксимга ой беркитдим,
Юлдузларга чой тутдим.
Отангдан ҳам кўп кутдим,
Бахтим бўлиб бер, болам.
Титраган созингни қўй,
Бўғиқ овозингни қўй.
Қалам-қоғозингни қўй,
Ўғлим бўлиб бер, болам.
Йўл учун туққанмидим,
Гул учун туққанмидим,
Пул учун туққанмидим,
Борим бўлиб бер, болам.
Қалдирғоч синглинг беҳол,
Қанотидан хатни ол.
Ишинг кўпдир, эҳтимол,
Келмай қўявер, болам…
2006
ЭНГ АЧЧИҚ БАҲОНА
Қорин тинч қўймайди – нон топиш керак,
Ташвишлар судрайди мени ҳар томон.
Ўзини эсидан чиқарди Юрак,
Яшашга вақт қайда, Онажон?!
2004
АЙБНОМА
Беҳзод Фазлиддинга айтиб қўйинглар,
Бу тун ҳам ухламай чиқди отаси.
Узун бўлиб кетди, тилин қийинглар,
Онаси кўксида ғамлар шодаси.
Қишлар келиб бўлди, у гап тузгунча,
Бир бор ҳовлисида қор кураб берсин.
Бировга ёқай деб гуллар узгунча,
Бориб онасининг дардини терсин.
Кейин гуллайверсин, кўкарсин, майли,
Отанинг дуоси бошлагай тахтга.
Нега толеидан йўллари айри,
Онасиз ҳам бориш мумкинми Бахтга?!
Ишига ишқ қўйган қандай фарзандки,
Лоақал кўнглини очиб кетмайди.
Дарвоқе, у кишим шунчалар бандки,
Ўзидан бошқага вақти етмайди…
2007
ШОИР
Ҳамма сўзлар Сеники эди,
Сочдинг, териб олавердим жим.
Бу олтинлар меники энди,
Мен энг бахтли ўғриман, Тангрим!
2006
ОҒРИҚ
Қанча кунлар қазо бўлди,
Жонимизга жазо бўлди.
Биздан кимлар ризо бўлди?
Эгамизга нима деймиз?
Иймон азим дарахтдир хўб,
Япроғидан меваси кўп,
Шохларини синдирдик хўп,
Эгамизга нима деймиз?
Капалакка қўл бермадик,
Чумолига йўл бермадик,
Дил олмадик, дил бермадик,
Эгамизга нима деймиз?
Уйғонгимиз келмас сира,
Кўзимизни босган шира,
Борган сари кўнгил хира,
Эгамизга нима деймиз?
Шайтон бунча соҳибжамол?!
Қонимизда топар камол,
Ҳаётимиз – битта савол:
Эгамизга нима деймиз?
2007
БИЗ
Кўҳна хотиралар маҳзун кўз очди,
Ҳаёт қозонида кўпайди камлар.
Қуёш чиққанига минг йилдан ошди,
Нега уйғонмайди одамлар?!
Қадамлар ножўя, қадамлар оғир,
Гиёҳлар кўзида оби зам-замлар.
Юзини яшириб йиғламоқда Ер,
Нега ишонмайди одамлар?!
Қўлларида Чўғни асрагай қандай,
Наҳот, ўчиб борар асрий бу шамлар?
Жаннатга буюртма бериб қўйгандай,
Нега шошилмайди одамлар?!
Шабнамлар алвидо айтдилар сокин,
Бир нурли висолдан титраган дамлар.
Бу тонг охиргиси бўлиши мумкин…
Нега тушунмайди одамлар?!
2008
ЎЗИГА
Чақирсанг, ҳеч қаерга чекинмасдан келдим-ку,
Тоғларнинг орқасига бекинмасдан келдим-ку.
Қарғаларнинг тилига инсоф тилаб яшадим,
Ўзимдан бошқасига тегинмасдан келдим-ку.
Энди ҳолимни сўра.
Қачонгача армонлар кулбасига қўноқман,
Мен дунёнинг ортидан чопаётган чўлоқман.
Йиллар аро сўзларим манзилига етмайди,
Юрагимни тилимга кўчиргани нўноқман.
Энди кўнглимга қара.
Совиб қолсам, жонимни қайси ўтларга тутай,
Нурларингнинг бағрида кирларимни йўқотай.
Бўшаб қолган кўзларим, ўзим бедор бўлмасам,
Кўксимдаги қушчани қандай қилиб уйғотай?!
Энди ҳолимни сўра.
Мен бу ерга Сен учун эгилгани келганман,
Лолаларнинг кўзига тикилгани келганман.
Ишонтирсанг, ҳукмингни бажармасдан кетмайман,
Ҳаммаёқни гуллатиб, тўкилгани келганман.
Энди кўнглимга қара,
Энди ўзимга қара…
2005
***
Ризқим тош бўлса ҳам, ҳалол эт – қанд қил,
Мени мендан қутқар, Ўзингга банд қил.
Тубанда юзимни йўқотаёздим,
Мени юрагимдан бошлаб баланд қил.
2007
***
Юролмайман, оёғимда лойларим кўп,
Кучукчалар тишлаб олган жойларим кўп.
Осмонларга даъвогарлар бисёр экан,
Чап кўксимда чиқмай ётган ойларим кўп.
Юрагимни кемиради минг битта ўй,
Наҳот, энди ялпизларим сочмайди бўй?!
Мен бандангнинг қўлларига ишонмайман,
Тангрим, энди Ўзинг мени турғизиб қўй!
2003
ҲАЁТ СПЕКТАКЛИ
Кечаги ёш бола бугун кемшик чол –
Биров туғилганда биров ўлади.
Яна ўша ўзим хоҳламаган рол…
Дунё томошабин бўлиб кулади.
Одамларга айтар бошқа гапим бор,
Тугаб боряпман-у, нега барча жим?
Мени маъзур тутинг, жаноб Режиссёр,
Бахтлилар ролини ўйнаб чарчадим…
2006
ҲАСРАТ
Ярам ўтиб кетди жон-жонларгача,
Ҳали кўп инграйман азонларгача.
Ўйлаб чарчамайман қачонларгача
Армон гулларига илдизлигимни?
Кўзимга туманлар кутади кимлар,
Изимга тиканлар отади кимлар,
Сўзимга кишанлар тутади кимлар,
Билиб осмони йўқ юлдузлигимни.
Мудом кўз остидан чиққан арилар,
Умримдан гуноҳлар йиққан арилар,
Бировнинг нишида чаққан арилар
Билмасми булбулмас, қўнғизлигимни?
Юрагим – оёқлар тиқилган чашма,
Ҳали бир томчимга қиламан ташна,
Юзимга солишинг шарт эмас, ошна,
Ўзим ҳам биламан ёлғизлигимни…
2002
ЖОНДАН ЎТДИ
Тоққа чиқай, десак, тошлар қўймаса,
Кўзга ёқай, десак, қошлар қўймаса,
Яшашга мана бу бошлар қўймаса…
Бизга ҳам аталган дунёлар борми?!
2006
ОЙГА ТЕГМАНГ
Нима қилсам, Ойни бошқа йиғлатмайсиз.
Нима қилсам, тинч қўясиз осмонларни?
Нима қилсам, юлдузларга тош отмайсиз,
Нима қилсам, ўлдирмайсиз жайронларни?
Бирга Ҳақнинг айвонига боради, деб,
Қалдирғочлар қўлларимдан тутиб олган.
Ҳеч бўлмаса, паноҳ сўраб беради, деб,
Оёғимга кийикчалар ётиб олган…
Ёмонларга пастлагим йўқ, асли, лекин,
Гиёҳларнинг номларидан қўл сўрайман.
Ҳали кечмас, ҳали яна севиш мумкин,
Мен гулларнинг кўнгли учун йўл сўрайман.
Нурга қайтинг – рўёларни кетказасиз,
Еру кўкнинг тинчи учун бошланди жанг.
Бу кетишда умрингизни ютқазасиз,
Ўзингизга шафқат қилинг – Ойга тегманг.
2005
***
Ялинчоқ эмасман, кибриммикан бу?
Ўзимнинг ўзимга жабриммикан бу?
Яшашим мумкин-ку жонимни сийлаб,
Тош тишлаб юрибман, сабриммикан бу?!
2003
«Сен қачон гуллайсан»(2008) китобидан.
УЗУН ОРЗУ
Бирдан қанот ўсиб чиқса елкамдан,
Учсам. Ҳаммасини унутсам. Кетсам.
Асар ҳам қолмаса шум кўланкамдан,
Армон етолмаган манзилга етсам.
Қувиб тутолмаса ортимдан лаъин,
Муҳаббат ўртада бўлмаса даллол.
Худди шу энг мақбул, тўғри йўлдайин –
Учишим ҳеч кимга келмаса малол.
2008
ЭСКИ ҲАҚИҚАТ
Дунё эски, ташвишлар эски,
Навқирондай бу ғамлар кўҳна.
Қарсак чалиб топамиз таскин,
Ҳаёт ўзи эски бир саҳна.
Гар пихини ёрган фуқаро
Ўзлаштирмоқ бўлар бугунни,
Ечолмаслар минг йиллар аро
Севги деган эски тугунни.
Ким бировни йиғлатиб кулар,
Шу ўйинлар менга қизиқми?
Ё ўчириб берарми улар
Пешонамда турган ёзуқни?
Фақат сира тинч қўймас бир ҳол,
Ўйлатади дунё ишлари:
Нигоҳлари маъюс мажнунтол,
Чинорларнинг хўрсинишлари…
2008
***
Қолган чақаларни эслагим йўқдир –
Чироқ бўлолмайди ортимда, ўлсам.
Фақат нур сўрадим, фақат нур йиғдим,
Фақат меҳр олдим, қарз олган бўлсам.
2010
***
Қош қорайди, ўйчан қисқарди кунлар,
Тағин не ташвишда кўнгли юпунлар?
Ҳали кул остида мудрар учқунлар,
Кутинг…
Бирдай ўтди ойнинг икки ўн беши,
Кечанинг бугунга ўтмади тиши,
Азалнинг иши бу, абаднинг иши,
Кутинг…
Севмаса севмасин сиз якто билган,
Келмаса келмасин сизни қон қилган,
Кутган ҳам ҳақ эрур, ҳақдир кутилган,
Кутинг…
Ким кимни ўчирди хотирасидан,
Ким четлашди ишонч доирасидан,
Кимдир боқар кўнгил ойинасидан,
Кутинг…
Бу асрий лаҳзалар сиғмайди сўзга,
Севги бир шарпадир, кўринмас кўзга,
Яхши биласиз-ку, чора йўқ ўзга,
Кутинг…
2009
ДОВОН
Шу халқ ўссин, шу юрт кўкарсин,
Изга тушиб кетар қолгани.
Бошин мангу баланд кўтарсин,
Олтин бўлсин тош деб олгани.
Омон ўтди йиллар заҳридан,
Туришлари мардона бўлди.
Ғаним эриб кетди меҳридан,
Оқибати афсона бўлди.
Бек боласин қадами шахдам,
Бағри бутун, илиги тўла.
Гижинглаган тойчоқлари ҳам
Ёв дилига солар ғулғула.
Эндигина тонглар отганда
Парчаланмас азалий тоқат.
У кунларга қиёс этганда,
Бу кунларнинг заҳмати – роҳат.
Юракларда бирдамлашайлик,
Суягани етар қудрати.
Ўзимиздан баланд яшайлик,
Шу юрт ҳаққи, шу халқ ҳурмати.
2009
***
Онангнинг эгнига камзул бўлмаса –
Ҳар дайди шамолдан асраб тургани,
Отангнинг қўлига омбур бўлмаса –
Ёғочлардан нобоп мих суғургани,
Синглингга сарупо, сеп йиғилганда
Фойдаси тегмаса чит кўйлакчалик,
Ташвишлар укангга зўрлик қилганда,
Ҳимоя этмаса бир билакчалик,
Лаббай, деб келмаса ғовларни ёриб,
Мунаввар тонгларга йўргак бўлмаса,
Ғанимнинг кўзини ўймаса бориб,
Эгилган элингга тиргак бўлмаса…
Шу шеърни тўқимай турганинг яхши,
Ҳар сатри қонингдан ўтмагунича,
Шу шеърни ўқимай турганинг яхши,
Оламни хотиржам этмагунича…
2009
ОСМОНДА ЁЗИЛГАН ШЕЪР
Еру осмон ораси – ҳаёт,
Сафаримнинг номи – алданиш.
Бунда менга ҳамма нарса ёт,
Бунда менга ҳаммаси таниш.
Ёпилмоқда илинж дарчаси,
Кўчишлардан бўлганман ҳориб.
Унутмоқчи эдим барчасин
Пўлат лочин бағрига кириб.
Бир ён булут, бир томон туман,
Қайга олиб қочай кўзимни?
Ҳар йўловчи нигоҳи билан
Тафтиш этдим яна ўзимни.
Учган сайин улғаяр ғуссам,
Хавотирнинг кўзлари лўқдир.
Бир он мизғиб олайин десам,
Осмонда ҳам ҳаловат йўқдир.
Тошкент – Москва – Берлин
2009
***
Ҳар куни кўксимда кўпкари,
Олишар чавандоз туйғулар –
Ғирромга ўрганган кўплари.
Уялиб кетаман ўзимдан,
Тағинам гуноҳнинг ҳиди йўқ,
Кун қочиб боради изимдан.
Улуғ бир хатони бошладим,
Қаламнинг юргиси келмайди,
Шўрликни… синдириб ташладим…
2009
НОМА
Настарин гуллари муштоқ хатимга…
Ёдингиз бағрида тунларим оқдир.
Қайси хизматимга, қай заҳматимга
Мени зулфингизга боғламиш тақдир?!
Ғуборлар текизмай хаёлингизга,
Ҳаёни нарига қувмай севасиз.
Юрагимни тугиб рўмолингизга,
Сиз айтмай севасиз, “севмай” севасиз.
Бемаврид хатарни пайқаган қушдай,
Қаёққа беркинди туйғулар – инжа?
Хунобдир амалга ошмаган тушдай,
Гумон кўксингизга сололмас панжа.
Кўнгил қўрғонига етказмас шикаст,
Парволар қилмайсиз ёмғирга, дўлга.
Куйдириб кетолмас – тафти жуда паст,
Сув сепиб қўясиз ҳижронли йўлга.
Улар севгим каби шаффоф, бетамаъ,
Юзга солмас олис гуноҳларимни –
Боғимга бегона хазон, деб яна
Супуриб юборманг нигоҳларимни…
2008
***
Шу кеча эртагин тугатмаса қор,
Сен совуқ қотмасанг – уйга кирмасак,
Оқ, оппоқдан бўлак рангни билмасак,
Майлига, кечикса кечиксин баҳор.
Эртани ўйлама, чўчима сира,
Айни дам йиқилиб тушмасанг бўлди,
Қўлимдан маҳкамроқ ушласанг бўлди,
Ҳар босган изимиз биллур хотира.
Кумуш осмон гулдай сочар меҳрини,
Оҳиста чекиниб тун пардалари,
Юзингда порласа ой парчалари,
Қорлар ўчиролмас севгим муҳрини.
2008
САС
Соя солмиш сабримга Соғинч,
Саратонда сенсиз совқотдим.
Соҳилларда сарғайди севинч,
Сирларимни сўзларга сотдим.
Сочинг силаб саболар сархуш,
Сезмайсанми, сездирмайсанми?
Савол сонсиз, ситамлар серпушт,
Севмайсанми, севдирмайсанми?..
2010
***
Кўзларимга ишон, қўлларингни бер,
Ахир, ғамларингни тугатмоқчиман.
Ўзим билмайман-у, лекин, барибир,
Мен сенга яшашни ўргатмоқчиман.
Кел, илми ушшоқни ўзлаштирайлик,
Бирга нажот топсин бу яримжонлар.
Орзунинг исмини ўзгартирайлик,
Имконлар навбатда турар, имконлар.
Кўнглингдан ўзгага қулоқ солмагин,
Чорла, безовта қил, тушларимга кир.
Аммо аро йўлда туриб олмагин,
Фақат кетмасингга мени ишонтир.
2008
***
Ҳар кимга ҳам насиб этмайдиган Бахт
Зарра нигоҳимга бўлганида зор.
Жавобимни кутиб пойлаб турса Вақт,
Барини рад этсам такрор ва такрор;
Мазлум кўзёшига қоқилмай деб бот,
Дорда юрган каби ҳушёр қадам-ла –
Қўлларимда лангар, сўрасам нажот,
Саодат тонгига элтса бу ғамлар.
Ногаҳон Руҳ қуши тилга кирганда,
Асли ким эканим туйқус англадим.
Сип-силлиқ кўчалар чорлаб турганда,
Мен шу бахтиқаро йўлни танладим.
Нечун чорлайверар сир тўла само?
Балки, кимдир бизга илҳақ кўкда ҳам.
Учиб кетгим келар юлдуздай, аммо
Ерда Одам танқис, бунда Одам кам.
Ҳамон имлайверар юлдузлар зимдан
Тангрининг беминнат назари ила –
Оёқ узгим келмас мушфиқ Заминдан,
Видолашгим йўқдир майсалар билан!
2011
***
Алам қилмай қўйди ҳеч бири,
«Чиқ» дейди-ю, ўзи чиқмас Вақт.
Мен Ҳаётни борича суйдим,
Ҳар томонда, ҳар қадамда Бахт.
Озор санчмас юракка ортиқ,
Бу гулларнинг ифори ўзга.
Кечаги жўн, совуқ одамлар
Жуда иссиқ кўринар кўзга.
Аллақачон овутиб олдим
Кўнглимни(нг) шўр кўз ёшин артиб.
Ҳаммасини кечириб бўлдим
Ўзгалару ўзимдан тортиб.
Қандай ёвуз кучлар бор бунда,
Билмаганим яхши – билмадим.
Ғўр мавсумдан розиман, шаксиз,
Хато қилиб хато қилмадим…
2009
***
Ҳар лаҳза тийилиш азобига банд,
Юрак – қафасдаги некбин орзуманд.
Зулмат мил тортишга чоғланар ҳарчанд,
Мудом шамси анвар кўзимга пайванд.
2010
?..
Йўқ, ҳали олдинда видо онлари,
Фақат бир қайрилиб ортимга боқдим.
Мени деб ёришди кимнинг тонглари,
Кимнинг қароғига шамчироқ ёқдим?
Йиртиб отмайдиган шеърларим борми?
Менга қарши гувоҳ бўлмасми сўзлар?
Ранжитганим йўқми қишни, баҳорни?
Рози кетдимикан меҳмон ёз, кузлар?
Бир куни Юрагим тилга кирганда,
Суйганим ўзимга бўлмасми зиён?
Кўзларим барини сотиб турганда,
Мени қутқаргани келарми Иймон?
Қандай бўлар экан ишонч меваси?
Эккан-тикканларим пушмон бермасми?
Оғир ботмасмикан қалбим шеваси?
Қаттиқроқ йўталим исён эмасми?!.
2008
***
Чиқиб кетса эди шу иблис қондан,
Сўнг топа олмаса мангуга изим.
Бир Ҳаёт бошласам ўшал ҳур ондан,
Ўз олдимда шувут бўлмаса юзим.
Қайтадан тозарсам – севсам қайтадан,
Чалғитмаса машъум хаёллар бир зум,
Арш сари зиналар қўйсам тавбадан,
Саодат асрини эслатса умрим…
2010
ТАВАЛЛО
Ҳар ким ўз қисмати қошида ёлғиз,
Гарчи атрофимда дўстлар бор – холис,
Улар уммондаги хас каби ожиз,
Ўзингдан ўзгага айтар дардим йўқ.
Оғир бу йилларнинг тоши енгилми,
Биров ечолмади тилсим севгимни,
Учратмасанг, қайдан топай тенгимни,
Ўзингдан ўзгага айтар дардим йўқ.
Умримни чўқилаб зоғлар алмашди,
Йўқолиб-йўқолмай доғлар алмашди,
Елкамдан тушолмай тоғлар алмашди,
Ўзингдан ўзгага айтар дардим йўқ.
Ўйларим кишанда, кўнглим кишанда,
Сўрадим – сўрашни қилмадим канда,
Авлиё бўлса ҳам бандаси – банда,
Ўзингдан ўзгага айтар дардим йўқ.
Савобу гуноҳда беқарордирман,
Ажаб, шу ҳолимга сервиқордирман,
Умидсизлик аро умидвордирман,
Ўзингдан ўзгага айтар дардим йўқ!
2009
ТАҚВО
Улар ўктам, минг бор шижоатлироқ,
Кеча-кундуз қойим, қўлида тасбеҳ.
Яратганга мендан итоатлироқ,
Ҳар нега соатлаб изламас ташбеҳ.
Шамол шовқинидан бежоланмайди,
Тунлари дув-дув ёш тўккани билан.
Шохларин силкитиб ҳаволанмайди,
Кунда бир мўъжиза туккани билан.
Ҳар нечук, қисмати ойдин экан-да,
Ғўдир пешонаси бунча ярақлар.
Бош эгиб ҳам ўсиш мумкин, дегандай,
Таъзим қилиб турар мулло дарахтлар.
2010
ЎРТАР
Ғуссалардан олтин қафас қургандайман,
Лахча-лахча чўғ устида юргандайман,
Бу дунёда ижарада тургандайман,
Толеъ деган қилмас писанд, Машраб бобо.
Енгилгина қўшиқлари ялло-ялло,
Оёқларнинг остиндаги лойми, тилло?
Каминанинг тахаллуси чаламулло,
Тутумим ҳам шунга монанд, Машраб бобо.
Нега келдим манов ғурбат маконига?
Тутиб бердим ўзимни ғам пайконига,
Кўзим куйди кириб севги дўконига,
Жандангиздан олмадим панд, Машраб бобо.
Томиримдан куйлар оқар – сувораман,
Кўзёшлари завқ улашган фаввораман,
Ўз-ўзимни авраш билан овораман,
Кўнглим синиқ, дилим дардманд, Машраб бобо.
Йўл юраман, мўл юраман, йўлим етмас,
Хирожига на жоним, на молим етмас,
Йигирма беш йилдан бери қўлим етмас,
Этагингиз бунча баланд, Машраб бобо?!
2008
***
Шу чиркин матоҳга борми учмаган?
Барининг онгига ғубор сачраган.
Бойликни кир қоғоз билан ўлчаган
Тўдага тескари боқишни ўргат.
Бу йўлда юзини йўқотган кўпдир,
Илдизу изини йўқотган кўпдир,
Энг керак сўзини йўқотган кўпдир,
Аларнинг сафидан чиқишни ўргат.
Дарёлар бағрига сиғмас жилғаман,
Бирда сокин эсам, бирда долғаман,
Лойқа ҳислар билан тағин булғамай –
Тубигача тиниқ оқишни ўргат.
Тошларнинг кўнглига бир бор қўл солсам,
Ранжима қошингга пича кеч қолсам,
Адашиб-адашиб йўл топиб олсам,
Юракдан чангларни қоқишни ўргат.
2009
***
Раҳматига ихлос айлаб заҳмат чексанг,
Оғриқларинг ҳаловатга айлансалар.
Дил боғига алвон-алвон гуллар эксанг,
Хушбўйлари салавотга айлансалар.
Марвариддай лаҳзаларни йиққанингда,
Уфқлар сари манзур-манзур боққанингда,
Камтарликнинг чўққисига чиққанингда,
Таъзимларинг салобатга айлансалар.
Ёлғиз Унинг ёди бирла ўйга чўмсанг,
Ёлғонларни қайтиб чиқмас жойга кўмсанг,
Ором чоғи кўзни қўрқмай, қўрқмай юмсанг –
Уйқуларинг ибодатга айлансалар.
Томирингда оқар ҳаёт нашидаси,
Ҳар қадаминг – тирикликнинг қасидаси,
Бир ўзгариб ғамнок дунё харитаси,
Андуҳлари саодатга айлансалар.
Тафаккурдан қанот боғлаб кўкка учсанг,
Сўнг юракнинг суханида гавҳар сочсанг,
Жумла жаҳон бахтин сўраб кафтинг очсанг –
Дуоларинг ижобатга айлансалар…
2010
***
Шамоллар абадий, ёмғирлар мангу,
Биздан сўнг ҳам оппоқ қорлар қолади.
Шаксиз, яшайверар қувончу қайғу,
Изҳорлар, иқрорлар, зорлар қолади.
Минг йилларки, аслин ўзгартмас тоғлар,
Салобати ўша, виқори ўша.
Таровати сўнмас диловар боғлар –
Ҳануз тошқин ҳислар талпинган гўша.
Бехос такрор-такрор чорладим, чоғи,
Япроқлар тизилиб келди сўзимга.
Қобирғаси синган хазонлар оҳи
Оҳангдор ҳасратдек туюлмас кимга?
Шунчаки тақлидга ўхшарми бу ҳол –
Демангиз, бу фақат илҳом онлари.
Руҳимда яшади шундай безавол
Ҳаёт деган шеърнинг қаҳрамонлари.
Шамоллар. Ёмғирлар. Дарёлар. Тоғлар…
Азал нафасини келтиргай абад.
Япроқлари оят ўқиган боғлар…
Табиат тилида илоҳий суҳбат.
2011
ҚОРШЕЪР
Осмон бодроқ тўкди кун бўйи –
Борлиқ қўйни тўла оппоқ дур.
Табиатнинг бу кумуш тўйи
Бўғотларга улашар ҳузур.
Кўпни кўрган оғочлар яна
Елкасига олар бор юкни.
Ҳали давом этар тантана –
Асраш керак ҳар нозикликни
Кекса мўри зерикмас чекиб,
Лек ҳавони қилмас бемаза.
Изғириннинг қалами тегиб
Гулзор бўлиб кетди дераза.
“Оққуш бўлиб қанот ёзайлик!..”
Хаёлларнинг йўқдир поёни.
Ташқарига шошар гўзаллик
Шарфга ўраб олиб ҳаёни.
Поклик чулғаб борар ҳар ерни,
Оқлик инар далаю боққа.
Аёзкотиб энг дилбар шеърни
Доғ юқтирмай кўчирар оққа…
2008
***
Улар кўздан йироқ, кўнгилга яқин,
Мўъжиза яшринган япроқларига.
Ҳавасинг ва жиндай ҳасадинг келар
Йўқолиб кетмаган титроқларига.
Чирой очиб аста бошин кўтарар,
Сўнг гўзал бўлишга журъат қилгайдир.
Агар еб қўймаса қўю қўзилар,
Даштни бу чечаклар жаннат қилгайдир.
2009
***
Балосиз – гўёки ғамимни ейсиз,
Заҳардан ўткирроқ чой бериб қўйиб.
Тортинмай бемалол ўтиринг, дейсиз,
Игнанинг учидан жой бериб қўйиб.
2010
***
Кундузнинг ризқи бор туннинг ортида,
Кимларнинг бахти бут кимнинг дардида,
Тентираб юрибман сўзлар юртида –
Ҳақиқат аралаш, ёлғон аралаш.
Кунда нафс отига тиларман тўзим,
Гоҳ кўнглим алдайди, гоҳида кўзим,
Қоврилиб ётибман ўзимда ўзим –
Муҳаббат аралаш, исён аралаш.
Узилиб-узилмас ишонч иплари,
Аёвсиз отилар бало тўплари,
Руҳимда эврилиш талотўплари –
Эътиқод аралаш, гумон аралаш.
Бўтадай бўзлайман, тойдай кишнайман,
На асал ялайман, на тош тишлайман,
Бирда сарғаяман, бирда яшнайман –
Умримда Ҳамалу Мезон аралаш.
2009
ДЎСТ
Мени телбаларча қўмсар Ёлғизлик,
Кўзлари йўлимда илҳақ, нигорон.
Уни ҳам ҳар кўйга солар ёрсизлик,
Шуниси ёмон-да, шуниси ёмон.
Нечундир, бу ҳолга осон кўникдим,
Кўнглим чопар унинг кўнглин олгани.
Ёнингга бормасам, кечир, севиклим,
Қўрқади Ёлғизлик ёлғиз қолгани.
2008
НАЖОТ
Тақдир қандай тадбир этар эртага?
Кўнглимда муқаддас ният кўкарар.
Ким қўлга ишонар, биров елкага,
Мени эса бир кун сўзлар кўтарар.
Бору йўқлик билан келсам юзма-юз,
Изимдан эргашса қора нуқталар;
Иймоним сўз эрур, амалим ҳам сўз,
Ўшанда ҳам мени сўзлар қутқарар.
2009
СЎНГСЎЗ
Қанот қилиб энг учқур сўзни,
Юлдузларни эттириб хиром,
Ҳаммасига чирт юмиб кўзни
Шартта учиш керак – вассалом!
2009
«Кутмаган кунларим, кутган кунларим»(2012) китобидан.
Daqqiyunusdan qolgan dunyoda har bir asl oshiq ko‘hna muhabbatni yashartirganidek, har bir yangi iste’dod ham eski mavzularni yangilaydi, ko‘zimiz o‘rganib qolgan dunyoga boshqacha nigoh tashlashga da’vat etadi. Behzodning she’rlarida men ana shu tozarishni, ana shu o‘ziga xos nigohni, qolaversa, o‘zim mansub bo‘lgan avlodning adabiyotga kirib kelgan chog‘laridagi bir nafasni sezgandek bo‘ldim (O‘zbekiston xalq shoiri Xurshid Davron yozgan taqdimnomadan. Mana bu sahifada to‘liq o‘qing.).
Behzod Fazliddin
SHE’RLAR
Behzod Fazliddin shoir, jurnalist, adabiyotshunos-tadqiqotchi. 1983 yil 20 sentyabrda Namangan viloyati Chust tumanidagi Damobod qishlog’ida tug’ilgan. 2005 yili O’zbekiston davlat jahon tillari universitetining xalqaro jurnalistika fakul`teti bakalavrlik bosqichini, 2007 yili Jahon iqtisodiyoti va diplomatiya universiteti magistraturasining xalqaro jurnalistika bo’limini tamomlagan. 2004 – 2010 yillar davomida «Ma’rifat» gazetasida muxbir, bo’lim muharriri, «Tarbiya» jurnali bosh muharriri o’rinbosari bo’lib ishlagan. 2010 – 2013 yillari O’zbekiston Fanlar akademiyasi tadqiqotchisi.
«Muqaddas zamin» (1999), «Bog’laringdan ketmasin bahor» (2000), «Onamning ko’ngliga ketamiz» (2003), «Sen qachon gullaysan» (2008), «Kutmagan kunlarim, kutgan kunlarim» (2012) nomli she’riy to’plamlari, ko’plab badiiy-publitsistik, ilmiy?adabiy maqolalari chop etilgan. Jurnalistika va badiiy ijod bo’yicha o’tkazilgan bir necha tanlovlar g’olibi. Ayni kunda O’zbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasi Alisher Navoiy nomidagi Til va adabiyot instituti ilmiy xodimi.
CUYUNCHI
Ocmonda yig’lab keldim –
Dardlarim maysa bo’ldi.
Yerda bitta bo’lsa ham
Baxtsiz kamaysa bo’ldi.
Garchi yig’lab har kecha
Tunlarimni qon qildim,
Tongda guldan toshgacha
Tabassum ehson qildim.
Azoblaring – muhtaram,
Men dardingga xaridor.
Tovonimni o’psa ham,
Tikanlarning haqqi bor.
Yuragimni uyg’otgan
G’amlaringga ming shukur.
Gardlarimni yo’qotgan
Dardlaringga tashakkur!
Endi Senda parvoyim,
Dunyoni yutib ketdim.
Suyunchi ber, Xudoyim,
O’zimdan o’tib ketdim.
2006
YASHASHGA JOY BORMI?
Lahzaga tengma-teng o’chib boraman,
O’zimdan, so’zimdan cho’chib boraman.
Zavol bilmaydigan manzilni ko’rsat,
Tomirlarim bilan ko’chib boraman.
2005
SO’ROQ
Dilni dilga yo’llamay,
Yo’lni yo’lga ulamay.
Hech yo’qsa, bir gullamay,
So’lib ketaveraymi?
Tanda bor cho’g’im shu, deb,
Bandalik chog’im shu, deb,
Mening bor-yo’g’im shu, deb,
Nolib ketaveraymi?
Ko’klamlar nafasida,
Gullash arafasida
Toshlarning orasida
Qolib ketaveraymi?
Qanday kunga ko’ndim-ay,
Ich-ichimdan sindim-ay.
Yoningizda indamay
O’lib ketaveraymi?
Nega jimsiz?!
2004
UMRIM
Bir lahzada osmon meniki,
Bir lahzada yashab olaman.
Bir lahzada bosar g’am yuki,
Bir lahzada… bo’shab qolaman.
2005
YIGIRMA BIRINCHI BAHOR
Daraxtlar qaytadan uyg’onib bo’ldi,
Bu yildan qushlarning umidi katta.
Bugun manov nihol to’rt yoshga to’ldi,
Gullash yarashadi unga, albatta.
Ko’karish payida turibdi xaslar,
Kurtaklar hayotga bo’y cho’zayotir.
Toshlar bag’rida ham bahoriy hislar,
Barchasi mo»jiza, mo»jiza, axir…
Qara, shundoqqina yoningda bahor,
Osmon gullab bo’ldi, gulladi Zamin.
Hozir yuragingda qorga nima bor,
Sen qachon gullaysan, Behzod Fazliddin?!
2004
***
Mening o’lmaydigan og’riqlarim ko’p,
Ketib bo’lmaydigan dardlarim bisyor.
Tilimning uchida chandiqlarim ko’p,
Muhabbat, ko’nglimni gullatib yubor.
Huda-behudaga ranjitmay tursa,
Tinglab charchamayman ustoz Hayotni.
Ko’ksimni yulduzlar bo’shatmay tursa,
O’ksitib ketmayman Adabiyotni.
Ildizi shu qadar mustahkammikin
Jonimda ko’karib yotgan illatning?
Qanday so’zlar bilan ovutmoq mumkin
Dardlari o’zidan buyuk millatni?!
Xudoyim, umrimni gullatib yubor…
2006
***
Men – hayot bog’ida omonat yaproq,
To’kilib ketaman erta, indin yo.
Bir kuni men senga qaytaman, Tuproq,
Bir kuni men senga ketaman, Samo.
Tangrim azal seni yaratmish suyuk,
Qoshingda zarracha emasman, zotan,
Shu qadar mangusan, shu qadar buyuk,
Ming bitta umrimga arziysan, Vatan!
Dunyo nima o’zi – savdo bozori,
Yashasam bo’lardi do’st qilib tanni.
Xudo urmasmidi, yetib ozori,
Hayotdan pastroqqa qo’ysam Vatanni?!
O’tib qo’ymasmidi Otam bahrimdan,
To’lib ketmasmidi do’zax nolamga?
Qonlar oqmasmidi bu tosh bag’rimdan,
Vatan qoldirmasam magar bolamga?!
Yo’q, bunday yashashga ko’nolmaydi jon,
Seni tanimaslik – Ruhimga isnod.
Sen deb yashamasam, borligim yolg’on,
Sen bor, u dunyoyu bu dunyom obod.
Mening zabonim – gul, qo’llarim – sabo,
Senga bo’y taratmay so’lmayman, Vatan.
Hali ko’p yashayman, avvali Xudo,
Baxtingni ko’rmasdan o’lmayman, Vatan!
2002
MANZIL
Buloqlardan toza ko’zyoshman,
Xalqdan chiqib xalqqa boraman.
Men shunday bir o’jar quyoshman,
Sharqdan chiqib Sharqqa boraman.
2007
TUSHUNMOVCHILIK
Bo’ldi, yig’lamayman, bo’ldi – kulmayman,
Yuragingni ortiq etmayman bezor.
O’zimdan boshqani xafa qilmayman,
O’zimdan boshqaga bermayman ozor.
Kimlarning ko’ngliga qarab kun ko’rdim,
Yalinib bormayman Baxtning yoniga.
Kulib baxtsizlarga xalaqit berdim,
Yig’lab baxtlilarning tegdim joniga.
2006
QO’NG’IROQ
Uyimni to’ldirgan jimlikni buzib,
Hayotni eslatib yangrar qo’ng’iroq.
Olisdan bir go’zal (ko’zini suzib)
Gapirar, adashib tushibdi biroq.
O’zim bilan yolg’iz qolarman yana,
Domiga tortadi xayollar – dengiz…
Telefon!.. Junbushga keladi xona,
Yana o’sha “Boshqa joyga tushdingiz”.
Nahot, hamma menday adashgan, yonar,
Savollar tosh bo’lib urilar boshga.
Har safar almashib qolar raqamlar,
So’ragan begona, so’ralgan boshqa…
Hamon dovdirayman, Ruhimda to’fon,
Meni shu simlarga bog’lab qo’ygan Vaqt.
Yuragim jiringlar – jonli telefon,
Ehtimol, qo’ng’iroq qilayotgan Baxt…
2006
JONIM
O’t ichida yashash osonmi, Jonim,
Nechuksiz? Joningiz omonmi, Jonim?
Ayirib qo’yishdi yo’llarimizni,
Odamlar shunchalik yomonmi, Jonim?
Ko’ngilning yurtidan ketib bo’lmaydi.
Sinovsiz manzilga yetib bo’lmaydi.
Axir, muhabbatning ko’chalaridan
Yurakka tosh solib o’tib bo’lmaydi.
Yer, Samo biz bilan, qisinmaydilar,
O’tkinchi kuchlarga bo’ysunmaydilar.
Tushunib turibdi Xudoyim bizni,
Nega bandalari tushunmaydilar?!
Odamlar shunchalik yomonmi, Jonim?..
2004
SIZGA SAVOL
Ko’zingizda turgan dardmi, armonmi,
Sevilish osonmi, sevish osonmi?
Sizsiz yasholmayman, deb charchamaysiz,
Jonim, hayotingiz shuncha arzonmi?!
2006
SEVGINI SEVGANNI…
Allaqachon to’zib ketardim, balki,
Va yo g’amlar meni etardi ado.
Kimningdir ko’nglini olgandirmanki,
Yuragimni asrab kelyapti Xudo.
O’zi yaqin oldi meni O’ziga,
Kunda Quyosh bo’lib yo’qlab turibdi.
Men aytgan toza bir So’z evaziga
Qilday hayotimni saqlab turibdi.
Nimaga ko’zimda yulduz kam – Ishq kam,
Men noshud umrimni kimlarga berdim?
Ko’ksim nurga to’lib bitta gul eksam,
Orqasidan o’nta nihol sindirdim…
Baribir, ko’nglimga kelaverdi U,
Kechirilib ketdi har qanday xato.
Axir, men sevishni o’rganyapman-ku.
Sevgini sevganni sevadi Xudo…
2006
***
Ko’zingdagi sellaringni quritaman,
G’amlaringning tishi singay – qaritaman.
Zarraman-u, taftim mingta quyoshga teng,
Sham bo’lsam ham yo’llaringni yoritaman.
Hayotingni xayolimga o’rab turgin,
Sovib qolsang, cho’g’larimdan so’rab turgin.
Faqat o’zing o’chishimga qo’yma meni –
Faqat o’zing ko’zlarimga qarab turgin.
2005
MENSIZLIK
Yulduzlari ichikib qoldi,
Mahzun endi Oysiz osmonim.
Sensizlikka ko’nikib bo’ldim,
Qanday ekan mensizlik, jonim?!
Ana, ko’zim ko’zingdan o’tdi,
Qo’y, yashirma titroqlaringni.
Xato qilding, o’zingdan o’tdi,
Tishlayapsan barmoqlaringni.
Endi nurga begona yuzing,
Quyoshingning ranglari qani?
Sig’mayapsan o’zingga o’zing,
Hayotingning tonglari qani?
Kechalaring o’zingday g’arib,
Armonlaring osmondan katta.
Yuragingga termilib turib,
Yig’layapsan birinchi marta.
Uxlab qolgan kunlaring haqqi,
Mening o’rnim boshqa – bo’lakman.
Yig’lab qolgan tunlaring haqqi,
Men, baribir, senga kerakman!
2003
***
Qachon ko’zlaringga sulton bo’laman?
Qaerda joningga tutashgan yo’lak?
Ko’changni qidirib nima qilaman,
Menga yuragingning manzili kerak!
2003
KO’ZINGIZNI BERIB TURING
Yolg’izginam, farishtaga tenglikkinam,
Jon rishtasin joningizga bog’lab olay.
Ikkimizning dardimiz bir, munglikkinam,
Ko’zingizni berib turing, yig’lab olay.
Men boshimni urmagan bir tosh qolmadi,
Rostin aytsam, yuragimda dosh qolmadi.
Qurib qolgan ko’zlarimda yosh qolmadi,
Ko’zingizni berib turing, yig’lab olay.
Uzun-uzun armonlarim chiqib ketsin,
Zardoblarim ko’zyosh bo’lib oqib ketsin.
Qalbimga bir qizg’aldoqlar boqib ketsin,
Ko’zingizni berib turing, yig’lab olay.
Men shabnamman, g’uborlarga qo’nolmayman,
YO gul bo’lib tosh yurakda unolmayman.
Ko’nolmayman, bu dardlarga ko’nolmayman,
Ko’zingizni berib turing, yig’lab olay.
Quzg’unlarning qilig’idan zorim keldi,
Tog’ qalbimga nafrat degan sorim keldi.
O’zim bo’lib yig’lolmayman, orim keldi,
Keling, Sizning ko’zingizda yig’lab olay,
Jon rishtasin joningizga bog’lab olay…
2001
OTAMLASHUV
Bu dunyo – g’alvali uy, deysiz,
Har jonda ming tashvish, o’y, deysiz,
O’zimga sig’mayman, siz har gal
Ko’p gapirmay, choydan quy, deysiz.
Men ozib-yozib bir borgandim,
Ozurda ko’nglimni yorgandim,
Yig’lamay yig’lashni o’rgandim,
Tishingni tishingga qo’y, deysiz.
Ko’zimda dunyocha yosh bo’lsa,
Ko’ksimda bir uyum tosh bo’lsa,
Nahotki, belbog’im bo’sh bo’lsa?
Har neni hikmatga yo’y, deysiz.
Kechalar baxtimni tush ko’rib,
Birgina boshimni qo’sh ko’rib,
Katta bo’lganimni xush ko’rib,
Qachon yana elga to’y deysiz?
2007
ONAM YOZOLMAGAN SHE’R
Sochlarimda oq gullar,
Kel, ularni ter, bolam.
Yo’lingga mushtoq yo’llar,
Bolam bo’lib ber, bolam.
Ko’ksimga oy berkitdim,
Yulduzlarga choy tutdim.
Otangdan ham ko’p kutdim,
Baxtim bo’lib ber, bolam.
Titragan sozingni qo’y,
Bo’g’iq ovozingni qo’y.
Qalam-qog’ozingni qo’y,
O’g’lim bo’lib ber, bolam.
Yo’l uchun tuqqanmidim,
Gul uchun tuqqanmidim,
Pul uchun tuqqanmidim,
Borim bo’lib ber, bolam.
Qaldirg’och singling behol,
Qanotidan xatni ol.
Ishing ko’pdir, ehtimol,
Kelmay qo’yaver, bolam…
2006
ENG ACHCHIQ BAHONA
Qorin tinch qo’ymaydi – non topish kerak,
Tashvishlar sudraydi meni har tomon.
O’zini esidan chiqardi Yurak,
Yashashga vaqt qayda, Onajon?!
2004
AYBNOMA
Behzod Fazliddinga aytib qo’yinglar,
Bu tun ham uxlamay chiqdi otasi.
Uzun bo’lib ketdi, tilin qiyinglar,
Onasi ko’ksida g’amlar shodasi.
Qishlar kelib bo’ldi, u gap tuzguncha,
Bir bor hovlisida qor kurab bersin.
Birovga yoqay deb gullar uzguncha,
Borib onasining dardini tersin.
Keyin gullayversin, ko’karsin, mayli,
Otaning duosi boshlagay taxtga.
Nega toleidan yo’llari ayri,
Onasiz ham borish mumkinmi Baxtga?!
Ishiga ishq qo’ygan qanday farzandki,
Loaqal ko’nglini ochib ketmaydi.
Darvoqe, u kishim shunchalar bandki,
O’zidan boshqaga vaqti yetmaydi…
2007
SHOIR
Hamma so’zlar Seniki edi,
Sochding, terib olaverdim jim.
Bu oltinlar meniki endi,
Men eng baxtli o’g’riman, Tangrim!
2006
OG’RIQ
Qancha kunlar qazo bo’ldi,
Jonimizga jazo bo’ldi.
Bizdan kimlar rizo bo’ldi?
Egamizga nima deymiz?
Iymon azim daraxtdir xo’b,
Yaprog’idan mevasi ko’p,
Shoxlarini sindirdik xo’p,
Egamizga nima deymiz?
Kapalakka qo’l bermadik,
Chumoliga yo’l bermadik,
Dil olmadik, dil bermadik,
Egamizga nima deymiz?
Uyg’ongimiz kelmas sira,
Ko’zimizni bosgan shira,
Borgan sari ko’ngil xira,
Egamizga nima deymiz?
Shayton buncha sohibjamol?!
Qonimizda topar kamol,
Hayotimiz – bitta savol:
Egamizga nima deymiz?
2007
BIZ
Ko’hna xotiralar mahzun ko’z ochdi,
Hayot qozonida ko’paydi kamlar.
Quyosh chiqqaniga ming yildan oshdi,
Nega uyg’onmaydi odamlar?!
Qadamlar nojo’ya, qadamlar og’ir,
Giyohlar ko’zida obi zam-zamlar.
Yuzini yashirib yig’lamoqda Yer,
Nega ishonmaydi odamlar?!
Qo’llarida Cho’g’ni asragay qanday,
Nahot, o’chib borar asriy bu shamlar?
Jannatga buyurtma berib qo’yganday,
Nega shoshilmaydi odamlar?!
Shabnamlar alvido aytdilar sokin,
Bir nurli visoldan titragan damlar.
Bu tong oxirgisi bo’lishi mumkin…
Nega tushunmaydi odamlar?!
2008
O’ZIGA
Chaqirsang, hech qaerga chekinmasdan keldim-ku,
Tog’larning orqasiga bekinmasdan keldim-ku.
Qarg’alarning tiliga insof tilab yashadim,
O’zimdan boshqasiga teginmasdan keldim-ku.
Endi holimni so’ra.
Qachongacha armonlar kulbasiga qo’noqman,
Men dunyoning ortidan chopayotgan cho’loqman.
Yillar aro so’zlarim manziliga yetmaydi,
Yuragimni tilimga ko’chirgani no’noqman.
Endi ko’nglimga qara.
Sovib qolsam, jonimni qaysi o’tlarga tutay,
Nurlaringning bag’rida kirlarimni yo’qotay.
Bo’shab qolgan ko’zlarim, o’zim bedor bo’lmasam,
Ko’ksimdagi qushchani qanday qilib uyg’otay?!
Endi holimni so’ra.
Men bu yerga Sen uchun egilgani kelganman,
Lolalarning ko’ziga tikilgani kelganman.
Ishontirsang, hukmingni bajarmasdan ketmayman,
Hammayoqni gullatib, to’kilgani kelganman.
Endi ko’nglimga qara,
Endi o’zimga qara…
2005
***
Rizqim tosh bo’lsa ham, halol et – qand qil,
Meni mendan qutqar, O’zingga band qil.
Tubanda yuzimni yo’qotayozdim,
Meni yuragimdan boshlab baland qil.
2007
***
Yurolmayman, oyog’imda loylarim ko’p,
Kuchukchalar tishlab olgan joylarim ko’p.
Osmonlarga da’vogarlar bisyor ekan,
Chap ko’ksimda chiqmay yotgan oylarim ko’p.
Yuragimni kemiradi ming bitta o’y,
Nahot, endi yalpizlarim sochmaydi bo’y?!
Men bandangning qo’llariga ishonmayman,
Tangrim, endi O’zing meni turg’izib qo’y!
2003
HAYOT SPEKTAKLI
Kechagi yosh bola bugun kemshik chol –
Birov tug’ilganda birov o’ladi.
Yana o’sha o’zim xohlamagan rol…
Dunyo tomoshabin bo’lib kuladi.
Odamlarga aytar boshqa gapim bor,
Tugab boryapman-u, nega barcha jim?
Meni ma’zur tuting, janob Rejissyor,
Baxtlilar rolini o’ynab charchadim…
2006
HASRAT
Yaram o’tib ketdi jon-jonlargacha,
Hali ko’p ingrayman azonlargacha.
O’ylab charchamayman qachonlargacha
Armon gullariga ildizligimni?
Ko’zimga tumanlar kutadi kimlar,
Izimga tikanlar otadi kimlar,
So’zimga kishanlar tutadi kimlar,
Bilib osmoni yo’q yulduzligimni.
Mudom ko’z ostidan chiqqan arilar,
Umrimdan gunohlar yiqqan arilar,
Birovning nishida chaqqan arilar
Bilmasmi bulbulmas, qo’ng’izligimni?
Yuragim – oyoqlar tiqilgan chashma,
Hali bir tomchimga qilaman tashna,
Yuzimga solishing shart emas, oshna,
O’zim ham bilaman yolg’izligimni…
2002
JONDAN O’TDI
Toqqa chiqay, desak, toshlar qo’ymasa,
Ko’zga yoqay, desak, qoshlar qo’ymasa,
Yashashga mana bu boshlar qo’ymasa…
Bizga ham atalgan dunyolar bormi?!
2006
OYGA TEGMANG
Nima qilsam, Oyni boshqa yig’latmaysiz.
Nima qilsam, tinch qo’yasiz osmonlarni?
Nima qilsam, yulduzlarga tosh otmaysiz,
Nima qilsam, o’ldirmaysiz jayronlarni?
Birga Haqning ayvoniga boradi, deb,
Qaldirg’ochlar qo’llarimdan tutib olgan.
Hech bo’lmasa, panoh so’rab beradi, deb,
Oyog’imga kiyikchalar yotib olgan…
Yomonlarga pastlagim yo’q, asli, lekin,
Giyohlarning nomlaridan qo’l so’rayman.
Hali kechmas, hali yana sevish mumkin,
Men gullarning ko’ngli uchun yo’l so’rayman.
Nurga qayting – ro’yolarni ketkazasiz,
Yeru ko’kning tinchi uchun boshlandi jang.
Bu ketishda umringizni yutqazasiz,
O’zingizga shafqat qiling – Oyga tegmang.
2005
***
Yalinchoq emasman, kibrimmikan bu?
O’zimning o’zimga jabrimmikan bu?
Yashashim mumkin-ku jonimni siylab,
Tosh tishlab yuribman, sabrimmikan bu?!
2003
«Sen qachon gullaysan»(2008) kitobidan.
UZUN ORZU
Birdan qanot o’sib chiqsa yelkamdan,
Uchsam. Hammasini unutsam. Ketsam.
Asar ham qolmasa shum ko’lankamdan,
Armon yetolmagan manzilga yetsam.
Quvib tutolmasa ortimdan la’in,
Muhabbat o’rtada bo’lmasa dallol.
Xuddi shu eng maqbul, to’g’ri yo’ldayin –
Uchishim hech kimga kelmasa malol.
2008
ESKI HAQIQAT
Dunyo eski, tashvishlar eski,
Navqironday bu g’amlar ko’hna.
Qarsak chalib topamiz taskin,
Hayot o’zi eski bir sahna.
Gar pixini yorgan fuqaro
O’zlashtirmoq bo’lar bugunni,
Yecholmaslar ming yillar aro
Sevgi degan eski tugunni.
Kim birovni yig’latib kular,
Shu o’yinlar menga qiziqmi?
YO o’chirib berarmi ular
Peshonamda turgan yozuqni?
Faqat sira tinch qo’ymas bir hol,
O’ylatadi dunyo ishlari:
Nigohlari ma’yus majnuntol,
Chinorlarning xo’rsinishlari…
2008
***
Qolgan chaqalarni eslagim yo’qdir –
Chiroq bo’lolmaydi ortimda, o’lsam.
Faqat nur so’radim, faqat nur yig’dim,
Faqat mehr oldim, qarz olgan bo’lsam.
2010
***
Qosh qoraydi, o’ychan qisqardi kunlar,
Tag’in ne tashvishda ko’ngli yupunlar?
Hali kul ostida mudrar uchqunlar,
Kuting…
Birday o’tdi oyning ikki o’n beshi,
Kechaning bugunga o’tmadi tishi,
Azalning ishi bu, abadning ishi,
Kuting…
Sevmasa sevmasin siz yakto bilgan,
Kelmasa kelmasin sizni qon qilgan,
Kutgan ham haq erur, haqdir kutilgan,
Kuting…
Kim kimni o’chirdi xotirasidan,
Kim chetlashdi ishonch doirasidan,
Kimdir boqar ko’ngil oyinasidan,
Kuting…
Bu asriy lahzalar sig’maydi so’zga,
Sevgi bir sharpadir, ko’rinmas ko’zga,
Yaxshi bilasiz-ku, chora yo’q o’zga,
Kuting…
2009
DOVON
Shu xalq o’ssin, shu yurt ko’karsin,
Izga tushib ketar qolgani.
Boshin mangu baland ko’tarsin,
Oltin bo’lsin tosh deb olgani.
Omon o’tdi yillar zahridan,
Turishlari mardona bo’ldi.
G’anim erib ketdi mehridan,
Oqibati afsona bo’ldi.
Bek bolasin qadami shaxdam,
Bag’ri butun, iligi to’la.
Gijinglagan toychoqlari ham
Yov diliga solar g’ulg’ula.
Endigina tonglar otganda
Parchalanmas azaliy toqat.
U kunlarga qiyos etganda,
Bu kunlarning zahmati – rohat.
Yuraklarda birdamlashaylik,
Suyagani yetar qudrati.
O’zimizdan baland yashaylik,
Shu yurt haqqi, shu xalq hurmati.
2009
***
Onangning egniga kamzul bo’lmasa –
Har daydi shamoldan asrab turgani,
Otangning qo’liga ombur bo’lmasa –
Yog’ochlardan nobop mix sug’urgani,
Singlingga sarupo, sep yig’ilganda
Foydasi tegmasa chit ko’ylakchalik,
Tashvishlar ukangga zo’rlik qilganda,
Himoya etmasa bir bilakchalik,
Labbay, deb kelmasa g’ovlarni yorib,
Munavvar tonglarga yo’rgak bo’lmasa,
G’animning ko’zini o’ymasa borib,
Egilgan elingga tirgak bo’lmasa…
Shu she’rni to’qimay turganing yaxshi,
Har satri qoningdan o’tmagunicha,
Shu she’rni o’qimay turganing yaxshi,
Olamni xotirjam etmagunicha…
2009
OSMONDA YOZILGAN SHE’R
Yeru osmon orasi – hayot,
Safarimning nomi – aldanish.
Bunda menga hamma narsa yot,
Bunda menga hammasi tanish.
Yopilmoqda ilinj darchasi,
Ko’chishlardan bo’lganman horib.
Unutmoqchi edim barchasin
Po’lat lochin bag’riga kirib.
Bir yon bulut, bir tomon tuman,
Qayga olib qochay ko’zimni?
Har yo’lovchi nigohi bilan
Taftish etdim yana o’zimni.
Uchgan sayin ulg’ayar g’ussam,
Xavotirning ko’zlari lo’qdir.
Bir on mizg’ib olayin desam,
Osmonda ham halovat yo’qdir.
Toshkent – Moskva – Berlin
2009
***
Har kuni ko’ksimda ko’pkari,
Olishar chavandoz tuyg’ular –
G’irromga o’rgangan ko’plari.
Uyalib ketaman o’zimdan,
Tag’inam gunohning hidi yo’q,
Kun qochib boradi izimdan.
Ulug’ bir xatoni boshladim,
Qalamning yurgisi kelmaydi,
Sho’rlikni… sindirib tashladim…
2009
NOMA
Nastarin gullari mushtoq xatimga…
Yodingiz bag’rida tunlarim oqdir.
Qaysi xizmatimga, qay zahmatimga
Meni zulfingizga bog’lamish taqdir?!
G’uborlar tekizmay xayolingizga,
Hayoni nariga quvmay sevasiz.
Yuragimni tugib ro’molingizga,
Siz aytmay sevasiz, “sevmay” sevasiz.
Bemavrid xatarni payqagan qushday,
Qayoqqa berkindi tuyg’ular – inja?
Xunobdir amalga oshmagan tushday,
Gumon ko’ksingizga sololmas panja.
Ko’ngil qo’rg’oniga yetkazmas shikast,
Parvolar qilmaysiz yomg’irga, do’lga.
Kuydirib ketolmas – tafti juda past,
Suv sepib qo’yasiz hijronli yo’lga.
Ular sevgim kabi shaffof, betama’,
Yuzga solmas olis gunohlarimni –
Bog’imga begona xazon, deb yana
Supurib yubormang nigohlarimni…
2008
***
Shu kecha ertagin tugatmasa qor,
Sen sovuq qotmasang – uyga kirmasak,
Oq, oppoqdan bo’lak rangni bilmasak,
Mayliga, kechiksa kechiksin bahor.
Ertani o’ylama, cho’chima sira,
Ayni dam yiqilib tushmasang bo’ldi,
Qo’limdan mahkamroq ushlasang bo’ldi,
Har bosgan izimiz billur xotira.
Kumush osmon gulday sochar mehrini,
Ohista chekinib tun pardalari,
Yuzingda porlasa oy parchalari,
Qorlar o’chirolmas sevgim muhrini.
2008
SAS
Soya solmish sabrimga Sog’inch,
Saratonda sensiz sovqotdim.
Sohillarda sarg’aydi sevinch,
Sirlarimni so’zlarga sotdim.
Soching silab sabolar sarxush,
Sezmaysanmi, sezdirmaysanmi?
Savol sonsiz, sitamlar serpusht,
Sevmaysanmi, sevdirmaysanmi?..
2010
***
Ko’zlarimga ishon, qo’llaringni ber,
Axir, g’amlaringni tugatmoqchiman.
O’zim bilmayman-u, lekin, baribir,
Men senga yashashni o’rgatmoqchiman.
Kel, ilmi ushshoqni o’zlashtiraylik,
Birga najot topsin bu yarimjonlar.
Orzuning ismini o’zgartiraylik,
Imkonlar navbatda turar, imkonlar.
Ko’nglingdan o’zgaga quloq solmagin,
Chorla, bezovta qil, tushlarimga kir.
Ammo aro yo’lda turib olmagin,
Faqat ketmasingga meni ishontir.
2008
***
Har kimga ham nasib etmaydigan Baxt
Zarra nigohimga bo’lganida zor.
Javobimni kutib poylab tursa Vaqt,
Barini rad etsam takror va takror;
Mazlum ko’zyoshiga qoqilmay deb bot,
Dorda yurgan kabi hushyor qadam-la –
Qo’llarimda langar, so’rasam najot,
Saodat tongiga eltsa bu g’amlar.
Nogahon Ruh qushi tilga kirganda,
Asli kim ekanim tuyqus angladim.
Sip-silliq ko’chalar chorlab turganda,
Men shu baxtiqaro yo’lni tanladim.
Nechun chorlayverar sir to’la samo?
Balki, kimdir bizga ilhaq ko’kda ham.
Uchib ketgim kelar yulduzday, ammo
Yerda Odam tanqis, bunda Odam kam.
Hamon imlayverar yulduzlar zimdan
Tangrining beminnat nazari ila –
Oyoq uzgim kelmas mushfiq Zamindan,
Vidolashgim yo’qdir maysalar bilan!
2011
***
Alam qilmay qo’ydi hech biri,
«Chiq» deydi-yu, o’zi chiqmas Vaqt.
Men Hayotni boricha suydim,
Har tomonda, har qadamda Baxt.
Ozor sanchmas yurakka ortiq,
Bu gullarning ifori o’zga.
Kechagi jo’n, sovuq odamlar
Juda issiq ko’rinar ko’zga.
Allaqachon ovutib oldim
Ko’nglimni(ng) sho’r ko’z yoshin artib.
Hammasini kechirib bo’ldim
O’zgalaru o’zimdan tortib.
Qanday yovuz kuchlar bor bunda,
Bilmaganim yaxshi – bilmadim.
G’o’r mavsumdan roziman, shaksiz,
Xato qilib xato qilmadim…
2009
***
Har lahza tiyilish azobiga band,
Yurak – qafasdagi nekbin orzumand.
Zulmat mil tortishga chog’lanar harchand,
Mudom shamsi anvar ko’zimga payvand.
2010
?..
Yo’q, hali oldinda vido onlari,
Faqat bir qayrilib ortimga boqdim.
Meni deb yorishdi kimning tonglari,
Kimning qarog’iga shamchiroq yoqdim?
Yirtib otmaydigan she’rlarim bormi?
Menga qarshi guvoh bo’lmasmi so’zlar?
Ranjitganim yo’qmi qishni, bahorni?
Rozi ketdimikan mehmon yoz, kuzlar?
Bir kuni Yuragim tilga kirganda,
Suyganim o’zimga bo’lmasmi ziyon?
Ko’zlarim barini sotib turganda,
Meni qutqargani kelarmi Iymon?
Qanday bo’lar ekan ishonch mevasi?
Ekkan-tikkanlarim pushmon bermasmi?
Og’ir botmasmikan qalbim shevasi?
Qattiqroq yo’talim isyon emasmi?!.
2008
***
Chiqib ketsa edi shu iblis qondan,
So’ng topa olmasa manguga izim.
Bir Hayot boshlasam o’shal hur ondan,
O’z oldimda shuvut bo’lmasa yuzim.
Qaytadan tozarsam – sevsam qaytadan,
Chalg’itmasa mash’um xayollar bir zum,
Arsh sari zinalar qo’ysam tavbadan,
Saodat asrini eslatsa umrim…
2010
TAVALLO
Har kim o’z qismati qoshida yolg’iz,
Garchi atrofimda do’stlar bor – xolis,
Ular ummondagi xas kabi ojiz,
O’zingdan o’zgaga aytar dardim yo’q.
Og’ir bu yillarning toshi yengilmi,
Birov yecholmadi tilsim sevgimni,
Uchratmasang, qaydan topay tengimni,
O’zingdan o’zgaga aytar dardim yo’q.
Umrimni cho’qilab zog’lar almashdi,
Yo’qolib-yo’qolmay dog’lar almashdi,
Yelkamdan tusholmay tog’lar almashdi,
O’zingdan o’zgaga aytar dardim yo’q.
O’ylarim kishanda, ko’nglim kishanda,
So’radim – so’rashni qilmadim kanda,
Avliyo bo’lsa ham bandasi – banda,
O’zingdan o’zgaga aytar dardim yo’q.
Savobu gunohda beqarordirman,
Ajab, shu holimga serviqordirman,
Umidsizlik aro umidvordirman,
O’zingdan o’zgaga aytar dardim yo’q!
2009
TAQVO
Ular o’ktam, ming bor shijoatliroq,
Kecha-kunduz qoyim, qo’lida tasbeh.
Yaratganga mendan itoatliroq,
Har nega soatlab izlamas tashbeh.
Shamol shovqinidan bejolanmaydi,
Tunlari duv-duv yosh to’kkani bilan.
Shoxlarin silkitib havolanmaydi,
Kunda bir mo»jiza tukkani bilan.
Har nechuk, qismati oydin ekan-da,
G’o’dir peshonasi buncha yaraqlar.
Bosh egib ham o’sish mumkin, deganday,
Ta’zim qilib turar mullo daraxtlar.
2010
O’RTAR
G’ussalardan oltin qafas qurgandayman,
Laxcha-laxcha cho’g’ ustida yurgandayman,
Bu dunyoda ijarada turgandayman,
Tole’ degan qilmas pisand, Mashrab bobo.
Yengilgina qo’shiqlari yallo-yallo,
Oyoqlarning ostindagi loymi, tillo?
Kaminaning taxallusi chalamullo,
Tutumim ham shunga monand, Mashrab bobo.
Nega keldim manov g’urbat makoniga?
Tutib berdim o’zimni g’am paykoniga,
Ko’zim kuydi kirib sevgi do’koniga,
Jandangizdan olmadim pand, Mashrab bobo.
Tomirimdan kuylar oqar – suvoraman,
Ko’zyoshlari zavq ulashgan favvoraman,
O’z-o’zimni avrash bilan ovoraman,
Ko’nglim siniq, dilim dardmand, Mashrab bobo.
Yo’l yuraman, mo’l yuraman, yo’lim yetmas,
Xirojiga na jonim, na molim yetmas,
Yigirma besh yildan beri qo’lim yetmas,
Etagingiz buncha baland, Mashrab bobo?!
2008
***
Shu chirkin matohga bormi uchmagan?
Barining ongiga g’ubor sachragan.
Boylikni kir qog’oz bilan o’lchagan
To’daga teskari boqishni o’rgat.
Bu yo’lda yuzini yo’qotgan ko’pdir,
Ildizu izini yo’qotgan ko’pdir,
Eng kerak so’zini yo’qotgan ko’pdir,
Alarning safidan chiqishni o’rgat.
Daryolar bag’riga sig’mas jilg’aman,
Birda sokin esam, birda dolg’aman,
Loyqa hislar bilan tag’in bulg’amay –
Tubigacha tiniq oqishni o’rgat.
Toshlarning ko’ngliga bir bor qo’l solsam,
Ranjima qoshingga picha kech qolsam,
Adashib-adashib yo’l topib olsam,
Yurakdan changlarni qoqishni o’rgat.
2009
***
Rahmatiga ixlos aylab zahmat cheksang,
Og’riqlaring halovatga aylansalar.
Dil bog’iga alvon-alvon gullar eksang,
Xushbo’ylari salavotga aylansalar.
Marvaridday lahzalarni yiqqaningda,
Ufqlar sari manzur-manzur boqqaningda,
Kamtarlikning cho’qqisiga chiqqaningda,
Ta’zimlaring salobatga aylansalar.
Yolg’iz Uning yodi birla o’yga cho’msang,
Yolg’onlarni qaytib chiqmas joyga ko’msang,
Orom chog’i ko’zni qo’rqmay, qo’rqmay yumsang –
Uyqularing ibodatga aylansalar.
Tomiringda oqar hayot nashidasi,
Har qadaming – tiriklikning qasidasi,
Bir o’zgarib g’amnok dunyo xaritasi,
Anduhlari saodatga aylansalar.
Tafakkurdan qanot bog’lab ko’kka uchsang,
So’ng yurakning suxanida gavhar sochsang,
Jumla jahon baxtin so’rab kafting ochsang –
Duolaring ijobatga aylansalar…
2010
***
Shamollar abadiy, yomg’irlar mangu,
Bizdan so’ng ham oppoq qorlar qoladi.
Shaksiz, yashayverar quvonchu qayg’u,
Izhorlar, iqrorlar, zorlar qoladi.
Ming yillarki, aslin o’zgartmas tog’lar,
Salobati o’sha, viqori o’sha.
Tarovati so’nmas dilovar bog’lar –
Hanuz toshqin hislar talpingan go’sha.
Bexos takror-takror chorladim, chog’i,
Yaproqlar tizilib keldi so’zimga.
Qobirg’asi singan xazonlar ohi
Ohangdor hasratdek tuyulmas kimga?
Shunchaki taqlidga o’xsharmi bu hol –
Demangiz, bu faqat ilhom onlari.
Ruhimda yashadi shunday bezavol
Hayot degan she’rning qahramonlari.
Shamollar. Yomg’irlar. Daryolar. Tog’lar…
Azal nafasini keltirgay abad.
Yaproqlari oyat o’qigan bog’lar…
Tabiat tilida ilohiy suhbat.
2011
QORSHE’R
Osmon bodroq to’kdi kun bo’yi –
Borliq qo’yni to’la oppoq dur.
Tabiatning bu kumush to’yi
Bo’g’otlarga ulashar huzur.
Ko’pni ko’rgan og’ochlar yana
Yelkasiga olar bor yukni.
Hali davom etar tantana –
Asrash kerak har noziklikni
Keksa mo’ri zerikmas chekib,
Lek havoni qilmas bemaza.
Izg’irinning qalami tegib
Gulzor bo’lib ketdi deraza.
“Oqqush bo’lib qanot yozaylik!..”
Xayollarning yo’qdir poyoni.
Tashqariga shoshar go’zallik
Sharfga o’rab olib hayoni.
Poklik chulg’ab borar har yerni,
Oqlik inar dalayu boqqa.
Ayozkotib eng dilbar she’rni
Dog’ yuqtirmay ko’chirar oqqa…
2008
***
Ular ko’zdan yiroq, ko’ngilga yaqin,
Mo»jiza yashringan yaproqlariga.
Havasing va jinday hasading kelar
Yo’qolib ketmagan titroqlariga.
Chiroy ochib asta boshin ko’tarar,
So’ng go’zal bo’lishga jur’at qilgaydir.
Agar yeb qo’ymasa qo’yu qo’zilar,
Dashtni bu chechaklar jannat qilgaydir.
2009
***
Balosiz – go’yoki g’amimni yeysiz,
Zahardan o’tkirroq choy berib qo’yib.
Tortinmay bemalol o’tiring, deysiz,
Ignaning uchidan joy berib qo’yib.
2010
***
Kunduzning rizqi bor tunning ortida,
Kimlarning baxti but kimning dardida,
Tentirab yuribman so’zlar yurtida –
Haqiqat aralash, yolg’on aralash.
Kunda nafs otiga tilarman to’zim,
Goh ko’nglim aldaydi, gohida ko’zim,
Qovrilib yotibman o’zimda o’zim –
Muhabbat aralash, isyon aralash.
Uzilib-uzilmas ishonch iplari,
Ayovsiz otilar balo to’plari,
Ruhimda evrilish taloto’plari –
E’tiqod aralash, gumon aralash.
Bo’taday bo’zlayman, toyday kishnayman,
Na asal yalayman, na tosh tishlayman,
Birda sarg’ayaman, birda yashnayman –
Umrimda Hamalu Mezon aralash.
2009
DO’ST
Meni telbalarcha qo’msar Yolg’izlik,
Ko’zlari yo’limda ilhaq, nigoron.
Uni ham har ko’yga solar yorsizlik,
Shunisi yomon-da, shunisi yomon.
Nechundir, bu holga oson ko’nikdim,
Ko’nglim chopar uning ko’nglin olgani.
Yoningga bormasam, kechir, seviklim,
Qo’rqadi Yolg’izlik yolg’iz qolgani.
2008
MAYDON
1
Oydinda ot o’ynatdim,
Yonsin-yonsin yulduzlar.
Dilbuloqni qaynatdim,
O’ngurlarda tosh muzlar.
Dog’lar bosib yuzini
Oy uxlar qay qo’yinda?
Nur yo’qotdi o’zini
Halol-harom o’yinda.
Yolg’on yotar bolalab,
Or alamda qovrilar.
Yaltir-yultur shon talab,
Kimga qoldi davralar?
2
Yurak chiqdi qinidan,
Dunyolarga sig’mayman.
O’lganimning kunidan
Qo’shiq aytib yig’layman.
Ko’ksingni nur dog’lasa,
Yorug’ niyat bo’ladi.
Yigit oshkor yig’lasa,
Elga uyat bo’ladi.
O’rningizni qizg’oning,
Asli toza mardlarim.
Uyg’oning-a, uyg’oning,
Ay, polvoncha dardlarim!
2008
NAJOT
Taqdir qanday tadbir etar ertaga?
Ko’nglimda muqaddas niyat ko’karar.
Kim qo’lga ishonar, birov yelkaga,
Meni esa bir kun so’zlar ko’tarar.
Boru yo’qlik bilan kelsam yuzma-yuz,
Izimdan ergashsa qora nuqtalar;
Iymonim so’z erur, amalim ham so’z,
O’shanda ham meni so’zlar qutqarar.
2009
SO’NGSO’Z
Qanot qilib eng uchqur so’zni,
Yulduzlarni ettirib xirom,
Hammasiga chirt yumib ko’zni
Shartta uchish kerak – vassalom!
2009
«Kutmagan kunlarim, kutgan kunlarim»(2012) kitobidan.
Manba: Shoir va olim Behzod Fazliddin veb-sahifasi
